Pojęcie dydaktyki
Nazwa
dydaktyka pochodzi z języka greckiego, w którym didaktikos znaczy
"pouczający", a didasko "uczę"
Dydaktyka
to dział pedagogiki. Jest to nauka o kształceniu, jego celach,
środkach, treściach i metodach organizacji.
Po
raz pierwszy użyto tej nazwy w Niemczech, w 1613 roku.
Obecnie
dydaktykę traktuje się jako naukę o nauczaniu i uczeniu się, a
więc jako system poprawnie uzasadnionych twierdzeń i hipotez
dotyczących zjawisk, zależności i prawidłowości nauczania -
uczenia się oraz sposobów przekształcania tych zjawisk przez
człowieka. Dydaktyka jako nauka dostarcza wiedzy o stanie rzeczy
istniejącym w obrębie przedmiotu jej badań, analizuje zależności
warunkujące przebiegi i wyniki nauczania - uczenia się oraz
formułuje na tej postawie odpowiednie prawidłowości, a ponadto
wskazuje metody, formy organizacyjne i środki pomocne w wywoływaniu
zamierzonych zmian u uczniów. Dzięki temu spełnia ona funkcję
zarówno teoretyczną, głównie o charakterze diagnostycznym i
prognostycznym, jak i praktyczną i instrumentalna.
W
tym rozumieniu dydaktyka jest jedną z nauk pedagogicznych, które
zajmują się wychowaniem.
Do
nauk pomocniczych dydaktyki należą: psychologia, socjologia,
statystyka.
Dydaktyka
jako nauka o nauczaniu i uczeniu się obejmuje swoimi badaniami
wszystkie przedmioty i szczeble pracy szkolnej. Dlatego też nazywamy
ją dydaktyką ogólną lub ogólną teorią nauczania i uczenia się.
Oprócz
dydaktyki ogólnej istnieją również dydaktyki szczegółowe, czyli
tzw. metodyki nauczania poszczególnych przedmiotów. Są one
teoriami nauczania i uczenia się takich lub innych przedmiotów na
określonych szczeblach nauczania.
Dydaktyka
ogólna bada przede wszystkim nauczanie - uczenie się systematyczne
i zamierzone, organizowane planowo tak w szkole, jak i poza nią.