AKADEMIA TECHNICZNO - ROLNICZA
w BYDGOSZCZY
im.
JANA i JEDRZEJA ŚNIADECKICH
KATEDRA PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN
PROJEKT:
SPRZĘGŁO MECHANICZNCZNE NIEROZŁĄCZNE PODATNE Z CHARAKTERYSTYKĄ LINIOWĄ
WYKONAŁ:
studium inż. sem.III
rok akademicki 1996\97
1. Od konstruktora.
Dziękujemy za wybranie projektu naszego sprzęgła do konstrukcji i dalszej eksploatacji. Jego parametry i niezawodność zostały wielokrotnie przetestowane i sprawdzone w wyspecjalizowanych laboratoriach o światowej renomie.
Mamy nadzieję, że po zapoznaniu się z treścią niniejszego projektu i wdrożeniu go do produkcji staną się Państwo stałymi klientami naszego biura.
2.Słowo o sprzęgłach podatnych.
Połączenie silnika z maszyną roboczą powinno być sprężyste i spełniać funkcję amortyzatora nadwyżek dynamicznych lub służyć jako izolator dwóch wzajemnie połączonych części układu o stosunkowo dużej bezwładności. Z drugiej strony połączenie takie nie powinno reagować na niewielkie błędy montażowe i robocze, dotyczące przesunięcia osi łączonych wałów w dowolnej płaszczyźnie. Sprzęgła podatne mogą mieć w zależności od konstrukcji oraz cech łącznika charakterystykę M = f() liniową bądź nieliniową, przy czym każda z nich może się charakteryzować tłumieniem lub jego brakiem.
Charakterystyką sprężystą połączenia sprężystego nazywa się funkcję M(), opisującą zależność siły lub momentu w tym połączeniu od jego odkształcenia.
Istnieje wiele rozwiązań konstrukcyjnych dotyczących sprzęgieł podatnych. Szczegółowe informacje o podziale na rodzaje można znaleźć w PN-71/ M-85250.
My jednak, zgodnie z Państwa zamówieniem, zajmiemy się sprzęgłami podatnymi o charakterystyce liniowej.
Sprzęgła te cechuje stała sztywność w całym obszarze ich pracy (c=M /=const).
Poza sztywnością sprzęgła podatne cechuje również pochłanianie energii. Przy obciążeniu i odciążeniu sprzęgła w przeciwnych kierunkach otrzymuje się pętlę histerezy. Rozproszenie energii jest wynikiem procesów zachodzących w materiale łącznika lub wynikiem tarcia między elementami sprzęgła, zależy więc od rodzaju materiału i konstrukcji sprzęgła.
Działanie sił dyssypacyjnych przejawia się w tzw. histerezowych stratach energii podczas odkształcania się materiału i zwane jest tłumieniem. Na tłumienie ma wpływ praca tarcia wewnętrznego lub zewnętrznego łącznika sprężystego. W przypadku występowania w układzie napędowym drgań skrętnych, sprzęgło podatne może zmienić częstość drgań własnych układu o ( przy zastosowaniu sprzęgła o charakterystyce postępowej ) lub zmniejszyć amplitudę drgań przez pochłanianie energii drgań ( sprzęgła z charakterystyką tłumiącą ). Wartość tłumienia energii mechanicznej w sprzęgle podatnym określa współczynnik tłumienia
gdzie: Ar - praca tłumienia podczas jednego cyklu pracy
As - praca odkształcenia sprężystego na jeden cykl pracy.
Silne tłumienie w układzie można osiągnąć przez zastosowanie w sprzęgle łączników z materiałów o dużym współczynniku tłumienia lub przez odpowiednią konstrukcję łącznika, tak aby w czasie jego odkształcania występowało tarcie zewnętrzne.
Zadaniem sprzęgła podatnego w maszynie jest łagodzenie nierównomierności przenoszonego momentu obrotowego, które mogą pochodzić od silnika napędowego lub od maszyny roboczej.
W przypadku dużej nierównomierności przenoszonego momentu stosuje się w układzie napędowym koło zamachowe, jako zasobnik energii mechanicznej. Sprzęgło podatne umieszcza się wówczas między silnikiem a kołem zamachowym i maszyną, którą cechuje większa niejednostajność ruchu.
Nieperiodyczna nagła zmiana momentu obrotowego w układzie może być łagodzona za pomocą sprzęgła podatnego z charakterystyką liniową przez zmianę pracy uderzenia na pracę sprężystego odkształcenia.
Obciążenie sprzęgła może mieć charakter : okresowy, udarowy bądź zmienny aperiodycznie. Wszystkie te rodzaje obciążeń bardzo często występują w rzeczywistych układach napędowych, przy czym szczególnie niebezpieczne są periodyczne zmiany momentu obrotowego w obszarze rezonansu, mogące doprowadzić do zniszczenia maszyny. Prawidłowo dobrane sprzęgło podatne może przesunąć obszar rezonansu poza zakres roboczych prędkości obrotowych układu, a przy przechodzeniu przez rezonans nadwyżki momentu obrotowego mogą być zmniejszone do wartości bezpiecznych. Aby minimalizacja obciążeń w układzie była możliwa, sprzęgło powinno być prawidłowo dobrane, to znaczy powinno mieć odpowiednią sztywność c.
3. Rodzaje rozwiązań konstrukcyjnych.
Sprzęgła podatne z charakterystyką nietłumiącą liniową cechuje łącznik wykonany z reguły ze stali o dużej sprężystości. Wysoka granica sprężystości materiału łącznika pozwala na pracę sprzęgła przy znacznych odkształceniach łącznika po przyłożeniu momentu obrotowego do sprzęgła. Takim materiałem jest stal sprężynowa, przy czym w wielu rozwiązaniach konstrukcyjnych łącznikami są różnego rodzaju sprężyny. Inne spotykane kształty łączników metalowych to pręciki, sprężyny płaskie pojedyncze, płaskie w pakietach, rurowe itd. Przez odpowiednio dobrane kształty sprężyn i sposób ich podparcia można uzyskać pożądany kształt charakterystyki sprzęgła. Sprzęgła z metalowymi łącznikami ( z charakterystyką liniową ) odznaczają się dobrą nośnością i dużą trwałością pracy w szerokim zakresie temperatur. Wadą tych sprzęgieł jest złożona konstrukcja, skomplikowana technologia produkcji oraz potrzeba częstych kontroli łącznika w okresie eksploatacji.
4.Zastosowania sprzęgieł podatnych
- maszyny wirowe o niemal niezmiennych oporach ruchu ( wirowe pompy, dmuchawy i
sprężarki, prądnice ) napędzane przez silniki o niemal niezmiennym momencie obrotowym
( silniki elektryczne, turbiny wodne i parowe ),
- maszyny różne o niezbyt wielkich wahaniach oporów ruchu ( obrabiarki obrotowe, maszyny
przędzalnicze ) napędzane przez silniki elektryczne ,
- maszyny różne o znaczniejszych wahaniach oporów ruchu ( obrabiarki o ruchu zwrotnym,
piły tartaczne, młyny kulowe i podobne, betoniarki, podnośniki ) napędzane przez silniki
elektryczne ,
- silniki spalinowe niskoprężne ,
- silniki spalinowe wysokoprężne ,
- maszyny o bardzo dużych wahaniach oporu ruchu ( dźwignice, łamaczki, walcarki ).
5. Założenia projektowo-konstrukcyjne.
Istota działania.
Poprawne działanie układu polega na przeniesieniu momentu obrotowego z silnika na pompę wirową. W chwili uruchomienia założony kąt luzu pozwala na nieznaczny obrót wirnika silnika, co daje nam jałowe wzbudzenie układu i zabezpiecza przed samoczynnym odstawieniem się układu w chwili rozruchu spowodowanym przeciążeniem. Po wykasowaniu luzu na sprzęgle dalsza praca odbywa się w zakresie nominalnego obciążenia ( poza krótką chwilą rozruchu, kiedy Mr wzrasta prawie dwukrotnie ) dając zamierzony cel - tłumienie drgań przenoszonych z silnika na pompę oraz nieznaczną korekcję niewspółosiowości osi wałów łączonych elementów.
5.2 Założenia konstrukcyjne.
- elementem łączącym silnik z pompą ma być sprzęgło mechaniczne nierozłączne podatne
z charakterystyką liniową;
- zespół silnik - pompa powinien pracować nawet podczas awarii elementu podatnego, aż do
czasu bezpiecznego odstawienia układu; sprzęgło zamontowane pomiędzy nimi ma
korygować nieznaczne błędy nie współosiowości wałów obu urządzeń
5.3 Dane ilościowe.
- ilość włączeń w ciągu godziny....................................................................max. 10
- czas pracy...........................................................................................24 h 365dni 3lata
- temperatura otoczenia podczas pracy....................................................5 - 50 [o]
- produkcja jednostkowa
- podatność układu ( c ) .........................................................................1500
- kąt luzu ().................................................................................................5 [o]
- moc zainstalowanego silnika ( P ).................................................................15 [kW]
- prędkość obrotowa silnika ( n )................................................................3000 [obr/ min.]
6. Koncepcje.
A. Sprzęgło z promieniowo rozstawionymi pakietami sprężyn płaskich.[4]
Człony 1 i 5 sprzęgła połączone są łącznikiem w postaci pakietów sprężyn płaskich (resory) 7, pracujących na zginanie, gdy sprzęgło jest obciążone momentem skręcającym. Pierścień 3 utrzymuje właściwą odległość między członami a łącznikiem. W celu uzyskania zwartej i szczelnej konstrukcji kołnierz 2 jest przykręcony do członu 5 za pomocą śrub 4 , natomiast pomiędzy kołnierzem 2 a członem 1 zastosowano uszczelnienie filcowe 6. Sprzęgło ma liniową charakterystykę do chwili, gdy sprężyna ukończy swobodną deformację pod wpływem momentu obrotowego. W chwili gdy sprężyna oprze się o gniazdo skośne łącznika przy dalszej deformacji, charakterystyka staje się nieliniowa.
B. Sprzęgło ze sprężyną płaską wężykową ( tzw. sprężyną Bibby’ego ).[4]
Płaska sprężyna 2 przewija się osiowo między specjalnymi zębami obydwu członów sprzęgła 1.
W celu uszczelnienia części roboczej sprzęgła, jak i zabezpieczenia sprężyny przed wypadaniem z zębów jest stosowany kołnierz ochronny 3 z uszczelnieniem 4 , skręcony śrubami 5.
Najważniejszym elementem sprzęgła jest łącznik w postaci sprężyn y, który wykonany jest ze stali sprężynowych o Rm=1700 MPa. Skomplikowana technologia wykonania sprężyn, w celu zabezpieczenia ich wysokiej trwałości i niezawodności pracy, jest przyczyną niewielkiego zastosowania sprzęgieł ze sprężynami wężykowymi. Dopuszczalne przemieszczenie promieniowe osi łączonych sprzęgłem wałów y=0,53 mm , osiowe przesunięcie wałów x =420mm , odchylenie kątowe osi wałów 1,5. W sprzęgłach ciężkich mogą być zastosowane dwa rzędy sprężyn. Istnieją również konstrukcje, w których sprężyna przewija się między zębami nie osiowo, a promieniowo. Sprzęgła ze sprężynami wężykowymi cechuje duża nośność przy małych gabarytach. Stosowane są w maszynach roboczych pracujących w trudnych warunkach, np. w walcarkach hutniczych, turbinach parowych, młynach.
C. Sprzęgło podatne z wykorzystaniem typowych sprężyn śrubowych.[4]
W obydwu członach 1 sprzęgła umieszcza się naprzemianległe kołki 4 , na których osadzono segmenty 3 , wykonane z twardych tworzyw sztucznych. Między segmentami wzdłuż obwodu umieszczono sprężyny śrubowe 2 , które są prowadzone na segmentach 3 . Sprzęgła ze sprężynami śrubowymi dopuszczają przesunięcie promieniowe osi łączonych wałów y = 0,01D ;
osiowe przemieszczenie wałów x = 0,05D oraz odchylenie kątowe osi wałów . Sprzęgła tego typu są stosowane w napędach samochodowych, pomiędzy silnikiem a przekładnią; mają za zadanie tłumienie drgań skrętnych pochodzących od silnika. Są one sprzężone ze sprzęgłem rozłącznym ciernym.
D. Sprzęgło podatne ze sprężynami tulejowymi.[1]
W sprzęgłach tych sprężyny ułożone są osiowo. Mają one kształt tulei przeciętych wzdłuż tworzącej. Tuleje 4 wchodzą jedna w drugą. W środek wstawiony jest trzpień oporowy 5. Pod obciążeniem tuleje odkształcają się, przy czym rośnie powierzchnia ich styku z trzpieniem, co powoduje progresywność charakterystyki. Tarcie między tulejami powoduje histerezę konstrukcyjną.
1,2 - człony sprzęgła, 3 - pierścień dystansowy, 4 - sprężyny tulejowe, 5 - trzpień oporowy
E. Sprzęgło podatne ze sprężynami pracującymi na skręcanie ułożonymi osiowo.[1]
Pakiety sprężyn w tym sprzęgle są montowane promieniowo. Charakterystyka sprzęgła jest progresywna z histerezą. Sprężyny 4 ukształtowane są w sposób umożliwiający względny ruch skrętny tarcz. Charakterystyka sprzęgła jest liniowa, histereza jest pomijalnie mała.
1,2 - człony sprzęgła, 3 - obudowa, 4 - sprężyny
7. Wybór koncepcji optymalnej.
7.1 Kryteria oceny.
Określamy kryteria oceny koncepcji optymalnej;
niezawodność (możliwość pracy nawet w chwili uszkodzenia elementów podatnych)
łatwość obsługi i remontów
prostota konstrukcji i łatwość wykonania
masa sprzęgła
koszt produkcji
bezpieczeństwo pracy (dla obsługi i pobliskich urządzeń)
możliwość zastosowania luzu (zgodnego z założeniami konstrukcyjnymi)
7.2 Metoda oceny dwupunktowej.
Przyjmujemy następujący sposób oceny:
5-element najlepiej spełniający nasze wymagania
1-element nie spełniający naszych wymagań
Tabela oceny koncepcji:
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| A | 3 | 5 | 5 | 4 | 4 | 4 | 5 |
| B | 3 | 4 | 3 | 4 | 3 | 4 | 3 |
| C | 5 | 5 | 4 | 4 | 4 | 4 | 5 |
| D | 5 | 4 | 3 | 4 | 3 | 4 | 4 |
| E | 3 | 3 | 3 | 5 | 4 | 4 | 3 |
Współczynniki ważności kryteriów podstawowych:
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 0,8 | 0,8 | 0,4 | 0,7 | 0,7 | 1 |
Wyniki metody podwójnego punktowania
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | suma | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| A | 3 | 4 | 4 | 1,6 | 2,8 | 2,8 | 5 | 23,2 |
| B | 3 | 3,2 | 2,4 | 1,6 | 2,1 | 2,8 | 3 | 18,1 |
| C | 5 | 4 | 3,2 | 1,6 | 2,8 | 2,8 | 5 | 24,4 |
| D | 5 | 3,2 | 2,4 | 1,6 | 2,1 | 2,8 | 4 | 21,1 |
| E | 3 | 2,4 | 2,4 | 2 | 2,8 | 2,8 | 3 | 18,4 |
W świetle przyjętych założeń i po przeprowadzeniu analizy koncepcyjnej stwierdzamy ,że najbardziej optymalnym sprzęgłem jest koncepcja C
8.Proces konstruowania.
Określenie parametrów konstrukcyjnych.
Przed przystąpieniem do procesu konstruowania określamy podstawowe dane techniczne urządzeń, dla których projektujemy sprzęgło.
8.1.1 Podstawowe parametry silnika.[3],[13]
W założeniach konstrukcyjnych jednostką napędową jest urządzenie o mocy nominalnej 15 kW. Dla naszego układu silnik - sprzęgło - pompa wirowa dobieramy silnik trójfazowy asynchroniczny typu Sf o oznaczeniu 160M-2B z uwagi na częstość stosowania, łatwość regulacji, dostępność i zamienność.
Podstawowe dane tego silnika:
- moc przenoszona ( P )......................................................................................15 [kW]
- nominalna prędkość obrotowa ( nn )..............................................................2940 [obr./min.]
- nominalna prędkość kątowa (n )...............................................................307,7 [rad./s]
- moment nominalny ( Mn ).............................................................................48,72 [Nm]
- moment rozruchowy ( Mr ).......................................................................... 121,8 [Nm]
- moment maksymalny ( Mmax )...................................................................... 146,2 [Nm]
- napięcie zasilania ( U ).................................................................................. ..380 [V]
- prąd nominalny ( In ).......................................................................................28,3 [A]
- prąd rozruchowy ( Ir ).................................................................................... 19,8 [A]
- sprawność ( ).............................................................................................89,5 [%]
- przesunięcie fazowe ( cos )...........................................................................0,9 [o]
- ciężar ( G )....................................................................................................1060 [N]
8.1.2 Parametry wału.[13],[14],[8]
Dla silnika o oznaczeniu 160M-2B wg DIN6885 oraz ([10], s.332) możemy określić podstawowe wymiary wału przenoszącego napęd z silnika na sprzęgło oraz ze sprzęgła na pompę.
M.............110 [ mm ]
b.................12 [ mm ] ( h9 / H9 )
d.................42 [ mm ] ( k6 / H7 )
t1..................5 [ mm ]
t2...............3,3 [ mm ]
d+t2.........45,3 [ mm ]
h..................8 [ mm ]
H..............160 [ mm ]
8.1.3 Dobór i określenie materiałów do konstrukcji
Na podstawie dostępnej literatury ([5],rozdz.6] dobieramy następujące wielkości do konstruowanego sprzęgła:
- materiał sprężyny - stal sprężynowa, drut o przekroju kołowym, o dopuszczalnych naprężeniach stycznych ( max )..................................................................... 500 [MN/m2]
- moduł sprężystości odkształcenia postaciowego ( G ) ..........................85000 [MN/m2]
- współczynnik ( k )......................................................................................0,3
- współczynnik ( )....................................................................................1 / 6
- współczynnik ( k1)....................................................................................1,23
- współczynnik ( k2)..................................................................................0,995
- podatność ( c ).........................................................................................1500 [Nm/rad]
| DANE | OBLICZENIA | WYNIK |
|---|---|---|
c =1500 [Nm/rad] Mmax=146,2 [Nm] Mn = 48,75 [Nm] c = 1500 [Nm/rad] h = 160 [mm] Mmax = 146,2 [Nm] m = 6 Ds = 0,2 [m] Pmax = 243,7 [N] max= 500 [MN/m2] k1 = 1,31 d = 4 D = 24 [mm] d = 4 [mm] Ds=200 [mm] [rad] Pmax=243,7 [N] fmax=9,75 [mm] d = 4 [ mm ] G = 8500 [MN/m2] D = 28 [mm] C = 25 [N/mm] z = 5 d = 4 [mm] Lmin = 26,4 [mm] fmax = 9,75 [mm] D = 28 [mm] Ls = 36,15 [mm] D’ = 30 [mm] L’s=66,15 [mm] Ds =200 [mm] Ds = 200 [mm] Ds = 200 [mm] G = 30 [mm] Ds = 200 [ mm ] G = 30 [ mm ] D1 = 170 [ mm ] D1 = 170 [ mm ] d = 42 [ mm ] Ds = 200 [ mm ] G = 30 [ mm ] G = 30 [ mm ] D2 = 180 [ mm ] Dz = 227 [ mm ] Dz = 227 [ mm ] K3 = 230 [mm] K3 = 230 [mm] K3 = 230 [mm] G = 30 [mm] G = 30 [mm] Lc = 74,32 [mm] Lc = 74,32 [mm] K2 = 210 [mm] K8 = 240 [mm] G = 30 [mm] d = 42 [mm] |
[ rad ]
[ rad ] 8.2.4 Obliczamy kąt skręcenia w stopniach :
Z uwagi na ograniczoną konstrukcyjnie średnicę sprzęgła Dsprz< 2h a Ds< Dsprz , zakładamy Ds=200. Z uwagi na zalecenia konstrukcyjne [ 5 ] aby m = 4 - 12 przyjmujemy m. = 6 8.3.1 Obliczamy maksymalną siłę działającą na jedną sprężynę. Pmax = [N]
sprężyny. d = [mm] przyjmujemy ze względów bezpieczeństwa i dostępności drutu d = 4 [mm]
[mm] 8.3.4 Średnica zewnętrzna sprężyny. Dz = D + d = 24 + 4 = 28 [mm]
C= [N/mm] 8.3.7Liczba czynnych zwojów 8.3.8 Długość sprężyny w stanie największego napięcia [mm] 8.3.9 Długość sprężyny wstanie swobodnym Ls = Lmin+ fmax = 26,4 + 9,75 = 36,15 [mm] 8.4 Obliczenia rozmieszczenia sprężyn na tarczy sprzęgła. ([5],s.176) Ls’=Ls + D’ - luz 5o - kąt zajmowany przez element sprężysty Z uwagi na sposób mocowania sprężyny w oprawie i rodzaj pracy przyjmujemy D’ > D a zatem D’ = 30 [mm],całkowita długość zespołu podatnego wynosi: Ls’=Ls + D’ = 36,15 +30 =66,15 [mm] 8.4.1 Obliczenia kąta jaki zajmuje zespół podatny
Lc = sin [mm] 8.4.3 Obliczamy grubość materiału opraw zespołów podatnych.
Na wykonanie tarczy przyjmujemy materiał: staliwo węglowe konstrukcyjne L60. Na podstawie [ 5 ] oraz wewnętrznych zaleceń i wskazań projektowo-konstrukcyjnych wydziału konstrukcyjnego IP Kwidzyn dotyczącego projektowania i eksploatacji sprzęgieł podatnych otrzymujemy : 8.5.1 Określamy szerokość wieńca tarczy. Szerokość oprawy sprężyny wynosi G = 30 mm. Z uwagi na szerokość G przyjmujemy następującą zależność: oraz 2z = x 30 = 2z + 2z 4z = 27 z = 7,5 [mm] to x = 2z = 15 [mm] 8.5.2 Z uwagi na średnicę rozstawienia elementów podatnych ( średnica podziałowa Ds ) przyjmujemy D1 wg zależności D1 = Ds - G = 200 - 30 = 170
D2 = D1 + 10 = 170 + 10 = 180 8.5.4 Średnicę D otrzymujemy na podstawie ([11] tab.17.1) D = D1 - 20 = 170 - 20 = 150 8.5.5 Średnicę d1 otrzymujemy na podstawie ([11] tab.17.1) przyjmujemy d1 = 90 [mm] dla łatwiejszego wykonania. 8.5.6 Średnicę Dz określamy na podstawie [11] tab.17.1): Dz = Ds + G - 3 = 200 + 30 - 3 = 227 8.5.7 Na podstawie ([11] tab.17.2) określamy szerokość wieńca tarczy: B = G + 3 = 33 Na podstawie [11] określiliśmy wymiary tarczy. Są one niekiedy lekko przewymiarowane, lecz ten naddatek uwzględnia ewentualne nawet spore błędy wykonania. Dla produkcji jednostkowej taki stan rzeczy jest nawet pożyteczny.
Na podstawie ([11] ,tab 18.1) obliczamy: 8.6.1 Średnicę K1 K1 = D2 + 1 = 180 + 1 = 181 [mm] 8.6.2 Średnicę K3 K3 = Dz + 3 = 227 + 3 = 230 [mm]
K7 = Dz - 4 =227 - 4 =223 [mm]
K4 = 1,3 K3 = 1,3 228 = 296,4 [mm] Dla łatwości wykonania i uwzględniając przybliżoność tych wymiarów przyjmujemy: K4 = 300 [mm]
K1 < K2 < K3 Przyjmujemy K2 = K3 - 18 =228 - 18 = 210 [mm] K2 = 210 [mm]
K8 = K3 + C = 230 + 10 = 240 [mm] C-naddatek na bezpieczne wykonanie otworów dla mocowania pokrywy ,przyjmujemy C = 20 [mm] ,na podstawie analizy rysunku i danych. Dla mocowania powyższej pokrywy przyjmujemy na podstawie ([5] ,rys 6.21) 6 otworów (rozmieszczonych symetrycznie) , wykonanych pod M6 na głębokość 15 [mm],o długości czynnej 10 [mm] 8.6.8 Zgodnie z obliczeniami zespołu podatnego przyjmujemy S = G = 30 [mm] 8.6.9 N podstawie obliczeń punktu 8.4.2 przyjmujemy: F = Lc -G = 74,32 - 30 = 43,32 [mm]
R = 0,67Lc = 49,79 [mm] przyjmujemy R = 50 [mm] 8.6.11 Rozstawienie śrub mocujących pokrywę projektujemy na średniej z K2 i K8 K5= [mm]
Na podstawie ([12] ,tab 45) przyjmujemy : -liczba śrub .................................................6 szt. -rodzaj śruby (P).............M20x85 wg PN-66/82342 -średnica rozmieszczenia (K6).................270 [mm]
A = G + g + luz =30 +2 +2 = 34 [mm] g - grubość pokrywy przyjmujemy 2 [mm] luz-zalecany 1-2 [mm] przyjmujemy 2 [mm]
J = 20 [mm]
Q = 0.25 d = 10.5 [mm] uwzględniając przybliżoność wyniku przyjmujemy Q = 12 [mm] 8.6.16 Kąt określamy na podstawie zaleceń [11] i dla naszego przypadku przyjmujemy =60 o Pozostałe wymiary są wynikowe i dlatego nie podajemy ich szczegółowych wyliczeń.. Zainteresowanych szczegółami odsyłamy do literatury . UWAGI: |
[rad] [rad] [o ] Ds = 200 [mm] m = 6 Pmax = 243,7 [N] d = 4 [mm] D = 24 [mm] Dz = 28 [mm] fmax= 9,75 [mm] C= 25 [N/mm] z = 5 Lmin=26,4 [mm] Ls = 36,15 [mm] D’ = 30 [mm] Ls’ = 66,15 [mm] Lc = 74,32 [mm] g = 28,48 [mm] z = 7,5 [mm] x = 15 [mm] D1 = 170 [ mm ] D2 = 180 [ mm ] D = 150 [ mm ] d1 = 90 [ mm ] Dz = 227 [ mm ] B = 33 [ mm ] K1 = 181 [mm] K3 = 230 [mm] K7 = 223 [mm] K4 = 300 [mm] K2 = 210 [mm] K8 = 248 [mm] S = 30 [mm] F = 43,32 [mm] R = 49,79 [mm] K5 = 225 [mm] A = 34 [mm] J = 20 [mm] Q = 12 [mm] =60 o |
LITERATURA:
[1] - Zbigniew Osiński: „SPRZEGŁA I HAMULCE” PWN -WARSZAWA 1988
[2] - Józef Szala: „ ŁOŻYSKOWANIE I SPRZĘGANIE WAŁÓW MASZYNOWYCH”
ATR - BYDGOSZCZ 1988
[3] - KATALOG SILNIKÓW
[4] - Marek Dietrich: „ PODSTAWY KONSTRUKCJI MASZYN TOM III”
WNT - WARSZAWA 1995
[5] - Edward Łysakowski: „PODSTAWY KONSTRUKCJI MASZYN-
-ĆWICZENIA KONSTUKCYJNE” PWN WARSZAWA 1974
[6] - Sylwester Markusik: „SPRZĘGŁA MECHANICZNE ” WNT WARSZAWA 1979
[7] - Edward Łysakowski: „ELEMENTY MASZYN .PROJEKTOWANIE cz .II
POLITECHNIKA WARSZ. WARSZAWA 1972
[8] - Jan Patkowski: „ZBIÓR ZADAŃ Z CZĘŚĆI MASZYN” AR-LUBLIN 1986
[9] - Andrzej Rutkowski: „CZĘŚCI MASZYN” PWN WARSZAWA 1980
[10] - Andrzej Durka: „PROJEKTOWANIE OBRABIAREK DO METALI
(TABLICE POM.DO KONSTRUKCJI ROZDZ.14)
[11] - PRACA ZBIOROWA NA ZLECENIE „ IP KWIDZYN S.A.”
ZALECENIA PROJEKTOWO - KONSTRUKCYJNE (TOM : SPRZĘGŁA )
[12] - Andrzej Rutkowski: „ZBIÓR ZADAŃ Z CZĘŚĆI MASZYN” WSiP WARSZAWA 1975
[13] - KATALOGI SPRZĘGIEŁ PODATNYCH : BIBLIOTELA „IP KWIDZYN”
[14] - DTR DLA MP1 i PW NA WYDZIAŁ TA,TM