| LEKI OGRANICZAJĄCE DZIAŁANIE CZYNNIKÓW AGRESJI | |||
|---|---|---|---|
| Grupa terapeutyczna: antagonista receptorów H2 (CIMETYDYNA RANITYDYNA) |
Działania niepożądane CIMETYDYNA
Wstrząs anafilaktyczny, spadki ciśnienia, zaburzenia rytmu przy podawaniu dużych dawek u chorych z kardiopatiami, biegunka, nudności, wymioty, bóle i zawroty głowy, zaburzenia orientacji, uczucie zmęczenia, wysypki, uszkodzenie miąższu wątroby, rzadko: leukopenia, wypadanie włosów, bóle mięśniowe i stawowe, polineuropatie, bradykardia, blok przedsionkowo-komorowy, śródmiąższowe zapalenie nerek, ostre zapalenie trzustki, ginekomastia, impotencja - przy stosowaniu dużych dawek, długotrwałym dawkowaniu; przejściowe zwiększenie aktywności aminotransferaz i stężenia kreatyniny.
Interakcje
CIMETYDYNA +
.
Działania niepożądane RANITYDYNA
Rzadko mogą występować: objawy ze strony przewodu pokarmowego (zaparcia, biegunka, nudności, wymioty, ból w nadbrzuszu); zapalenie wątroby (z reguły przemijające), zapalenie trzustki; zawroty głowy, uczucie zmęczenia, senność lub bezsenność; zaburzenia rytmu serca (tachykardia, bradykardia, blok przedsionkowo-komorowy, przedwczesne skurcze komorowe); zmiany hematologiczne (leukopenia, granulocytopenia, trombocytopenia, radziej agranulocytoza, pancytopenia i niedokrwistość aplastyczna); reakcje nadwrażliwości (wysypka, eozynofilia, gorączka, skurcz oskrzeli, wstrząs anafilaktyczny).
Interakcje
RANITYDYNA +
Wskazania FAMOTYDYNA
Lek stosuje się w celu usunięcia objawów związanych z nadkwaśnością: zgaga, niestrawność.
Nie stosować u dzieci poniżej 16 lat.
Działania niepożądane FAMOTYDYNA
Preparat jest dobrze tolerowany. Najczęściej obserwowane działania niepożądane obejmują: zaparcie, biegunkę, wzdęcia. Mogą wystąpić także ból i zawroty głowy, uczucie osłabienia, zmniejszenie łaknienia, suchość błon śluzowych jamy ustnej, wysypka skórna.
| Grupa terapeutyczna: INHIBITORY POMPY PROTONOWEJ |
|---|
Działania niepożądane OMEPRAZOL
Często: senność lub bezsenność, zawroty głowy pochodzenie błędnikowego, bóle głowy, ospałość, biegunka, zaparcie, wzdęcie z oddawaniem wiatrów (również z bólami brzucha), nudności, wymioty.
Niezbyt często: zaburzenia widzenia (niewyraźne widzenie, utrata ostrości wzroku i zmniejszenie pola widzenia), zaburzenia słuchu (np. szumy uszne), zaburzenia smaku, zmiany aktywności enzymów wątrobowych, świąd, wysypka skórna, łysienie, rumień wielopostaciowy, nadwrażliwość na światło, nadmierna potliwość, obrzęki obwodowe.
Rzadko: niedokrwistość niedobarwliwa, mikrocytarna u dzieci, parestezje, splątanie i omamy zwłaszcza u pacjentów ciężko chorych lub w podeszłym wieku, brązowo-czarne zabarwienie języka podczas jednoczesnego stosowania z klarytromycyną oraz łagodne torbiele gruczołowe, osłabienie siły mięśniowej, bóle mięśni i stawów.
Bardzo rzadko: zmieniona liczba krwinek, przemijająca małopłytkowość, leukopenia, pancytopenia, agranulocytoza, pokrzywka, podwyższona temperatura ciała, obrzęk naczynioruchowy, zwężenie oskrzeli, wstrząs anafilaktyczny, alergiczne zapalenie naczyń, gorączka, pobudzenie i reakcje depresyjne szczególnie u pacjentów ciężko chorych lub w podeszłym wieku, suchość i zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zakażenie drożdżakowe, zapalenie trzustki, zapalenie wątroby z żółtaczką lub bez, niewydolność wątroby i encefalopatia u pacjentów z istniejącą wcześniej chorobą wątroby, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie naskórka, śródmiąższowe zapalenie nerek, hiponatremia, ginekomastia. Zmniejszenie kwasowości soku żołądkowego może prowadzić do niewielkiego zwiększenia ryzyka wystąpienia zakażeń przewodu pokarmowego przez Salmonella i Campylobacter.
Interakcje OMEPRAZOL
OMEPRAZOL +
.
Uwagi
Przed rozpoczęciem leczenia u pacjentów z chorobą wrzodową należy ocenić, czy ma ona związek z zakażeniem H. pylori. Przed rozpoczęciem leczenia należy wykluczyć nowotworowy charakter choroby, gdyż omeprazol ORAZ PANTOPRAZOL może złagodzić objawy i opóźnić rozpoznanie nowotworu. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby w czasie stosowania leku wskazana jest regularna kontrola aktywności enzymów wątrobowych. Należy rozważyć odstawienie NLPZ, gdy stanowią one przyczynę choroby.
Działania niepożądane PANTOPRAZOLU
Często: ból głowy, ból w nadbrzuszu, biegunka, zaparcia, wzdęcia.
Niezbyt często: zawroty głowy, zaburzenia widzenia, nudności, wymioty, reakcje alergiczne (wysypka skórna, świąd).
Rzadko: suchość w jamie ustnej, bóle stawów.
Bardzo rzadko: leukopenia, trombocytopenia, reakcje anafilaktyczne, w tym wstrząs anafilaktyczny, depresja, ciężkie uszkodzenie komórek wątroby prowadzące do żółtaczki z niewydolnością wątroby lub bez, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, toksyczno-rozpływna martwica naskórka, reakcje fototoksyczne, bóle mięśni, śródmiąższowe zapalenie nerek, obrzęki obwodowe, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia triglicerydów we krwi, podwyższenie temperatury ciała. Leczenie pantoprazolem może prowadzić do nieznacznego wzrostu ryzyka wystąpienia zakażeń przewodu pokarmowego wywołanych drobnoustrojami takimi jak Salmonella oraz Camphylobacter.
Interakcje PANTOPRAZOL
PANTOPRAZOL +
Działania niepożądane LANZOPRAZOLU
Często: nudności, biegunka, ból brzucha, zaparcia, wymioty, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, niestrawność, wyprysk, pokrzywka, świąd, ból i zawroty głowy, zmęczenie.
Niezbyt często: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.
Rzadko: suchość w jamie ustnej lub w gardle, zapalenie języka, kandydoza przełyku, zapalenie trzustki, wybroczyny, plamica, wypadanie włosów, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczno-rozpływna martwica naskórka, niepokój, bezsenność, senność, depresja, omamy, splątanie, zawroty głowy, parestezje, drżenie, zapalenie wątroby, żółtaczka, śródmiąższowe zapalenie nerek, trombocytopenia, eozynofilia, pancytopenia, agranulocytoza, niedokrwistość, leukopenia, obrzęki obwodowe, uczucie kołatania serca, ból w klatce piersiowej, bóle mięśni i stawów, zaburzenia smaku i widzenia, gorączka, nadmierna potliwość, skurcz oskrzeli, impotencja, obrzęk naczynioruchowy. Bardzo rzadko: zapalenie okrężnicy, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, czarne zabarwienie języka, ginekomastia, mlekotok, wstrząs anafilaktyczny, złe samopoczucie, zwiększenie stężenia cholesterolu i triglicerydów. Leczenie lanzoprazolem może prowadzić do nieznacznego wzrostu ryzyka wystąpienia infekcji żołądkowo-jelitowych wywołanych drobnoustrojami takimi jak Salmonella oraz Camphylobacter.
Interakcje LANZOPRAZOLU
LANZOPRAZOL +
Działania niepożądane RABEPRAZOLU
Obserwowane działania niepożądane były na ogół łagodne lub umiarkowane i przemijające. Ze stosowaniem rabeprazolu związane były: ból i zawroty głowy, biegunka, nudności (>5%), zapalenie błony śluzowej nosa, bóle brzucha, osłabienie, wzdęcia z oddawaniem gazów, zapalenie gardła, wymioty, nieswoisty ból lub bóle pleców, objawy grypopodobne, zakażenie, kaszel, zaparcie, bezsenność (2-5%), wysypka skórna, bóle mięśni, ból w klatce piersiowej, suchość w jamie ustnej, niestrawność, nerwowość, senność, zapalenie oskrzeli, zapalenie zatok, dreszcze, kurcze nóg, zakażenia dróg moczowych, bóle stawów, gorączka (<2%). Niemniej jednak jedynie ból głowy, biegunka, bóle brzucha, osłabienie, wzdęcia z oddawaniem gazów, wysypka skórna i suchość w jamie ustnej były związane ze stosowaniem preparatu. Opisywano zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.
Interakcje RABEPRAZOLU
Działania niepożądane ESOMEPRAZOLU
Często: ból głowy, bóle brzucha, zaparcie, biegunka, wzdęcia, nudności, wymioty.
Niezbyt często: obrzęki obwodowe, bezsenność, zawroty głowy, parestezje, senność, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, zapalenie skóry, świąd, wysypka, pokrzywka.
Rzadko: leukopenia, trombocytopenia, reakcje nadwrażliwości (np. gorączka, obrzęk naczynioruchowy i reakcja anafilaktyczna, wstrząs), hiponatremia, pobudzenie, splątanie, depresja, zaburzenia smaku, niewyraźne widzenie, skurcz oskrzeli, zapalenie jamy ustnej, zakażenia grzybicze (kandydozy) przewodu pokarmowego, zapalenie wątroby z żółtaczką lub bez żółtaczki, łysienie, nadwrażliwość na światło, bóle stawów lub mięśni, złe samopoczucie, nasilone pocenie się.
Bardzo rzadko: agranulocytoza, pancytopenia, agresja, omamy, niewydolność wątroby, encefalopatia u pacjentów z istniejącą wcześniej chorobą wątroby, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka (zespół Lyella), osłabienie siły mięśniowej, śródmiąższowe zapalenie nerek, ginekomastia.
Interakcje ESOMEPRAZOLU
ESOMEPRAZOL +
LEKI WZMACNIAJĄCE WŁAŚCIWOŚCI BŁONY ŚLUZOWEJ
SUKRALFAT
Działanie
Kompleksowe połączenie wodorotlenku glinu i ośmiosiarczanu sacharozy o miejscowym działaniu osłaniającym. Na powierzchni uszkodzonej błony śluzowej tworzy ściśle przylegającą do niej powłokę ochronną, która hamuje działanie w tym miejscu kwasu solnego, pepsyny i soli żółciowych. Połączenie sukralfatu z błoną śluzową w miejscu owrzodzenia jest kilkakrotnie silniejsze niż z błoną nie zmienioną. Odbywa się ono na zasadzie oddziaływania elektrostatycznego pomiędzy dodatnio naładowanymi białkami tworzącymi wysięk na powierzchni owrzodzenia a ujemnie naładowanymi polianionami sukralfatu. Ułatwia regenerację błony śluzowej żołądka i dwunastnicy. Posiada niewielkie działanie zobojętniające kwas solny, hamuje aktywność pepsyny w soku żołądkowym i wchłanianie fosforanów w przewodzie pokarmowym. Tylko w nieznacznej ilości ulega wchłanianiu (1-5%).
Wskazania
Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy.
Przeciwwskazania
Niewydolność nerek, mocznica, dializa, ciąża, hiperaluminemia, u dzieci poniżej 4 r.ż.
Działania niepożądane
Zazwyczaj dopiero po dłuższym stosowaniu zaparcia, biegunka, nudności, zaburzenia łaknienia, suchość w jamie ustnej, wysypki, zawroty głowy, bezsenność.
Interakcje
SUKRALFAT +
Leki zobojętniające powinny być stosowane co najmniej 1/2 h przed lub po stosowaniu leku
LEKI PRZECIWBAKTERYJNE
| AMOKSYCYLINA |
|---|
Działanie
Amoksycylina jest aminopenicyliną wrażliwą na działanie wielu β-laktamaz, które unieczynnia kwas klawulanowy. Połączenie obu związków rozszerza zakres działania bakteriobójczego amoksycyliny o szczepy wytwarzające β-laktamazy.
Wskazania
Krótkotrwałe leczenie zakażeń górnych dróg oddechowych (w tym zapalenie ucha środkowego, zatok obocznych nosa, nawrotowe zapalenie migdałków podniebiennych), zakażeń dolnych dróg oddechowych (m.in. empiryczne leczenie zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli, płatowe i odoskrzelowe zapalenie płuc), zakażeń układu moczowo-płciowego oraz zakażeń w obrębie jamy brzusznej (m.in. zapalenie cewki i pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zakażenia kobiecych narządów płciowych, w tym poronienie septyczne i posocznica połogowa), zakażenia skóry i tkanek miękkich. Zapobieganie zakażeniom związanym z dużymi zabiegami chirurgicznymi w obrębie przewodu pokarmowego, miednicy, głowy, szyi oraz z amputacją kończyn.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na antybiotyki β-laktamowe (zwłaszcza penicyliny lub cefalosporyny). Ciężka niewydolność wątroby lub występowanie w przeszłości żółtaczki lub zaburzeń czynności wątroby, związane ze stosowaniem preparatów zawierających amoksycylinę z kwasem klawulanowym lub inne penicyliny.
Działania niepożądane AMOKSYCYLINY
Biegunka, nudności (zwłaszcza po stosowaniu dużych dawek), wymioty, niestrawność, kandydoza skóry i błon śluzowych, rzadko rzekomobłoniaste i krwotoczne zapalenie jelit; długotrwałe leczenie może wywołać nadkażenie opornymi drobnoustrojami, w tym kandydozę jamy ustnej i pochwy. Reakcje nadwrażliwości (reakcje skórne, wysypka, świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy), reakcje przypominające chorobę posurowiczą (pokrzywka, wysypka, zapalenie stawów, bóle stawów i mięśni, gorączka), skurcz oskrzeli, bardzo rzadko ciężkie reakcje skórne (rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, pojedyncze przypadki złuszczającego zapalenia skóry z toksycznym martwiczym oddzielaniem naskórka), umiarkowane zwiększenie aktywności aminotransferaz, fosfatazy alkalicznej i LDH we krwi. Rzadko zapalenie wątroby i żółtaczka zastoinowa (zwłaszcza u mężczyzn i pacjentów w podeszłym wieku po długotrwałym stosowaniu), śródmiąższowe zapalenie nerek, krwiomocz, bardzo rzadko krystaluria i niewydolność nerek, rzadko zaburzenia hematologiczne (przemijająca leukopenia, małopłytkowość i niedokrwistość hemolityczna, wydłużenie czasu krwawienia i czasu protrombinowego), sporadycznie świąd pochwy, bolesność i upławy. Bardzo rzadko nadmierna ruchliwość, ból i zawroty głowy (także pochodzenia błędnikowego), pobudzenie, niepokój, bezsenność, drgawki (u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek lub leczonych dużymi dawkami), ból i zaczerwienienie w miejscu iniekcji, rzadko zakrzepowe zapalenie żyły, pojedyncze przypadki gorączki. W przypadku wystąpienia reakcji alergicznych, ciężkich reakcji skórnych, drgawek, rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy lub objawów hepatotoksyczności lek należy odstawić.
Interakcje AMOKSYCYLINY
AMOKSYCYLINA +
Uwagi AMOKSYCYLINA
Podczas długotrwałego stosowania należy kontrolować czynność wątroby, nerek i obraz krwi. Leku nie należy stosować dłużej niż 14 dni bez oceny czynności wątroby.
| METRONIDAZOL |
|---|
Działanie
Chemioterapeutyk, pochodna 5-nitroimidazolu w postaci preparatu do stosowania miejscowego w stomatologii. Działa silnie bakteriobójczo na bakterie beztlenowe, m.in. rodzaj Bacteroides (także oporne na klindamycynę), Fusobacterium, Clostridium, Peptococcus, Campylobacter. Ponadto działa na beztlenowe pierwotniaki, jak Trichomonas vaginalis, Giardia intestinalis, Entamoeba histolytica, Blastocystis hominis, Balantidium coli. Oporność na lek występuje rzadko.
Wskazania
Zakażenia wywołane przez pierwotniaki beztlenowe (głównie rzęsistkowica, pełzakowica, lamblioza) oraz przez bakterie beztlenowe. Profilaktyka okołooperacyjna. Leczenie skojarzone z innymi lekami wrzodu trawiennego z jednoczesnym zakażeniem układu pokarmowego.
Działania niepożądane METRONIDAZOLU
Zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (nudności, metaliczny posmak w ustach, niekiedy brak łaknienia, wymioty, rzadziej - biegunka, obłożony język, zapalenie jamy ustnej). Przy długotrwałym leczeniu lub po dużych dawkach zaburzenia układu nerwowego (obwodowa neuropatia, napady padaczkopodobne, rzadziej - osłabienie, bezsenność, zawroty głowy, depresja lub splątanie). Ponadto może wystąpić dysuria i ciemne zabarwienie moczu, wysypka skórna, świąd, leukopenia, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych oraz zmniejszenie stężenia cholesterolu i triglicerydów w krwi.
Interakcje METRONIDAZOLU
METRNIDAZOL +
TETRACYKLINY Przeciwwskazania DOKSYCYKLINA |
|---|
Działanie
Antybiotyk tetracyklinowy o silnym działaniu bakteriostatycznym.
Wskazania
Zakażenia wywołane przez bakterie wrażliwe (w tym także atypowe), m.in. zakażenia dróg oddechowych, układu moczowo-płciowego (rzeżączka, nierzeżączkowe i rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej, kiła, ziarnica weneryczna pachwin), zakażenia układu pokarmowego i dróg żółciowych (biegunka podróżnych, cholera, pełzakowica), zakażenia skóry i tkanek miękkich, borelioza, wąglik, bruceloza, promienica, tularemia, riketsjozy i inne rzadko występujące choroby.
Działania niepożądane DOKSYCYKLINY
Może wywołać reakcje fototoksyczne w postaci wysypki skórnej, rumienia i złuszczającego zapalenia skóry; mogą też wystąpić reakcje nadwrażliwości w postaci pokrzywki, obrzęku naczynioruchowego, odczynów anafilaktycznych, a także choroba Schonleina-Henocha i zaostrzenie układowego liszaju rumieniowatego. Możliwe zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, brak łaknienia, zapalenie języka, jelita cienkiego, odbytu, rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy - lek należy odstawić), nadkażenia drożdżakami i opornymi bakteriami, zaburzenia hematologiczne.
Interakcje DOKSYCYKLINY
DOKSYCYKLINA +
| LIMECYKLINA |
|---|
Działanie
Antybiotyk z grupy tetracyklin. Wywiera działanie bakteriostatyczne wobec Propionibacterium acnes, działa przeciwzapalnie oraz unieczynnia lipazę bakteryjną, odpowiedzialną za wytwarzanie wolnych kwasów tłuszczowych. Działanie to prowadzi do zmniejszenia liczby grudek, krost, cyst i nacieków u pacjentów z trądzikiem.
Wskazania
Trądzik pospolity o nasileniu umiarkowanym lub dużym ze zmianami zapalnymi w postaci grudek, krost, guzków, cyst oraz nacieków. Trądzik różowaty. .
Działania niepożądane LIMECYKLINY
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, biegunka, pieczenie w nadbrzuszu, zapalenie języka, zapalenie jelita cienkiego, rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy, kandydoza), zwiększenie ciśnienia śródczaszkowego, zaburzenia widzenia (m.in. diplopia), utrata wzroku, reakcje nadwrażliwości (wysypka skórna, świąd, anafilaksja), zapalenie skóry, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, fototoksyczność, zaburzenia hematologiczne (leukopenia, neutropenia, eozynofilia), hepatotoksyczność, hipernatremia. Stosowanie tetracyklin u dzieci poniżej 12 rż. powoduje przebarwienia i zahamowanie rozwoju szkliwa zębów.
Interakcje LIMECYKLINY
LIMECYKLINA +
TETRACYKLINA
Działanie
Antybiotyk tetracyklinowy o szerokim spektrum działania w stosunku do bakterii Gram-ujemnych, Gram-dodatnich oraz pierwotniaków. Bakteriostatyczny mechanizm polega na zahamowaniu syntezy białek na poziomie rybosomu.
Wskazania
Wszystkie odmiany trądziku pospolitego (Acne vulgaris) zwłaszcza postaci grudkowo-krostkowej.
Działania niepożądane TETRACYKLINY
Zwiększenie stężenia azotu pozabiałkowego w surowicy krwi; niedokrwistość spowodowana rozpadem krwinek, zmniejszenie liczby płytek krwi, zmniejszenie liczby niektórych krwinek białych we krwi, zwiększenie liczby niektórych granulocytów we krwi, porfiria; ból głowy, zawroty głowy, nagłe zaczerwienie twarzy, uwypuklenie ciemiączka u niemowląt, łagodne nadciśnienie śródczaszkowe; szumy uszne; brak łaknienia, nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, zapalenie języka, trudności w przełykaniu, owrzodzenie przełyku, zapalenie jelita, zmiany zapalne okolic odbytu; zwiększenie stężenia mocznika we krwi; objawy choroby posurowiczej, obrzęk naczynioruchowy, plamica anafilaktyczna, niedociśnienie, duszność, tachykardia, zapalenie osierdzia, wstrząs anafilaktyczny, wysypki, świąd, pokrzywka, nadwrażliwość na światło, złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka; brązowo-czarne przebarwienia tarczycy bez wpływu na jej działania; bóle stawów, bóle mięśni, zaburzenia rozwoju zębów, przebarwienia szkliwa; złe samopoczucie; niewielkie podwyższenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, zaburzenia czynności wątroby, zapalenie wątroby, żółtaczka, zapalenie trzustki. Podczas przedłużonego lub powtórnego leczenia może dojść do miejscowych zakażeń skóry lub nabłonka niewrażliwymi na lek bakteriami lub grzybami, objawiających się: swędzeniem odbytu, zapaleniem nabłonka jamy ustnej i języka, zewnętrznych narządów płciowych oraz pochwy. Obserwowano także rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego oraz gronkowcowe zapalenie jelita cienkiego i okrężnicy.
Interakcje TETRACYKLINY
TETRACYKLINA +
Uwagi
Mleko i inne przetwory mleczne oraz leki zawierające jony metali zmniejszają ilość wchłoniętego leku, osłabiając przeciwbakteryjne działanie tetracykliny.
TYGECYKLINA
Działanie
Antybiotyk glicylocyklinowy o budowie chemicznej zbliżonej do tetracyklin. Zaburza syntezę białka bakteryjnego w wyniku wiązania się z rybosomem 30S, co prowadzi do zahamowania procesu translacji. Działa bakteriostatycznie na bakterie Gram-dodatnie
Wskazania
Powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich oraz powikłane zakażenia wewnątrzbrzuszne.
Działania niepożądane
Bardzo często (≥1/10): nudności, wymioty, biegunka.
Często (≥1/100, <1/10): ropień, zakażenia, wydłużenie czasu częściowej tromboplastyny po aktywacji (aPTT), wydłużenie czasu protrombinowego, zawroty głowy, zapalenie żył, ból brzucha, niestrawność, jadłowstręt, zwiększenie aktywności AspAT, AlAT we krwi, hiperbilirubinemia, świąd, wysypka, ból głowy, zwiększenie aktywności amylazy, zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi.
Niezbyt często (≥1/1 000, <1/100): posocznica lub wstrząs septyczny, zwiększenie wartości INR, hipoproteinemia, zakrzepowe zapalenie żył, ostre zapalenie trzustki, odczyn, stan zapalny, ból, obrzęk, zapalenie żył w miejscu wstrzyknięcia.
Ponadto mogą wystąpić: małopłytkowość, reakcje anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne.
Interakcje TYGECYKLINY
TYGECYKLINA +
| MAKROLIDY |
|---|
ERYTROMYCYNA.
Działanie
Antybiotyk makrolidowy, pochodna erytromycyny A. Wywiera od niej silniejsze i dłużej utrzymujące się działanie bakteriostatyczne. Mechanizm działania przeciwbakteryjnego polega na zahamowaniu syntezy białka w komórce.
Wskazania
Zakażenia górnych dróg oddechowych: zapalenie gardła, zapalenie zatok. Zakażenia dolnych dróg oddechowych: ostre zapalenie oskrzeli lub zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, zapalenie płuc. Zakażenia skóry i tkanek miękkich: ropnie, czyraki, róża. Zakażenia przewodu pokarmowego wywołane przez Campylobacter spp. W stomatologii: zapalenia dziąseł, angina Vincenta. Inne zakażenia: płonica.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na makrolidy lub pozostałe składniki preparatu. Ciężka niewydolność wątroby. Nie podawać pacjentom otrzymującym astemizol, terfenadynę, cyzapryd, pimozyd, pochodne ergotaminy lub dihydroergotaminy.
Działania niepożądane ERYTROMYCYNY
Nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka - najczęściej po podaniu dużych dawek leku, przemijające zwiększenia aktywności aminotransferaz wątrobowych w surowicy krwi, przy długotrwałym podawaniu dużych dawek - nadkażenia opornymi bakteriami i drożdżakami, pokrzywka, wysypki skórne, zespół Stevensa-Johnosona, rumień wielopostaciowy, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, anafilaksja.
Rzadko: cholestatyczne zapalenie wątroby, niewydolność wątroby, arytmia (częstoskurcz komorowy, zaburzenia typu torsades de pointes), kołatanie serca, zaburzenia słuchu (szumy uszne, głuchota) - zwłaszcza po podaniu dużych dawek leku i/lub u pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek, reakcje uczuleniowe (najczęściej u pacjentów uczulonych na wiele alerganów i którym podaje się duże dawki leku)
Bardzo rzadko: rzekomobłoniaste zapalenie jelit, zaburzenia czynności wątroby i zaburzenia słuchu, agranulocytoza, śródmiąższowe zapalenie nerek, zawroty głowy, stany splątania, omamy, koszmary nocne, zapalenie trzustki.
Interakcje ERYTROMYCYNY
.
| SPIRAMYCYNA |
|---|
Działanie
Antybiotyk makrolidowy działający bakteriostatycznie
Wskazania
Zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, m.in. paciorkowcowe zapalenie gardła i migdałków, zapalenie zatok przynosowych, ucha środkowego, ostre zapalenie płuc (także atypowe) i zapalenie oskrzeli. Zapobiegawczo w toksoplazmozie wrodzonej. Profilaktyka meningokokowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych w przypadku nosicielstwa Neisseria meningitidis w nosogardzieli, a także profilaktyka nawrotów gorączki reumatycznej (wyłącznie u pacjentów z nadwrażliwością na penicyliny). Zakażenia w stomatologii (stany ostre: ropnie, zapalenie jamy ustnej z przekrwieniem, ostre zapalenie dziąseł, wrzodziejące martwicze zapalenie dziąseł). Zapalenie cewki moczowej wywołane przez Chlamydia trachomatis różnych serotypów. Gronkowcowe i paciorkowcowe zakażenia skóry. Kryptosporydioza wywołana przez Cryptosporidium muris. Toksoplazmoza ciężarnych.
Środki ostrożności
Tabletek nie należy stosować u dzieci poniżej 6 rż. Nie zaleca się stosowania u pacjentów z niedoborem aktywności G-6-PD. Ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością wątroby lub nadwrażliwością na inne makrolidy.
Działania niepożądane
Niekiedy zaburzenia żołądkowo-jelitowe (bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka, bardzo rzadko rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego), reakcje nadwrażliwości (wysypka skórna, pokrzywka, świąd, bardzo rzadko obrzęk naczynioruchowy i wstrząs anafilaktyczny, pojedyncze przypadki zapalenia naczyń - w tym plamica Henocha-Schoenleina), zaburzenia układu nerwowego (sporadycznie przemijające parestezje), bardzo rzadko nieprawidłowe wyniki badań czynnościowych wątroby i ostra hemoliza.
Interakcje SPIRAMYCYNY
SPIRAMYCYNA +
| ROKSYTROMYCYNA |
|---|
Działanie
Antybiotyk makrolidowy. Działa bakteriostatycznie lub bakteriobójczo.
Wskazania
Zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie gardła, zatok, ucha środkowego), zakażenia dolnych dróg oddechowych (zapalenie płuc - w tym atypowe, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli), gronkowcowe i paciorkowcowe zakażenia skóry i tkanek miękkich, błonica, zakażenia układu moczowo-płciowego (nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej, pochwy i szyjki macicy).
Działania niepożądane
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, biegunka), gorączka, eozynofilia, przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz we krwi, rzadko skórne reakcje nadwrażliwości (rumień, wysypka).
Interakcje ROKSYTROMYCYNY
ROKSTROMYCYNA +
KLARITROMYCYNA
Działanie
Antybiotyk makrolidowy nowej generacji. Wywiera silniejsze działanie bakteriostatyczne niż erytromycyna,
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na klaritromycynę, inne antybiotyki makrolidowe lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu, ciężka niewydolność wątroby z jednoczesną ciężką niewydolnością nerek, niemowlęta poniżej 6 m.ż. Nie stosować u pacjentów leczonych astemizolem, terfenadyną, cizapridem, pimozydem lub alkaloidami sporyszu, a także u pacjentów z zaburzeniami gospodarki elektrolitowej. Tabletek o zmodyfikowanym uwalnianiu nie należy stosować u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby lub nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min).
Działania niepożądane
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, zmniejszenie łaknienia, wymioty, biegunka, bóle brzucha, rzadko rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy), ponadto zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie lub przebarwienie języka. Może także wystąpić: ból głowy, reakcje nadwrażliwości (m.in. pokrzywka, wykwity skórne, obrzęk naczynioruchowy, anafilaksja, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna rozpływna martwica naskórka), przemijające zaburzenia węchu i smaku, szumy uszne i przemijające zaburzenia słuchu. Niekiedy zaburzenia czynności o.u.n. (zawroty głowy, splątanie, dezorientacja, bezsenność, lęk, omamy, zaburzenia psychiczne, drgawki). Wyjątkowo obserwowano przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i żółtaczkę zastoinową, bóle stawów i mięśni, zaburzenia czynności nerek (włącznie z śródmiąższowym zapaleniem nerek), zwiększenie stężenia kreatyniny w osoczu, zapalenie trzustki, hipoglikemię, małopłytkowość i leukopenię, wydłużenie odstępu QT, częstoskurcz komorowy, wielopostaciową arytmię komorową torsades de pointes. Ponadto u dzieci chorych na AIDS zakażonych Mycobacterium leczonych preparatem w postaci zawiesiny mogą wystąpić: szumy uszne, głuchota, wymioty, nudności, bóle brzucha, wysypka plamicowa, zapalenie trzustki, zwiększona aktywność amylazy, zwiększone stężenie bilirubiny całkowitej we krwi oraz zmiany w wartościach parametrów biochemicznych.
Interakcje KLARITROMYCYNY
KLARITROMYCYNA+
| AZYTROMYCYNA |
|---|
Działanie
Antybiotyk makrolidowy z klasy azalidów. Działa bakteriostatycznie na bakterie Gram-dodatnie oraz bakterie Gram-ujemne
Zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych (m.in. zapalenie ucha środkowego, zatok, gardła i migdałków, zapalenie oskrzeli i zaostrzenie przewleklego zapalenia oskrzeli, pozaszpitalne zapalenie płuc), zakażenia skóry i tkanek miękkich (m.in. rumień wędrujący, róża, liszajec, wtórne ropne zapalenie skóry), choroby przenoszone drogą płciową (niepowikłane nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej, zapalenie szyjki macicy).
Działania niepożądane
Mają charakter łagodny i przemijający. Obserwowano kandydozę, zapalenie pochwy, zaburzenia układu krwiotwórczego i limfatycznego (rzadko trombocytopenia, przemijająca łagodna neutropenia), anafilaksję, anoreksję, zaburzenia czynności układu nerwowego (ból i zawroty głowy, drgawki, senność, parestezje, nadmierna ruchliwość, omdlenia, zachowania agresywne, nerwowość, pobudzenie, stany lękowe), rzadko zaburzenia smaku, zaburzenia słuchu i błędnika (szumy uszne, utrata słuchu), zaburzenia czynności serca i układu krążenia (kołatanie, arytmia - łącznie z tachykardią komorową i wydłużeniem odcinka QT oraz arytmią typu torsades de pointes, hipotensja), zaburzenia żołądkowo-jelitowe (m.in. nudności, wymioty, biegunka, luźne stolce, niestrawność, bóle brzucha, rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy), zapalenie trzustki, zaburzenia czynności wątroby i dróg żółciowych (zapalenie wątroby, żółtaczka zastoinowa, rzadko martwica lub niewydolność wątroby), zaburzenia skóry i tkanki podskórnej w postaci reakcji nadwrażliwości (świąd, wysypka skórna, nadwrażliwość na światło, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy), rzadko ciężkie reakcje skórne (rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka), bóle stawów, śródmiąższowe zapalenie nerek, ostra niewydolność nerek, astenia, znużenie, złe samopoczucie.
Interakcje AZYTROMYCYNA
AZYTROMYCYNA+
| TELITROMYCYNA |
|---|
Działanie
Antybiotyk z grupy ketolidów, zbliżony budową do makrolidów. Zaburza translację rybosomalną RNA i hamuje syntezę białka bakteryjnego.
Wskazania
Zakażenia układu oddechowego u dorosłych: niepowikłane pozaszpitalne zapalenie płuc, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, ostre zapalenie zatok, paciorkowcowe zapalenie gardła i migdałków u pacjentów z nadwrażliwością na antybiotyki β-laktamowe. Ponadto telitromycynę stosuje się jako antybiotyk alternatywny w zapaleniu gardła i migdałków u dzieci powyżej 12 lat z nadwrażliwością na antybiotyki β-laktamowe.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na telitromycynę, inne składniki preparatu lub antybiotyki makrolidowe. Wrodzony lub nabyty zespół wydłużonego odstępu QT (także w przypadku wywiadu wskazującego na rodzinne występowanie tego zespołu). Nie stosować łącznie z cizapridem, pochodnymi alkaloidów sporyszu (m.in. ergotamina i dihydroergotamina), pimozydem, astemizolem, terfenadyną, simwastatyną, atorwastatyną, lowastatyną).
Działania niepożądane
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (głównie biegunka, ponadto nudności, wymioty, bóle brzucha, wzdęcia), ból i zawroty głowy, zaburzenia smaku, kandydoza pochwy, zwiększenie aktywności aminotransferaz i fosfatazy alkalicznej we krwi. Sporadycznie obserwowano zaparcia, jadłowstręt, kandydozę jamy ustnej, nerwowość, zaburzenia snu, zmiany skórne (wysypka, pokrzywka), świąd, kołatanie serca, nieostre widzenie, eozynofilię.
Rzadko - żółtaczka cholestatyczna, arytmia przedsionkowa, hipotensja, bradykardia, parestezje.
Donoszono także o przypadkach zaostrzenia miastenii.
Interakcje TELITROMYCYNA
TELITROMYCYNA+
ANTIACIDA
| Aluminum hydroxide - ALUSAL |
|---|
Działanie
Koloidalny wodorotlenek glinu wykazuje działanie zobojętniające, lekko ściągające, adsorbujące i osłaniające błonę śluzową żołądka i dwunastnicy. Działa miejscowo, nie wchłaniając się z przewodu pokarmowego. Jego łagodne i długotrwałe działanie zobojętniające nie powoduje wtórnej hipersekrecji soku żołądkowego. Glin zmniejsza wchłanianie fosforanów.
Wskazania
Nadkwaśność treści żołądkowej,
choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy,
nieżyt i stany zapalne błony śluzowej przewodu pokarmowego,
przepuklina rozworu przełykowego,
wzdęcia.
Jako lek zapobiegający hiperfosfatemii w przewlekłej niewydolności nerek.
Przeciwwskazania
Zaparcia, hipofosfatemia.
Działania niepożądane
Zaparcia, hipofosfatemia, możliwość hiperaluminemii.
Interakcje ALUSALU
ALUSAL+
| ALUGASTRIN |
Dihydroxyaluminum sodium carbonate |
|---|
Działanie
Preparat zobojętniający nadmiar kwasu solnego w soku żołądkowym. Nie powoduje nadmiernej alkalizacji soku żołądkowego i wtórnego pobudzenia wydzielania kwasu solnego. Preparat działa osłaniająco na błonę śluzową przełyku, żołądka i dwunastnicy oraz łagodzi dolegliwości bólowe w nadkwasocie.
Wskazania
Nadkwaśność soku żołądkowego.
Uszkodzenia błony śluzowej żołądka i dwunastnicy wywołane przez czynniki wrzodotwórcze (np. niesterydowe leki przeciwzapalne).
Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Ciężka niewydolność nerek.
Środki ostrożności
Ostrożnie stosować u dzieci poniżej 6 r.ż. tylko w zdecydowanej konieczności, po konsultacji z lekarzem. Zachować szczególną ostrożność u pacjentów z niewydolnością nerek, skłonnością do zaparć i u osób na diecie niskosodowej (preparat zawiera jony sodu). Długotrwałe przyjmowanie dużych dawek preparatu może doprowadzić do hipofosfatemii.
Działania niepożądane
Mogą wystąpić kredowy posmak, łagodne zaparcia, skurcze żołądka.
Rzadko nudności lub wymioty, białawe zabarwienie kału.
W przypadku długotrwałego stosowania preparatu w dużych dawkach mogą wystąpić: ciągłe zaparcia, utrata apetytu, osłabienie, niezwykła utrata masy ciała, zawroty głowy, nadwrażliwość na światło, nieregularne bicie serca, utrata fosforanów (bóle kości, puchnięcie przegubów lub kostek).
Interakcje ALUGASTRINU
ALUGASTRIN+
| MAALOX | Aluminum hydroxide Magnesium hydroxide |
|---|
Działanie
Preparat złożony, zawierający wodorotlenki glinu i magnezu o miejscowym działaniu zobojętniającym i osłaniającym błonę śluzową żołądka i dwunastnicy. Działanie zobojętniające polega na neutralizowaniu lub buforowaniu kwasu solnego z żołądku. Działanie cytoprotekcyjne na błonę śluzową żołądka, związane jest najprawdopodobniej z pobudzaniem wydzielania prostaglandyn.
Wskazania
Leczenie objawowe zaburzeń ze strony górnego odcinka przewodu pokarmowego, związanych z nadkwaśnością: nieżyt żołądka, zarzucanie wsteczne treści żołądka do przełyku w przebiegu przepukliny rozworu przełykowego przepony, niestrawność, zgaga z powodu nadkwaśności. Pomocniczo w leczeniu: choroby wrzodowej dwunastnicy, żołądka.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Ciężka niewydolność nerek.
Środki ostrożności
Ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością nerek lub poddawanych hemodializie oraz u dzieci poniżej 6 r.ż., zwłaszcza odwodnionych lub z niewydolnością nerek. Tabletki zawierają sacharozę - ostrożnie stosować u chorych z cukrzycą. Ze względu na zawartość sacharozy nie powinno się stosować preparatu u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy. Ze względu na zawartość sorbitolu preparatu nie należy stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy.
Działania niepożądane
Bardzo rzadko: zaparcia, biegunka, nudności, wymioty, jasne zabarwienie stolca. Po długotrwałym stosowaniu przy niedostatecznej podaży fosforanów objawy hipofosfatemii oraz niewydolność nerek (na skutek odkładania się fosforanu amonowo-magnezowego), a u chorych dializowanych może spowodować lub nasilić osteomalację, a także zwiększyć ryzyko encefalopatii.
Interakcje MAALOX
MAALOX+
Uwagi
Preparat stosować nie wcześniej niż 2 h po zażyciu innego leku (w przypadku fluorochinolonów - ponad 4 h) lub 1-2 h przed przyjęciem innego leku.
| RENIE | Calcium carbonate Magnesium carbonate |
|---|
Działanie
Preparat złożony o działaniu zobojętniającym nadmiar kwasu solnego w żołądku.
Wskazania
Leczenie objawowe dolegliwości związanych z nadkwaśnością soku żołądkowego, takich jak: zgaga, niestrawność, wzdęcia, nudności, uczucie pełności lub ciężkości w nadbrzuszu.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu.
Niewydolność nerek.
Hiperkalcemia.
Kamica nerkowa.
Nie należy stosować długotrwale.
Środki ostrożności
Ostrożnie stosować w zaburzeniach czynności nerek.
Działania niepożądane
Podawanie dużych dawek może powodować działanie przeczyszczające. Długotrwałe stosowanie dużych dawek może spowodować hipermagnezemię, hiperkalcemię i zasadowicę, szczególnie u pacjentów z niewydolnością nerek.
Interakcje RENIE
RENIE+
Uwagi
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy regularnie kontrolować stężenie wapnia i magnezu we krwi. 1 tabl. zawiera 475 mg sacharozy. Preparat stosować 1-2 h przed przyjęciem lub po zażyciu innego leku.
LEKI PRZECIWBIEGUNKOWE
| CARBO MEDICINALIS |
|---|
Działanie
Jelitowy lek adsorbujący. Po podaniu doustnym wiąże nieselektywnie różne substancje znajdujące się w przewodzie pokarmowym, w tym związki nasilające perystaltykę i przenikanie wody do światła jelita, toksyny bakteryjne, bakterie, leki i inne związki chemiczne oraz produkty gnilne, gazy jelitowe, substancje toksyczne itp. Uniemożliwia także wtórne wchłanianie związków wydalonych do jelit np. z żółcią. Preparat jest mało skuteczny w zatruciu kwasem borowym, siarczanem żelazawym i innymi związkami metali, DDT, cyjankami, litem, etanolem, glikolem etylenowym, produktami rafinacji ropy naftowej oraz kwasami mineralnymi i zasadami. Węgiel aktywowany nie wchłania się z przewodu pokarmowego i jest w całości wydalany z kałem. Działa zapierająco. Ocenia się, że w leczeniu zatruć jest równie skuteczny jak płukanie żołądka lub wymioty, a nawet efektywniejszy, kiedy po pewnym czasie po zastosowaniu węgla zostanie podany lek przeczyszczający.
Wskazania
Biegunki, niestrawność, wzdęcia. Zatrucia lekami lub innymi związkami chemicznymi - po porozumieniu z lekarzem.
Środki ostrożności
Ostrożnie stosować w przypadku zatrucia środkami wpływającymi na perystaltykę jelit (leki przeciwcholinergiczne, opioidy) oraz ze względu na ryzyko wystąpienia zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej ostrożnie i tylko sporadycznie stosować środki przeczyszczające podczas leczenia węglem aktywowanym. W dawce większej niż 17 tabl. na dobę (wówczas dawka zawartej w tabletkach sacharozy przekracza 5 g/ 24 h) preparat może wywoływać niekorzystne działanie u pacjentów z cukrzycą, u osób z zespołem złego wchłaniania typu glukozo-galaktozowego, przy nietolerancji fruktozy i u osób z niedoborem sacharozo-izomaltazy.
Działania niepożądane
Mogą wystąpić zaburzenia żołądkowo-jelitowe, wymioty (zwłaszcza u dzieci), zaparcia. Opisywano podczas wymiotów aspirację podanego węgla do płuc. Węgiel barwi stolec na czarno.
Interakcje WĘGLA
WĘGIEL+
Uwagi
Zagrożenie aspiracją do płuc, zwłaszcza w zatruciu lekami hamującymi ośrodkowy układ nerwowy lub prowadzącymi do drgawek i u pacjentów nieprzytomnych wymaga przed wykonaniem płukania żołądka zabezpieczenia w postaci intubacji
Smecta
diosmektyt
Działanie
Ze względu na strukturę warstwową i dużą lepkość preparat wykazuje silne właściwości powlekające błonę śluzową przewodu pokarmowego. Na skutek oddziaływania z występującymi w śluzie glikoproteinami, zwiększa wytrzymałość warstwy śluzu pokrywającego błonę śluzową na czynniki drażniące. W wyniku tego działania i dzięki zdolności wiązania innych substancji ochrania błonę śluzową przewodu pokarmowego.
Wskazania
Leczenie ostrej i przewlekłej biegunki, zwłaszcza u dzieci. Leczenie objawowe bólów związanych ze stanami zapalnymi przełyku, żołądka, dwunastnicy i okrężnicy.
Działania niepożądane
Bardzo rzadko obserwowano przypadki wystąpienia lub nasilenia zaparcia - leczenie można było kontynuować po zmniejszeniu dawki.
Interakcje
Jednocześnie nie podawać innych leków ze względu na możliwe zaburzenia ich wchłaniania. Konieczne jest zachowanie 2-godzinnego odstępu przed przyjęciem i po przyjęciu preparatu.
Tanina
Działanie
Preparat działa przeciwbiegunkowo i bakteriostatycznie. Po podaniu doustnym tanina uwalniana jest w środowisku jelita cienkiego pod wpływem enzymu trawiennego pankreatyny. Uwolnione garbniki działają miejscowo w obrębie przewodu pokarmowego.
Wskazania
Biegunki, nieżyt jelit, lekkie zatrucia pokarmowe.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Dzieci poniżej 4 rż.
Działania niepożądane
Może wystąpić podrażnienie żołądka (mdłości, wymioty).
Interakcje TANINY
TANINA +
Reasec
| Atropine sulphate Diphenoxylate hydrochloride |
|---|
1 tabl. zawiera 2,5 mg chlorowodorku difenoksylatu i 0,025 mg siarczanu atropiny.
Działanie
Działa objawowo przeciwbiegunkowo poprzez zmniejszenie perystaltyki jelit, podobnie do morfiny. Difenoksylat należy do środków odurzających, dodatek atropiny zabezpiecza lek przed pełnym ujawnieniem się efektu odurzającego oraz zabezpiecza przed wystąpieniem uzależnienia.
Wskazania
Lek objawowy w ostrych i przewlekłych biegunkach wynikających z zaburzeń czynności jelit pochodzenia niezakaźnego.
Przeciwwskazania
Ciąża, okres karmienia piersią, nadwrażliwość na lek, jaskra, gruczolak gruczołu krokowego z zaburzeniami w oddawaniu moczu, niewyrównane choroby układu krążenia, biegunki infekcyjne i toksyczne - obowiązuje leczenie przyczynowe. Leku nie podaje się dzieciom do 6 r.ż. Choroby wątroby i wrzodziejące zapalenie jelit stanowią przeciwwskazania względne.
Działania niepożądane
Suchość błon śluzowych jamy ustnej, nudności, zawroty głowy, świąd skóry, wysypka, zaburzenia rytmu snu.
Rzadko zaburzenia akomodacji, drętwienie kończyn, stany depresyjne. Długotrwałe stosowanie może spowodować zależność typu morfiny. Przedawkowanie może spowodować euforię, obrzęk mózgu, zaburzenia oddychania, śpiączkę. W ciężkich przypadkach przedawkowania z zaburzeniami oddychania i śpiączką stosuje się nalokson.
Interakcje REASEC
REASEC+
Uwagi
Lek może ujemnie wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych w ruchu.
| IMODIUM | Loperamide hydrochloride |
|---|
Działanie
Lek przeciwbiegunkowy. Wiąże się z receptorem opioidowym komórek ściany jelita, hamując ruchy perystaltyczne i wydłużając czas przejścia pokarmu przez przewód pokarmowy. Zwiększa spoczynkowe napięcie zwieracza odbytu oraz zmniejsza parcie na stolec.
Wskazania
Objawowe leczenie ostrej i przewlekłej biegunki. U pacjentów z wytworzoną przetoką jelita krętego może być stosowany w celu zmniejszenia ilości i objętości stolców oraz zwiększenia ich konsystencji.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na loperamid lub inne składniki preparatu. Nie należy stosować u pacjentów z ostrą czerwonką z krwią w kale i podwyższoną temperaturą ciała, u pacjentów z ostrym rzutem wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, z bakteryjnym zapaleniem jelita cienkiego i okrężnicy spowodowanym chorobotwórczymi bakteriami z rodzaju Salmonella, Shigella i Campylobacter oraz z rzekomobłoniastym zapaleniem jelit, związanym z z podawaniem antybiotyków o szerokim spektrum działania. Pacjenci, u których niepożądane jest zwolnienie perystaltyki jelit (należy przerwać leczenie w przypadku wystąpienia zaparć, wzdęcia lub niedrożności). Nie należy stosować leku u dzieci poniżej 6 lat.
Środki ostrożności
Ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością wątroby (ze względu na możliwość wystąpienia objawów toksycznych ze strony o.u.n.). U pacjentów z AIDS w przypadku pierwszych objawów wzdęcia brzucha, należy przerwać podawanie preparatu, ze względu na możliwość wystąpienia toksycznego rozszerzenia okrężnicy. Lek zawiera laktozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Działania niepożądane
Bardzo rzadko mogą wystąpić: wysypka skórna, pokrzywka, świąd, reakcje alergiczne, niekiedy ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym wstrząs anafilaktyczny i reakcje przypominające anafilaksję, ból brzucha, niedrożność jelit, wzdęcie brzucha, nudności, zaparcie, wymioty, rozszerzenie okrężnicy (w tym toksyczne), wzdęcie z oddawaniem wiatrów, niestrawność, zatrzymanie moczu, zawroty głowy, senność. W pojedynczych przypadkach obserwowano obrzęk naczynioruchowy, wysypkę pęcherzową, w tym zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy i martwicę toksyczno-rozpływną naskórka.
Interakcje
LOPERAMID+
Uwagi
W czasie leczenia należy podawać pacjentowi odpowiednie ilości płynów i elektrolitów. Po zastosowaniu preparatu mogą wystąpić zawroty głowy, zmęczenie lub senność, co może wpłynąć na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę urządzeń mechanicznych.
ŚRODKI PRZECZYSZCZAJĄCE
| Sulfasalazine |
|---|
Działanie
Lek o działaniu przeciwzapalnym. Działa immunosupresyjnie głównie w obrębie tkanki łącznej, ścianie jelit i w płynach surowiczych, gdzie osiąga największe stężenia. Lepiej znane są działania metabolitów sulfasalazyny, działających miejscowo w ścianie jelit i układowo. Przeciwzapalne działanie kwasu 5-aminosalicylowego (mesalazyny) odgrywa prawdopodobnie najważniejszą rolę w leczeniu stanów zapalnych jelit. Działanie to jest przede wszystkim miejscowe i polega na hamowaniu cyklicznej oksygenazy i oksygenazy lipidowej, co zapobiega syntezie prostaglandyn, leukotrienów i innych mediatorów stanu zapalnego. Uwalnianie substancji czynnej z tabletek EN następuje w jelicie cienkim. Sulfasalazyna ulega rozkładowi do sulfapirydyny i kwasu 5-aminosalicylowego.
Wskazania
Leczenie zaostrzeń i podtrzymywanie remisji wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i odbytnicy.
Leczenie zaostrzeń choroby Leśniowskiego-Crohna.
Leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów nie reagującego na niesteroidowe leki przeciwzapalne.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na sulfasalazynę lub pozostałe składniki preparatu. Nadwrażliwość na salicylany i sulfonamidy. Ostra porfiria oraz granulocytopenia.
Niedrożność dróg moczowych lub jelit.
Nie należy stosować leku u dzieci do ukończenia 2 r.ż.
Środki ostrożności
Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby, astmą oskrzelową i alergiami.
Działania niepożądane
Dość często występują zaburzenia żołądkowo-jelitowe, utrata apetytu, gorączka, ból głowy, rumień, świąd, przemijająca oligospermia. Rzadko, przede wszystkim podczas stosowania w dawkach większych niż 4 g, obserwowano zaburzenia hematologiczne (niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, trombocytopenia, niedokrwistość megaloblastyczna, niedokrwistość aplastyczna), zaburzenia ze strony o.u.n. (zawroty głowy, zaburzenia snu, depresja), układu moczowego (białkomocz, krwiomocz) oraz reakcje skórne (np. pomarańczowożółte zabarwienie skóry).
Bardzo rzadko, niezależnie od dawki leku, mogą wystąpić: aseptyczne zapalenie opon mózgowych, agranulocytoza, zapalenie wątroby, zapalenie trzustki, neuropatia obwodowa, pokrzywka, złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevens-Johnsona, zespół nerczycowy, duszność, kaszel, nacieki w tkance płucnej, zwłókniające zapalenie pęcherzyków płucnych, bóle stawów, obrzęki twarzy, nadwrażliwość na światło. W trakcie leczenia może dojść do zwiększenia stężenia bilirubiny i aktywności amylazy, fosfatazy alkalicznej oraz aminotransferaz we krwi.
Interakcje SULFASALAZYNY
SLFASALAZYNA+
Uwagi
Zaleca się okresowe badanie krwi (pełna morfologia z rozmazem w początkowym okresie 1-2 razy na miesiąc, następnie co 3-6 mies), badanie moczu u pacjentów z niewydolnością nerek; należy również często kontrolować czynność wątroby. W trakcie leczenia należy dbać o prawidłowe nawodnienie pacjenta.
| Mesalazine |
|---|
Działanie
Pochodna kwasu salicylowego (5-ASA) o miejscowym działaniu przeciwzapalnym na błonę śluzową jelita. Mechanizm działania polega prawdopodobnie na hamowaniu biosyntezy prostanoidów w błonie śluzowej jelita grubego.
Wskazania
Leczenie i zapobieganie nawrotom wrzodziejącego zapalenia odbytnicy.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na mesalazynę, salicylany lub inne składniki preparatu. Ciężka niewydolność wątroby i/lub nerek, choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy, zaburzenia krzepnięcia. Preparatu nie należy stosować u niemowląt i dzieci. W przypadku wystąpienia objawów ostrego zespołu nietolerancji lek należy natychmiast odstawić.
Środki ostrożności
Ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek i wątroby, z zaburzeniami czynności układu oddechowego oraz u pacjentów w podeszłym wieku. Zmiana parametrów czynności nerek oraz zmiana obrazu krwi wymaga przerwania leczenia.
Działania niepożądane
Mesalazyna stosowana doodbytniczo może powodować objawy ostrego zespołu nietolerancji objawiające się: bólem brzucha, krwawą biegunką, gorączką, bólem głowy, wysypką (lek należy odstawić). Ponadto mogą wystąpić: złe samopoczucie, parestezje, bóle stawów, ból i zawroty głowy, objawy żołądkowo-jelitowe, obwodowa neuropatia, leukopenia, neutropenia, agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, trombocytopenia, pancytopenia;
rzadziej obserwowano: zapalenie mięśnia sercowego, zapalenia osierdzia, zapalenie trzustki, zapalenie wątroby, alergiczne reakcje ze strony płuc, śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy;
w pojedynczych przypadkach: niewydolność nerek, objawy nefrotoksyczności, zwiększenie stężenia methemoglobiny, wypadanie włosów.
Interakcje MESALAZYNY
MESALAZYNA+
RIFAXYMINA
Działanie
Antybiotyk z grypy rifamycyn. Wywiera działanie bakteriobójcze w wyniku nieodwracalnego wiązania się z polimerazą RNA zależną od DNA, co powoduje zahamowanie syntezy RNA i białek bakterii. Ponadto zmniejsza wytwarzanie amoniaku i innych związków toksycznych przez bakterie w jelicie grubym, do którego dochodzi w przebiegu encefalopatii wątrobowej.
Wskazania
Leczenie chorób przewodu pokarmowego, które zostały wywołane lub do powstania których przyczyniły się bakterie wrażliwe na rifaksyminę, takich jak zakażenia jelitowe, biegunka podróżnych, encefalopatia wątrobowa.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na rifaksyminę, inne rifamycyny lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu. Niedrożność jelit, nawet częściowa oraz ciężkie wrzodziejące uszkodzenia jelit.
Środki ostrożności
Nie stosować u pacjentów z biegunką, w przebiegu której występuje gorączka lub obecność krwi w kale. W przypadku przedłużania się trwania objawów biegunki zakaźnej ponad 24-48 h lub pogorszenia przebiegu choroby, preparat należy odstawić i zastosować inne leczenie. W wyniku leczenia antybiotykami może wystąpić rzekomobłoniaste zapalenie jelit o różnym stopniu nasilenia. U pacjentów z biegunką, po leczeniu antybiotykami, należy rozważyć możliwość jego wystąpienia. Brak badań farmakokinetyki u dzieci, natomiast dane z badań klinicznych u pacjentów poniżej 12 r.ż. są ograniczone.
.
Działania niepożądane
Zazwyczaj są łagodne i przemijające. Częstość ich występowania jest podobna, jak po podaniu placebo i może być związana z chorobą zasadniczą lub chorobami towarzyszącymi.
Często obserwowano zaburzenia żołądkowo-jelitowe (wzdęcia, ból brzucha, zaparcia, nagłą potrzebę wypróżnienia się, biegunkę, wzdęcie z oddawaniem wiatrów, nudności, bolesne parcie na stolec, wymioty), ból głowy, gorączkę.
Niezbyt często występują pozostałe zaburzenia żołądkowo-jelitowe (ból w górnej części jamy brzusznej, wodobrzusze, niestrawność, suchość w jamie ustnej, zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego, obecność świeżej krwi w kale, stolce z domieszką śluzu), zaburzenia hematologiczne (limfocytoza, monocytoza, neutropenia), kołatanie serca, zawroty głowy, diplopia, astenia, ból w klatce piersiowej, dreszcze, objawy grypopodobne, zmęczenie, obrzęki obwodowe, kandydoza (m.in. pochwy), oparzenia słoneczne, zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej w surowicy, wzrost ciśnienia tętniczego, krwiomocz/krwinkomocz, anoreksja, ból mięśni, pleców, kurcze i osłabienie siły mięśniowej, brak smaku, niedoczulica, zaburzenia snu, bezsenność, glikozuria, częstomocz, wielomocz, nadmierne częste miesiączkowanie, suchość błony śluzowej gardła, duszność, niedrożność nosa, ból gardła i krtani, wysypka skórna w tym plamista, zaczerwienienie twarzy, zimne poty, bardzo rzadko reakcja rzekomoanafilaktyczna, obrzęk naczynio-nerwowy, obrzęk twarzy, zapalenie skóry, wykwit, świąd, pokrzywka.
Interakcje
Nie stwierdzono interakcji z lekami metabolizowanymi przez izoenzymy cytochromu P450 u ludzi.
LEKI PRZECZYSZCZAJĄCE
A)ZMIĘKCZAJĄCE
| PARAFINA | PŁYNNA |
|---|
Działanie
Płynna parafina nie ulegając wchłonięciu i trawieniu przedostaje się do jelita grubego rozmiękczając masy kałowe i powlekając warstwą ochronną błonę śluzową przewodu pokarmowego. Hamuje także zwrotne wchłanianie wody. Olejek miętowy jest środkiem zapachowym.
Wskazania
Lek przeczyszczający do stosowania doraźnego.
Przeciwwskazania
Długotrwałe bóle brzucha o nieustalonej przyczynie.
| Salicylic acid Ricinum oil |
|---|
Działanie
Kwas salicylowy stosowany miejscowo w stężeniu 5% posiada właściwości keratolityczne a także łagodnie odkażające, przeciwzapalne i przeciwgrzybicze. Stosowany na skórę nadmiernie zrogowaciałą w celu usunięcia zbędnych warstw naskórka. Może działać drażniąco na skórę zdrową. Przy stosowaniu na duże powierzchnie może wchłaniać się z powierzchni skóry i wywierać działanie ogólne.
Wskazania
Zmiany skórne z tendencją do nadmiernego rogowacenia (np. leczenie skojarzone w grzybicach, łuszczycy).
Przeciwwskazania
Noworodki i niemowlęta, nadwrażliwość na salicylany, ostre zmiany zapalne, przerwanie ciągłości skóry, ostrożnie w cukrzycy, unikać stosowania na skórę twarzy i okolicę krocza.
Działania niepożądane
Odczyny miejscowe, nadmierne wysychanie skóry, możliwe uogólnione działania niepożądane przy stosowaniu na duże powierzchnie skóry. U noworodków i niemowląt możliwe wchłanianie przez skórę - biegunka, wymioty, zaburzenia krzepnięcia i metabolizmu węglowodanów, krwawienia, wysypka.
| DOUKUZAN SODU |
|---|
Działanie
Lek przeczyszczający, posiadający właściwości obniżania napięcia powierzchniowego w jelicie grubym. Ułatwia wnikanie wody i tłuszczów w głąb mas kałowych, prowadząc do ich zmiękczenia, ułatwienia pasażu i defekacji. Uważa się, że tylko w niewielkim stopniu wpływa pobudzająco na perystaltykę przewodu pokarmowego. Nie wchłania się z jelit. Podawany doustnie działa po 1-2 dniach. Przechodzi do mleka matki. Bywa także stosowany miejscowo do zmiękczania stwardniałej woskowiny w przewodzie słuchowym przed planowaną jej ewakuacją.
Wskazania
Zaburzenia defekacji spowodowane nadmierną spoistością mas kałowych, zaparcia na tle odruchowym, zaparcia nawykowe, przygotowanie do zabiegów operacyjnych i diagnostycznych, u osób, u których zalecane jest unikanie używania tłoczni brzusznej (choroby układu krążenia, przepukliny).
Przeciwwskazania
Niedrożność przewodu pokarmowego, bóle brzucha o niewyjaśnionej etiologii, ostre stany zapalne jelita grubego, ciąża, okres karmienia piersią.
Działania niepożądane
Nadmierna perystaltyka jelit, ostre bóle brzucha. Podawany przez dłuższy czas może prowadzić do zaparć nawykowych, hipokaliemii.
Interakcje DOUKUZAN SODU
DOUKUZAN SODU+
B)KONTAKTOWE
| Bisakodyl |
|---|
Działanie
Preparat syntetyczny o działaniu przeczyszczającym. Działa bezpośrednio na błonę śluzową jelit, pobudza sploty podśluzówkowe, zaburza wydzielanie wody i jonów w jelicie grubym, co w efekcie prowadzi do przyspieszenia perystaltyki jelita grubego, rozluźnienia mas kałowych i ułatwienia wypróżnienia.
Wskazania
Zaparcia różnego pochodzenia: nawykowe i przewlekłe zaparcia u obłożnie chorych, nawykowe zaparcia w podeszłym wieku, zaparcia po zmianie diety, zaparcia w okresie pooperacyjnym.
Opróżnienie jelita przed badaniami diagnostycznymi i zabiegami chirurgicznymi: rektoskopia, cholecystografia, urografia, rentgenodiagnostyka jamy brzusznej, zdjęcia radiologiczne odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Zespół ostrego brzucha (w tym niedrożność jelit, zapalenie wyrostka robaczkowego). Bóle brzucha o nieznanej etiologii z obecnością nudności i wymiotów. Choroba Leśniowskiego-Crohna. Wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Krwawienie z przewodu pokarmowego. Ciężkie odwodnienie.
Środki ostrożności
Ostrożnie stosować u dzieci poniżej 10 r.ż. Długotrwałe i systematyczne stosowanie preparatu prowadzi do nasilenia zaparcia i niemożności wypróżnienia bez zastosowania coraz silniejszych środków przeczyszczajacych oraz może powodować zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej (w tym hipokaliemię). Odnotowano przypadki zawrotów głowy i omdleń w czasie defekacji u pacjentów przyjmujących leki przeczyszczające (mechanizm zjawiska nie jest dokładnie poznany).
Działania niepożądane
Bóle brzucha i biegunka.
Interakcje
BISAKODYL +
SENNOZYDY I GLIKOZYDY ANTRACHINONOWE
REGULAX
Skład
1 pastylka zawiera 710 mg liści senesu, 300 mg owoców senesu oraz powidła śliwkowo-figowe.
Działanie
Skojarzone działanie składników - łagodnie przeczyszczające.
Wskazania
Zaparcia, osłabiona perystaltyka jelit, przygotowania do badań diagnostycznych.
Dawkowanie
Dorośli: 1/2-1 pastylka wieczorem; dzieci od 12 r.ż. 1/4-1/2 pastylki wieczorem.
XENNA
Skład
1 tabl. preparatu Xenna zawiera 8,6 mg antranoidów w przeliczeniu na sennozyd B. 1 tabl. preparatu Xenna Extra zawiera 17 mg antranoidów w przeliczeniu na sennozyd B.
Działanie
Ziołowy lek o działaniu przeczyszczającym. Glikozydy antranoidowe i ich metabolity pobudzają perystaltykę jelita grubego, poprzez stymulację skurczów propulsacyjnych i hamowanie skurczów stacjonarnych. Powoduje to przyspieszony pasaż jelitowy i zmniejszenie resorpcji płynów. Ponadto preparat powoduje zmiękczenie mas kałowych poprzez zwiększenie wydzielania śluzu z jednoczesnym hamowaniem zwrotnego wchłaniania wody ze światła jelita. Działanie przeczyszczające występuje po 6-12 h od przyjęcia preparatu.
Wskazania
Doraźnie w zaparciach.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na sennozydy lub pozostałe składniki preparatu. Niedrożność jelit, ostre stany zapalne w jamie brzusznej (np. zapalenie wyrostka robaczkowego), choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie okrężnicy, niezdiagnozowane bóle w obrębie jamy brzusznej, wymioty, zawroty głowy, odwodnienie z towarzyszącą utratą elektrolitów. Miesiączka. Dzieci poniżej 12 rż.
Środki ostrożności
Nie stosować dłużej niż 7-10 dni, gdyż długotrwałe stosowanie preparatu może doprowadzić do przyzwyczajenia i nasilenie zaparć. Preparat należy stosować tylko wtedy, gdy działania terapeutycznego nie można osiągnąć poprzez zmianę diety lub zastosowanie łagodniejszych środków przeczyszczających.
Działania niepożądane
Mogą wystąpić: ból brzucha, biegunka, zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej (gł. hipokaliemia), nudności. Długotrwałe stosowanie może powodować przebarwienie błony śluzowej okrężnicy, białkomocz, krwiomocz, upośledzenie czynności motorycznej jelita grubego.
Interakcje
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli i dzieci powyżej 12 rż.: jednorazowo 2 tabl. Xenna lub 1 tabl. Xenna Extra, najlepiej przed snem. W razie potrzeby dawkę można powtórzyć (po upływie 6-12 h) lub zwiększyć do 3-4 tabl. Xenna lub 2 tabl. Xenna Extra podanych raz dziennie. Nie należy przekraczać 4 tabl. Xenna lub 2 tabl. Xenna Extra w ciągu doby.
| X-PREP |
|---|
Działanie
Preparat roślinny o działaniu przeczyszczającym. Zawiera senozydy A+B, które drażnią ścianę i pobudzają skurcze mięśniówki jelita grubego, ułatwiają pasaż jelitowy i przyspieszają opróżnianie jelita grubego. Działanie przeczyszczające preparatu występuje po około 5-8 h od podania preparatu.
Wskazania
Stosowany jest w celu oczyszczenia przewodu pokarmowego przed zdjęciami rentgenowskimi i innymi badaniami (wlew doodbytniczy, kolonoskopia, rektoskopia, badania ultrasonograficzne) oraz przed zabiegami chirurgicznymi.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na sennozydy, biegunka, niedrożność jelit, "zespół ostrego brzucha", przewlekłe zapalenie jelita grubego. Dzieci do ukończenia 12 r.ż.
Środki ostrożności
Ze względu na możliwość wystąpienia zapaści naczyniowej z powodu utraty dużej ilości wody i spadku potasu preparat ostrożnie stosować u osób starszych, pacjentów z niedowagą, chwiejnym układem krążenia oraz ze względu na zawartość sacharozy ostrożnie stosować u pacjentów z cukrzycą.
Działania niepożądane
Rzadko mogą wystąpić bóle brzucha, nudności. Przy przedawkowaniu uporczywa biegunka z objawami odwodnienia, niedoborem potasu i innych elektrolitów oraz atonia okrężnicy.
Interakcje
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli 1 butelkę (75 ml) preparatu wczesnym popołudniem w dniu poprzedzającym badanie lub zabieg. Dzieci powyżej 12 r.ż. i pacjenci z niedowagą jednorazowo w dawce1 ml/kg m.c. Po podaniu preparatu wskazana jest wyłącznie dieta płynna. Pacjenci z zaburzeniami krążenia oraz osoby w starszym wieku powinni otrzymać dawkę odpowiednio zmniejszoną i płyny (zależnie od ogólnego stanu zdrowia).
Uwagi
Wymagane jest odpowiednie nawodnienie pacjenta.
SENNOZYDY W POŁĄCZENIACH AGIALAX |
|---|
Skład
5 g granulatu zawiera: 2,6 g nasion babki jajowatej, 0,11 g łusek babki jajowatej, 0,62 g owoców senesu indyjskiego; co odpowiada 15 mg sennozydów.
Działanie
Preparat roślinny ułatwiający regularne wypróżnianie. Składniki czynne preparatu normalizują perystaltykę i przyspieszają pasaż jelitowy.
Wskazania
Zaparcia różnego pochodzenia. Stany, w których potrzebne jest wypróżnienie miękkim stolcem. Przygotowania do rentgenodiagnostyki.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Patologiczne zwężenie przewodu pokarmowego. Niedrożność jelit (także zagrażająca). Cukrzyca chwiejna.
Środki ostrożności
Ostrożnie stosować u pacjentów leczonych insuliną (ewentualna konieczność korekty dawki).
Działania niepożądane
Pojedyncze przypadki nadwrażliwości.
Interakcje
Przy długotrwałym stosowaniu lub nadużywaniu preparat może powodować hipokaliemię i wzmacniać działanie glikozydów nasercowych. Preparat może opóźniać wchłanianie innych leków.
| Alax® |
|---|
| Substancje czynne: | Frangula alnus Glycyrrhiza glabra Belladonna alkaloids Aloë dried juice |
|---|
Działanie
Preparat pochodzenia naturalnego o działaniu przeczyszczającym. Pobudza motorykę jelita grubego, co prowadzi do przyspieszenia pasażu treści jelitowej. Wpływa na procesy wydzielnicze (pobudzenie wydzielania śluzu i chlorków), co prowadzi do zwiększenia wydzielania płynów do światła jelita. Defekacja następuję zwykle po około 8-12 h od przyjęcia leku.
Wskazania
Sporadycznie występujące zaparcia.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Niedrożność jelit, zwężenie jelit, atonia jelit, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroby zapalne jelita grubego (np. choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego), ból brzucha nieznanego pochodzenia, ciężkie odwodnienie z niedoborem wody i elektrolitów. Dzieci w wieku poniżej 12 lat.
Środki ostrożności
Ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Ostrożnie w przypadku zaczopowania jelita masami kałowymi lub niezdiagnozowanych, ostrych lub utrzymujących się dolegliwości żołądkowo-jelitowych: bólów brzucha, nudności, wymiotów. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharozy-izomaltazy nie powinni stosować preparatu.
Działania niepożądane
Preparat może powodować reakcje nadwrażliwości. Skurczowe bóle brzucha, płynne stolce (zwłaszcza u chorych cierpiących na zespół jelita drażliwego). Przewlekłe stosowanie może prowadzić do zaburzeń wodno-elektrolitowych, albuminurii, hematurii, zmian pigmentowych śluzówki jelita (zwykle ustępujących po zaprzestaniu przyjmowania preparatu). Może pojawić się żółte lub czerwono-brązowe zabarwienie moczu. Alergie. U chorych z zaburzeniami funkcji nerek preparat może powodować zaburzenia elektrolitowe.
Interakcje
| Radirex |
|---|
sproszkowanego korzenia rzewienia
Działanie
Preparat o działaniu przeczyszczającym. Zawarte w preparacie pochodne 1,8 dihydroantracenu w postaci glikozydów są przekształcane w jelicie grubym pod wpływem enzymów bakteryjnych w antrony, które działają przeczyszczająco. Działanie to polega głównie na wpływie na czynność motoryczną okrężnicy (hamowanie skurczów stacjonarnych i stymulacja skurczów propulsyjnych), przez co następuje przyspieszenie pasażu jelitowego i zmniejszenie resorpcji płynów. Dodatkowo wskutek aktywnego wydzielania chlorków, wydalane zostają woda i elektrolity, które wpływają na zmianę postaci mas kałowych tworząc stolec miękki. Działanie przeczyszczające występuje po około 6-8 h.
Wskazania
Zaparcia. Wspomagająco w otyłości.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Niedrożność jelit, ostre stany zapalne jelit, zapalenie wyrostka robaczkowego, bóle brzucha o nieznanej etiologii, guzki krwawnicze, zapalenie kłębuszków nerkowych, kamica szczawianowa. Dzieci poniżej 12 rż. Ciąża i okres karmienia piersią.
Środki ostrożności
Nie stosować dłużej niż 7-10 dni.
Działania niepożądane
W pojedynczych przypadkach mogą wystąpić zaburzenia żołądkowo-jelitowe (należy zmniejszyć dawkę). Przy długotrwałym stosowaniu może wystąpić utrata elektrolitów (szczególnie potasu).
Interakcje
.
| Tabulettae laxantes® |
|---|
Działanie
Antranoidy aloesu i kruszyny po przejściu do jelita grubego drażnią splot mięśniowy wzmagając perystaltykę i przyspieszając wypróżnianie. Owoc kminku działa spazmolitycznie na mięśnie gładkie jelit i wiatropędnie. Korzeń prawoślazu wzmaga ruchy robaczkowe zwiększając objętość treści pokarmowej.
Wskazania
Ostre i przewlekłe zaparcia, niestrawności.
Przeciwwskazania
Ostrożnie stosować w ciąży.
Działania niepożądane
Nadużywanie może powodować polekowe stany odwodnienia i niekiedy zespół złego wchłaniania, zwłaszcza tłuszczów i witamin rozpuszczalnych w tłuszczach.
Dawkowanie
Zależnie od wieku i wrażliwości chorego. Zazwyczaj 1-3 tabl. jednorazowo przed snem.
c)OSMOTYCZNE
LAKTULOZA
Działanie
Preparat zawiera laktulozę - syntetyczny disacharyd, nie wchłaniający się w przewodzie pokarmowym. Hamuje procesy gnilne i wytwarzanie amoniaku. Obniżając pH środowiska okrężnicy zmniejsza wchłanianie soli amonowych, które zostają wydalone z kałem. W wyniku osmozy prowadzi do zwiększenia objętości zawartości jelita, pobudza perystaltykę jelit i działa przeczyszczająco.
Wskazania
Przewlekłe zaparcia, ostra niewydolność wątroby ze stanami przedśpiączkowymi i śpiączką, przewlekła niewydolność wątroby przebiegająca ze zwiększeniem stężenia amoniaku we krwi.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu. Niedrożność jelit, galaktozemia, nietolerancja laktozy. W ciąży stosować jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności.
Działania niepożądane
W początkowym okresie mogą wystąpić bóle brzucha. Niekiedy po zastosowaniu dużych dawek obserwowano nudności, biegunkę, wzdęcia.
Interakcje
Laktuloza obniża pH w okrężnicy - leki, których uwalnianie jest zależne od pH mogą być inaktywowane.
| Duphalac® |
|---|
Działanie
Preparat przeczyszczający o działaniu osmotycznym do stosowania doustnego. Po przyjęciu leku, w niezmienionej postaci dostaje się on do jelita grubego, gdzie ulega rozkładowi przez bakterie jelita grubego do kwasów organicznych. Kwasy te powodują obniżenie pH w świetle jelita, a poprzez działanie osmotyczne - wzrost objętości treści okrężnicy. Stymuluje to perystaltykę okrężnicy i przywraca prawidłową konsystencję stolca. Po podaniu doustnym laktuloza wchłania się jedynie w niewielkim stopniu. Metabolizowana jest przez bakterie w dawkach 40-75 ml; po przyjęciu większych dawek pewna część może być wydalana w postaci niezmienionej. W przypadku encefalopatii wątrobowej i stanu przedśpiączkowego podanie laktulozy powoduje zmniejszenie hiperamonemii.
Wskazania
Zaparcia (regulacja fizjologicznej czynności okrężnicy). Konieczność zmiękczenia stolca ze względów medycznych (żylaki odbytu, operacje w obrębie jelita grubego lub odbytu). Encefalopatia wątrobowa - leczenie i zapobieganie śpiączce wątrobowej oraz stanom przedśpiączkowym.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Niedrożność jelit. Galaktozemia.
Środki ostrożności
Lek nie powinien być stosowany u osób z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Działania niepożądane
Niekiedy podczas pierwszych kilku dni leczenia mogą wystąpić wzdęcia, które ustępują po kilku dniach. W przypadku stosowania większych niż zalecane dawek leku może pojawić się ból brzucha i biegunka (należy zmniejszyć dawki). Przy długotrwałym stosowaniu dużych dawek (encefalopatia wątrobowa) mogą pojawić się zaburzenia elektrolitowe wywołane biegunką.
Interakcje
Laktuloza obniża pH jelita grubego i dlatego może osłabiać działanie leków, których uwalnianie zależy od pH okrężnicy (np. 5-aminosalicylanów).
LAKTIKOL MAKROGOLE Forlax® |
|---|
Działanie
Preparat przeczyszczający o działaniu osmotycznym. Podany doustnie zwiększa objętość płynów jelitowych. Nie jest wchłaniany z przewodu pokarmowego.
Wskazania
Objawowe leczenie zaparć u dorosłych i dzieci w wieku od 6 miesięcy. Preparat może być stosowany jedynie w leczeniu wspomagającym nie dłużej niż 3 miesiące, jako uzupełnienie leczenia dietetycznego i odpowiedniego trybu życia.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na glikol polietylenowy lub pozostałe składniki preparatu. Bóle brzucha o nieznanej etiologii. Ciężka choroba zapalna jelit (np. wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna), megacolon toxicum; perforacja lub zwiększone ryzyko perforacji przewodu pokarmowego; niedrożność jelit, podejrzenie niedrożności mechanicznej jelit lub objawowe zwężenia jelit. Nie stosować u pacjentów z dziedziczną nietolerancją fruktozy.
Środki ostrożności
Dane dotyczące skuteczności u dzieci do ukończenia 2 rż. są ograniczone. Zachować ostrożność u pacjentów ze skłonnością do zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej (z niewydolnością wątroby, nerek, przyjmujących diuretyki) - u tych pacjentów należy kontrolować stężenie elektrolitów.
Działania niepożądane
Wzdęcia, ból brzucha, nudności, biegunka, wymioty. Bardzo rzadko: reakcje nadwrażliwości, takie jak świąd, pokrzywka, wysypka, obrzęk twarzy, obrzęk Quinckego. W pojedynczych przypadkach: wstrząs anafilaktyczny.
.
| Fortrans® |
|---|
Działanie
Doustny preparat przeczyszczający na drodze wzmagania osmozy i upłynniania mas kałowych. Makrogole o dużej masie cząsteczkowej są długimi, liniowymi polimerami, które wiążą się z cząsteczkami wody za pomocą wiązań wodorowych. Po podaniu doustnym powodują zwiększenie objętości płynów jelitowych, co warunkuje działanie przeczyszczające preparatu. Makrogol nie jest wchłaniany z przewodu pokarmowego.
Wskazania
Oczyszczanie okrężnicy do badań endoskopowych lub radiologicznych oraz do zabiegów chirurgicznych na okrężnicy.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu lub glikole polietylenowe. Ciężki stan ogólny, min. spowodowany ciężką niewydolnością krążenia, odwodnienieniem. Zaawansowane stadium choroby nowotworowej, a także zmiany chorobowe okrężnicy prowadzące do nadmiernej kruchości błony śluzowej. Pacjenci z ryzykiem wystąpienia znacznego zwężenia jelita grubego lub niedrożności jelit. Dzieci poniżej 15 r.ż. (brak odpowiednich badań).
Środki ostrożności
Szczególnie ostrożnie i wyłącznie pod kontrolą stosować u pacjentów w podeszłym wieku, w ciężkim stanie ogólnym.
Działania niepożądane
Na początku podawania preparatu mogą wystąpić nudności i wymioty, które zwykle ustępują podczas dalszego stosowania preparatu. Uczucie wzdęcia jelit. Rzadko występuje wysypka, pokrzywka lub obrzęk. Zgłaszano niezwykle rzadkie przypadki wstrząsu anafilaktycznego.
Interakcje
Biegunka występująca po zastosowaniu preparatu może zaburzać wchłanianie innych leków podawanych w tym samym czasie.
D) WLEWKI DOODBYTNICZE
| Enema® |
|---|
Skład
1 ml preparatu zawiera 160 mg dwuwodorofosforanu sodu i 60 mg wodorofosforanu sodu.
Działanie
Preparat o działaniu przeczyszczającym, będący roztworem soli sodowych fosforanów do wlewów doodbytniczych. Hipertoniczny roztwór podawany drogą doodbytniczą przez działanie osmotyczne w świetle jelita zapobiega wchłanianiu wody, powoduje zmiękczenie mas kałowych, zwiększenie ich objętości i pobudzenie odruchu defekacji. Działanie występuje szybko, zazwyczaj po 2-5 minutach.
Wskazania
Zaparcia, przygotowanie do zabiegów diagnostycznych jelita grubego, w okresie przed- i pooperacyjnym, oczyszczanie jelita grubego ze środka kontrastowego po badaniu radiologicznym, w położnictwie przed porodem i po porodzie.
Przeciwwskazania
Zapalenie lub objawy zapalenia wyrostka robaczkowego, niedrożność jelit, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, krwawienie z jelita grubego, choroby serca, nadciśnienie, choroby nerek, bóle brzucha, nudności, wymioty, odwodnienie. Dzieci poniżej 2 r.ż. Nie powtarzać wlewu w krótkim czasie.
Działania niepożądane
Sporadycznie bóle brzucha. W przypadku częstego stosowania zaburzenia czynności jelita grubego.