Budohalska, Włodarski (cz.IV)
Interpretacje uczenia się
Warunkowanie klasyczne - Pawłow - pierwsze dowody empiryczne, że działalność psychiczna zależna od funkcjonowania mózgu
ODRUCH WARUNKOWY - wyuczony na podstawie uprzedniego doświadczenia, występuje na bodziec pierwotnie obojętny, reakcja wyuczona, warunkowa, podobna do bezwarunkowej ale słabsza
2 rodzaje odruchów warunkowych:
1) odruchy POBUDZENIOWE
2) odruchy HAMULCOWE - uzyskuje się selektywnie operując odpowiednio wzmocnieniem (b.bezwarunkowy)
Odruchy Hamulcowe:
WYGASANIE - zaprzestanie podawania bodźca bezwarunkowego po warunkowym
RÓŻNICOWANIE - brak wznacniania reakcji na bodziec podobny do warunkowego
OPÓŹNIENIE - przdłużanie czasu między bodźcem warunkowym a podaniem bezwarunkowego -> opóźnienie w wystapieniu r.warunkowej
HAMOWANIE WARUNKOWE - gdy brak wzmacniania b.warunkowego podczas gdy w trakcie jego prezentacji lub przed podajemy b.obojętny. B.obojętny hamuje r.warunkową.
Warunkowanie wyższego rzędu - prezentacja po bodźcu obojętnym bodźca warunkowego, który wywołuje dobrze utrwaloną reakcję warunkowa -> po pewnym czasie r.warunkowa wystapi przy działaniu bodźca pierwotnie obojętnego = BODZIEC WARUNKOWY ZASTĄPIŁ BEZWARUNKOWY
na tej zasadzie wytwarzają się u człowieka związki między konkretnymi przedmiotami a jego odpowiednikami słownymi - w ten sposób zdolność do odbierania dwóch rodzajów sygnałów - przedmioty w otoczeniu i mowa
Łuk danego odruchu (bezwarunkowy, odruchowy) - różne części układu nerwowego, ktore biorą udział w wytworzeniu związku czasowego. W składzie: receptor, włókna nerwowe (przewodzenie), ośrodek korowy odruchu, efektor ( w nim zachodzi reakcja)
odruch warunkowy wytwarza się gdy zostanie przetorowana droga między ośrodkiem korowym bodźca warunkowego i bezwarunkowego
Hamowanie - proces aktywny a nie zanikanie pobudzenia. Jego zaobserowania = przewaga hamowania nad pobudzeniem
Irradiacja - rozprzestrzenianie się pobudzenia/hamowania na sąsiednie okolice. Potem następuje koncentracja wywołana indukcją ujemną = rozprzestrzeniające się pobudzenie zostaje zatrzymane przez irradiację hamowania. W ten sposób dochodzi do koncentracji pobudzenia
Indukcja dodatnia - gdy w pobliżu gdzie jest hamowanie wytwarza się pobudzenie
Rodzaje hamowania:
WEWNĘTRZNE - występujące w tych samych okolicach co pobudzenie. Decyduje o wygaszaniu reakjci, różnicowaniu, wytworzeniu reakcji śladowej
ZEWNĘTRZNE - w odp na bodźce zewn, które promieniuje również do innych części układu nerwowego
Sen - silne promieniowanie hamowania na korę i ośrodki podkorowe
Hipnoza - słabsze promieniowanie hamowania ale brak ognisk pobudzeniowych w korze ->uniemożliwienie wytworzenia połączeń czasowych
Nerwice - brak równowagi między pobudzeniem i hamowaniem
Układ nerwowy - 4typy:
1) silny, zrównoważony, ruchliwy - opowiadający sangwinikowi
2) silny, zrównoważony, powolny - flegmatyk
3) silny, niezrównoważony, z przewaga pobudzenia - choleryk
4) słaby - melancholik
Behawioryzm - Watson - nie interesowała go świadomość TYLKO zachowanie, które może być obiektywnie badane
obiektywne zjawiska - reakcje na bodźce - te z zewnątrz i te od wewnątrz (skurcze mięśni, procesy nerwowe)
Bodźce wrodzone - kichanie, płacz, czkawka, ruchy oczu, śmiech, zwroty głowy na boki, nieskoordynowane ruchy nóg i rąk
Emocje wrodzone - strach na silny dźwięk, gniew wywołany ograniczeniem ruchów dziecka, przyjemność przez pocieranie skóry, kołysanie
na podstawie tych wrodzonych reakcji (odruchy) tworzą się nowe skojarzenia
wskutek warunkowania każda reakcja wrodzona może być skojarzona z dużą liczbą bodźców
skomplikowane zachowania = sekwencje reakcji prostych
Nawyki - rezultatem warunkowych powiązań między bodźcami i reakcjami
Prawo częstości - im częściej występuje dana reakcja tym częściej pojawi się w przyszłości w odp na ten bodziec
Prawo świeżości - im świeższe skojarzenie bodźca zOd reakcją tym bardziej prawdopodobne, że pojawienie się bodżca spowoduje wystąpienie reakcji
Tollman - uznawany za postaciowca ale jego poglądy zbliżone do behawiorystów
należy zajmować się zachowaniem A NIE świadomością
uczenie jako wpływ bodźców zewn na zachowanie ALE jest to proces poznawczy (nawiązanie do postaciowców) = nabywanie wiedzy o stosunkach między elementami danej sytuacji. Jego kierunek jest wyznaczany chęcią osiągnięcia celu
Jednostki wiedzy - struktury poznawcze. Inaczej STRUKTURY ZNAKOWE
są to nie pojedyncze bodźce a ale zespoły = postacie (nawiązanie do postaciowców)
Cel - podkreślenie zależności między zachowaniem a celem.
chcąc przewidzieć zachowanie trzeba znać cel
uczenie = zachowanie zależne od celu i dążące do niego A NIE mechaniczna reakcja na sytuacje
zachowania zmierzające do tego sanego celu mogą być różnorodne BO zalezą od indywidualnych cech, procesów poznawczych i przewidywań
Zmienne pośredniczące - pośrednik łączący zmienne niezleżne (bodziec) i zależne (reakcja)
dla zrozumienia uczenia się nie nie wystarcza obserwacja jedynie S-R. Konieczne uwzględnienie procesów wewnętrznych a więc S-O-R
zmienne pośredniczące pozwalają wyjaśnić zmienność zachowania, jego elastyczność, adaptacje do środowiska
np. mapa poznawcza
Uczenie się a wykonanie
1) uczenie - wytwarzanie związków między znakami a celami
2) wykonanie - to co ujawniło się w zachowaniu z nabytego doświadczenia
Wektor wykonania - wartość zmiennej pośredniczącej wyznaczany przez potrzeby organizmu i wielkość przewidywanego wysiłku niezbędnego do osiągnięcia nagrody
Desygnat - wzmocnienie. Jeśli nie nastąpi po odpowiednim znaku uczenie nie dojdzie do skutku
Odmiana behawioryzmu podporządkowanego celom - powinność zajmowania się zachowaniem a nie świadomością, wpływem bodźców zewn na zachowanie (behawioryzm)
6 rodzajów uczenia się
1) FORMOWANIE SIĘ NA SKUTEK UPRZEDNICH DOŚWIADCZEŃ PREFERENCJI DO ZASPOKOJENIA POPĘDU
2) TWORZENIE SIĘ EKWIWALENTNYCH PRZEKONAŃ
3) FORMOWANIE SIĘ OCZEKIWAŃ - procesy poznawcze umożliwiające oczekiwanie następstwa zdarzeń + wybór tych, które najskuteczniej prowadzą do celu (najważniejszy
4) TWORZENIE SIĘ SPOSOBU WYKORZYSTYWANIA DOŚWIADCZEŃ POZNAWCZYCH - ta forma sprawia, że w tych samych warunkach przy wykorzystaniu tych samych inf osobnicy rozwiązują zadania w odmienny sposób. Wyjaśnia różnice indywidualne
5) RÓŻNICOWANIE POPĘDÓW - pozwala na odróżnienie uczucia głodu od pragnienia
6) UTRWALANIE WZORCÓW MOTORYCZNYCH - w toku opanowywania czynności motorycznych, polega na mechanicznym kojarzeniu bodźców z reakcjami
Poglądy wczesnych psychologów postaci - Wertheimer, Kohler, Koffka
rozkład zjawisk psychicznych na części -> utrata tego co w nich najistotniejsze
zjawiska psychiczne to CAŁOŚCI = POSTACIE i tylko tak moga być badane
najczęściej ich badania dotyczyły percepcji. Na ich podstawie wyciągano wnioski dotyczące innych zjawisk psychicznych, w tym uczenia
Pierwotnym zjawiskiem całość, dostrzeganie w niej składowych - wtórne zjawisko
zwrócili uwage na organizację materiału oraz celu.
Uczenie się - np. seryjne składające się z izolowanych elementow polega na upostaciowieniu A NIE NA mechanicznym kojarzeniu
elementy tracą samodzielność, stają się częścią całości
wymaga uświadomienia sobie celu
zasady upostaciowienia materiału - bliskości, zamknięcia przestrzeni (dostrzeganie całości kiedy elementy dążą do do zamknięcia przestrzeni, pregnancji (każda postać dąży do najlepszej formy
proces poznawczy związany ze spotrzeganiem, które polega na percepcyjnej reorganizacji całości będącej konsekwencją uświadomienia sobie celu do którego sie dąży
Zapominanie - NIE JEST pomijaniem szczegółów przy odtwarzaniu a w zmianach dążących do lepszej postaci (pregnancja)
Powtarzanie - nie ma znaczenia przy ułatwianiu organizacji w 1postać BO nie istnieje powtarzalność wrażeń
identyczność rzeczy możliwa dzięki TRANSPOZYCJI a ta możliwa BO w strukturze poznawczej decydującą rolę odgrywa całość i wzajemne powiązanie między elementami A NIE same elementy
Uczenie się przez wgląd - wyuczenie następuje nagle +poczucie zrozumienia o co chodzi (efekt acha) +efekty uczenia odporne na zapominanie i łatwo wykorzystywane w nowych sytuacjach
świadczy, że osoba całą sytuację w nowym świetle
wgląd w sytuację a wiec nagłe rozwiązanie problemu
Proces reorganizacji postaci - występuje we wszelkim uczeniu. Kiedy następuje dostrzeżenie między dwiema odrebnymi całościami spostrzeżeniowymi oraz gdy niezależne przedmioty zostały włączone w jedną całość
Stopniowe uczenie się metodą prób i błędów - seria nałych częściowych wglądów