ius — prawo, inne znaczenia: m.in. system prawny, sąd, nauka prawa, rozprawa, orzeczenie, dowód, budynek

Iuris- sytuacja prawna jednostki

Ubi societas, ibi ius — gdzie (jest) społeczeństwo, tam (jest) prawo

fontes iuris — źrodla prawa

fontes iuris oriundi — źródła powstania prawa

fontes iuris cognosccndi — źródła poznania prawa

Ius est ars boni et aequi — prawo jest sztuką dobra i słuszności; prawo jest sztuką tego, co dobre i słuszne; autor: Celsus (II wiek), potem u Ulpiana. Znajduje się na początku Kodeksu Justyniana (VI wiek).

ius cogens — przepisy bezwzglednie obowiązujące, wiążąca

ius dispositivum — przepisy wzglednie obowiązujące wiążąca Ius universale – prawo powszechne, ogólne

Ius particulare – prawo partykularne, oddzielne

Ignorantia iuris nocet — nieznajomość prawa szkodzi

Teoria prawa i cześć ogólna prawa cywilnego

lex perfecta — to norma prawna opatrzona sankcją nieważności.

lex plus quam perfecta — to norma prawna opatrzona sankcją represyjną (karną) oraz sankcją nieważności.

lex minus quam perfecta — to norma prawna opatrzona sankcją represyjną (karną).

lex imperfecta — norma prawna pozbawiona jakiejkolwiek sankcji.

Analogia legis — wnioskowanie z ustawy; wnioskowanie poprzez ustalanie konsekwencji prawnych faktu, który nie jest jeszcze szczegółowo uregulowany w prawie

Analogia iuris — wnioskowanie z całego systemu prawa; wnioskowanie poprzez zastosowanie do stanu rzeczy, analogia prawa nie uregulowanego w prawie regulacji dotyczącej podobnego stanu (w prawie cywilnym)

a contrario — z przeciwieństwa, (wychodząc) z przeciwnego (założenia), przeciwnie, przeciwnym sposobem

Lex generalis — ustawa ogólna

Lex specialis — ustawa specjalna, przepis szczególny

Lex retro non agit —- ustawa (prawo) nie działa wstecz

desuetudo — wygaśnięcie ustawy przez nieużywanie; zaprzestanie;

lex posterior derogat legi priori — prawo ustanowione później (pochodzące z aktów prawnych o tej samej mocy, np. z dwóch ustaw i tym samym stopniu szczegółowości) należy stosować przed prawem ustanowionym wcześniej.

lex posterior generalis non derogat legi priori speciali — przepis ogólny późniejszy nie uchyla przepisu wcześniejszego szczególnego. Jedna z dyrektyw derogacyjnych stosowanych przy wykładni przepisów.

lex specialis derogat legi generali — prawo o większym stopniu szczegółowości (pochodzące z aktów prawnych o tej samej mocy, np. z dwóch ustaw, obowiązujące w tym samym czasie) należy stosować przed prawem ogólniejszym.

de lege lata — o ustawie obowiązującej,

de lege ferenda — o ustawie, która ma być uchwalona,

sensu stricto — w ścisłym znaczeniu

sensu largo — w szerokim znaczeniu

clara non sunt interpretanda — jasne teksty nie podlegają (nie wymagają) wykładni,

verba legis — brzmienie ustawy

ex lege — wg ustawy, z mocy prawa