Metody specjalne – wykład 2 – 16.10.2010r.
Kinezyterapia po kriokomorze
Krioterapia zmniejsza ból i spastyczność.
DOBÓR ĆWICZEŃ I RODZAJE ĆWICZEŃ: (wyk.1)
Ze względu na rodzaj schodzenia
- grupy jednorodne
- grupy niejednorodne
Ze względu na formę organizacji
- ćwiczenia indywidualne
- ćwiczenia grupowe
Ze względu na cele terapii
- ćwiczenia ogólnousprawniające
- ćwiczenia specjalne
- ćwiczenia przyrządowe
- metody kinezyterapeutyczne (np. PNF, Bobath, DBC)
CZAS TRWANIA ĆWICZEŃ (wyk.1)
Efekty terapeutyczne krioterapii: zmniejszenie bólu i zmniejszenie spastyczności, utrzymują się od 3 do 4 godzin po zabiegu. Jest to najlepszy czas, który można poświęcić na skuteczną kinezyterapię.
Minimalny czas ćwiczeń po krioterapii wynosi 30 minut.
WYPOSAŻENIE SALI GIMNASTYCZNEJ (wyk.1)
ORGANIZACJA ZAJĘĆ (wyk.1)
Krioterapia przez NFZ jest wyceniana na 25pkt. (1pkt. = 1,10zł).
Ćwiczenia podstawowe przez NFZ są wyceniane na 1 pkt.
UWAGA!!!!!!!!!!! Bezpośrednio po krioterapii NIE NALEŻY stosować redresji ani żadnych technik manipulacji.
Cele fizjoterapii
- głównym – długoterminowym celem fizjoterapii jest utrzymanie sprawności i wydolności oraz samodzielności życiowej chorych, a w konsekwencji poprawa ich jakości życia
- cele pośrednie wynikają z aktualnych problemów, które dotyczą konkretnego, indywidualnego pacjenta lub grupy pacjentów
Kinezyterapia po kriokomorze
- kinezyterapia po kriokomorze powinna uwzględniać rozwiązywanie indywidualnych problemów pacjentów np. ćwiczenia na bieżni ruchomej osób z zaburzeniami chodu (równowaga dynamiczna, koordynacja ruchowa) lub ćwiczenia równoważne na platformie balansowej u pacjentów z zaburzeniami równowagi (równowaga statyczna)
- ze względu na oddziaływanie ogólnoustrojowe krioterapii oraz polimorfizm kliniczny chorych (wieloobjawowość i różnorodność objawów) podstawowym rodzajem ćwiczeń po kriokomorze są ćwiczenia ogólno usprawniające-ogólnokondycyjne
DBC (documation based care) – zintegrowany system aktywnej terapii kręgosłupa obecnie nazywany aktywna terapia przewlekłych i podostrych schorzeń narządu ruchu
P population
I interwencja, co chcemy zbadać
C comapare porównanie
O outcam wyniki
Cele DBC
- przywrócić sprawność czynnościową i kontrolę ruchów, by zminimalizować cechy niesprawności
- zmienić wzorce zachować pacjentów tak, by chcieli i umieli podjąć indywidualną pracę nad sobą po zakończeniu leczenia
- rozwinąć i udostępnić wiarygodne, oparte na podstawach naukowych metody i techniki, które można wykorzystać w leczeniu i rehabilitacji patologii układu mięśniowo-szkieletowego
- systematycznie gromadzić i naukowo opracowywać dane DBC w celu zindywidualizowania programów terapeutycznych
- weryfikować skuteczność terapii DBC przez niezależne ośrodki badawcze
- publikować wyniki badań w uznanych periodykach medycznych (Spine, Archives of Physical Medicine and Rehabilitation, Journal of Spinal Disorders and Patophysiology)
DBC – Documentation Based Care jest aktywną terapią leczenia schorzeń kręgosłupa w stanach podostrych i przewlekłych. Nazwa podkreśla udokumentowane podstawy leczenia. Ocena i analiza wyników leczenia odpowiada zasadom EBM (Evidence Based Medicine) czyli medycynie opartej na faktach
Terapia obejmuje ćwiczenia koordynacji, ruchomości i wytrzymałości mięśni przy użyciu specjalnych urządzeń, zaprojektowanych zgodnie z najnowszymi osiągnięciami wiedzy w dziedzinie biomechaniki i zaburzeń czynnościowych kręgosłupa. Odpowiednio dobrane obciążenie i ograniczenia zakresu ruchów zapewniają bezbolesność ćwiczeń i ich precyzyjne ukierunkowanie na okolicę kręgosłupa. Dodatkowo w skład terapii wchodzą również ćwiczenia mobilizujące, rozciągające, rozluźniające oraz ćwiczenia funkcjonalne.
System DBC wykorzystuje specjalnie skonstruowane stanowiska dostosowane do ćwiczeń wybranych grup mięśniowych wzmacniających odcinek szyjny, piersiowy i lędźwiowy lub wzmacniania mięśni o działaniu synergistycznym. Urządzenia stosowane w DBC skonstruowane są dla potrzeb terapii kręgosłupa w warunkach powtarzanego dynamicznego obciążania.
Czas realizacji programu aktywnej rehabilitacji uwzględnia między innymi nasilenia bólu, dominująy wzorzec bólowy oraz roztrenowanie. Minimum to 6 tygodni z 12 sesjami leczniczymi, ale większość pacjentów z powodu długiej historii bólu kwalifikuje się do 12 tygodniowego programu z 24 sesjami. Sesje DBC odbywają się 2x w tygodniu, a częstotliwość wizyt jest wynikiem klinicznych prób i badań poznawczych w celu uzyskania najlepszej efektywności metody. Sesje 2x w tygodniu maksymalizują adaptacje tkanek przy zminimalizowanym ryzyku nadstymulacji przetrenowania i wzrostu bólu.