OSWAJANIE STRACHU PRZED DENTYSTĄ I DENTOFOBII U DOROSŁYCH

Strach przed dentystą i dentofobia u dorosłego mogą być oswajane przez samego pacjenta oraz przez stomatologa, pozostały personel pracujący w lecznicy i przez otoczenie pacjenta: prywatne oraz to, z którym styka się na drodze do gabinetu i w samym gabinecie. Oswajanie lęku przed leczeniem stomatologicznym i dentofobii u osób dorosłych polega na odwoływaniu się do logiki pacjenta, udowodnieniu, że dzięki zdobyczom technologii i techniki nie trzeba bać się zabiegów, bólu ani samego dentysty i personelu medycznego. Pacjent musi zyskać pewność, że jego dotychczasowe wyobrażenia o bolesnym i przykrym leczeniu zębów były błędne, a tym samym – odczuwany strach jest nieuzasadniony. Zmiana dotychczasowego osądu o tym, czego można spodziewać się w gabinecie podczas wykonywania zabiegów, to klucz do nakierowania toku myślowego na konieczność leczenia zębów i spotkań z dentystą. I pierwszy krok pacjenta  w kierunku fotela w gabinecie.

Im silniejsza dentofobia i im więcej przykrych osobistych przeżyć związanych z leczeniem zębów, doświadczonych w przeszłości, tym trudniej jest odrzucić dotychczasowy schemat myślowo-emocjonalny, dlatego czas trwania procesu oswajania strachu przed dentystą i dentofobii jest różny dla różnych ludzi. Tu nie ma reguły, bo kiedy u niektórych już jedna wizyta u stomatologa i w nowoczesnym gabinecie przyczyni się do zmiany nastawienia do leczenia zębów, inni nawet po kilku spotkaniach ze stomatologiem nie będą umieli przełamać lęku na tyle, aby usiąść na fotelu.

W oswajaniu strachu przed leczeniem stomatologicznym pomogą:

• Sympatyczne i kompetentne podejście personelu pracującego w gabinecie – ze szczególnym uwzględnieniem postawy samego stomatologa – wskazuje na to prawie 70% ankietowanych. Pacjenci cenią wesołe i pogodne podejście personelu i wolą, aby leczył ich specjalista rozgadany niż milczący i poważny, bo wtedy przestają się skupiać na samym leczeniu i na własnych lękach.

• Przyjazny wystrój pomieszczeń praktyki stomatologicznej – zaczynając od poczekalni – i zredukowanie muzyką, obrazem i aromatem specyficznych bodźców dobiegających z gabinetu.

• Zaplanowanie spotkania w gabinecie w terminie niezbyt odległym, ale też niekoniecznie z dnia na dzień. Po to, aby można było przyzwyczaić się do myśli o czekającej wizycie, lecz aby jednocześnie nie było zbyt dużo czasu na myślenie o tym, co w gabinecie może się zdarzyć.

• Pierwsze wizyty traktowane jako zaznajamiające z gabinetem i personelem.

• Obecność osoby bliskiej, która będzie towarzyszyć w poczekalni i w gabinecie.

• Cierpliwość i zrozumienie okazane podczas wizyty osobie zmagającej się z lękiem oraz zagwarantowanie, że w poczekalni nie będzie kolejki. Brak kolejek jest ważnym czynnikiem w oswajaniu lęków przed dentystą dla ponad połowy pacjentów – bo zbyt długie oczekiwanie na wizytę może spowodować, że lęk wzrośnie na tyle, iż zabraknie odwagi, aby przekroczyć próg gabinetu.