UMORZENIE POSTĘPOWANIE - przeszkoda nieusuwalna. Przesłanki umorzenia:

- obligatoryjne – jeżeli kontynuowanie dla urzędu jest bezprzedmiotowe,

- fakultatywne – jeżeli kontynuowanie dla strony jest bezprzedmiotowe.

Postępowanie jest przedmiotowe jeżeli sprawa ma charakter administracyjny, nadaje się do rozstrzygnięcia w postępowaniu administracyjnym w drodze decyzji, określa prawa i obowiązki podmiotu, który znajduje się na zewnątrz struktury administracyjnej, nie zachodzi res indicato czyli powaga rzeczy osądzonej /sprawa nie może być 2 razy rozstrzygana wobec tego samego podmiotu.

Sprawa mieści się we właściwości organów administracyjnych.

UMORZENIE FAKULTATYWNE dla strony jest bezprzedmiotowe. Umorzenie w formie decyzji administracyjnej niemerytoryczne.

Art. 97 – zawieszenie,

Art. 105 – umorzenie

W przypadku umorzenia postępowania okoliczności, które zostały ustalone w jego toku wzbogacają wiedzę organu i mogą być przez niego wykorzystane w innym postępowaniu jako fakty znane z urzędu.

ROZSTRZYGNIĘCIA

Podstawową formą rozstrzygnięcia administracyjnego jest decyzja administracyjna będąca wyrazem woli organu administracyjnego charakteryzująca się podwójną konkretnością i co do zasady mająca zewnętrzny charakter. Zgodnie z art. 104 decyzja administracyjna rozstrzyga sprawę administracyjną i kończy postępowanie. Wyróżnia się:

a/ decyzja stanowcza,

b/ decyzja częściowa,

c/ decyzja merytoryczna,

d/ decyzja niemerytoryczna.

DECYZJA STANOWCZA to taka, która odnosi się do całości przedmiotu postępowania. Decyzje tego typu mogą być: konstytutywne, deklaratoryjne, swobodne, związane, pozytywne, negatywne, nakazujące, zobowiązujące.

KONSTYTUTYWNA – zmienia, znosi stany – wywierają skutek ex muc.

DEKLARATORYJNE – potwierdza skutek istnienia określonego stanu.

SWOBODNE – organ wydając rozstrzygnięcie działał w granicach uznania administracyjnego /możliwość wyboru/.

UZNANIOWE – kontr. przez sądy admin. z punktu widzenia legalności nie bada się dlaczego organ admin. dokonał takiego wyboru – przedmiotem badania jest procedura.

ZWIĄZANE – organ podejmując rozstrzygnięcie nie ma możliwości dokonania wyboru.

POZYTYWNE – w pełni odpowiada żądaniom strony.

NEGATYWNE – nie w pełni odpowiada żądaniom strony.

NAKAZUJE – podjęcie działań.

DECYZJE CZĘŚCIOWE

Organ wydając decyzję częściową jeżeli tylko część sprawy dojrzała do rozstrzygnięcia a oczekiwanie na ustalenia faktyczne dot. pozostałej części mogłyby spowodować dla strony niekorzystne konsekwencje. Wydanie rozstrzygnięcia częściowego jest możliwe wtedy gdy przedmiot sprawy ma charakter podzielny.

DECYZJE MERYTORYCZNE

Wydane w oparciu o normy prawa materialnego, np. o normy prawa budowlanego, wodnego albo w oparciu o ustawę o gospodarce nieruchomościami. Decyzje merytoryczne mogą być deklaratoryjne lub konstytutywne.

DECYZJE NIEMERYTORYCZNE – to takie, które są wydawane w oparciu o przepis prawa proceduralnego np. decyzje o umorzeniu postępowania, która jest wydawana w oparciu o art. 105.

DECYZJE TYMCZASOWE – inaczej decyzje prowizoryczne, które są podejmowane przez organ w sytuacji legalnego naruszenia kompetencji innego organu właściwego do rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego.

ELEMENTY DECYZJI

W świetle orzecznictwa o bycie prawne decyzji decydują następujące elementy:

- oznaczenie organu wydającego,

- oznaczenie strony,

- rozstrzygnięcie,

- podpis osoby uprawnionej do wydania decyzji.

DECYZJA ADMINISTRACYJNA POWINNA ZAWIERAĆ:

- OZNACZENIE DATY WYDANIA – data pozwala określić czy organ załatwił sprawę w terminie jaki był stan sprawy na chwilę wydania decyzji, czy organ na ten moment był właściwy, czy nie zachodzi res iudicata /powaga rzeczy osądzonej/.

- OZNACZENIE ORGANU – wskazanie organu powinno nastąpić z podaniem pełnej nazwy. Nazwa organu pozwala ocenić czy organ był właściwy rzeczowo albo czy nabył właściwość poprzez delegację. Wydanie rozstrzygnięcia przez organ niewłaściwy stanowi wadę kwalifikowaną decyzji i podstawę do stwierdzenia nieważności.

- OZNACZENIE STRONY – oznaczenie strony powinno nastąpić podanie imienia nazwiska oraz adresu. Niewłaściwe oznaczenie adresata aktu znowu stanowi pozytywną przesłankę do stwierdzenia nieważności, ale przez niewłaściwe oznaczenie adresata nie należy rozumieć popełnienia błędu literowego.

-WSKAZANIE PODSTAWY PRAWNEJ następuje poprzez określenie jednostki normatywnej aktu normatywnego, która zawiera normę o charakterze generalnym i abstrakcyjnym wymagającą konkretyzacji w formie decyzji.

- ROZSTRZYGNIĘCIE – określenie konsekwencji normy prawnej dla adresata decyzji.

- UZASADNIENIE FAKTYCZNE I PRAWNE.

W uzasadnieniu faktycznym wskazuje się przebieg postępowania wyjaśniającego tzn. takie czynności zostały przeprowadzone, co z nich wynika, którym dowodom i z jakiego powodu odmówiono mocy.

Uzasadnienie faktyczne stanowi odzwierciedlenie przebiegu postępowania wyjaśniającego i ewentualnie może wskazywać na jego niedostatek.

Uzasadnienie prawne to jest wskazanie jak ustalony stan faktyczny ma się do hipotezy normy prawnej znajdującej zastosowanie w sprawie.

Ten etap nazywa się subsumcja.

- POUCZENIE O PRZYSŁUGUJĄCYCH ŚRODKACH

Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej od decyzji wydanej w I instancji przysługuje albo odwołanie albo wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy /gdy decyzję wydał minister/. Stronę należy również poinstruować o wniesieniu powództwa do sądu na mocy regulacji szczególnej. Strona niewłaściwie pouczona nie może ponieść w postępowaniu niewłaściwych konsekwencji.

- PODPIS powinien uwidaczniać pracownika z podaniem imienia i nazwiska, stanowiska służbowego a jeżeli decyzja została wydana z upoważnienia to należy to uwidocznić. Jeżeli decyzja została wydana w formie dokumentu elektronicznego to powinna zostać podpisana przy pomocy bezpiecznego podpisu elektronicznego weryfikowanego za pomocą ważnego certyfikatu.

WSPÓŁDZIAŁANIE W PROCESIE WYDAWANIA DECYZJI

Współdziałanie przewidziane jest na gruncie art. 106, który jednak nie stanowi samoistnej podstawy współdziałania. Właściwy tryb określany jest w przepisach szczególnych, np. za nim minister sprawiedliwości podejmie decyzję o powołaniu na notariusza zasięga opinii Rady Izby Notarialnej. Taka forma współdziałania jak opinia traktowana jest zarówno w orzecznictwie i …………………….. jako nie wiążąca. Oznacza to, że co prawda organ wydający tę opinię traktuje ją jako element postępowanie wyjaśniającego, jednakże pominięcie opinii /tzn. nie zwrócenie się o nią do organu/ stanowi naruszenie prawa proceduralnego.

Dopuszczalne są także inne formy współdziałania np. uzgodnienie albo wyrażenie stanowiska. Co do zasady współdziałanie powinno nastąpić w ciągu 14 dni, chyba, że przepis szczególny przewiduje inny termin.

W przypadku współdziałania na podstawie art. 106 decyzje podpisuje tylko organ właściwy do załatwienia sprawy gdyż artykuł ten nie wprowadza współ kompetencji.

DODATKOWE ELEMENTY DECYZJI:

1/ warunek,

2/ zlecenie,

3/ klauzula odwołalności

4/ wzmianka o zasięgnięciu opinii,

5/ rygor natychmiastowej wykonalności.

WARUNEK – zdarzenie przyszłe i niepewne, może być zawiązujący /rozpoczęcie biegu obowiązywania decyzji/, rozwiązujący /zakończający bieg obowiązywania decyzji/.

ZLECENIE – dodatkowe zobowiązanie adresata aktu, przy czym nie wypełnienie zlecenie nie wpływa na akt.

KLAUZULA ODWOŁALNOŚCI – wskazanie terminu na jaki decyzja zostaje wydana.

RYGOR NATYCHMIASTOWEJ WYKONALNOŚCI – rygor może zostać nadany z urzędu albo na wniosek. Z urzędu gdy oczekiwanie na ustatecznienie się decyzji może spowodować szkody dla gospodarki narodowej oraz dla wartości chronionych przez prawo /takich jak zdrowie czy życie/.

Na wniosek organ może zarządać wpłaty kwoty na pokrycie ewentualnych szkód jakie mogą powstać w wyniku przedwczesnego wykonania decyzji.

Istotą wyboru jest przystąpienie do jej wykonania przed upływem terminu do wniesienia odwołania. Stanowi to wyjątek odo ogólnej zasady, że wykonaniu podlegają tylko decyzje ostateczne.

DECYZJA OSTATECZNA – to decyzja od której nie przysługuje środek zaskarżenia – wydana w postępowaniu odwoławczym i co do której upłynął termin do wniesienia odwołania i nie został przywrócony. Od decyzji takiej należy odróżnić decyzję prawomocną.

DECYZJA PRAWOMOCNA – to decyzja której nie można zaskarżyć do WSa, co do której sąd odrzucił skargę lub przeprowadził postępowanie wydając wyrok.

WADLIWOŚĆ DECYZJI – decyzja może być dotknięta wadliwością istotną lub nie istotną.

WADLIWOŚĆ NIE ISTOTNA – wady, które podlegają uzupełnieniu lub sprostowaniu.

WADLIWOŚĆ ISTOTNA :

- zwykła – skutkująca uchyleniem lub zmianą lub

- kwalifikowana – pozytywna przesłanka do stwierdzenia nieważności na podstawie art. 156.

Uzupełnienie ↘

Sprostowanie → to środki rektyfikacji

Wykładnia ↗

Jeżeli w określonym stanie faktycznym mamy do czynienia z wadą materialną stanowiącą podstawę do stwierdzenia nieważności i formalną dotyczącą wznowienia postępowania to

CECHA	DECYZJA	POSTANOWIENIE
moment wydania decyzji	Co do zasady: moment zakończenia postępowania	Co do zasady: w toku postępowania np. przywrócenie terminu
Przedmiot	Sprawa administracyjna	Sprawa proceduralna
Podstawa prawna	Prawo materialne	Przepisy KPA
Podmiot wydający	Organ administracyjny	Jak obok lub inny organ współdziałający.