Jodłowski, s. 180-204, Od głoski do zdania, s. 121 – 124
Wypowiedzenie złożone
zespół dwu lub więcej wypowiedzeń pojedynczych stanowiący całość treściową, zamkniętą strukturalnie i prozodyjnie.
Składa się z wypowiedzeń składowych. Ze względu na ilość wypowiedzeń składowych rozróżnia się wypowiedzenia
jednokrotnie złożone [z dwu wypowiedzeń składowych]
wielokrotnie złożone [większa ilość wypowiedzeń składowych]
Ze względu na rodzaj relacji między wypowiedzeniami składowymi w obrębie wypowiedzeń złożonych rozróżnia się dwa rodzaje wypowiedzeń złożonych [zdania złożone są wynikiem transformacji zbiorczych i powstają z przekształcenia minimum dwóch zdań prostych w jedno złożone]
Złożone podrzędnie [nierównorzędne] [transformacja zanurzająca]
człony pełniące niejednakową rolę w obrębie całości i pozostające w niejednakowym stosunku do członów trzecich.
Przestawienie zdań składowych powoduje zmianę znaczenia.
Złożone współrzędnie [równorzędne] [transformacja łącząca]
człony pełniące tę samą rolę w obrębie całości i pozostające w jednakowym stosunku do członów trzecich.
Odwrócenie zdań składowych nie zmienia znaczenia całego zdania złożonego.
Różnica między zdaniem złożonym ze zdaniem podrzędnym przyzwoleniowym a ze zdaniami równorzędnymi przeciwstawnymi
Zdania przeciwstawne ograniczają się tylko do wyznaczenia stosunków przeciwstawnych. „Małe, ale bardzo silne”
W wypowiedzeniu ze zdaniem podrzędnym przyzwoleniowym idzie o pokazanie, że treść zdania nadrzędnego jest w pewnym stopniu niezgodna z tym, co by powinno wypływać jako logiczne następstwo z treści zdania podrzędnego
„Małe, ale mimo to bardzo silne.”
Wypowiedzenia złożone jednokrotnie [dwa wypowiedzenia składowe]
Wypowiedzenia złożone podrzędnie
Zdanie nadrzędne
Zdanie podrzędne – będące objaśnieniem pierwszego i rozwinięciem jego części
- Sposoby łączenia wypowiedzeń nierównorzędnych
Spójnikowy
Zaimkowy
Względny
pytajnozależny
spójnikowe łączenie wypowiedzeń nierównorzędnych: aby, bo, choć, czy, jeżeli, ponieważ, że
Pokazało się też i teraz, że Zbyszko góruje nad Krzyżakiem siłą rąk i nóg.
spójnik stoi na początku wypowiedzenia podrzędnego
spójnik stanowi integralną część wypowiedzenia podrzędnego i zmienia wraz z nim pozycję w obrębie wypowiedzenia złożonego, wiec spójnik ten – mimo funkcji zespalającej – nie musi występować między wypowiedzeniami
połączenia względne
w wypowiedzeniu nadrzędnym występuje zaimek wskazujący (ów, taki, tym, tym samym, to, tam) spełniający rolę tzw. Zapowiednika, tzn. odsyłający odbiorcę po odpowiednią treść do kontekstu następczego,
w którym na początku wypowiedzenia podrzędnego występuje odpowiedni zaimek względny, wprowadzający wypowiedzenie wnoszące tę zapowiadaną treść,
Jeśli w zdaniu nadrzędnym są zaimki: taki, tej, tak to nowa treść wprowadzona jest w zdaniu nadrzędnym, spójnikiem że: Taki masz już zwyczaj, że mnie straszysz.
Często pomija się zaimek zapowiadający: Gniotło w piersiach [tak], jakby leżał tam kamień.
Połączenia pytajnozależne – pytania niezależne są uzależnione od czasowników i kończą się kropką [nie znakiem zapytania]. Zobacz ile to kosztuje. Nabierając charakteru wypowiedzeń podrzędnych dopełnieniowych.
Znak zapytania byłby potrzebny, gdyby wypowiedzenie nadrzędne było pytajne: Czy wiesz, która godzina?
Zobaczcie, jaki chlew zrobili z całego domu. Agnieszka nie wiedziała, co ma sądzić. Patrz, jak już ciemno.
Zaimki: jaki, co, jak tym się różnią od zaimków względnych, że w wypowiedzeniach nadrzędnych nie ma żadnych pytajników.
Rodzaje znaczeniowe wypowiedzeń podrzędnych
Wypowiedzenie złożone z podrzędnym podmiotowym [pełni funkcje podmiotu zdania nadrzędnego]
Z obrachunku wynikało, że mi jest jeszcze winien kasę. Zdarzało się czasami, że niektóre kozy odłączały się od stada. Za którymś podejściem do okna pani Barbarze wydawało się, że rozpoznaje syna.
pyta się o ich desygnaty zaimkami:
kto? Z obrachunku wynikało - Co? – że mi jest jeszcze winien.
Możność zastąpienia wypowiedzenia podmiotowego podmiotem:
Zdarzało się czasami, że niektóre kozy odłączały się od stada. ->Zdarzało się czasami odłączanie się kóz od stada.
Wypowiedzenia złożone z podrzędnym orzecznikowym [pełni funkcję orzecznika orzeczenia słowno-orzecznikowego ze zdania nadrzędnego]
Jest taka właśnie, jak ją sobie wyobrażał. Los mój widać taki, by przejść. Tragedia polegała na tym, że stary Kowalski miał młodą żonę.
Możność zapytania o desygnat tego wypowiedzenia: kim jest? Kim był? Jaki jest? Jaki był? Na czym polega? …
Teoretyczna możność zamiany na orzecznik:
Jest taka właśnie, jak ją sobie wyobrażał -> jest identyczna z wyobraźnią
Wypowiedzenia złożone z podrzędnym przydawkowym
Pełnienie funkcji określenia wyrazu rzeczownego znajdującego się w wypowiedzeniu nadrzędnym (naród, bank, chłopina, moda… )
Możność zapytania o cechę desygnatu rzeczownego zaimkami: jaki naród? Który bank ? Ile nadziei?
Możność zamiany wypowiedzenia przydawkowego na przydawkę (naród nieponury, bank mający kapitał w postaci zwierząt, chłopina pomagający kucharzom)
My jesteśmy naród, który z natury nie jest ponury.
Wypowiedzenie złożone z podrzędnym dopełnieniowym
Juliusz Kleiner napisał był kiedyś, ze krytyk jest to twórca fikcji genezy. Mama pyta, czy pani nie pożyczyłaby jej cukru.
Możność zapytania o ich desygnaty pytaniami zaimkowymi w przypadkach zależnych
co napisał? Co mruknął? Czego nie mówił? O czym wiadomo? Nad czym sobie głowę łamać? Czego szkoda? Itd.
Określanie czasowników typu: napisać, powiedzieć, pytać, wmówić, widzieć, czuć, wierzyć, być pewnym, itd.
Możność zmiany wypowiedzenia na dopełnienie:
o tworzeniu, o przejechaniu kogoś, o możliwość pożyczenia cukru, o stanie zepsucia …
Wypowiedzenie złożone z podrzędnym okolicznikowym
Wypowiedzenie okolicznikowe MIEJSCA
Ludzie kryli się, gdzie kto mógł.
idź, skądeś przyszedł!
CZASU
Było już ciemno, gdy …
Był wieczór, kiedy …
Jak wrócę …
SPOSOBU
Tak się składało, że …
Wypatrywał, jakby …
jak przystało…
STOPNIA I MIARY
… tak długo, ile trzeba …
woda opada równie szybko, jak wezbrała.
więcej, aniżeli…
tak, że …
CELU – w zdaniu podrzędnym orzeczeniem może być bezokolicznik, ale tylko wtedy, gdy podmiot w nadrzędnym i podrzędnym jest taki sam, i gdy to podmiot sam stawia sobie jakiś cel.
Orzeczenie wypowiedzenia celowego może mieć formę bezokolicznika w konstrukcjach nieosobowych. [aby wyrównać… przyznano; aby chronić, powleka się; aby powstrzymywać nawrót choroby, chronić się]
żeby odpocząć; by lepiej wiedzieć, aby przechować, by donioślej mówić
SKUTKU – fakt spowodowany przez czynność lub proces, skutek jest zamierzony lub nie;
łaziłem, aż trafiłem na bibliotekę.
Czy ty jesteś w lesie, żebyś gwiazdał?
PRZYCZYNY – czynność lub zjawisko, które wywołało inne zjawisko. Przyczyną nie jest osoba, narzędzie czy inny przedmiot, ale czynność, zdarzenie lub proces czy stan.
jedli z apetytem, gdyż byli głodni; |
Uważa się też za nie zdania wyjaśniające czy uzasadniające wcześniejsze fakty przy okoliczności zjawiających się następczo. Psy go tropiły, bowiem przyskoczyły pod drzewo i zaczęły ujadać.
Uzasadnieniem czynności jest przewidywanie: Trzeba wartę wystawić, bo nam poodkręcają.
WARUNKU – okoliczności sprzyjające, czy środki konieczne by zaszło jakieś zdarzenie.
Nie wszczynaj kłótni, jeżeli go nie zaczepiono.|
Charakter warunkowy mają zdania celowe: zajac, aby się pożywić … - tzn., jeśli chce się pożywić.
PRZYZWOLENIA - przyzwolenie to okoliczność niewystarczająca bądź nie będąca przeszkodą do osiągnięcia pewnego celu. Okoliczności te przyzwalają na stan inny niż pożądany
Wyszła za bogacza, choć innego kochała; Mimo, że na dworze było ciepło, drżeli z zimna;
NIEWSPÓŁMIERNOŚCI TREŚCI – niewspółmierność logiczna treści wypowiedzeń składowych
Jeśli Platon, uskarżał się na bezbronność książki, cóż dopiero .. zanadto trzeźwo patrzyła na życie, by mieć złudzenia co do wierności mężów … Sytuacja ze zdania podrzędnego jest niewspółmierna z nadrzędnym.
Z PODRZĘDNYM PREDYKATYWNYM
zwiałem o świcie, jak stałem -> przekształcając wypowiedzenie podrzędne na część zdania nadrzdnego:
zwiałem o świcie, zupełnie nie przygotowany <- „zupełnie nie przygotowany” pełni funkcję określenia predykatywnego = „zwiałem i byłem wtedy zupełnie nie przygotowany”
Klasyfikacja znaczeniowa zdań złożonych
Łączne [i,a] – współistnienie treści w czasie i przestrzeni; a – kontynuuje wyliczanie szczegółów opisu;
Wszedł na piętro i zadzwonił. Ściany były ciemne i tchnęły ciepłem; Słoneczniki zaglądają w okno, a miedze wiją się; Na środku stał żelazny piecyk, a na nim lampa.
Rozłączne [ albo, lub,czy] - jednoczesne wykluczanie się realności treści:
Niekiedy obok gaju bieliło się miasteczko z domami o płaskich dachach albo ponad drzewa ciężko wznosiły się bramy świątyń. Stambulskie oddycha gorycze lub pije…
Wyłączające [ani] - wykluczanie wszystkich alternatyw w wypowiedzeniach:
Ania nie przypomina o spowiedzi ani matka nie grozi księdzem.
Przeciwstawne [a, lecz, zaś, jednak, natomiast] - treści są ze sobą niezgodne:
mama wydaje tak mało, a osób jest tak dużo; Dziad o chlebie, a baba o fiołkach. Nie broni się piersią, lecz amunicją ;
Wynikowe [więc, toteż, zatem] - drugie wynika z pierwszego,
Nie kocha męża, zatem powinna go opuścić; nie chciało nam się wracać, więc zostaliśmy na noc;
Synonimiczne [czyli; to znaczy, że] - równoznaczność drugiego wypowiedzenia z pierwszym:
Dziełą literackie, które najlepiej przetrwały, czyli najdłużej zachowały siłę…
Osobliwości relacyjne w obrębie wypowiedzeń podrzędnie złożonych
Wypowiedzenia pozornie celowe - nie ma tu świadomej celowości
Wiatr ustał na chwilę, aby zerwać się znowu.
Budziłem się ze zgrozą, aby po chwili znów zasnąć.
Wypowiedzenia rozwijające
Miała luźną sukienkę, w którą wytarła ręce. -> Miała sukienkę. Wytarła w nią ręce.
Widać komin, który zdaje się wyrastać z ziemi. -> Widać komin. Zdaje się wyrastać z ziemi.
Podrzędnego nie można uznać za przydawkowe; zdanie podrzędne jest tylko formalnie, znaczeniowo nie jeest równoważnikiem żadnej części wypowiedzenia pierwszego.
Wypowiedzenia bezspójnikowe [gdyż, bowiem, jeśli] – o charakterze nierównorzędnym, widać przyczynowo-skutkowość:
Nie śpię od dwóch godzin, [gdyż] obudziła mnie suchość w gardle.
Osobliwości współrzędnie złożonych;
Wypowiedzenia przestawne - wypowiedzenia semantycznie niezależne i strukturalnie współmierne, że można je przestawić bez zmiany relacji;
Księżyc idzie srebrne chusty prać, świerszczyki świergocą w stogach.
Świerszczyki świergocą w stogach, Księżyc idzie srebrne chusty prać.
Wypowiedzenia nieprzestawne ze względów chronologicznych [lub logicznych –P.Sz.]:
Kawę sam sprowadzał i sam palił. Morze przepłynął, przy brzegu utonął.
Przestawienie wypowiedzeń powoduje zmianę relacji. Rodzaje skrzyżowanych relacji:
Łączno-przyczynową
Gryzł cukierki i popsuł sobie zęby. Popsuł sobie zęby i gryzł cukierki. Popsuł sobie zęby, ponieważ gryzł cukierki.
Przeciwstawno-przyzwoleniową
Stukałem, ale nikt mi drzwi nie otwierał. Nikt mi drzwi nie otwierał, ale stukałem. Nikt mi drzwi nie otwierał, choć stukałem.
Wynikowo-przyczynową
W izbie było duszno i ciasno, więc rozłożono się kręgiem. -> Rozłożono się kręgiem, gdyż było ciasno.
Wynikowo-warunkową
Poznaj grzyby – unikniesz zatrucia. -> Unikniesz zatrucia, jeśli poznasz grzyby.
Wynikowo-gradualną – stopniowanie, więc nie można zmienić kolejności.
Wynikowo-przydawkową
Upadła na krzesło, taki okrutny spazm żalu ścisnął jej serce. -> Taki spazm żalu ścisnął ją za serce, że upadła.
Wypowiedzenia ze wskaźnikami dwu relacji
Dobra, to nie jest jednak ważne.
Wypowiedzenia złożone z imiesłowowym równoważnikiem zdania
W roli imiesłowowych równoważników zdania występują najczęściej wyrażenia imiesłowowe o funkcji określników czasu lub przyczyny [poleciwszy, siedząc, nie mając, jakby bagatelizując], krótkie najczęściej pełnią rolę okoliczników sposobu [milcząc, ziewając].
Kiedy występuje tożsamość podmiotów zdania nadrzędnego i podrzędnego, w pozycji zdania podrzędnego może pojawić się jego transforma imiesłowowa [imiesłowowy równoważnik zdania], konstytuowany przez odpowiedni imiesłów przysłówkowy.
Imiesłów współczesny – ąc -> mogą być interpretowane jako równoważniki zdań współrzędnych: sportowcy wchodząc = sportowcy wchodzili;
Imiesłów uprzedni – łszy / -wszy
Wypowiedzenia oderwane
Przyjechał – no to co? – niecierpliwił się. Piskorz, który to był? Wypowiedzenia wprowadzane modulantami: no, a, to, oraz spójnikami więc, przecież nawiązują do słów rozmówcy lub do sytuacji.
Z neta:
Zdania współrzędnie złożone
Łączne - czynności współistnieją ze sobą, tzn. występują w jednakowym czasie i przestrzeni (np. Zuzia jest zdolna i uczy się dobrze.).
spójniki: "i", "a", "oraz", "ani", "ni", "jak", "też", "jakże", "także", "tudzież" lub bezspójnikowo (przecinek).
wykres: __1__....__2__
Rozłączne - zdania składowe wykluczają się wzajemnie (np. Odwiedzę kolegów albo pójdę na spacer.).
spójniki: "albo", "lub", "czy", "bądź"
wykres: __1__<....>__2__
Wynikowe - jedna czynność wynika z drugiej (np. Andrzej jest pilny, więc w szkole ma dobre oceny.).
spójniki: "więc", "zatem", "toteż", "dlatego",
wykres: __1__>....>__2__
Przeciwstawne - czynności przeciwstawiają się sobie (np. Turyści byli już zmęczeni, ale nie chcieli robić postoju.).
spójniki: "ale", "lecz", "a", "jednak", "zaś", "natomiast", "chociaż"
wykres: __1__>....<__2__
Synonimiczne - czynności wynikają jedna z drugiej (np. Ciągle dzwonią, czyli chcą to szybko załatwić.).
spójniki: "czyli", "to jest", "to znaczy"
wykres: __1__..=..__2__
Podręcznik z gimnazjum:
Strona dotycz. matury:
Rodzaje zdań złożonych współrzędnie i podrzędnie
Zdania złożone współrzędnie składają się ze zdań pojedynczych niezależnych od siebie. Istnieje kilka rodzajów zdań złożonych współrzędnie:
łączne – istnieje kilka czynników zespalających pojedyncze zdania w zdania współrzędnie złożone
- wspólny podmiot (Pies wyszedł na podwórze, biegał i ujadał zaciekle.)
- wspólne okoliczności ( W domu było ciepło, przyjemne wnętrze zachęcało swą atmosferą aby wejść i usiąść na kanapie.)
przeciwstawne – przeciwstawiają sobie różne osoby, cechy, czynności i okoliczności (Ty się śmiejesz, a ja płaczę.). Zdania te mogą być połączone bez spójników. Spójniki łączące te zdania to: a, ale, lecz, natomiast, przeciwnie, tylko.
rozłączne – mówi się w nich o czynnościach, których dana osoba nie może wykonać równocześnie. Mogą mieć one spójnik „lub”, „albo – albo”, „bądź – bądź” (Wczoraj nie miałam czasu by wyjść z domu, musiałam się uczyć.)
wyłączające – tu odrzuca się wszystkie rozwiązania jako nieprawdziwe, nieistotne lub niemożliwe.( Nie spałam, nie odpoczywałam tylko grałam całą noc.). Mogą być połączone spójnikami: i, ni, ani.
wynikowe – zawierają treści, z których jedna jest następstwem, wynikiem drugiej. Zaczynają się spójnikami: dlatego, toteż, więc, zatem. (Janek chodził na wagary, dlatego został w II klasie.)
bliskoznaczne – zawarta jest w nich ta sama, lub zbliżona treść wyrażona innymi słowami, zaczynają się od łącznika: innymi słowy, mówiąc inaczej, czyli, to jest.
Zdania złożone podrzędnie
Zdania nadrzędne i podrzędne stanowią zdania złożone podrzędne. Istnieje kilka takich zdań.
podmiotowe – pełnią w zdaniu nadrzędnym funkcję podmiotu nie wyrażonego lub ogólnie wskazanego przez zaimek wskazujący: ten, ta, to, ci, odpowiada na pytanie podmiotu (kto? co?). Lączą się ze zdaniem nadrzędnym spójnikami: że, i zaimkami: kto, co, czyj. (wiem, że nic nie wiem. Kto dobiegnie pierwszy do mety, będzie mistrzem.)
orzeczeniowe – zastępuje w zdaniu nadrzędnym orzecznik, występują szczególnie w konstrukcjach porównawczych. (Jestem jaka jestem)
dopełnieniowe – zastępują dopełnienie, odpowiadają na pytania przypadków.(Mówię to, co mi ślina na język przynosi.). występują zazwyczaj po orzeczeniach oznaczających myślenie i mówienie.
przydawkowe – odpowiadają na pytania przydawki: jaki, który, czyj, ile. (Obiad, który jadłam był bardzo smaczny.). Mogą zastępować
przydawkę okolicznikową miejsca (Dom, w którym mieszkam jest bardzo duży.)
Zdania podrzędne okolicznikowe
okolicznikowe czasu – odpowiadają na pytania: kiedy, jak długo, skąd, do kiedy. Rozpoczynają się: kiedy, jak długo, odkąd, dopóki. (Odkąd sięgam pamięcią, byłam uparta jak osioł.)Rozpoczynają się od spójników: aż, gdy, jak, jak tylko, skoro, ledwie, nim, zanim. (Będę śpiewać jakbym od dawna brała lekcje muzyki)
okolicznikowe sposobu – odpowiadają na pytanie: jak, w jaki sposób?
okolicznikowe stopnia – akcentują sposób wykonania czynności, przebieg zjawiska i jego intensywność (Jak bardzo , jak silnie) Mają charakter skutkowy lub porównawczy (Bałam się tak bardzo, jakbym zobaczyła ducha.)
okolicznikowe celu – (po co, w jakim celu) Podmiot zdania głównego i okolicznika celu jest ten sam, orzeczenie w zdaniu celowym ma formę bezokolicznika. (Usiadłam przy biurku, by czytać książkę) ( aby, żeby, iżby)
okolicznikowe przyczyny – ( dlaczego, z jakiej przyczyny) ( bo, ponieważ, dlatego że, gdyż)