public: -widoczne w klasie i poza klasą.
private: -widoczne tylko w klasie (również w zewnętrznej definicji funkcji składowej danej klasy).
protected: -widoczne tylko w klasie i w klasach pochodnych od danej klasy.
hermetyzacja - Ograniczenie dostępu do określonych pól/metod klasy w celu zabezpieczenia ich przed niepowołaną ingerencją z zewnątrz i błędnym użyciem . Realizuje się ją poprzez podział struktury klasy na części (public, private, protected, published)
akcesoria - specjalne funkcje składowe dzięki którym jest dostęp to ukrytych pól składowych.
Funkcje zwykłe (z parametrami lub bez)
Funkcje stałe (nie zmieniają pól)
Konstruktor–publiczna funkcja wywoływana automatycznie podczas tworzenia obiektu: inicjowanie pól, przydzielanie pamięci, może być kilka. Nie zwraca żadnej wartości. (metoda o nazwie identycznej z nazwą klasy, bez typu).
Konstruktor domyślny(bezargumentowy) - nic nie robi.
Destruktor –publiczna funkcja wywoływana zawsze podczas niszczenia obiektu , tylko jeden. (metoda o nazwie identycznej z nazwą klasy ale ze znakiem ~, bez typu).
Przeciążanie funkcji-definiowanie w klasie kilku funkcji –metod o tej samej nazwie a różnych parametrach; sposób wywołania metody określa która funkcja będzie użyta.
Przesłanianie nazw–identyczna nazwa zmiennych, pól w klasie, zmiennych lokalnych metod.
Wskaźnik stały –wskaźnik, który zawsze ma tą samą wartość (wskazuje na ten sam obiekt).
Wskaźnik na stałą –wskaźnik, który umożliwia tylko odczyt stanu obiektu, na który wskazuje.
Stały wskaźnik na stałą –kombinacja dwóch poprzednich rodzajów.
Referencja–zmienna wskazująca na adres miejsca w pamięci, ale pozwalająca używać normalnej składni przy odwołaniu do tych miejsc; referencja pośredniczy w operacji na zmiennej (jak wskaźnik); nie używa operatora *.
Pola statyczne(„zmienne globalne” dla klasy) –pola dzielone przez wszystkie obiekty tej klasy, Istnieją tylko w 1 egzemplarzu, są dostępne z każdej metody, z klas pochodnych i z zewnątrz, zgodnie ze specyfikatorem praw dostępu, Służą do komunikacji między obiektami danej klasy.
Dziedziczenie - Tworzenie nowej klasy na podstawie jednej lub kilku utworzonych wcześniej klas bazowych.
Polimorfizm - Metoda wirtualna w klasie bazowej zakłada możliwość jej redefinicji w klasie potomka, Nazwy identyczne, implementacja inna, Prototyp metody poprzedzony słowem virtual w przodku.
Klasa abstrakcyjna - klasa zawierająca metody czysto wirtualne, służy jako klasa bazowa dla innych klas potomnych: nie posiada instancji (obiektów), można tworzyć do niej wskaźniki, nazwa zaczyna się od litery I.
Metody czysto wirtualne, inaczej abstrakcyjne(pure virtual) - metody bez implementacji przeznaczone wyłącznie do predefiniowania w klasach potomnych.
Wskaźnik this („to”) - Realizuje odwołanie do obiektu jako całości; wskazuje na pole konkretnego obiektu dla którego realizowana jest metoda (metody static nie mogą), Wskaźnik do obiektu, dla którego wywołano daną metodę (do wykorzystania tylko w metodach klas i do pól), Występuje jako parametr jakiejś funkcji –konstruktora innego obiektu (przesłanie wskaźnika).
Generalizacja-specjalizacja–związek realizowany poprzez dziedziczenie klas: klasa bazowa (generalizacja), klasa potomna (specjalizacja)klasa2 jestrodzajem klasy1(student jest osobą).
Wykorzystanie (jedna klasa wykorzystuje definicję innej –rozszerzalność typów).
Asocjacja(przyporządkowanie, związek znaczeniowy, sematyczny-> przechowujący informację) –obiekty tych klas wymieniają informacje między sobą: pole będące wskaźnikiem na inny obiekt (1:1) lub tablicę obiektów (1:n) (student ma praktykę/praktyki).
Agregacja –zawieranie się jednego obiektu w drugim.
Obiekt główny-instancja singletonu, będący rodzicem i właścicielem innych obiektów.
Obiekty zasadnicze–wiele instancji klas –elementy aplikacji powiązane związkami.
Obiekty narzędziowe(pomocnicze) –np. do realizacji matematycznych obliczeń: wektory, macierze, prostokąty, figury -> struktura z metodami (lub klasa).