IPP
System komputerowy składa się z :
*sprzętu (hardware)
* system operacyjny
* oprogramowania użytkowego (aplikacje)
* użytkowników
System operacyjny jest programem, który nadzoruje i koordynuje posługiwanie się sprzętem przez różne programy użytkowe. System operacyjny ma zapewnić użytkownikowi: wygodę, wydajność i niezawodność.
Definiowany Est także jako dystrybutor
Brak jednoznacznej definicja- problemy (UE- Microsoft)
Często definiuje się go jako zestaw programów stale działających po uruchomieniu komputera
Systemy dostarczają UI- interfejsu użytkownika
Konsolowy
Graficzny (GUI) graphic user interface
Istnieją wersje 3D
Sterowanie głosem (sterowanie komendami głosowymi)
Rodzaje systemów operacyjnych
-ilość stanowisk
Jednostanowiskowy (Windows)
Wielostanowiskowy (Unix)
-tryb przetwarzania danych
Wsadowy
Interakcyjny
-rozproszony (podział zasobów niezawodność, łączność)
-czasu rzeczywistego – zakończenie operacji w ściśle określonym czasie
Trzy główne elementy budowy systemy operacyjnego :
Jądro systemy wykonujące ww. zadania
Powłoka- specjalny program komunikujący użytkownika z systemem operacyjnym
System plików- sposób zapisu struktury danych na nośniku
Pamięć operacyjna poprzez swój sterownik nadzoruje
Wykonywanie obliczeń
Dostępem do sterownika ekranu
Dostępem do sterownika dysku
Dostępem do drukarki i innych zasobów komputera
Aby zapewnić spójna prace urządzeń wejścia – wyjścia istnieje mechanizm ich synchronizacji i desynchronizacji:
Przesyłanie danych sterowanie przerwami
Przesyłanie danych na zasadzie bezpośredniego dostępu do pamięci
Wykonywane więc są przez procesor cykle przetwarzania danych na przemian z obsługą przerwań (czyli dostępu do urządzeń wejścia – wyjścia)
Usługi systemy operacyjnego:
Wykonywanie programu
Operacje wejścia-wyjścia
Manipulowanie systemem plików
Komunikacja (operacyjna, sieciowa)
Wykrywanie błędów
Przydział zasobów
Ochrona
Rejestracja
Funkcje systemowe- tworzą interfejs pomiędzy programem użytkowym a systemem operacyjnym.
Rodzaje funkcji systemowych:
Nadzorowanie procesów (przydział i zwolnienie pamięci)
Operacje na plikach
Operacje na urządzeniach
Utrzymywanie informacji
Komunikacja
PROGRAMOWANIE
Postać programu wyrażona w języku programowania określona jest jako kod źródłowy. Przetwarzanie kodu źródłowego odbywa się na dwa sposoby:
Kompilacja- kod źródłowy jest tłumaczony do postaci kodu maszynowego, czyli sekwencji elementarnych operacji gotowych do bezpośredniego przetworzenia przez procesor komputera. Jeżeli dany język programowania podlega kompilacji, określany jest mianem kompilowanego języka programowania
Interpretacja- kod źródłowy jest na bieżąco tłumaczony i wykonywany przez dodatkowy program zwany interpreterem. Jeżeli język podlega interpretacji, nazywany jest interpretowanym językiem programowania
Programowanie obiektowe
Jest jedna z technik tworzenia programów komputerowych.
Program komputerowy wyraża się jako zbiór obiektów będących bytami łączącymi stan (czyli dane) i zachowanie (czyli metody)
Analiza projektowa zajmuje się badaniem i klasyfikacja obiektów pojęciowych. Obiekty pojęciowe nie maja nic wspólnego z programowaniem Reprezentują pojęcia i koncepcje ze świata rzeczywistego, a dokładniej z dziedziny, która jest analizowana.
Projektowanie obiektowe polega na projektowaniu obiektów programowych
To wymyślanie koncepcyjnego rozwiązania (programistycznego i sprzętowego), które realizuje wymagania stawiane programowi.
Język UML czyli zunifikowany język modelowania- język formalny wykorzystywany do modelowania różnego rodzaju systemów stworzony przez Grady Boocha, Jamesa Rumbaugha oraz Ivara Jackobsona. Obecnie rozwijany przez Object Management Group
Klasy – opisują zbiorowości obiektów poprzez ich własności i metody- jednoznacznie charakteryzujące obiekty. Każdy obiekt jest członkiem jednej klasy
Własności- charakterystyka obiektu tak jak ten obiekt jest postrzegamy ( kolor, ciężar, waga, rozmiar, wiek)
Metody- akcja która może wykonywać obiekt,
Zdarzenia- jakaś akcja wywołana przez obiekt
Klasa nazywamy jednostkę programu, która zawiera wspólny zestaw metod, własności i atrybutów
Modalne okienko dialogowe- ma cechę blokowania dostępu do innych okien systemu operacyjnego- musi zastać obsłużone jako pierwsze. Najczęściej są to okna informujące o jakiś błędach
Niemodalne okno dialogowe- nie blokuje dostępu do innych okien dialogowych i może czekać na zdarzenie dowolnie długo
Zmienną nazywany zadeklarowany przez nazwę obszar pamięci o zdefiniowanym formacie i rozmiarze przeznaczony do przechowywania wartości przetwarzanych przez program.
Reguły nazewnictwa zmiennych
Nazwa składać się może ze znaków alfabetu i cyfr od 0 do 9 oraz podkreślenia_ (z ang under bar)
Nazwa musu zaczynać się od znaku alfabetu
Nazwa nie może być dłuższa niż 40 znaków
Nazwa nie jest rozpoznawana pod względem wielkości liter
CTS- Common Type System ( Wspólny System Typów Zmiennych)
Ułatwia:
Integracje pomiędzy różnymi językami programowania
Zabezpiecza kod programu przez błędami typów zmiennych
Zwiększa wydajność aplikacje wieloskładnikowych (składających się z wielu bibliotek)
Deklaracja zmiennych wbudowanych:
Dim znaki as String ( typ zmiennej przechowującej znaki alfanumeryczne, alfabet =+ cyfry, 0-2 bilionów znaków)
Dim znaki as Integer (typ zmiennej przechowującej liczby całkowite , 4 bajty + znak)
Dim znaki as Long (typ zmiennej przechowującej liczby całkowite , 8 bajtów +znak)
Dim znaki as Single ( typ zmiennej przechowującej liczby rzeczywiste, 4 bajty + znak)
Dim znaki as Double (typ zmiennej przechowującej liczby rzeczywiste, 15 liczb znaczących i wartości pozytywne, 8 bajtów + znak)
Wszystkie zmienne I obiekty, które tworzone są w programie muszą być umieszczone w jakimś obszarze pamięci. Obszary pamięci służące do ich przetwarzania to stos i sterta
Obiekty, które są wewnątrz metod nazywane sa zmiennymi lojalnymi. Zmienne lokalne istnieją tylko w obrębie bloku (metody), w którym zostały utworzone. Tzn ich życie zaczyna się w chwili utworzenia, kończy zaś dojście do końca metody.
Zmienne lokalne typów podstawowych ( jak integer, Double) oraz strukturalnych (array) tworzone są w obszarze pamięci nazwanym stosem. Odpowiedni obszar stosu jest rezerwowany(alokowany) w chwili wywołania metody. Gdy metoda się kończy, zwalniany jest stos (a wraz z nim niszczone sa zmienne lokalne)
Klasy są typami, które przechowują referencje do obiektów utworzonych w obszarze pamięci nazwanym sterta
Klasy w VB.NET
Biblioteki klas umożliwiają dostęp do usług systemowych i stanowia podstawę tworzenia aplikacji, komponentów i kontrolek .NET.
System.Windowas.Forms. Zawiera klasy przydatne przy tworzeniu aplikacji działających w systemie Windows, w pełni wykorzystujących bogate funkcje interfejsu użytkownika. Interfejs ten powstał na podstawie biblioteki Windows Foundation Classes
System.IO – przestrzeń ta zawiera typy umożliwiające synchroniczny i asynchroniczny odczyt i zapis do strumieni danych i plików
Modyfikatory zachowania klasy:
Shadows- zasłania składowa bazowej o tej samej nazwie
MustInherit- składowe dostępne po dziedziczeniu
NotInherit- klasa nie może być dziedziczona
Modyfikatory Dostepu Klasy:
Public- dostepna w całej aplikacji i poza nią
Private- klasa dostępna tylko wewnątrz siebie
Protected- j.w. tyle ze w klasach potomnych też są dostępne
Friend- dostępna w całej aplikacji
Protected friend- kombinacja ograniczeń
SGML- Standarized General Markup Language (Standardowy Uogólniony Język Znaczników)
Opracowany został w 1974 w 1980 stał się przedmiotem norm ISO. Jest to uniwersalny Język znaczników o elastycznej strukturze, przeznaczony do wymiany dokumentów pomiedzy różnymi obszarami językowymi niezależnych od platformy sprzętowej danych ( nie jest przeznaczony do Stron internetowych). Cechy:
Rozdziela dane od ich opisu
Pozwala na definiowanie własnych danych( własnych znaczników)
Stosuje opcje wyglądu/ definicji
HTML- Hyper Text Markup Language- pierwsze zastosowanie języka znacznikowego do Internetu. Opracowano protokół http dla jego wykorzystania
Cechy:
Statyczna predefiniowana struktura dokumentu
Dane wymieszane z opisem ich wyglądu
XML- eXtensible Markup Language- Rozszerzalny Język Znaczników jest formalnym językiem znacznikowym, przeznaczonym do przenoszenia informacji pomiędzy aplikacjami czy całymi systemami komputerowymi
Cecha :
Elastyczne definiowane własnych znaczników danych
XML w zakresie przechowywania danych łączy trzy najważniejsze cechy :
Zapis struktury danych (opisu danych)
Jest to format interpretowalny równie dobrze przez człowieka jak i system informatyczny
Możliwość przeglądania danych za pomocą przeglądarki internetowej lub zwykłego edytora tekstowego
Stanowi podstawę opracowywania nowych języków prezentacji i przetwarzania danych w innych dziedzinach życia
XML- Pochodne języki prezentacji i wymiany danych
MathML- język znaczników matematycznych zastosowanie XML do obsługi notacji matematycznej
CML-język znaczników XML do obsługi notacji chemicznej.
MoDL- język znaczników modelowania cząstek i zachodzących między nimi oddziaływań, zastosowanie XML w dziedzinie fizyki molekularnej
SVG- języki znaczników wektorowych , zastosowanie XML w dziedzinie prezentacji skalowanej grafiki wektorowej.
Klasy VB.NET
W.NET baza dla wszystkich klas jest klasa System.Object (nie trzeba deklarować dziedziczenia po tej klasie).
Biblioteka klas, dostępna w pakiecie .NET, składa się z klas interfejsów i stałych.
Elementy biblioteki są pogrupowane w hierarchiczna strukturę przestrzeni nazw (ang.namespace)
Biblioteki klas umożliwiają dostęp do usług systemowych i stanowią podstawę tworzenia aplikacji, komponentów i kontrolek .NET.
Zadaniem przestrzeni nazw jest zawężenie zakresu, w którym obowiązują nazwy typów. Dzięki temu mogą istnieć dwie klasy o tej samej nazwie pod warunkiem, że są zdefiniowane w różnych przestrzeniach nazw. Aby przejść do kolejnego poziomu hierarchii, wystarczy postawić znak kropki (np. System.IO)
Nazwy przestrzeni nazw dostarczanych przez Microsoft zawsze zaczynają się od słowa System lub Microsoft.
Przekazywanie argumentów do metody danej klasy
Klasa StreamWriter
Implementuje (zawiera w sobie) TextWriter przeznaczony do zapisu znaków do strumienia danych z uwzględnieniem wybranego kodowania standardu znaków
Namespace: System.IO
Warto wiedzieć, że StreamWriter jest zdefiniowany dla znaków wszystkie inne klasy pochodne z klasy Stream są projektowane do przetwarzania ciągów bajtów a nie znaków ASCII
Imports System
Imports System.IO
To jest referencja do biblioteki klas wejścia( IO to Input Output)
DLL (z ang.Dynamic-Link Library- Biblioteka łączona dynamicznie)- w środowisku Windowa biblioteka współdzielona (z ang. Shared library), która przechowuje implementacje różnych funkcji (podprogramów) programy i/lub zasoby programu. Biblioteka DLL sama nie może wywoływać swoich funkcji (wykorzystywać zasobów w niej zawartych), może to zrobić jedynie program EXE.
W systemie Windows biblioteki DLL mają rozszerzenia *.dll lub *.ocx (gdy biblioteka korzysta z Activex) i mogą być wykorzystane w programach napisanych w różnych językach przeznaczonych na platformę Windows, m.in. w Visual Basic, C/C++/C#, Object Pascalu (Delphi) czy asemblerze.
Ponieważ funkcje biblioteki dynamicznej(DLL) mogą być jednocześnie importowane przez wiele programów, Biblioteki DLL mogą obsłużyć kilka plików wykonywalnych, które w tym samym czasie korzystają z tego samego zbioru funkcji programu (stąd określenie : biblioteka dzielona). W przeciwieństwie do bibliotek statystycznych , które są łączone z programem w czasie jego kompilacji, Biblioteki DLL są wczytywane do pamięci operacyjnej dynamicznie, to jest wtedy, gdy faktycznie są potrzebne (stąd określenie : Biblioteka dynamiczne). Dzięki temu pamięć operacyjna jest mniej obciążona, a biblioteka jest bardziej elastyczna (Gotowość do pracy bez dodatkowej kompilacji).