LOGISTYKA W SYTUACJACH KRYZYSOWYCH

1. Wymień i scharakteryzuj czynniki determinujące zabezpieczenie logistyczne ludności poszkodowanej

w sytuacjach kryzysowych.

• PRESJA CZASU – zjawisko stale towarzyszące, powodują je realnie występujące zagrożenia i wynikające z nich ryzyko utraty zdrowia lub życia przez wszystkich; jeśli pomoc przyjdzie za późno będą straty w ludziach

• ZJAWISKO DYCHOTOMII – pojawia się przy zderzeniu z jednej strony strategii działania logistycznego z mnogością zjawisk, najczęściej z bardzo dużą liczbą poszkodowanych. Powoduje to, że z jednej strony, dążąc do zapewnienia osobom poszkodowanym warunków przetrwania, możemy (dopuszcza się) stosować minimalne normy należności, a z drugiej strony, skala zjawiska wymaga zmasowanego użycia dostępnego (posiadanego) potencjału logistycznego i medycznego, aby zaspokoić nawet minimalne potrzeby osób poszkodowanych.

• DUŻA RÓŻNORODNOŚĆ ORAZ ZMIENNOŚĆ ZJAWISK – podczas każdej katastrofy istnieje całe mnóstwo zjawisk, które mogą zagrozić poszkodowanym, (intensywny deszcz, śnieg, ekstremalne temperatury; wobec powyższego każdorazowo w zależności od rodzaju zdarzenia zadania logistyczne mogą mieć inną treść, skalę, priorytet,

• EKSTREMALNE WARUNKI – powodują stałe zagrożenia dla życia lub zdrowia; upały, mrozy, pożary, skażenia, etc.; wzmaga się zjawisko wyścigu z czasem

• BLOKADA, IZOLACJA REGIONÓW – zwykle ma miejsce, kiedy potrzeb zapobiegania grabieży mienia, izolacji rejony w którym nastąpiła epidemia choroby zakaźnej bądź skażenie środowiska, itp.; w tym celu na drogach dojazdowych org, sa posterunki kontrolno-ochronne, mogą być tez patrole

• TRUDNOŚCI Z DOTARCIEM – zniszczenie infrastruktury komunikacyjnej (powódź, zawał, śnieg, etc), zasadniczy problem to uzyskiwanie odpowiedniej liczby środków transportu oraz stosowanie właściwych procedur zapewniających pomoc medyczną, dostawy zaopatrzenia i inne;

• LIMITOWANIE DOSTAW ZAOPATRZENIA ORAZ ŚWIADCZENIA USŁUG LOGISTYCZNYCH – potrzeby są większe od posiadanych zapasów zaopatrzenia oraz potencjału wykonawczego, najczęstszą przyczyną limitów jest większa niż prognozowana liczba poszkodowanych; wprowadzone limity nie mogą ograniczać dostaw zaopatrzenia poniżej norm krytycznych oraz z zakresu usług ratujących zdrowie i życie

• EWAKUACA LUDNOŚCI – przebywanie w rejonie ludności jest niebezpieczne dla zdrowia lub życia, lub gdy usługi logist. są bardzo utrudnione; ze względu na skalę przedsięwzięcia ustalane sa priorytety (osoby chore, w podeszłym wieku, matki z dziećmi oraz inne osoby nie uczestniczące w akcji) kompleksowe wykorzystanie dostępnych środków, ochrona mienia, łączenie rejsów powrotnych z dostawami

• INNE – skala zjawiska, skala zniszczeń, ilość poszkodowanych, specyfika terenu

2. Wymień priorytety obowiązujące w logistyce sytuacji kryzysowych, porównaj je z ich odpowiednikami w logistyce wojskowej.

Celem i priorytetem logistyki w sytuacjach kryzysowych jest ratowanie zdrowia i życia ludzkiego oraz zapewnienie ludności poszkodowanej możliwości przetrwania zaistniałej sytuacji. Dlatego też w dostawach zaopatrzenia kierowanych dla ludności poszkodowanej priorytetowe znaczenie ma woda do picia oraz podstawowe artykuły żywnościowe, natomiast w usługach - pomoc medyczna (przedsięwzięcia ratujące życie i zdrowie), usługi transportowe (ewakuacyjne), usługi gospodarczo-bytowe (przygotowanie i dostarczanie posiłków, wypiek chleba, zakwaterowanie, usługi handlowe itp.) oraz pomoc socjalna.

Zadaniem logistyki wojskowej, postrzeganej jako logistyka praktyczna (stosowana), jest zaspokojenie potrzeb armii w każdej sytuacji. Przygotowanie potencjału logistycznego wojsk polega przede wszystkim na zgromadzeniu normatywnych (czasami również dodatkowych - ponadnormatywnych) zapasów zaopatrzenia, zorganizowaniu (rozwinięciu) jednostek i urządzeń logistycznych o niezbędnych zdolnościach wykonawczych (potencjale logistycznym), przyjęciu sił i środków logistycznych z gospodarki narodowej (GN), zorganizowaniu pozyskiwania zasobów terenowej infrastruktury logistycznej oraz odpowiednim wyszkoleniu stanów osobowych logistycznych organów kierowania oraz oddziałów i pododdziałów logistycznych.

• Wyroby spożywane przez stany osobowe lub zwierzęta w ustalonych normach, bez względu na lokalne zmiany warunków walki lub terenu, np. żywność, pasza

• Zaopatrzenie, dla którego normy są ustalane w etatowych tabelach należności i wyposażenia, np. umundurowanie, broń, komplety narzędzi, części zamienne, pojazdy

• Materiały pędne i smary przeznaczone dla wszystkich celów, z wyjątkiem stosowanych w samolotach bojowych lub w uzbrojeniu, takim jak miotacze ognia, np. paliwa, oleje smarowe, smary, węgiel, koks

• Paliwa i smary lotnicze do samolotów bojowych

• Zaopatrzenie, dla którego normy nie są ustalone w zatwierdzonych tabelach należności i obejmuje głównie materiały konstrukcyjne, takie jak materiały budowlane i fortyfikacyjne oraz pomocnicze środki zaopatrzeniowe jak, np. pojazdy budowlane i sprzęt inżynierski

• Wszystkie środki bojowe jak, np. amunicja, materiały wybuchowe, bojowe środki chemiczne wszystkich rodzajów

3. Wymień priorytety obowiązujące w logistyce sytuacji kryzysowych, porównaj je z ich odpowiednikami w logistyce cywilnej.

Misją jest maksymalne zaspokojenie wszelkich potrzeb materiałowych firmy po minimalnych kosztach logistycznych związanych

z realizacją rynkowych dostaw środków zaopatrzenia. Materiały dostarczane do przedsiębiorstwa (surowce, półfabrykaty, części, podzespoły) zamawiane bezpośrednio u producenta bądź nabywane na rynku zaopatrzenia powinny (muszą) być dostarczane: terminowo (we właściwym czasie), o wysokiej jakości lub tzw. kondycji (we właściwej jakości) oraz w niezbędnych kompletach (we właściwej ilości). W związku z tym, kluczowe znaczenie w zapewnieniu rytmiczności dostaw zaopatrzenia oraz pożądanych jego ilości mają: wybór dostawców, prowadzenie negocjacji, formułowanie ofert zaopatrzeniowych, ustalenie warunków zakupów, zawarcie umowy na dostawy itp.

4. Jakie przedsięwzięcia obejmuje pomoc medyczna rannym i chorym w sytuacjach kryzysowych? Wyjaśnij udzielanie pomocy medycznej ze wskazań życiowych.

• PIERWSZA POMOC – zespół czynność podejmowanych w celu ratowania osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego; wykonywana przez osobę znajdująca się w miejscu zdarzenia z wykorzystaniem powszechnie dostępnych środków medycznych

• KWALIFIKOWANA PIERWSZA POMOC – RKO, tamowanie krwotoków zewnętrznych i opatrywanie ran, unieruchamianie złamań i podejrzeń złamań oraz zwichnięć, wstępna pozycja przeciwwstrząsowa, ochrona termiczna, ewakuację, wsparcie psychiczne, wstępna segregacja medyczna; wykonują ratownicy

• MEDYCZNE CZYNNOŚCI RATUNKOWE – świadczenia opieki zdrowotnej udzielane przez jednostkę medyczną, wchodzącą w skład systemu ratownictwa medycznego w warunkach pozaszpitalnych, stan nagłego zagrożenia zdrowotnego; wykonawcy: pielęgniarka, lekarz, ratownik medyczny

• POMOC LEKARSKA – Pomoc lekarska obejmuje (dzieli się na) pierwszą pomoc lekarską, kwalifikowaną pomoc lekarską oraz specjalistyczną pomoc lekarską wraz z rehabilitacją. Pierwsza pomoc lekarska udzielana jest przez lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej. Obejmuje zwykle: segregację rannych i chorych oraz zastosowanie natychmiastowych zabiegów ratujących życie; rutynowe badanie chorych i kierowanie leczeniem lżej rannych i chorych tak, by mogli być w krótkim czasie zwolnieni do domu; przygotowanie poważnie chorych i ciężko rannych do ewakuacji na wyższe poziomy opieki medycznej; obserwacja lekarska pacjentów. W ramach pierwszej pomocy lekarskiej może być także udzielana pomoc dentystyczna. Kwalifikowana pomoc lekarska, zwykle o profilu internistycznym i chirurgicznym, udzielana jest w szpitalnych oddziałach ratunkowych (SOR). Obejmuje zwykle: segregację rannych, reanimację i stabilizację ciężko rannych i poważnie chorych; leczenie podtrzymujące tych rannych i chorych, którzy wymagają udzielenia pomocy na wyższych poziomach opieki medycznej; wykonywanie operacji chirurgicznych ratujących życie i kończyny pacjenta; realizację przedsięwzięć ograniczających skutki zaburzeń stresu pourazowego oraz obserwację medyczną pacjentów. Specjalistyczna pomoc lekarska udzielana jest w klinikach szpitalnych oraz szpitalach specjalistycznych. Może być udzielona m.in. przez lekarzy specjalistów o tzw. szerokiej specjalności (w dyscyplinach klinicznych): internistów, pediatrów, chirurgów, ginekologów, położników, dermatologów, okulistów, neurologów, psychiatrów, dentystów (stomatologów), a także lekarzy specjalistów o tzw. węższej specjalności: kardiochirurgów, gastrologów, reumatologów, urologów, kardiologów itp. Rehabilitacja lecznicza jest elementem procesu leczenia. Jej celem jest przywrócenie funkcji utraconych w wyniku choroby (odniesionych ran, urazów) lub wyrobienia mechanizmów zastępczych. Obejmuje: fizykoterapię, gimnastykę leczniczą, naukę wykonywania czynności codziennych, zaopatrzenie w protezy i aparaty rehabilitacyjne oraz nauczanie posługiwania się nimi.

5. Co obejmują dostawy podstawowych środków zaopatrzenia oraz podstawowe usługi logistyczne realizowane na rzecz ludności poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych?

• dostawy wody

• dostawy żywności

• artykuły powszechnego użytku (sprzęt/przedmioty gospodarstwa domowego, środki higieny osobistej, środki czystości, zastępcze źródła światła, ubrania, pościel i inne w zależności od potrzeb ludności poszkodowanej)

6. Jakie przedsięwzięcia obejmuje ewakuacja ludności poszkodowanej z zagrożonych rejonów ? Wyjaśnij

kompleksowe wykorzystanie dostępnych środków transportu.

7. Wymień pięć najbardziej kalorycznych i pięć najmniej kalorycznych produktów żywnościowych, podaj ich

przybliżoną wartość kaloryczną.

• olej roślinny rafinowany 900

• masło 748

• margaryna 738

• czekolada pełna deserowa 559

• boczek wędzony 477

• kalafior 17

• pomidor 27

• kapusta biała 28

• marchew 30

• buraki, truskawki 35

8. Wymień specyficzne zasady organizacji zabezpieczenia logistycznego ludności poszkodowanej w rejonach

zagrożeń oraz scharakteryzuj zasadę "zapewnienie szybkiej pomocy rannym i chorym oraz możliwości

przetrwania wszystkim poszkodowanym."

Specyfika działań logistycznych podejmowanych podczas zdarzeń kryzysowych wynika ze strategii logistycznej obowiązującej w sytuacjach kryzysowych, a więc dążenia do dotarcia z pomocą do wszystkich osób poszkodowanych w możliwie krótkim czasie, w celu ratowania ich życia i zdrowia oraz zapewnienia wszystkim poszkodowanym warunków do przetrwania danej sytuacji. Specyficzne zasady:

• gromadzenie i ochrona zapasów zaopatrzenia,

• zapewnienia szybkiej pomocy rannym i chorym oraz możliwości przetrwania wszystkim poszkodowanym,

• priorytety dostaw zaopatrzenia i świadczenia usług logistycznych,

• ścisła reglamentacja środków zaopatrzenia i usług logistycznych,

• zasada specyfiki produktu logistycznego,

• wykorzystanie zasobów logistycznych infrastruktury krytycznej

• wsparcie logistyczne udzielane przez nadrzędne władze,

• organizacja współdziałania logistycznego z sąsiadami,

• wykorzystanie świadczeń osobistych i rzeczowych

• skutecznośći.

9. Wymień specyficzne zasady organizacji zabezpieczenia logistycznego ludności poszkodowanej w rejonach

zagrożeń oraz scharakteryzuj zasadę "gromadzenie i ochrona zapasów zaopatrzenia."

Zasada gromadzenia i ochrony zapasów zaopatrzenia wynika z dążenia do osiągnięcia samowystarczalności zaopatrzeniowej systemu logistycznego, organizowanego (tworzonego) na wypadek sytuacji kryzysowej. Zapasy środków zaopatrzenia gromadzone są na podstawie prognoz potrzeb zaopatrzeniowych ludności poszkodowanej. Obowiązuje tu reguła bilansowania potrzeb materiałowych ludności poszkodowanej z przygotowywanym potencjałem zaopatrzeniowym. Jednak potencjał ten z przyczyn ekonomicznych zwykle kalkulowany jest według średnich potrzeb. W przypadku wystąpienia w sytuacji kryzysowej drastycznego niedoboru dostarczanych ludności środków zaopatrzenia stosuje się ich limitowanie oraz organizowane

są ich dostawy ze szczebla nadrzędnego. Natomiast ochrona zapasów środków zaopatrzenia ma na celu ich zabezpieczenie przed zniszczeniem oraz kradzieżą.

10. Wymień specyficzne zasady organizacji zabezpieczenia logistycznego ludności poszkodowanej w rejonach

zagrożeń oraz scharakteryzuj zasadę "priorytety dostaw zaopatrzenia i świadczenia usług logistycznych."

Zasada priorytetów wskazuje na konieczność ustalania w sytuacjach kryzysowych kolejności realizacji dostaw niektórych środków zaopatrzenia oraz świadczenia pewnych usług logistycznych i usług medycznych osobom poszkodowanym. Konieczność ta wynika z faktu, że zwykle nie ma możliwości jednoczesnego dotarcia z dostawami zaopatrzenia oraz usługami logistycznymi i usługami medycznymi do wszystkich osób poszkodowanych (potrzebujących). Ponadto pilność realizacji wymienionych zadań logistycznych również bywa różna. W procesie organizacji dostaw zaopatrzenia priorytet mają zwykle woda do picia oraz materiały medyczne (leki); podczas świadczenia usług medycznych priorytet mają zabiegi ratujące życie i zdrowie; podczas ewakuacji ludności poszkodowanej z rejonów objętych sytuacją kryzysową priorytet (pierwszeństwo) mają osoby obłożnie chore,

w podeszłym wieku, matki z małymi dziećmi oraz osoby nie uczestniczące w reagowaniu kryzysowym. Jednak w ustalaniu priorytetów obowiązuje zdrowy rozsądek (umiar), bowiem zbyt duża ich liczba może doprowadzić do tzw. „kryzysu priorytetów".

11. Wymień specyficzne zasady organizacji zabezpieczenia logistycznego ludności poszkodowanej w rejonach

zagrożeń oraz scharakteryzuj zasadę "ścisłej reglamentacji środków zaopatrzenia i usług logistycznych."

Zasada reglamentacji- środków zaopatrzenia oraz usług logistycznych i usług medycznych nakazuje prowadzenie stałego nadzoru nad sposobami gospodarowania posiadanymi zasobami logistycznymi. Występuje w formie ewidencjonowanej regulacji dystrybucji artykułów zaopatrzenia oraz zakresu (skali) świadczonych usług logistycznych i usług medycznych. Zapobiega (przeciwdziała) dublowaniu dostaw zaopatrzenia i ich marnotrawstwu. Służy łagodzeniu niedoboru określonych środków zaopatrzenia oraz niektórych usług logistycznych i usług medycznych.

12. Wymień specyficzne zasady organizacji zabezpieczenia logistycznego ludności poszkodowanej w rejonach

zagrożeń oraz scharakteryzuj zasadę specyfika "produktu logistycznego."

Zasada specyfiki „produktu logistycznego "61 w sytuacjach kryzysowych wskazuje na potrzebę dostosowania postaci i jakości, dostarczonych ludności poszkodowanej, środków zaopatrzenia oraz zakresu świadczonych usług logistycznych i usług medycznych do istniejących warunków organizacyjnych, pogodowych, transportowych itp. Występuje on jako pewna „wartość dodana" do dostarczonych środków zaopatrzenia bądź świadczonych usług. Wartością tą mogą być, np.: wodoszczelne opakowania produktów wrażliwych na wilgoć; gotowość produktów spożywczych do jedzenia (gotowy gorący posiłek lub produkty do sporządzenia posiłku); wielkość (ciężar) jednostki ładunkowej - przy przeładunku ręcznym nie powinna być większa niż 25-35 kg; gabaryty ładunku - szczególnie podczas jego przewozu środkami transportu powietrznego; dostosowanie ładunków do zrzutu na spadochronach itp.

13. Wymień specyficzne zasady organizacji zabezpieczenia logistycznego ludności poszkodowanej w rejonach

zagrożeń oraz scharakteryzuj zasadę "wykorzystanie zasobów logistycznych infrastruktury terenowej."

Zasada wykorzystania zasobów materiałowych terenowej infrastruktury logistycznejw sytuacjach kryzysowych ma znaczenie pierwszorzędne. Zasoby takie powinny być pozyskiwane i wykorzystywane w pierwszej kolejności w procesie zaopatrywania ludności poszkodowanej. Za takim rozwiązaniem przemawia fakt, że nie trzeba ich dowozić z zewnątrz z odległych rejonów oraz to, że zasoby nie wykorzystane mogą ulec zniszczeniu. Z zasobów miejscowych zwykle pozyskuje się: żywność, paliwa płynne, materiały medyczne, środki czystości, opał, wodę itp.

14. Wymień specyficzne zasady organizacji zabezpieczenia logistycznego ludności poszkodowanej w rejonach zagrożeń oraz scharakteryzuj zasadę "wsparcie logistyczne udzielane przez nadrzędne władze (organy administracji publicznej)."

15. Wymień specyficzne zasady organizacji zabezpieczenia logistycznego ludności poszkodowanej w rejonach

zagrożeń oraz scharakteryzuj zasadę "organizacja współdziałania logistycznego z sąsiadami."

Zasada współdziałania logistycznego - przede wszystkim z najbliższymi sąsiadami, jest stałą i typową procedurą postępowania obowiązującą w zarządzaniu logistycznym zasobami. Sąsiedzi są zawsze najbliższymi partnerami, którzy szybko i skutecznie (według reguły wzajemności) mogą udzielić różnorodnej pomocy w zakresie dostaw zaopatrzenia oraz świadczenia usług logistycznych i usług medycznych.

16. Wymień specyficzne zasady organizacji zabezpieczenia logistycznego ludności poszkodowanej

w rejonach zagrożeń oraz scharakteryzuj zasadę "wykorzystanie świadczeń osobistych i rzeczowych."

Zasada wykorzystania świadczeń osobistych i rzeczowych w procesie świadczenia usług logistycznych dla ludności poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych ma znaczenie fundamentalne. Wynika ona przede wszystkim z szerokiej dostępności tych świadczeń oraz z faktu, że ich powszechne wyzyskanie w sposób zasadniczy ogranicza (zmniejsza) wielkość, przygotowywanego na czas sytuacji kryzysowych, potencjału logistycznego. W ramach świadczeń osobistych i rzeczowych mogą być realizowane m.in. takie usługi logistyczne jak: wykonywanie określonych prac (przygotowanie i wydawanie posiłków, dostarczanie wody, prace ładunkowe); oddanie do użytkowania posiadanych nieruchomości lub rzeczy ruchomych (pomieszczeń, pojazdów oraz innego sprzętu technicznego); przyjęcie na przechowanie i pilnowanie mienia osób poszkodowanych lub ewakuowanych; zabezpieczenie zagrożonych zwierząt i dostarczenie im paszy i schronienia; zabezpieczenie zagrożonych roślin lub nasion; udostępnienie dla osób poszkodowanych lub ewakuowanych źródeł wody pitnej oraz środków spożywczych itp.

17. Wymień specyficzne zasady organizacji zabezpieczenia logistycznego ludności poszkodowanej

w rejonach zagrożeń oraz scharakteryzuj zasadę "skuteczności."

Zasada skuteczności działań logistycznych w sytuacjach kryzysowych wskazuje na preferencje sposobów i zakresu użycia zasobów logistycznych (sił i środków), gwarantujących pomyślne (pełne) wykonanie zadań logistycznych na rzecz ludności poszkodowanej. Ponadto dodaje się, że w uzasadnionych przypadkach nie weryfikuje się podejmowanych decyzji logistycznych pod względem ekonomicznym (np. rozpatrując racjonalność postępowania według ekonomizacji działań, tzn. oszczędności i wydajności). Dopuszcza się stosowanie rozwiązań droższych, porównując je, np. z rozwiązaniami stosowanymi w działalności gospodarczej, pod warunkiem, że służą one ratowaniu zdrowia i życia, większej niż w innych wypadkach liczbie osób.

18. Wymień i scharakteryzuj pierwszoplanowe zadania logistyczne realizowane na rzecz ludności poszkodowanej

w sytuacjach kryzysowych.

• pomoc medyczna

• dostawa zasadniczych, niezbędnych artykułów żywieniowych

• ewakuacja ludności z rejonów zagrożeń

• rozwijanie tymczasowych miejsc zakwaterowania

• usługi transportowe

• ratowanie mienia, infrastruktury krytycznej i środowiska,

• usługi gospodarczo-bytowe,

• pomoc socjalna

19. Jakie fazy obejmuje organizacja zabezpieczenia logistycznego ludności poszkodowanej w sytuacjach

kryzysowych, scharakteryzuj realizowane w nich zadania logistyczne?

20. Kto jest głównym organizatorem oraz inicjatorem przedsięwzięć logistycznych realizowanych na rzecz ludności

poszkodowanej w gminie, powiecie, województwie i na szczeblu centralnym?

21. Co obejmują potrzeby materiałowe i gospodarczo-bytowe ludności poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych?

Artykuły powszechnego użytku - sprzęt gospodarstwa domowego, środki higieny osobistej, środki czystośći, zastępcze źródła światła, ubrania, obuwie, pościel. W skrajnych warunkach również ciepła odzież, ciepła pościel, śodki/kremy przeciwodmrożeniowe, okulary przeciwsłoneczne, nakrycia głowy, obuwie gumowe oraz ubrania, nakrycia przeciwdeszczowe. Zawsze też występuje zapotrzebowanie i ogólnodostępne leki i materiały opatrunkowe. Nie można wykluczyć także innych jak: indywidualne środki transportu, drobnego sprzętu kwaterunkowego, ręcznych narzędzi.

Inne: sprzęt i nośniki energii, paliwa płynne, sprzęt przeciwpożarowy, środki i sprzęt przeciwpowodziowy, środki do gromadzenia i wywozu śmieci, sprzęt i środki do dezynfekcji.

Zapotrzebowanie na usługi gospodarczo-bytowe obejmują: usługi gastronomiczne, usługi kwaterunkowe, usługi kąpielowe i pralnicze, usługi szewsko-krawieckie, usługi fryzjerskie oraz handlowe.

22. Przedstaw zapotrzebowanie dorosłego człowieka na wodę do picia w warunkach klimatu umiarkowanego oraz

w sytuacjach kryzysowych.

klimat umiarkowany – 3 l/doba

sytuacja kryzysowa – w ciągu pierwszych trzech dni 1,5 l /doba, dawka minimalna 0,5 l/doba

23. Przedstaw przeciętne normy zużycia wody w ciągu doby przez jednego mieszkańca w gospodarstwach

domowych.

24. Przedstaw zapotrzebowanie na dostawy wody do picia i do celów gospodarczych dla ludności poszkodowanej

w sytuacjach kryzysowych.

woda do picia wg populacji szacunkowej – 300 l (pełna norma), 150 l (zmniejszona), 50 (krytyczna), 1000 (ranni w szpitalach stacjonarnych), 500 (szpitale tymczasowe)

woda do celów gospodarczych – 1000 (do mycia), 2000-8000 (łaźnia polowa)

25. Przedstaw ogólne zapotrzebowanie ludności poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych na artykuły

żywnościowe w kcal/dobę i gramach/dobę wg: pełnej normy żywnościowej, normy zmniejszonej i normy

krytycznej.

PEŁNA NORMA ŻYWIENIOWA

produkty zbożowe 536 kcal ; 316 g

mleko i przetwory 527 kcal ; 851 g

jaja 65 kcal ; 0,4 szt

mięso, wędliny, ryby 445 kcal ; 130 g

masło i śmietana 182 kcal ; 25 g

inne tłuszcze 194 kcal ; 22 g

ziemniaki 322 kcal ; 371 g

warzywa i owoce 360 kcal ; 620 g

strączkowe 27 kcal ; 8 g

cukier i słodycze 228 kcal ; 57 g

NORMA ZMNIEJSZONA

produkty zbożowe 166 kcal ; 100 g

mleko i przetwory 163 kcal ; 100 g

mięso 138 kcal, 40 g

tłuszcze 149 kcal ; 17 g

ziemniaki 100 kcal ; 115 g

warzywa i owoce 113 kcal ; 192 g

cukier 71 kcal ; 18 g

NORMA KRYTYCZNA

produkty zbożowe

mleko i przetwory

mięso,

tłuszcze

ziemniaki

warzywa i owoce

cukier

Razem >500 kcal, > 323 g

26. Co obejmują artykuły powszechnego użytku oraz które z nich mogą być dostarczane ludności poszkodowanej

w sytuacjach kryzysowych?

Za towary powszechnego użytku uważa się towary mieszczące się w następujących grupach towarowych: artykuły biurowe, tusze i tonery, papiery kserograficzne, kalendarze, środki czystości, środki higieny osobistej, odzież ochronna i robocza, drobny sprzęt gospodarstwa domowego, worki na odpady, wyroby włókiennicze, artykuły elektryczne. Artykuły powszechnego użytku dostarczane ludności poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych odzież, środki higieny osobistej, pościel, sprzęt gospodarstwa domowego, środki czystości, zastępcze źródła światła.

27. Wymień i scharakteryzuj usługi specjalistyczne świadczone ludności poszkodowanej w sytuacjach

kryzysowych.

Usługi specjalistyczne to przede wszystkim usługi transportowe, przeładunkowe oraz usługi remontowe.

Usługi transportowe dla ludności poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych związane są przede wszystkim z realizacją dostaw zaopatrzenia, jej ewakuacją do tymczasowych miejsc (rejonów) zakwaterowania, ewakuacją jej mienia (dobytku), a także ewakuacją zasobów (zapasów) materiałowych, technicznych, kulturowych i innych. Ponadto specyficzną usługą transportową jest ewakuacja medyczna.

Usługi przeładunkowe związane są z użyciem sprzętu przeładunkowego. W sytuacjach kryzysowych mogą być nim każde urządzenia dźwigowe (np. żurawie samochodowe), wózki widłowe (szczególnie na podwoziu terenowym), przenośniki taśmowe i łańcuchowe, a także różnego rodzaju ładowarki.

Usługi remontowe dla ludności poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych związane są głównie z zapewnieniem dostaw wody, energii elektrycznej i cieplnej, gazu, łączności, a także z naprawami zmechanizowanego sprzętu gospodarstwa domowego (lodówki, chłodziarki, kuchenki mikrofalowe) i innego.

28. Wymień i scharakteryzuj usługi gospodarczo-bytowe świadczone ludności poszkodowanej w sytuacjach

kryzysowych.

Usługi gospodarczo-bytowe świadczone ludności poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych to przede wszystkim: usługi gastronomiczne, usługi kwaterunkowe, usługi kąpielowe i pralnicze, usługi szewsko-krawieckie, usługi fryzjerskie oraz usługi handlowe.

Usługi gastronomiczne to głównie przygotowanie i dostarczanie posiłków. Posiłki mogą być przygotowywane w trybie indywidualnym (przez poszkodowaną ludność z dostarczonych jej produktów) bądź w sposób scentralizowany - w punkach żywienia zbiorowego, tj. w stołówkach, kuchniach polowych itp. Wydawane sa na miejscu bądź rozwożone w termosach.

Usługi kwaterunkowe związane są przede wszystkim z organizacją tymczasowych miejsc zakwaterowania w sytuacji zarządzenia ewakuacji ludności poszkodowanej bądź w przypadkach utraty przez nią domów (mieszkań). Oprócz zapewnienia miejsc do spania, obejmują dostawy sprzętu kwaterunkowego (łóżek, ssołów, taboretów, szafek), zapewnienie podstawowych warunków sanitarnych kabiny ustępowe, umywalki, łaźnie - miejsca kąpielowe, pralnie, zbiorniki na odpadv - śmieci i ich wywóz), a także wyposażenie w pościel oraz indywidualne i zbiorowe środki czystości.

Usługi kąpielowe i pralnicze mogą być organizowane również w systemie obwoźnym - mobilnym. Wykorzystywane są do tego samochody łaźnie, samochody pralnie. Mobilne łaźnie i pralnie organizowane są również na bazie taboru (wagonów) kolejowego.

Usługi szewsko-krawieckie zwykle organizowane są doraźnie, według potrzeb. Wykonywane one są przede wszystkim w czasie, kiedy osobom poszkodowanyn wydawane są ubrania, obuwie i odzież ochronna. Służą przede wszystkim jako pomoc w dopasowaniu wydanych artykułów odzieżowych. Oczywiście nie wyklucza się również drobnych napraw użytkowanych ubrań i obuwia.

Usługi fryzjerskie organizowane są przede wszystkim w tymczasowych miejscach zakwaterowania ewakuowanej ludności. Jednak są one szczególnie potrzebne rannym i chorym przebywającym w szpitalach.

Usługi handlowe pożądane są szczególnie w tymczasowych rejonach zakwaterowania. Należy je postrzegać jako sprzedaż artykułów uzupełniających, tj. tych, które nie są dostarczane ludności poszkodowanej w sposób scentralizowany.

29. Wymień zakres i scharakteryzuj pomoc przedlekarską.

A-air, B – breath, C- circulation -> RKO; termo.wp.pl (termoizolacja, wsparcie psychiczne i pomoc lekarska)

30. Wymień zakres i scharakteryzuj pomoc lekarską.

Pierwsza pomoc lekarska udzielana jest przez lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej. Obejmuje zwykle: segregację rannych i chorych oraz zastosowanie natychmiastowych zabiegów ratujących życie; rutynowe badanie chorych i kierowanie leczeniem lżej rannych i chorych tak, by mogli być w krótkim czasie zwolnieni do domu; przygotowanie poważnie chorych i ciężko rannych do ewakuacji na wyższe poziomy opieki medycznej; obserwacja lekarska pacjentów. W ramach pierwszej pomocy lekarskiej może być także udzielana pomoc dentystyczna.

31. Wymień i scharakteryzuj normy medyczne obowiązujące podczas realizacji przedsięwzięć leczniczo-ewakuacyjnych.

- pomoc lekarska powinna być udzielana pacjentowi w czasie do 1 godziny od chwili zranienia; jest to tzw. reguła złotej godziny;

-pomoc lekarska z elementami pomocy kwalifikowanej (zwykle chirurgicznej i internistycznej) oraz kwalifikowana pomoc medyczna powinny być udzielane w czasie do 2-3 godzin od chwili zranienia (zachorowania);

-zabiegi medyczne ratujące życie pacjenta lub części ciała (chodzi tu o kończyny) powinny być wykonane tak szybko, jak to tylko możliwe, jednak nie później niż do 6 godzin od chwili zranienia (zachorowania); jest to tzw. reguła sześciu godzin,

W służbie zdrowia ponadto obowiązuje procedura o nazwie „wykonanie zabiegów ze względów życiowych". Oznacza ona, że w sytuacji wystąpienia bardzo dużej liczby rannych i chorych wymagających kwalifikowanej i wyższej pomocy medycznej zabiegi medyczne, na skutek przeciążenia zespołów medycznych, w uzasadnionych przypadkach mogą być ograniczone do niezbędnego minimum, tzn. „względów życiowych", czyli ratujących pacjentom życie i zdrowie

32. Scharakteryzuj organizację ratownictwa medycznego.

Dążenie do udzielenia możliwie jak najszybszej pomocy rannym i chorym spowodowało potrzebę zorganizowania systemu ratownictwa medycznego. Jego zadaniem jest udzielanie szybkiej pomocy każdej osobie, która znalazła się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego. W systemie tym działa personel medyczny (ratownictwa medycznego) oraz inne osoby (przeszkolone, a nawet nieprzeszkolone). Personel medyczny to przede wszystkim: lekarz systemu, pielęgniarka systemu, ratownik medyczny, koordynator centrum powiadamiania medycznego. Natomiast inne osoby to np. strażak PSP z uprawnieniami ratownika oraz osoby, które znalazły się w pobliżu osób będących w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego. W ramach ratownictwa medycznego udzielana jest pomoc przedlekarska.

Pomoc medyczna organizowana w sytuacjach kryzysowych obejmuje: przedsięwzięcia leczniczo-ewakuacyjne, sanitarnohigieniczne oraz przeciwepidemiczne (wszystko już w jakichś pytaniach się pojawiło)

33. Przedstaw misję i cel zabezpieczenia logistycznego ludności poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych.

Zabezpieczenie logistyczne ludności poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych ma na celu zapewnienie dostawy podstawowych środków zaopatrzenia oraz usługi logistyczne i usługi medyczne organizowane przez organy logistyczne (grupy robocze - grupę zabezpieczenia logistycznego oraz grupę opieki zdrowotnej i pomocy socjalno- bytowej) zespołów zarządzania kryzysowego (ZZK) powoływanych na poszczególnych szczeblach administracji publicznej. Misją jest zapewnienie ludności warunków i środków niezbędnych do przetrwania.

34. Przedstaw definicję i scharakteryzuj zabezpieczenie logistyczne ludności poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych.

j.w.

35. Scharakteryzuj organizację tymczasowych miejsc zakwaterowania w sytuacjach kryzysowych.

Miasteczka namiotowe, które w całości mogą być urządzone siłami wojska. Miasteczka te, oprócz odpowiedniej liczby namiotów (wyposażonych w łóżka, materace, śpiwory, koce, pościel itp.) i właściwego ich rozmieszczenia, muszą dysponować niezbędną infrastrukturą komunalną oraz mieć zabezpieczone dobre warunki sanitarnohigieniczne i przeciwepidemiczne. Infrastrukturę komunalną w miasteczkach namiotowych stanowią: urządzenia zapewniające dostawy podstawowych mediów komunalnych (wody pitnej, energii elektrycznej, ogrzewanie, odprowadzenie ścieków i wywóz śmieci), baza żywnościowa (kuchnie, stołówki, urządzenia do dystrybucji żywności), urządzenia medyczne (przychodnie i apteki), węzły sanitarne, obiekty magazynowe, obiekty handlowe i inne.

wykorzystywanie budynków (szkoły, hotele), statków pasażerskich, etc

36. Wymień przedsięwzięcia medyczne realizowane na rzecz rannych i chorych w sytuacjach kryzysowych oraz scharakteryzuj przedsięwzięcia sanitarnohigieniczne.

pierwsza pomoc, kwalifikowana pierwsza pomoc, medyczne czynności ratunkowe, pomoc lekarska

W sytuacjach kryzysowych przedsięwzięcia sanitarnohigieniczne obejmują przede wszystkim nadzór sanitarny nad warunkami zakwaterowania ludności poszkodowanej, dostawami wody pitnej, organizacją żywienia i żywnością oraz inne

działania.

Prowadzenie nadzoru sanitarnego nad warunkami zakwaterowania ludności poszkodowanej polega na systematycznej kontroli (prowadzonej przez personel medyczny - przede wszystkim lekarzy) przestrzegania reguł higieny bytowania mieszkańców w miejscach stałego zamieszkania oraz ludności ewakuowanej do tymczasowych miejsc zakwaterowania.

Nadzór sanitarny nad dostawami wody pitnej w sytuacjach kryzysowych obejmuje przede wszystkim kontrolę sanitarną źródeł (ujęć) wody i urządzeń wodociągowych zaopatrujących ludność w wodę oraz kontrolę czystości środków transportu i magazynowania wody.

Nadzór sanitarny nad organizacją żywienia polega na kontroli przestrzegania przepisów sanitarnohigienicznych dotyczących przygotowania posiłków i ich przechowywania oraz stanu sanitarnego pomieszczeń kuchennych, magazynków przykuchennych oraz stołówek i ich wyposażenia. Nadzór sanitarny nad żywnością polega głównie na kontroli przestrzegania warunków jej transportu i magazynowania.

Inne przedsięwzięcia sanitarnohigieniczne dotyczą nadzoru nad przestrzeganiem czystości odzieży i ubrań ochronnych, sprzętu (naczyń) do przenoszenia i spożywania posiłków, sposobów (technologii) mycia naczyń kuchennych i sprzętu gospodarstwa domowego, zbierania odpadków poprodukcyjnych i pokonsumpcyjnych itp.

37. Wymień przedsięwzięcia medyczne realizowane na rzecz rannych i chorych w sytuacjach kryzysowych oraz scharakteryzuj przedsięwzięcia przeciwepidemiczne.

W sytuacjach kryzysowych przedsięwzięcia przeciwepidemiczne obejmują najczęściej: rozpoznanie sanitarno-epidemiologiczne, postępowanie z osobami chorymi zakaźnie, szczepienia ochronne, wykonywanie dezynfekcji, dezynsekcji i deratyzacji oraz inne przedsięwzięcia.

Rozpoznanie sanitarno-epidemiologiczne to systematyczny monitoring środowiska na obszarze objętym sytuacją kryzysową, prowadzony pod względem higienicznym i przeciwepidemicznym. Informacje w tym zakresie uzyskiwane są przede wszystkim od: lekarzy przyjmujących na wizytach osoby chore (dotyczy to także lekarzy weterynarii leczących chore zwierzęta), myśliwych, wędkarzy i miejscowych mieszkańców, którzy znaleźli np. martwe zwierzęta, oraz od specjalnie organizowanych patroli. Uzyskane informacje poddawane są sprawdzeniu przez specjalistów, a pobrane próbki badane są w laboratoriach. W przypadku wykrycia chorób zakaźnych, w tym szczególnie wystąpienia epidemii tych chorób, wprowadzane są specjalne procedury postępowania. Przewidują one: wprowadzenie stałego monitoringu sytuacji epidemicznej oraz systematyczne badanie wody i żywności; ogłoszenie stanu zagrożenia epidemicznego; wprowadzenie izolacji obszaru objętego epidemią; wprowadzenie (w razie potrzeby) zakazu spożywania niezbadanej wody i żywności; organizację dostaw wody i żywności spoza rejonu dotkniętego epidemią; zarządzenie kwarantanny z jednoczesną obserwacją osób podejrzanych o zarażenie się chorobą zakaźną; organizację szczepień ochronnych, w tym m.in. przy wykorzystaniu autoszczepionki; organizację ośrodków izolacyjno-terapeutycznych do leczenia osób, które zachorowały na chorobę zakaźną; wprowadzenie zakazu polowań, połowu ryb oraz zbioru owoców, warzyw i pracy na zakażonym obszarze, a także obrotu (sprzedaży) tymi produktami; organizację utylizacji martwych zwierząt oraz zakażonej żywności, ubrań, medykamentów itp.; wprowadzenie specjalnych procedur pochówku ludzi zmarłych na chorobę zakaźną; wprowadzenie dezynfekcji środków transportu, pomieszczeń, sprzętu itp.; możliwość czasowego ograniczenia funkcjonowania instytucji i zakładów pracy na zakażonym obszarze. W przypadku wykrycia osób chorych na chorobę zakaźną kieruje sieje do izolatorów". Ciężkie przypadki tych chorób, tzn. kiedy występują powikłania, hospitalizuje się. Ewakuacja osób chorych zakaźnie do odpowiednich szpitali prowadzona jest specjalnie przygotowanym (wydzielonym) transportem sanitarnym (najlepiej jest korzystać z transportu szpitali prowadzących oddziały zakaźne). Należy przy tym pamiętać, że nie przewozi się osób chorych na różne choroby zakaźne jednym środkiem transportu. Po przewozie osoby chorej zakaźnie środek transportu oraz towarzyszący jej personel medyczny i kierowca podlegają dezynfekcji. Dezynfekcja, dezynsekcja i deratyzacja organizowane są według specjalnych procedur.

38. Wymień przedsięwzięcia medyczne realizowane na rzecz rannych i chorych w sytuacjach kryzysowych oraz scharakteryzuj przedsięwzięcia leczniczo-ewakuacyjne.

Realizatorami przedsięwzięć leczniczo-ewakuacyjnych w sytuacjach kryzysowych są różne jednostki służby zdrowia (publicznej, niepublicznej, resortowej itp.) wspierane (w razie potrzeby) zespołami medycznymi (głównie o profilu chirurgicznym i internistycznym) kierowanymi, przez nadrzędne organy służby zdrowia, do pomocy placówkom opieki medycznej niższego szczebla. Zakres pomocy lekarskiej udzielanej pacjentom wzrasta w miarę ich ewakuacji do wyższych poziomów opieki medycznej. W procesie leczniczo-ewakuacyjnym realizowanym w sytuacjach kryzysowych można wyróżnić cztery poziomy opieki medycznej. Są to:

a) pierwszy poziom opieki medycznej - zorganizowany na szczeblu gminy, na którym realizowane są następujące przedsięwzięcia:

- pełny zakres pomocy przedlekarskiej - w ramach ratownictwa medycznego, która obejmuje: pierwszą pomoc, kwalifikowaną pierwszą pomoc i medyczne czynności ratunkowe,

- zbieranie ofiar (rannych i chorych) z miejsc, w których zostali poszkodowani, i ich ewakuacja do przychodni (punktów medycznych), gdzie udzielana jest im pierwsza pomoc lekarska,

- segregacja (nazywana również terminem pochodzenia francuskiego „triage") rannych i chorych i wykonanie zabiegów ratujących życie,

- rutynowe badania pacjentów i kierowanie procesem leczenia lekko rannych i chorych (w zakresie umożliwiającym ich zwolnienie w krótkim czasie do domu),

- udzielenie pomocy dentystycznej (stomatologicznej) - jeżeli w tym zakresie nie obowiązuje centralizacja zasobów medycznych, np. na szczeblu powiatu,

- przygotowanie ciężko rannych i poważnie chorych do ewakuacji na wyższy poziom opieki medycznej,

- obserwacja lekarska leczonych pacjentów;

b) drugi poziom opieki medycznej - zorganizowany na szczeblu powiatu, na którym realizowane są następujące przedsięwzięcia:

- ewakuacja pacjentów z pierwszego poziomu opieki medycznej i jego wsparcie,

- segregacja rannych i reanimacja poważnie chorych pacjentów,

- leczenie (tzw. podtrzymujące) tych pacjentów, którzy wymagają dłuższego okresu leczenia lub ewakuacji na wyższy poziom opieki medycznej,

- rozporządzenie lub leczenie pacjentów, którzy mogą być w ciągu 2-3 dni wypisani do domu,

- dostarczanie zaopatrzenia medycznego i wzmacnianie (uzupełnianie) zespołów medycznych na pierwszym poziomie opieki medycznej (tj. w gminach),

-centralizacja (w razie potrzeby) zasobów medycznych na poziomie powiatu; może to dotyczyć pomocy dentystycznej (stomatologicznej) oraz niektórych przedsięwzięć przeciwepidemicznych i innych,

-wykonywanie pilnych operacji chirurgicznych ratujących życie pacjentów i ich kończyny, szczególnie w sytuacji, gdy ewakuacja na wyższy poziom opieki medycznej może być zakłócona,

- przedsięwzięcia zmniejszające (obniżające) skutki zaburzeń stresu pourazowego,

- przygotowanie pacjentów do ewakuacji na wyższy poziom opieki medycznej,

- obserwacja lekarska leczonych pacjentów;

c) trzeci poziom opieki medycznej - zorganizowany na szczeblu województwa, na którym realizowane są następujące przedsięwzięcia:

- ewakuacja pacjentów z pierwszego i drugiego poziomu opieki medycznej,

- segregacja rannych oraz reanimacja i stabilizacja poważnie chorych pacjentów,

- wykonywanie wszystkich operacji chirurgicznych ratujących życie pacjentów i ich kończyny,

- przygotowanie do ewakuacji pacjentów, którzy wymagają leczenia na wyższym, tj. czwartym poziomie opieki medycznej,

- leczenie tych pacjentów, którzy mogą powrócić do domu po hospitalizacji na trzecim poziomie opieki medycznej,

- obserwacja lekarska leczonych pacjentów,

-dostarczanie zaopatrzenia medycznego dla pierwszego i drugiego poziomu opieki medycznej, z dostawami krwi włącznie,

- centralizacja (w razie potrzeby) wybranych zasobów medycznych na poziomie województwa;

d) czwarty poziom opieki medycznej - zorganizowany na bazie szpitali specjalistycznych, na którym realizowane są następujące przedsięwzięcia:

-odbiór rannych i chorych z trzeciego poziomu opieki medycznej i innych placówek służby zdrowia,

- pełny zakres lecznictwa specjalistycznego, a także opieki pielęgniarskiej nad pacjentami.

Proces ewakuacji medycznej organizowany jest z zachowaniem priorytetów wynikających z „pilności ewakuacji" oraz „podatności" pacjentów do ewakuacji danym rodzajem transportu. Musi być on dostosowany do stanu klinicznego pacjenta, tzn. jego stanu zdrowia - ciężkości odniesionych ran lub zaawansowania choroby. Oznacza to, że w ciężkich przypadkach, szczególnie gdy czas ewakuacji pacjenta do odpowiedniego poziomu opieki medycznej będzie decydować o uratowaniu jego życia i zdrowia, powinny być stosowane adekwatne środki ewakuacji, np. zamiast samochodu ogólnego przeznaczenia - samochód sanitarny, lub zamiast samochodu sanitarnego - śmigłowiec sanitarny. Ponadto czasami ciężki stan chorego (rannego) powoduje, że może być on ewakuowany tylko środkami transportu sanitarnego, w których może być kontynuowany proces leczenia (udzielana skuteczna pomoc medyczna). Natomiast lekko ranni i chorzy mogą być ewakuowani środkami transportu ogólnego przeznaczenia.

Podczas niskich temperatur trzeba przewidzieć konieczność wydawania ewakuowanym pacjentom środków ocieplających, np. koców, śpiworów, ciepłej odzieży itp. W przypadku wystąpienia potrzeby szczególnie pilnej ewakuacji medycznej pacjenta do określonego poziomu opieki medycznej stosuje się pomijanie pośrednich etapów ewakuacji. Sposób ten obowiązuje również w przypadku wykorzystywania śmigłowców sanitarnych do ewakuacji medycznej. Wówczas niezależnie, z jakiego poziomu pomocy medycznej ewakuowany jest pacjent, dowożony jest on do poziomu (placówki medycznej) docelowego.

39. Wymień rodzaje transportu wykorzystywane w sytuacjach kryzysowych oraz scharakteryzuj zalety i wady transportu: samochodowego, kolejowego, powietrznego i wodnego śródlądowego.

samochodowy, kolejowy, powietrzny, wodny, inne: transport zaprzęgowy, juczny, nosiciele-tragarze

samochodowy: mobilny, funkcjonalny, różnorodność, ogólnodostępność, przewóz od drzwi do drzwi

kolejowy: przewozy masowe, na dużą odległość, możliwość wszechstronnego przewozu (ludzi, węgla, samochodow), niesamodzielny (załadunek i wyładunek musi się odbywać na stacjach), przywiązany wyłącznie do sieci kolejowych

powietrzny: śmigłowce - szybki, nie uzależniony od czasami zniszczonej infrastruktury drogowej, rekonsenans, mała dostępność, mała ładowność, duże koszty eksploatacji, tylko pilne zadania przewozowe (przerzut zespołów ratunkowych), samoloty transportowe, wtedy, gdy w pobliżu będą znajdowały się lotniska, wymaga zapewnienia ich „obsługi" przez transport samochodowy (dowóz i odbiór ładunków z lotniska), stosowania specjalnych opakowań przewożonego zaopatrzenia (szczególnie gdy jest ono np. zrzucane odbiorcom na spadochronach), użycia specjalnych jednostek ładunkowych, sprzętu przeładunkowego

wodny śródlądowy: środki pływające transportu wodnego śródlądowego wykorzystane są podczas organizacji przepraw promowych, przewozów międzybrzegowych oraz budowy mostów tymczasowych (pływających), wykorzystanie do dowozu zaopatrzenia oraz ewakuacji ludzi i mienia, małe (bardzo małe) prędkości, uzależniony od warunków atmosferycznych (poziomu wody w rzekach i kanałach), wymagający „obsługi" przez transport samochodowy (dowóz i odbiór ładunków z portów i przystani rzecznych), z uwagi na dużą ładowność, w tym szczególnie statków pasażerskich, może być użyty do organizowania tymczasowych miejsc zakwaterowania

40. Wymień i scharakteryzuj potencjał ludzki, który może być wykorzystany do realizacji zadań logistycznych

w sytuacjach kryzysowych.

Zasoby (potencjał) ludzkie uczestniczące w organizacji i realizacji zadań logistycznych na rzecz ludności poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych to przede wszystkim organy logistyczne (grupy robocze ZZK - grupa zabezpieczenia logistycznego oraz grupa opieki zdrowotnej i pomocy socjalno-bytowej) oraz stany osobowe podmiotów (jednostek, przedsiębiorstw) dowożących zaopatrzenie oraz świadczących usługi logistyczne i medyczne. W zależności od sytuacji, skali i rodzaju realizowanych zadań logistycznych mogą to być: jednostki ochrony przeciwpożarowej, jednostki służby zdrowia, jednostki (zespoły) pogotowia komunalnego, jednostki policji, jednostki straży miejskich i gminnych, jednostki wojskowe, jednostki Straży Granicznej, organizacje pozarządowe, ludność miejscowa oraz formacje obrony cywilnej, a także inne jednostki.

41. Wymień i scharakteryzuj źródła zaopatrzenia wykorzystywane w procesie zabezpieczenia logistycznego

ludności poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych.

42. Wymień i scharakteryzuj potencjał usługowy wykorzystywany do realizacji zadań logistycznych w sytuacjach

kryzysowych.

W sytuacjach kryzysowych potencjał usługowy, który może być użyty do realizacji zadań logistycznych na rzecz ludności poszkodowanej, to infrastruktura terenowa, wszelkie nieruchomości i rzeczy ruchome (zwykle wraz z ich etatową obsługą) służące do świadczenia usług logistycznych (specjalistycznych i gospodarczo-bytowych) i medycznych.

Infrastruktura terenowa (co to jest każdy wie)

Do nieruchomości wykorzystywanych w sytuacjach kryzysowych do świadczenia usług logistycznych należą przede wszystkim: baza magazynowa, w które utrzymywane są zapasy różnych rodzajów środków zaopatrzenia; baza kwaterunkowa (internaty, akademiki, domy wypoczynkowe, pensjonaty, hotele, szkoły itp.); baza remontowa (zakłady i warsztaty remontowe różnych rodzajów sprzętu technicznego) oraz baza gastronomiczna (stołówki, jadłodajnie, bary gastronomiczne, restauracje itp.) Natomiast do świadczenia usług medycznych służą: szpitale, kliniki, przychodnie, zakłady rehabilitacji medycznej, gabinety lekarskie, sanatoria (szpitale sanatoryjne), apteki itd.

Do rzeczy ruchomych wykorzystywanych podczas świadczenia usług logistycznych i medycznych należą: środki transportowe (w zasadzie wszystkich rodzajów transportu lądowego, wodnego i powietrznego), sprzęt przeładunkowy, sprzęt kwaterunkowy oraz różnego rodzaju sprzęt specjalistyczny, np.: żurawie samochodowe, ruchome warsztaty remontowe, samochody chłodnie, samochody łaźnie, sprzęt do wydobywania, oczyszczania, transportu i przechowywania wody, sprzęt do przewozu i przechowywania paliw płynnych, samochody - kantyny itd.

43. Scharakteryzuj organizację zaopatrywania w wodę pitną oraz dostaw żywności dla ludności poszkodowanej

w sytuacjach kryzysowych.

Dla ludności poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych organizowane są dostawy wody do picia oraz do celów gospodarczych. Mają one miejsce w wypadku zniszczenia, zanieczyszczenia bądź skażenia eksploatowanych (istniejących) ujęć wodnych i studni. W początkowym okresie sytuacji kryzysowej zwykle uruchamiana jest dystrybucja wody butelkowanej (woda tylko do picia) oraz organizowane są dostawy wody w cysternach (autocysternach) samochodowych (zazwyczaj o pojemności 3000-3500 litrów) oraz w przewoźnych zbiornikach na wodę (zazwyczaj o pojemności 500-1000 litrów) w systemie obwoźnym całodobowym. Realizatorami tych dostaw są przede wszystkim przedsiębiorstwa wodociągów i kanalizacji dysponujące środkami do przewozu wody pitnej. Dużą pomoc w tym zakresie mogą udzielić pododdziały logistyczne jednostek wojskowych różnych rodzajów wojsk. Aby takie rozwiązanie było możliwe, już na etapie zapobiegania i przygotowania reagowania kryzysowego muszą być przeprowadzane niezbędne prognozy (strat, zniszczeń, zapotrzebowania na wodę oraz środki transportowe do jej dostarczenia), i także zamówienia (kontrakty) na dostawy wody. Pożądanym rozwiązaniem jest także zgromadzenie niezbędnych zapasów wody butelkowanej (w ramach tworzenia bazy magazynowej) na początkowy okres sytuacji kryzysowej. Jest to jednak rozwiązanie kosztowne, bowiem wymaga użycia dużej liczby, zwykle deficytowych, środków do przewozu wody oraz zatrudnienia znacznej liczby kierowców samochodowych w systemie pracy całodobowej. Ponadto, w związku z dużym zapotrzebowaniem ludności poszkodowanej na wodę, jest to rozwiązanie mało wydajne. Powinno być traktowane jako doraźne. Rozwiązaniem znacznie skuteczniejszym jest wcześniejsze przygotowanie, a następnie możliwie szybkie uruchomienie awaryjnych ujęć wody, w tym szczególnie wód podziemnych. Ważnymi źródłami zaopatrzenia w wodę ludności poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych mogą być prywatne ujęcia wodne oraz różnego rodzaju studnie udostępniane w ramach obowiązku świadczeń osobistych i rzeczowych. Niezależnie od powyższych przedsięwzięć rozwiązaniem najbardziej skutecznym, a przez to docelowym, zapewniającym stałe dostawy wody (pitnej i do celów gospodarczych) dla ludności poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych jest odbudowa (rekonstrukcja) zniszczonych ujęć wody. Prowadzą ją pogotowia wodno- -kanalizacyjne, przedsiębiorstwa wodociągów i kanalizacji, a także w razie potrzeby oddziały wydobycia wody.

Dostawy żywności dla ludności poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych organizowane są w przypadku zerwania bądź poważnego zakłócenia dostaw artykułów żywnościowych do rejonu zdarzenia (zagrożenia). Mogą być one realizowane dla ludności (osób), która znajduje się w rejonie dotkniętym sytuacją kryzysową oraz/lub dla ludności ewakuowanej do tymczasowych miejsc zakwaterowania. Stan (postać) przygotowania produktów żywnościowych (żywności) do spożycia dostarczanych ludności poszkodowanej zależeć będzie od warunków (sytuacji) panujących w rejonie zdarzenia, w tym szczególnie od sprawności mediów komunalnych (głównie dostaw energii). Jeżeli ludność będzie miała możliwość przyrządzenia sobie posiłków samodzielnie, wówczas zaopatrywanie w żywność ograniczy się do dostaw podstawowych produktów (półproduktów) żywnościowych. Natomiast w przypadku, gdy samodzielne przygotowanie posiłków przez ludność poszkodowaną będzie niemożliwe, organizowane będą punkty żywienia zbiorowego. Z reguły bazują one na istniejących stołówkach (szkolnych, zakładowych), barach gastronomicznych, restauracjach itp., a w szczególnie trudnej sytuacji uruchamiane są kuchnie polowe. Przygotowane w nich posiłki wydawane (spożywane) są na miejscu, bądź rozwożone w termosach (bądź kuchniach polowych) do grup lub pojedynczych „konsumentów". Pomoc: organizacje społeczne (humanitarne, charytatywne), miejscowa ludność (w ramach świadczeń osobistych i rzeczowych) oraz wojskowe pododdziały logistyczne (zaopatrzenia). Jeżeli w sytuacjach kryzysowych prowadzona będzie ewakuacja ludności poszkodowanej do tymczasowych miejsc zakwaterowania znacznie oddalonych od rejonów zdarzenia (zagrożenia), a czas przemieszczenia będzie wynosił więcej niż 4-5 godzin, potrzeba dodatkowej organizacji żywienia w czasie podróży. Problem ten może być rozwiązany przez: wydanie ewakuowanym osobom prowiantu na czas przemieszczenia, zorganizowanie postoju (odpoczynku) w czasie przemieszczenia i wydanie gotowego posiłku (np. zupy z tzw. wkładką mięsną), bądź też zorganizowanie wydania gorącego posiłku zaraz po przybyciu do tymczasowych miejsc zakwaterowania. Bardzo praktycznym rozwiązaniem może być wykorzystanie wojskowych zasobów żywnościowych

w postaci indywidualnej racji żywnościowej suchej.

Innym, trudnym problemem, który rzadko jest poruszany w piśmiennictwie traktującym o sytuacjach kryzysowych, jest organizacja żywienia rannych i chorych na poszczególnych etapach leczenia (realizacji przedsięwzięć leczniczoewakuacyjnych). Nietrudno się domyśleć, że chodzi m.in. o stosowanie żywienia dietetycznego. Na „szczęście" problem ten pojawia się z reguły na wyższych etapach ewakuacji medycznej, które raczej mają miejsce poza rejonem dotkniętym sytuacją kryzysową.

44. Scharakteryzuj organizację przedsięwzięć leczniczo-ewakuacyjnych w sytuacjach kryzysowych.

już było

45. Scharakteryzuj nadzór sanitarny nad dostawami wody oraz warunkami zakwaterowania ludności poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych.

Poważnie komplikuje się w przypadku wystąpienia epidemii chorób zakaźnych, skażeń promieniotwórczych, a także skażeń chemicznych. W takich sytuacjach organizowana jest blokada rejonów (obszarów) zakażonych i skażonych, a ponadto w przypadku epidemii organizowana jest kwarantanna. Dojazd do takich rejonów możliwy jest tylko poprzez posterunki kontrolne. W rejonie tych posterunków następuje przekazywanie (przeładunek) dostarczanego zaopatrzenia, w tym wody, na tzw. wewnętrzne („skażone") środki transportowe. Procedura ta wymaga posiadania dwóch zestawów środków transportu wody jeden dowozi wodę do posterunków kontrolnych, a drugi rozwozi ją wewnątrz zakażonego bądź skażonego rejonu (obszaru). Dodatkowym zadaniem są ponadto dostawy wody gospodarczej niezbędnej do prowadzenia odkażania ludzi i sprzętu opuszczających blokowane (izolowane) rejony.

Nadzór sanitarny nad dostawami wody pitnej w sytuacjach kryzysowych obejmuje przede wszystkim kontrolę sanitarną źródeł (ujęć) wody i urządzeń wodociągowych zaopatrujących ludność w wodę oraz kontrolę czystości środków transportu i magazynowania wody.

Nadzór sanitarny nad organizacją żywienia polega na kontroli przestrzegania przepisów sanitarnohigienicznych dotyczących przygotowania posiłków i ich przechowywania oraz stanu sanitarnego pomieszczeń kuchennych, magazynków przykuchennych oraz stołówek i ich wyposażenia. Nadzór sanitarny nad żywnością polega głównie na kontroli przestrzegania warunków jej transportu i magazynowania.

46. Scharakteryzuj nadzór sanitarny nad żywieniem ludności i żywnością w sytuacjach kryzysowych.

Problem dostaw żywności (organizacji żywienia) dla ludności poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych poważnie komplikuje się w przypadku wystąpienia epidemii chorób zakaźnych, skażeń chemicznych itp., kiedy wprowadzana jest izolacja (blokada, kwarantanna) zagrożonych rejonów. Wówczas dostawy żywności do takich rejonów docierają wyłącznie poprzez posterunki kontrolne (blokady), a w przypadku epidemii chorób zakaźnych konieczny jest ich przeładunek (w rejonie tych posterunków) na środki transportu wewnętrznego obsługującego blokowany rejon. Konieczne jest stosowanie specjalnych procedur zapobiegających skażenia (zakażeniu) dostarczanej żywności, jak też personelu i środków transportu.

47. Scharakteryzuj ochronę przeciwepidemiczną na ludności poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych.

było

48. Scharakteryzuj organizację ewakuacji ludności poszkodowanej z zagrożonych rejonów .

49. Scharakteryzuj świadczenia osobiste i rzeczowe, które mogą być wykorzystane do realizacji zadań

logistycznych w sytuacjach kryzysowych.

50. Wymień i scharakteryzuj zadania logistyczne, które mogą realizować pododdziały wojskowe na rzecz ludności

poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych.