Zapoznanie z trudniejszą formą poezji
–metafora-
Dzięki poezji jesteśmy w stanie rozbudzić swoją wyobraźnię i rozszerzać jej horyzonty. Stajemy się wrażliwsi na drobiazgi i dostrzegamy piękno języka.
Poza wyobraźnią rozwijamy swoje myślenie logiczne. Doszukujemy się sensu i wyciągamy z niego wnioski. Nie jest już konieczne „rysowanie” przez autora całego świata, gdyż potrafimy sobie pewne rzeczy dopowiedzieć.
Ale czy to takie proste?
Niestety, żeby tego doświadczyć trzeba najpierw się nauczyć obcowania z tym nie łatwym rodzajem lektury. Rozpoczynając przygodę z wierszami uczniowie przyzwyczajani są do prostych, rymowanych wierszyków. Nie posiadają one zazwyczaj metafor czy jakiś głębszych przesłań poza przesłaniem zazwyczaj moralizatorskim. Nie skomplikowane zdania, jasne rymy zawężają widzenie i nie zmuszają do myślenia. Jeśli tylko na tej płaszczyźnie uczeń będzie „dryfował” nigdy nie uda mu się przejść na wyższy poziom jakim jest rozumienie wierszy posiadających więcej pułapek i nie jasności, ale dających więcej doznań i przeżyć. Pozostaną jedynie na poziomie dosłowności.
Co zrobić, aby pomóc im przejść na „drugą stronę”?
Samo zapoznawanie ucznia z różnymi rodzajami wierszy już jest krokiem w dobrą stronę. Jeśli po długim okresie obcowania z wierszami prostymi od razu przejdziemy do analizy wierszy o bardziej skomplikowanej strukturze jesteśmy skazani praktycznie na porażkę. Dla ucznia, który pierwszy raz spotyka się z metaforą, tekst może być nie zrozumiały, trudny przez co łatwo doprowadzić do zniechęcenia.
Oswajanie z tego typu liryką warto zacząć od tekstów prostych, w których wyodrębnianie niepowszechnego sformułowania nie jest problematyczne przez co łatwiej jest budować mechanizm skojarzeń.
Istotne w prowadzaniu wierszy jest sposób ich odbioru. Uczniowie muszą mieć możliwość wyrażenia swoich uczuć, przemyśleń i odkryć. Prostą formą tego może być praca plastyczna, w której zmieniamy formę np:
„Narysuj to co było w wierszu”
„Narysuj to co czułeś podczas słuchania wiersza”.
Forma plastyczna jest zazwyczaj najlepiej przyjmowana przez uczniów, jednak jeśli których z nich chciałby opowiedzieć o swoich doznaniach jest to jak najbardziej wskazane.