Układ oddechowy
Oddychanie zewnętrzne jest procesem fizycznym i polega na wymianie gazowej między organizmem a otoczeniem, natomiast oddychanie wewnętrzne to proces chemiczny, polegający na utlenianiu związków organicznych.
Na całkowitą pojemność płuc składa się pojemność życiowa oraz pojemność zalegająca.
Układ oddechowy obejmuje jamę nosową, gardło, krtań, tchawicę i oskrzela prowadzące do płuc.
Na pojemność życiową płuc składa się objętość oddechowa, uzupełniająca (dopełniająca) i zapasowa.
Gardło to miejsce, gdzie krzyżują się drogi oddechowa i pokarmowa.
Powietrze w nosie ulega ogrzaniu, nawilżeniu i oczyszczeniu z kurzu i bakterii.
Pogłębienie wdechu pozwala pobrać dodatkowe 2500 cm3 powietrza – jest to tzw. objętość uzupełniająca (dopełniająca).
Funkcja opłucnej polega na zmniejszaniu tarcia między płucami i klatką piersiową podczas oddychania.
Resuscytację czyli umiejętność przywracania ruchów oddechowych powinien opanować każdy człowiek.
Powietrze wydychane zawiera o 4% mniej tlenu i o tyle samo więcej CO2 niż wdychane.
Wejście do krtani ograniczone jest nagłośnią. Krtań umożliwia wydawanie dźwięków dzięki obecności w swojej dolnej części struktur zwanych fałdami głosowymi czyli strunami głosowymi.
Właściwą czynną powierzchnię wymiany gazowej stanowią pęcherzyki płucne, których ściany zbudowane są z nabłonka jednowarstwowego płaskiego.
W czasie wentylacji płuc wdech jest aktem czynnym, natomiast wydech zwykle biernym.
Czad czyli tlenek węgla jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ jego powinowactwo chemiczne do tlenu jest 200 razy większe niż tlenu.
Chorobliwy stan zwężenia górnych dróg oddechowych czyli astma jest najczęściej skutkiem alergii.
Różnica w budowie krtani mężczyzn i kobiet polega na wielkości chrząstki tarczowatej.