METODY ZABAWOWE W PRACY Z GRUPĄ

WYKŁAD

Poglądy:

1. filozofów

• Platon mówił – dobre życie jest zabawą ku czci bogów

• Wg. Arystotelesa – zabawa jest jest przyjemnością

1. kulturoznawcy definiowali zabawę w następujący sposób: „Zabawa jest dobrowolną czynnością lub zajęciem dokonywalnym w pewnych ustalonych granicach czasu …

2. psychologów

• zabawa jest działalnością dzieci jak i dorosłych

• jest naturalną potrzebą człowieka

• wprowadza nowe wartości i jest dopełnieniem naszego istnienia

• podejmuje się ją z własnej woli i dla przyjemności

Zabawa – to dobrowolnie podjęta czynność lub działanie o charakterze autotelicznym, któremu towarzyszy radość i napięcie płynące z samego działania. Ma na celu zaspokojenie potrzeby wrażeń, które daje odmianę i wytchnienie.

Cechy:

• przyjemność, radość oraz napięcie płynące z wykonywania danej czynności

• bezinteresowność – zabawa nie ma na celu poza samą sobą, jest więc autoteliczna

• dobrowolność – udział nie może być wymuszony

• wytwarzanie odrębnego

• reguły obowiązujące tylko w zabawie

• wielość form, które zmieniają się zależnie od mody i upodobań indywidualnych

• biologiczne pochodzenie zabawy – zabawa jest naturalną potrzebą organizmu

• znaczenie społeczne zabawy (geneza i funkcje)

• kreatywność

• odprężenie, które towarzyszy wykonywaniu danej czynności

Funkcje zabawy:

1. Funkcja kształcąca:

• dziecko kształci zmysły

• dziecko kształci sprawność motoryczną

• dziecko kształci wyobraźnię

• dziecko kształci uwagę

• dziecko kształci funkcję spostrzegania

• dziecko wzbogaca swoją wiedzę o świecie, o samym sobie, poznaje swoje możliwości i uczy się je oceniać i wykorzystywać

• lepiej posługuje się mową, którą ciągle wzbogaca o nowe terminy

1. Funkcja wychowawcza

2. Funkcja projekcyjna

Klasyfikacja i rodzaje zabaw wg. Ch. Büchler:

1. zabawy funkcjonalne – uwaga dziecka, nastawiona jest na czynność

• zabawy fikcyjne – odgrywa określoną rolę, używa określonych przedmiotów

• zabawy receptywne – takie jak: oglądanie obrazków

1. zabawy podczas których dziecko skupia uwagę na wyniku tej czynności

• zabawy konstrukcyjne – czynności zabawowe w wyniku których powstaje określony wytwór

Klasyfikacja i rodzaje zabaw wg. S. Szumana:

• zabawy spostrzegawczo-manipulacyjne

• zabawy tematyczno-umysłowe zbiorowe

• zabawy w role (twórcze) inaczej tematyczne

Kryteria zabaw (formalne):

• zabawa swobodna – z inicjatywy dziecka, całkowicie samodzielnie

• kierowane przez matkę, starsze rodzeństwo, nauczyciela w przedszkolu

Rodzaj zabaw ze względu na liczbę uczestników:

1. indywidualne

2. grupowe

3. zbiorowe

Ze względu na stopień spójności gry zabawy i poziom uspołecznienia dzieci w zabawie:

• równoległe – obok siebie, lecz nie z sobą

• zbiorowe – wspólna zabawa, nie dzielą między siebie ról i funkcji

• zespołowe – wspólny cel, podział ról, przywódca i wykonawcy poszczególnych zadań

Ze względu na przebieg zabawy:

• chaotyczne i otwarte

• planowane i zamknięta

Plan i zamiary:

1. przygotowawcze

• gromadzenie zabawek

• miejsce zabawy

• inne akcesoria

1. właściwe czynności, np. jazda pociągiem

2. czynności końcowe, np. pokazanie kolegom budowli, sprzątanie zabawek

Klasyfikacja zabaw dzieci przedszkolnych:

P. A. Rubik – 4 kategorie zabawowe:

• twórcze albo w role

• konstrukcyjne

• dydaktyczne

• ruchowe

Graffiti.

Jest to dobry czas na:

• dzielenie się z nimi własnymi pomysłami

Zastosowanie:

• plakaty z rozpoczętymi zdaniami

• wpisać na tablicy problem do rozwiązania

• podzielić zespół na 5 grup

• zadaniem grup jest wymyślenie zakończeń zdań

• plakaty krążą od grupy do grupy zgodnie ze wskazówkami zegara

• po 4 rundach rozwieszamy plakaty i czytamy rozwiązania

Metoda tworzenia i definiowania pojęć.

Pojęcia stanowią podstawową jednostkę organizacyjną logiczne myślenie i porozumiewanie się ludzi.

Wyróżnienie cech istotnych – pozwala na …

4 fazy:

1. przedstawienie celu i wywołanie nastawienia

2. przykłady i nieprzykłady pojęcia

3. sprawdzenie przyswojenia pojęcia

4. wywołanie myślenia metapoznawczego

Kula śniegowa – dyskusja piramidowa, od pracy indywidualnej do pracy w całej grupie.

Przebieg:

1. uczniowie pracują indywidualnie nad danym problemem

2. łączą się w pary – ustalają wspólne stanowisko

3. pary łączą się w czwórki

Pedagogika zabawy – czynniki:

• zmiany kulturowe

• kobiety zaczęły masowo pracować

• migracje

• upowszechnienie radia, TV, komputerów

• mało czasu na czytelnictwo

• spędzanie dużo czasu przed komputerem

Historia pedagogiki zabawy:

• jest to młody kierunek pedagogiczny

• rozwinęła się w latach 70 XXw. W Stanach Zjednoczonych, Niemczech i Austrii

• powstanie KLANZY

• powołanie przez Zaorską klubu KAPu działającego do 1995r.

• 1994r. powstanie stowarzyszenia i animatury KLAZNA

KLANZA:

• główna siedziba znajduje się w Lublinie

• od 200 r. działa Centrum szkoleniowe KLANZA, gdzie jest ok. 110 programów szkoleniowych

• stowarzyszenie posiada statut organizacji użytku publicznego, a w 2004 r. została otrzymana nagrodę Pro Publico Bono

• jest tam rozpatrywana holistyczna koncepcja człowieka

Metody KLANZY.

Organizowanie spotkań ludzi uwzględniający:

• nawiązywanie kontaktów

• ustalenie zasad pracy w grupie

• celowe wykorzystywanie przestrzeni

• taniec, ruch, muzyka

• stosowanie informacji zwrotnych