1. Do źródeł zawodności rynku zaliczamy:

1. koszty transakcyjne

2. koszty operacyjne

3. koszty stałe

1. Korzyści w ujęciu społecznym są:

1. zawsze większe od korzyści prywatnych

2. czasem większe

3. czasem mniejsze

1. Zgodnie z prawem Say’s:

1. popyt kreuje podaż

2. podaż kreuje popyt

3. bieżący popyt nie może być mniejszy od bieżącej podaży

1. Duch gospodarczy to idea:

1. M. Webera

2. W. Sombarta

1. Konkurencja monopolistyczna:

1. wyklucza standaryzacje produktu

2. dopuszcza standaryzacje produktu

3. oparta jest na standaryzacji produktu

1. Krańcowa skłonność do konsumpcji:

1. rośnie wraz ze wzrostem dochodów

2. maleje wraz ze wzrostem dochodów

3. nie reaguje na zmiany dochodów

1. Kontynuatorzy tradycyjnego Keynesizmu to:

1. neo-keynesizm

2. post-keynesizm

1. Krzywa Laffera mówi o zależności:

1. między inflacją a bezrobociem

2. między dochodami budżetowymi a wysokością podatku

3. między dochodami budżetowymi a stawką podatku

1. Thomas Malthus zakładal, ze zmianami liczby ludności rządzą

1. reguły postępu geometrycznego

2. Reguły porządku naturalnego

3. Reguły postępu arytmetycznego

1. A. smith

1. Wierzy w uniwersalizm praw ekonomii

2. Jest przeciwnikiem uniwersalizmu praw ekonomii

3. Odrzuca analizę przyczynowo –skutkową

1. Warunek równowagi dla szkoły neoklasycznej to równość

Teoria równowagi Keynesa zakłada:

1. Inwestycji i konsumpcji

2. Inwestycji i oszczędności

3. Inwestycji i kredytu

1. Równowaga w ujęciu J. M. Keynesa wiąże się:

1. Z pełnym wykorzystaniem czynników produkcji

2. Z niepełnym wykorzystaniem czynników produkcji

3. Czasem z pełnym, ale na ogół niepełnym wykorzystaniem czynników produkcji

1. Dla A. C. Pigou dobrobyt społeczny:

1. Może wzrosnąć w wyniku redystrybucji

2. Może wzrosnąć w wyniku spadku podatków

3. Może wzrosnąć w wyniku wzrostu podatków

1. Zagrożenia dla innowacji zdaniem j. a. Schumpetera wynikają z :

1. Rozwoju biurokracji państwa

2. Rozwoju dużych firm

3. Rozwoju biurokracji państwa i rozwoju dużych firm.

1. O „ kwestii robotniczej” (rerum novarum) to enclika:

1. Jana Pawła II

2. Jana XXIII

3. Leona XIII

1. Ile faz składa się na cykl koniunkturalny (zdeformowany?):

1. 2

2. 3

3. 4

1. Idee jakiej postaci można odnaleźć w amerykańskiej konstytucji:

1. Davida Hume’a

2. Johna Locka

3. Johna Milla

1. Druga konwencja waszyngtońska mówi o:

1. wydatkach publicznych

2. pochwale prywatyzacji

3. zwiększeniu nadzoru bankowego ????

1. Konkurencja doskonała to inaczej:

1. polipol

2. duo…

3. polipom

1. Dobra pierwszego rzędu wg Mengera to:

1. dobra produkcyjne

2. dobra konsumpcyjne

1. Procent w chrześcijaństwie jest:

1. Akceptowany

1. Na czym opierał się Smith:

1. Prawo prokreacji

2. Prawo populacji

3. Prawo agregacji

1. Ordoliberalizm to:

1. Idea społeczna gospodarki rynkowej

1. Który z czynników produkcji wprowadził Marshall:

1. organizacja

2. ziemia

3. praca

4. kapitał

1. Cykl koniunkturalny zakłada zmiany w sferze:

1. realnej

2. popytu

1. Do czego może doprowadzić oportunizm ex post?

1. Do ryzyka niemoralności

2. Do ryzyka gapowicza

3. Do ryzyka nieuczciwości

1. Pierwsze prawo Gossena dało podłoże:

1. malejącej użyteczności krańcowej

1. Na czym opiera się ordo liberalizm?

1. Na konserwatywnym liberalizmie

2. Na libertarianizmie

1. Co się stanie z krzywą Laffera gdy stopa spadnie?

1. pokazuje zależność wpływu podatkowego budżetu od wysokości podatku w %

2. nadmierny fiskalizm szkodzi

1. Teoria twórczej destrukcji:

1. Schumpeter

1. Nowa ekonomia klasyczna:

1. Teoremat nieefektywności państwa

1. Dostęp do dóbr publicznych przewiduje:

1. konkurencję

2. brak konkurencji

3. ograniczoną konkurencje

1. Koszty w ujęciu społecznym są:

1. większe od prywatnych

2. mniejsze

3. równe

1. Efekt Veblena

1. Snoba

1. Koszt alternatywny to:

1. koszt utraconych korzyści

1. Konensus waszngtoński był w formie:

1. pisemnej

2. ustnej

1. Kościół katolicki:

1. popiera kapitalizm

2. akceptuje reguły rynkowe

1. Jaka religia nie uznaje procentu?

1. Islam

2. Chrześcijaństwo

3. Judaizm

1. Co uznaje merkantylizm?

1. gospodarka rynkowa

2. protekcjonizm

1. Co zakłada fizjokratyzm?

1. wolność osobistą i ekonomiczną

2. wolność osobistą i ograniczoną wolność ekonomiczną

3. wolność ekonomiczną i ograniczoną wolność osobistą

1. J. S. Mill to przedstawiciel:

1. Liberalizmu socjalnego

1. Co Menger określa jako dobra niegospodarcze?

1. dobra wolne…

2. dobra konsumpcyjne

1. Wg krzywej Laffera:

1. wzrost podatków może obniżyć dochody budżetu

2. wzrost podatków może podnieść dochody budżetu

3. wzrost podatków powinien podnieść dochody budżetu

1. Jak asymetria występuje w…

1. Informacji rynkowej

1. Jakie odniesienie do standaryzacji produktu ma konkurencja monopolistyczna

1. Jest na niej oparta

1. Użyteczność krańcowa wg Pigoń

1. Malejąc

Otwarte w tym roku:

Gospodarka w neoklasycyzmie

Osiągnięcia tego kierunku to min; rozwinięcie teorii popyty, podaży i konsumenta, stworzenie teorii równowagi rynkowej oraz równowagi między globalnym popytem i podażą; wprowadzenie rachunku różniczkowego pozwalające na badanie zależności miedzy zjawiskami ekonomicznymi za pośrednictwem tzw wielkości krańcowych Istotnym osiągnięciem tego kierunku było stworzenie tzw. Optimum Pareto czyli warunku optymalnej alokacji zasobów, które głosi, że sytuacja, w której żaden członek zbiorowości nie może poprawić swojej sytuacji bez równoczesnego pogorszenia sytuacji co najmniej jednego innego członka zbiorowości. Innym znaczącym osiągnięciem ekonomi neoklasycznej było opracowanie przez L. M Walrasa modelu matematycznego wyrażającego stan równowagi ogólnej. Model ten zakłada funkcjonowanie gospodarki składającej się z dwóch sektorów tj. przedsiębiorstw i gospodarstw domowych nie uwzględniając roli państwa ani handlu zagranicznego, przy niezmiennej technice produkcji oraz pełnym zatrudnieniu. Przedsiębiorstwa działają w warunkach doskonałej konkurencji ,zaś gospodarstwa domowe, przy stałych dochodach i niezmiennych preferencjach, zgłaszają popyt na dobra konsumpcyjne w rozmiarach określonych przez sumę dochodów zarobionych z tytułu posiadanych czynników produkcji. Mechanizm ten zakłada, ze zmiana jednego z czynników powoduje zmiany innych. Zmiana ceny jednego z produktów spowoduje zmianę struktury produkcji, zaś to pociągnie za sobą zmianę zapotrzebowania na nakłady, skutkiem czego będzie zmiana w podziale dochodów.

Gospodarka wg Keynsa

Rynek nie zawsze funkcjonuje w sposób sprawny, głównie dlatego że ceny nie zawsze są w stanie zrównoważyć popyt z podażą;
• w konsekwencji gospodarka zazwyczaj nie znajduje się w stanie pełnej równowagi. W szczególności, możliwym – a nawet typowym – stanem jest to, że na rynku dóbr popyt równoważy się z podażą, ale nie są w pełni wykorzystane czynniki produkcji;
• podmioty obecne na rynku nie dostosowują swoich działań wyłącznie do zmian cen. W szczególności, o wydatkach inwestycyjnych decydują raczej oceny kształtowania się obecnej i przyszłej koniunktury i warunków finansowania inwestycji, niż stopy procentowe, po których można aktualnie pożyczyć kapitał;
• w rezultacie, zagregowany popyt (czyli suma spożycia prywatnego, zbiorowego, inwestycji, zmian zapasów i nadwyżki eksportu nad importem), zazwyczaj różni się od zdolności gospodarki do wytwarzania PKB.

Ogółnie otwarte:

Porównanie neoklasyków z poglądami Keynesa

Różnica pomiędzy podejściem neoklasycznym a keynesowskim sprowadza się więc do tego, że w modelach keynesowskich poddano w wątpliwość zdolność rynku do pełnego wykorzystania dostępnych czynników produkcji. Stwierdzono mianowicie, że popyt na dobra nie musi wcale automatycznie dostosowywać się do zdolności produkcyjnych gospodarki. Jeśli popyt jest większy od zdolności produkcyjnych, wzrasta inflacja. Jeśli z kolei popyt jest od nich mniejszy, czynniki produkcji nie są w pełni wykorzystane i pojawia się bezrobocie. Zaleceniem teorii keynesowskiej jest więc to, by rząd i bank centralny aktywnie ingerowały w kształtowanie się popytu na dobra (w miarę potrzeb zwiększając lub zmniejszając spożycie zbiorowe oraz zachęcając sektor prywatny do większych bądź mniejszych zakupów regulując ilość pieniądza na rynku), po to by w pełni wykorzystać szanse wzrostu tworzone przez zwiększanie się zasobów pracy i kapitału.

Monetaryzm-Milton Friedman, odrzucenie aktywnej polityki monetarnej w wersji nawiązującej do idei Keynes’a, odwołanie do ilościowej teorii pieniądza. Zadaniem polityki monetarnej jest stabilizacja cen i przyczynianie się do stabilizacji gospodarki, stwarzanie warunków dla niezakłóconego przebiegu procesów gospodarczych będących konsekwencją swobodnego działania podmiotów gospodarczych.