Opryszczka

Wygląda nieestetycznie, jest bolesna i może prowadzić do poważnych powikłań. Opryszczka, choć z pozoru nie jest ciężką chorobą, ma tendencje do nawrotów i pojawiania się przy każdym silniejszym stresie czy spadku odporności. Najczęściej mamy do czynienia z opryszczką na ustach, tzw. „zimnem”.

Za powstawanie opryszczki odpowiedzialny jest wirus herpes simplex. Występuje on w dwóch odmianach – HSV- 1 i HSV-2. Kiedy raz nas zaatakuje, towarzyszy nam już do końca życia. Osoba zarażona wirusem opryszczki może nie mieć żadnych objawów. Pojawiają się one, gdy spada odporność organizmu lub występują inne czynniki takie jak stres. Oprócz infekcji i stresu przyczyną jej powstawania może być wychłodzenie organizmu, nieprawidłowa dieta, zbyt długie opalanie się, miesiączka. Do zarażenia wirusem dochodzi bardzo łatwo – przez pocałunek, wypicie z jednej butelki z zarażonym, używanie tego samego ręcznika.

Leczenie opryszczki

Niestety, jeżeli raz zarazimy się wirusem, nie będziemy mieli możliwości pozbycia się go z organizmu. W tej sytuacji kluczowe będzie nie dopuszczenie do spadku odporności i wystąpienia innych czynników mogących wywołać objawy w postaci opryszczki. Warto więc prowadzić zdrowy tryb życia oraz wzbogacić dietę witaminami z grupy B oraz produktami bogatymi w cynk. W przypadku pojawienia się opryszczki należy jak najszybciej zastosować dostępne w aptekach maści i inne leki. Jeżeli wirus zaatakuje narządy płciowe warto zasięgnąć porady lekarza. Nie można zapomnieć także o tym, że opryszczką narządów płciowych zaraża się głównie podczas kontaktów seksualnych, więc ryzyko wzrasta wraz ze stopniem aktywności seksualnej. Powstrzymajmy się też od bliskiego kontaktu z osobami mającymi objawy opryszczki oraz pamiętajmy o higienicznym trybie życia.

Heviran w tabletkach, hascovir,zovirax,

Objawy ospy wietrznej to:

-gorączka
-ból głowy
-brak apetytu
-uczucie ogólnego rozbicia
-silnie swędzące czerwone plamki na skórze dziecka, które następnie zamieniają się w małe pęcherzyki wypełnione przezroczystą treścią, później w krostę, a w ostatnim etapie w strupek
-wysypka we włosach, która pojawia się falowo ( jedne wykwity ustępują, a inne się tworzą)
-możliwe wypryski na błonie śluzowej jamy ustnej, gardła i narządów moczowo-płciowych oraz gałce ocznej

Sposób leczenia

Jedynie w ciężkich przypadkach lekarz może zalecić leczenie antybiotykami. Podobnie bowiem jak w przypadku świnki leczenie ospy wietrznej jest jedynie objawowe i polega na złagodzeniu dolegliwości dziecka takich jak gorączka i uporczywe swędzenie.

Podczas ospy należy szczególnie zadbać o to, by dziecko nie rozdrapywało powstałej wysypki, czy też pojawiających się w jej miejsce strupków, gdyż może to doprowadzić do ropnych powikłań, przeniesienia infekcji na oczy oraz do powstania stałych, szpecących blizn.

Nie należy się bardzo niepokoić wyglądem naszej pociechy, gdyż strupki, które pozostają po krostkach, odpadną same w okresie od 1 do 3 tygodni, a pozostałe po nich przebarwienia z czasem znikną.

Podobnie, jak w innych przypadkach, gdy dziecko ma podwyższoną temperaturę możemy podać mu lek przeciwgorączkowy, z wykluczeniem jednak salicylanów np. aspiryny! Do czasu odpadnięcia strupków zalecana jest również izolacja dziecka. Ponadto dobrze będzie także, jeśli pozostanie ono przez parę dni w łóżku. Podczas trwania choroby pamiętajmy również o częstych zmianach ubrania czy piżamki dziecka.

• Poza tym wapno i Clemastinum. nie należy stosować pudrów i papek; w celu zmniejszenia świądu należy stosować miejscowo leki przeciwhistaminowe (np. Fenistil).

Mięczak zakaźny jest chorobą wirusową. Jak sama nazwa wskazuje, bardzo łatwo się nim zarazić. Najczęściej występuje u młodych, aktywnych seksualnie osób i zwykle rozprzestrzenia się drogą płciową. Wirus przenosi się także poprzez dotykanie przedmiotów używanych przez osobę chorą, korzystanie ze wspólnych ręczników. Na mięczaka często chorują dzieci poniżej 5 roku życia, zarażając się od swoich opiekunów w czasie czynności pielęgnacyjnych (dotyk dłoni) lub od rówieśników podczas zabaw. Jest to również dość częsta choroba masażystów i pracowników pływalni.

Guzki zwykle znikają bez leczenia po kilku miesiącach. Po co w takim razie wizyta u lekarza? Pamiętajmy o dużej zakaźności mięczaka, przez którą chora osoba stanowi zagrożenie dla partnera i dzieci. Często dochodzi także do samozakażenia, czyli przeniesienia wirusa w inne miejsce własnego ciała. W praktyce jedne guzki znikają, a pojawiają się drugie. Do leczenia pojedynczych, dużych zmian stosujemy wyłyżeczkowanie mięczaka (usunięcie za pomocą ostrego narzędzia podobnego do łyżeczki), zamrażanie (doprowadza do martwicy komórek i unieszkodliwienia znajdujących się w nich wirusów), elektrokoagulację i laseroterapię (istota działania podobna do zamrażania). Guzki można też nakłuć, wycisnąć zawartość i posmarować odpowiednim kremem. Wszystkie zabiegi, oprócz zamrażania, wykonywane są w znieczuleniu miejscowym i najczęściej nie bolą. Mogą pozostawiać blizny. Jeśli choroba wystąpiła w postaci małych, licznych, rozsianych grudek skuteczniejsze jest leczenie polegające na smarowaniu zmZmiany w przebiegu mięczaka zakaźnego należy usunąć, np wymienionym
prepeartaem. Po każdej metodzie w miejscu gdzie były pozostaje podraznienie
i ubytek naskórka. Dolegliwości z tym zwiazane najlepiej łagodzic
delikatnymi prepearatami przyspieszajacymi gojenienp alantan, solcoseryl. ienionych miejsc właściwym kremem.

Leczenie wyłącznie objawowe, łyżeczkowanie albo mechaniczne wyciskanie treści guzków. Stosuje się nalewkę jodową, azotan srebra, roztwór podofiliny lub fenolu po zabiegach. Mięczak zakaźny często ustępuje samoistnie. W przypadku nasilonych zmian stosuje się antyhistaminiki (cymetydyna), leczenie złuszczające (kantarydyna), imikwimod, retinoidy, a także leki antywirusowe.