RTG
– jednokomorowy ubytek kości, wewnątrz uwapnione złogi
Włókniakozębiak szkliwiakowy (AFO)
zawiera
elementy szkliwa i zębiny
występuje
rzadko
RTG
– jedno- lub wielokomorowy ubytek kości, z otoczką
osteosklerotyczną, wewnątrz guza nieregularnie uwapnione masy
GUZY ŁAGODNE JAMY USTNEJ
Klasyfikacja
nowotworów
Charakterystyka
Leczenie
STANY PRZEDRAKOWE JAMY USTNEJ
Klasyfikacja
Charakterystyka
Leczenie
STANY PRZEDRAKOWE JAMY USTNEJ
to
choroby ogólnoustrojowe niosące wyższe ryzyko rozwoju raka
PODZIAŁ CHORÓB
PRZEDNOWOTWOROWYCH
KLASYFIKACJA
GWIEŹDŹIŃSKIEGO
choroby
z pogranicza chorób przednowotworowych i raków o wysokim
prawdopodobieństwie zezłośliwienia (40-50%):
choroba
Bowena
erytroplakia
właściwe
choroby przednowotworowe o średnim prawdopodobieństwie
zezłośliwienia (10-20%):
leukoplakia
choroby
warg
owrzodzenia
rogowacenie
ciemne
skóra
pergaminowa i barwnikowa
zmiany
predysponujące do rozwoju nowotworów o niskim prawdopodobieństwie
zezłośliwienia (1-5%):
kiła
trzeciorzędowa
gruźlica
toczniowa
brodawczakowatość
kwitnąca jamy ustnej
nowotwory
łagodne
melanoza
ograniczona
przewlekłe
zwłóknienie błony podśluzowej
zmiany
bliznowate i zanikowe
liszaj
płaski – postać nadżerkowa
CHOROBA BOWENA
M,
K
na
błonie śluzowej – liczne czerwone lub białe plamy, następnie
kilkucentymetrowe nawarstwienia, ulegające rozrostowi
LOKALIZACJA
błona
śluzowa i skóra narządów płciowych
jama
ustna - na brzegu wyrostka zębodołowego, okolica kąt ust, na
wargach, na języku
ETIOLOGIA
nadmierne
nasłonecznienie
zatrucie
nieorganicznymi związkami arsenu
HPV
16
CHOROBA BOWENA
ERYTROPLAKIA
(ERYTROPLAZJA)
M
(60-80 lat) > K
owalne
dobrze odgraniczone jasnoczerwone płytki lub plamy, o różnej
fakturze powierzchni, wewnątrz zmiany mogą być ogniska
niezmienionej błony śluzowej
HPV16,
HPV18- transformacja nowotworowa (najczęściej zezłośliwieniu
ulega leukoplakia niehomogenna języka i dna jamy ustnej, zwłaszcza
leukoplakia cętkowana)
LEUKOPLAKIA
Rozpoznanie leukoplakii:
badanie
histopatologiczne (hiperkeratoza)
wybarwianie
zmienionych obszarów biologicznymi markerami tkankowymi.
wyszkolenie
lek.dent. w problematyce wczesnego rozpoznania choroby nowotworowej
oraz zapobieganie im przez zwalczanie stanów przednowotworowych i
eliminację czynników rakotwórczych,
mikroskopowa
weryfikacja tkanek (biopsja) z ogniska i okolic guzów,
przy
podejrzeniu nowotworu- TK
przy
naciekaniu szczęki- pantomogram,
zmienione
węzły chłonne szyi- ultrasonografia szyi i b.a.c. węzłów,
RTG
klatki piersiowej,
podejrzenie
przerzutów- USG jamy brzusznej
Techniki pobierania materiału
tkankowego do badania
hist-pat i cytologicznego
Materiał tkankowy do badań
mikroskopowych uzyskuje się przez:
pobranie
wycinka tkankowego:
ze
zmian leżących powierzchownie i łatwo dostępnych
nożem
lub specjalnymi szczypcami- klinowaty wycinek na granicy
zmienionych i niezmienionych tkanek (tak aby znalazło się w nim
kilka warstw tkankowych)
pobrane
tkanki umieszcza się w szczelnie zamkniętym szklanym naczyniu,
zalewa 10% wodnym roztworem formaliny
zabezpieczony
materiał z danymi pacjenta i opisem zmiany przesyłamy do pracowni
histopatologicznej
punkcja
wiertarkowa:
z
użyciem wiertarki stomatologicznej oraz dryli
pobieranie
materiału z głębszych warstw tkankowych, z kości, zatok
szczękowych, tworów torbielowatych
Techniki pobierania materiału
tkankowego do badania
hist-pat i cytologicznego
Materiał tkankowy do badań
mikroskopowych uzyskuje się przez:
biopsja
aspiracyjna cienkoigłowa
materiał
pobierany przez aspirowanie tłokiem do strzykawki przez wkłutą w
głąb zmiany igłę iniekcyjną
uzyskanie
materiału z głębszych, trudno dostępnych zmian: gruczoły,
zmiany śródmięśniowe, śródkostne
wymaga
niewielkiej ilości materiału
wymaga
wprawy w pobieraniu
Rozpoznanie choroby nowotworowej stawia
się na podstawie:
wywiadu
klinicznego – badania
wyniku
badania histopatologicznego
badań
dodatkowych: USG, rtg, badań laboratoryjnych