48. Organ administracji publicznej to osoba lub grupa ludzi w przypadku

organu kolegialnego, znajdująca się w strukturze organizacyjnej

państwa, powołana w celu realizacji norm prawa administracyjnego, w

granicach przyznanych jej przez prawo kompetencji. Działa w imieniu

państwa i na jego rachunek, może stosować władztwo. Organ musi

posiadać organ wykonawczy, któremu przekazuje swoje kompetencje do

wykonania.

Podział:

-zdecentralizowany lub hierarchicznie podporządkowany

-rządowy lub samorządowy

-naczelny, centralny lub terenowy

-kolegialny lub monokratyczny

-zawodowy lub społeczny

-w drodze nominacji lub wyboru

-decydujący lub pomocniczy

Wskaż wady i zalety organów kolegialnych i monokratycznych

ORGANY KOLEGIALNE:

dwa znaczenia kolegialności: metoda działania – konieczna jest współpraca wielu osób, ale sam organ działający wg tej metody nie musi być wieloosobowy;

cecha strukturalna organu – jest wiele osób powołanych do wspólnego podejmowania decyzji lub innych czynności (to znaczenie obejmuje ten tematu). Kolegialność organu powoduje, że jego wolę wyraża uchwała wielu osób. Regulamin obrad organu kolegialnego określa quorum czyli liczbę osób potrzebną do podjęcia uchwały oraz do ważności posiedzenia.

Organ kolegialny działa na posiedzeniach lub sesjach, może mieć swojego przewodniczącego.

Zalety organów kolegialnych: liczba osób podejmujących decyzję realizuje postulat demokratyzmu; rozstrzygnięcia są bardziej pomyślane, trafne, obiektywne. Wady organów kolegialnych: bardziej powolny niż organ monokratyczny; bardzo kosztowny; nie można nikomu przypisać odpowiedzialności za decyzje. Organy kolegialne stosuje się: dla podejmowania decyzji ważnych z punktu widzenia państwowego; jest bardzo efektywny gdy nie jest zbyt liczby (liczny powoduje, że organ może tylko przyjąć lub odrzucić czyjś projekt) i obciążony; stosuje się w budowie tzw. „sztabów w administracji” – organ do rozpatrzenia sprawy przez fachowców, różnych specjalistów; stosuje się do celów koordynacji działań np. Rada Ministrów.

Organy monokratyczne – jednoosobowe, tylko 1 osoba upoważniona jest do wydawania decyzji. Może ona mieć swój aparat pomocniczy, ale nie może on podejmować rozstrzygnięć bez upoważnienia organu monokratycznego. Zalety organów monokratycznych: szybkość działania w określonym zakresie spraw; fachowa wiedza (powinna być!); jasno określona odpowiedzialność. Wadami organów monokratycznych jest brak zalet, które posiada organ kolegialny. Stosunek organów kolegialnych do organów monokratycznych jest różnorodny – czasem organ kolegialny jest nadrzędny do monokratycznego a czasem jest odwrotnie. Organ kolegialny może decydować (Rada Gminy), inicjować, kontrolować, wydawać opinie lub jedno i drugie. Czasem organ monokratyczny musi mieć zgodę organu kolegialnego lub odwrotnie.

50. wyjaśnij pojęcie aparatu administracyjnego i podmiotów administrujących? Jaka jest wzajemna relacja między tymi pojęciami?

W skład aparatu adm. wchodzą organy adm. pub., państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne oraz instytucje pub. Podmioty administrujące zaś to podmioty pub. (organy adm. pub., państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne, instytucje pub.) oraz podmioty niepubliczne wykonujące zadania pub. na podstawie przepisów prawa lub odpowiednich upoważnień.

Pojęcie podmiotu adm. jest szersze, a pojęcie aparatu adm. się w nim zawiera.

51. Aparat administracyjny-> to wszystkie jednostki wykonujące funkcje administracji publicznej, niezależnie od tego, czy są one państwowe, samorządowe, czy też inne. Na aparat ten składają się przede wszystkim organy administracji państwowej, organy samorządowe, zakłady publiczne oraz, w znacznie mniejszym stopniu, podmioty wykonujące funkcje administracji publicznej w ograniczonym zakresie, na podstawie specjalnych upoważnień.

Podmiot administrujący-> podmiot niebędący organem administracyjnym, ale posiadający przyznaną mu kompetencję administracyjną lub faktycznie wykonujący taką kompetencję. Do organów administrujących można zaliczyć kierowników państwowych osób prawnych i innych państwowych jednostek organizacyjnych (np. rektorów uniwersytetów), agencje rządowe, banki państwowe, kierowników jednostek organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego i organy tych jednostek (np. kierownika gminnego ośrodka pomocy społecznej), organy wykonawcze pomocniczych jednostek samorządu terytorialnego (np. sołtysów), spółki prawa publicznego, fundacje prawa publicznego, organy organizacji społecznych i innych społecznych podmiotów organizacyjnych (np. zarządy spółdzielni mieszkaniowych), a także podmioty prywatne, jeżeli wykonują zadania z zakresy\u administracji publicznej.

Co ich łączy-> podmiot administrujący należy do jednostek aparatu administracyjnego, gdyż wykonuje funkcje administracji publicznej, na podstawie przyznanej mu kompetencji.
52. Akt normatywny- jest to zbiór przepisów prawnych odpowiednio uporządkowanych, wydany przez odpowiedni organ, co do zasady zawiera normy generalne (nieograniczona liczba podmiotów) i abstrakcyjne (ma zastosowanie w niokreślonej liczbie sytuacji). Jest źródłem prawa administracyjnego (rozporządzenia lub akty prawa miejscowego). Może być przeciwstawiany aktowi indywidualnemu. Do tworzenia aktów normatywnych uprawnione są ściśle określone podmioty. W społeczeństwach demokratycznych są to najczęściej organy wymienione w konstytucji. Konstytucja określa też w jakim trybie odbywa się tworzenie aktów normatywnych oraz jakie formy one przyjmują (np. ustawa, rozporządzenie, czy dekret). Oprócz aktów normatywnych prawa wewnętrznego, wyróżnia się również akty normatywne prawa międzynarodowego oraz prawa europejskiego.

BUDOWA:

Każdy akt normatywny składa się z 3 niezbędnych elementów:

*tytuł, nazwa

*przepis merytoryczny (czego dotyczy ustawa)

*przepis o wejściu w życie

RODZAJE:

*Konstytucja

*ustawa

*akty o mocy ustawy

*akty wykonawcze

Akty administracyjne wydawane przez administrację:

*decyzja administracyjna

*postanowienie

*uchwała Rady Gminy, zarządzenie wojewody

*władcze oświadczenie woli organu administracji publicznej skierowane do konkretnego adresata i w konkretnie określonej sytuacji, np. przyrzeczenie administracyjne

*nakazy, licencje, koncesje i pozwolenia

Za pomocą aktu administracyjnego norma prawna abstrakcyjna i generalna zostaje przekształcona w normę konkretną i (w większości przypadków) indywidualną.

53.Oparty na przepisach prawa adm. władcze oświadczenie woli organu adm. pub. określające sytuacje prawną konkretnie wskazanego adresata w indywidualnie oznaczonej sprawie. W ustaleniu treści aktu adm. bierze udział wyłącznie organ adm. pub. (jednostronność). Władczość aktu polega na tym, że niezastosowanie się do jego postanowień może skutkować odpowiedzialnością adresata bądź adresatów aktu adm. włącznie z możliwością zastosowania przymusu państwowego.. wydawany w imieniu i na rachunek państwa . Akt jest ważny nawet w przypadku likwidacji organu. Jest dwustronne związanie: adm. i adresata.

Podział:

Zewnętrzne i wewnętrzne

Konstytutywne i deklaratoryjne

Zależne lub niezależne od woli adresata

Wywołujące lub nie wywołujące skutków cywilnoprawnych

Dotyczące osób lub rzeczy

Swobodne lub związane

55. Działania bezpośrednio zobowiązujące to działania tworzące konkretne sytuacje dla obywateli. Formy działania o charakterze generalnym i konkretnym (najczęściej w normach prawa o ruchu drogowym).Opiera się na normie ustawowej. Rozstrzygnięcie dotyczy ukształtowania zachowania się adresatów w konkretnym miejscu i w konkretnej sytuacji. Jest to czynność materialno-techniczna. Po powstaniu określonej sytuacji faktycznej zaczyna wywierać skutek ogólna norma ustawowa, zobowiązująca do danego zachowania się. Norma ustawowa jest konkretyzowana właśnie przez czynność bezpośrednio zobowiązującą. Nie mają charakteru indywidualnego – odnoszą się do każdego adresata, który znajdzie się w konkretnej sytuacji wyznaczonej przez takie działanie. Są powtarzalne i nie wyczerpują się po jednorazowym ich wykonaniu.

56.Uznanie adm. oznacza sytuację, w której organ adm. działając na podstawie przepisu prawa, przy tym samym stanie faktycznym może wydać różne rozstrzygnięcia i każde jest legalne. Zawsze wynika ono z prawa i ma je zawsze organ adm. jego celem jest pozostawienie swobody działąnia organu adm. pod kontrolą sądu (luz decyzyjny). Odnosi się do treści skutku prawnego.

Przy swobodnej ocenie treść normy prawnej zawiera zwroty niedookreślone. Tu swoboda organu adm. pub. odnosi się do oceny stanu faktycznego, a nie jak w przypadku uznania adm. treści skutku prawnego.

Akt związany – w razie zaistnienia danego stanu faktycznego organ administracyjny nie ma żadnego wyboru działania;

Akt swobodny - w razie zaistnienia danego stanu faktycznego organ administracyjny może wybrać rozwiązanie optymalne;
57. Omów pojęcie porozumienia administracyjnego; podaj przykłady porozumień

Porozumienie administracyjne należy do niewładczych form działania administracji. Porozumienie jest dwustronną lub wielostronną czynnością z zakresu prawa administracyjnego dokonaną przez podmioty wykonujące administrację publiczną.

Porozumienia są podobne do czynności cywilnoprawnych, ponieważ opierają się na zasadzie równości stron. Zawierane są pomiędzy pomiotami niepowiązanymi węzłami podległości organizacyjnej lub służbowej. Nie są to jednak czynności wewnętrzne administracji publicznej

Porozumienia administracyjne przewidują wspólne wykonywanie zadań nałożonych na podmioty będące stronami porozumienia bądź przeniesienie pewnych zadań z jednego podmiotu na drugi (wymaga to jednak wyraźnej podstawy prawnej).

Stronami porozumienia administracyjnego mogą być wszelkie podmioty prawa administracyjnego, a więc także jednostki nieposiadające osobowości prawnej, jednak przynajmniej jedna ze stron powinna być jednostką realizującą funkcje administracji publicznej.

Przykłady porozumień:

Porozumienia komunalne:

- międzygminne – zawierane przez gminy w sprawie powierzenia jednej z nich określonych zadań publicznych

- gminy z powiatem itp.

Porozumienie o wykonywaniu zadań z zakresu administracji rządowej (stronami są gmina i organy adm. rządowej – wojewodowie).

59.Przyrzeczenie administracyjne

Sądy administracyjne zajmują stanowisko, że przyrzeczenie nie jest decyzją administracyjną. Uznaje się natomiast, że elementem składowym przyrzeczenia jest oświadczenie woli. Treścią przyrzeczenia jest wyraźny zamiar organu, określający sposób i treść załatwienia w przyszłości konkretnej sprawy, oznaczonej imiennie osoby, wobec której organ administracji zamiar ten ujawnia.
60.Sprawy urzędowe załatwiane są nie tylko poprzez wydane decyzje czy postanowienia. Kodeks postępowania administracyjnego dopuszcza zawieranie ugody w trakcie postępowania pomiędzy stronami.

Kodeks przewiduje trzy warunki, kiedy może być zawarta ugoda w postępowaniu administracyjnym. Są one następujące:

• Przemawia za tym charakter sprawy

• Przyczyni się to do uproszczenia lub przyspieszenia postępowania

• Nie sprzeciwia się temu żaden przepis prawa.

Z inicjatywą zawarcia ugody może wystąpić organ administracji, przed którym toczy się postępowanie, lub strony.

Ugoda może być zawarta w każdym czasie, ale maksymalnie do czasu wydania przez organ decyzji w sprawie. Ugodę można zawrzeć zarówno w postępowaniu w pierwszej instancji, jak i w postępowaniu odwoławczym.

Wniosek stron

Jeżeli strony postępowania złożą zgodne oświadczenie o zamiarze zawarcia ugody, organ administracji publicznej odroczy wydanie decyzji i wyznaczy stronom termin do jej zawarcia. W przypadku zawiadomienia przez jedną ze stron o odstąpieniu od zamiaru zawarcia ugody, organ administracji publicznej załatwia sprawę w drodze decyzji, wedle własnego uznania.

Co zawiera ugoda

Ugodę zawiera się w formie pisemnej. Powinna ona zawierać:

• oznaczenie organu, przed którym została zawarta,

• datę sporządzenia,

• oznaczenie stron,

• przedmiot i treść ugody,

• wzmiankę o jej odczytaniu i przyjęciu,

• podpisy stron oraz podpis pracownika organu administracji publicznej, upoważnionego do sporządzenia ugody.

Organ administracji publicznej utrwala fakt zawarcia ugody w aktach sprawy, w formie protokołu.

Ugoda wymaga zatwierdzenia przez organ administracji publicznej, przed którym została zawarta. Ugoda, która została zatwierdzona przed organem administracji ma takie same skutki, jak wydana przez ten organ decyzja administracyjna.
62. Omów czynności faktyczne? Dokonaj ich podziału; podaj przykłady;

Czynności faktyczne dziela się na:

· Działania społeczno- organizatorskie- sa to działania przez które administracja zachowuje się w sposób analogiczny do organizacji społecznej. Są to działania niewładcze, podejmowane w ramach kompetencji, skuteczne

· Czynności materialno techniczne- jest to kategoria niejednorodna, te czynności nie wywołują bezpośrednio skutków prawnych. Wyróżniamy 2 kategorie tych czynności:

v Czynności biurowe- wysyłanie korespondencji zakładanie, baz danych

v Czynności wywołujące bezpośrednio skutki prawne np. blokada kół, rejestracja pojazdu. Wywołują skutki prawne drogą faktów lub zdarzeń

63. Wyjaśnij pojęcie pomocy społecznej.

Pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej i samorządowej, współpracując w tym zakresie, na zasadzie partnerstwa, z organizacjami społecznymi i pozarządowymi, Kościołem Katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi.

Pomoc społeczna polega w szczególności na:

*przyznawaniu i wypłacaniu przewidzianych ustawą świadczeń (np.: zasiłek celowy, zasiłek okresowy),

*pracy socjalnej,

*prowadzeniu i rozwoju niezbędnej infrastruktury socjalnej,

*analizie i ocenie zjawisk rodzących zapotrzebowanie na świadczenia z pomocy społecznej,

*realizacji zadań wynikających z rozeznanych potrzeb społecznych,

*rozwijaniu nowych form pomocy społecznej i samopomocy w ramach zidentyfikowanych potrzeb

68. b)Wyjaśnij pojęcie uznania administracyjnego na przykładzie wybranego świadczenia pieniężnego.

Uznanie administracyjne oznacza sytuację, w której organ administracji działając na podstawie przepisów prawa i w oparciu o normę prawną przy tym samym stanie faktycznym może wydać różne rozstrzygnięcia i każde rozstrzygnięcie sprawy jest legalne. Uznanie administracyjne oznacza wobec tego przewidziane obowiązującymi przepisami uprawnienie organu administracji wydającego decyzję do wyboru rozstrzygnięcia. Uznanie administracyjne zachodzi wówczas, gdy norma prawna nie przewiduje obowiązku określonego zachowania się organu, lecz możliwość wyboru sposobu załatwienia sprawy.

Zasiłek celowy jest świadczeniem fakultatywnym, tj. uzależnionym wyłącznie od uznania administracyjnego, co oznacza, iż organ nie jest obowiązany, lecz może przyznać to świadczenie.

Art. 39 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej stwarza możliwość przyznania zasiłku celowego, a zatem jest to świadczenie uzależnione wyłącznie od uznania administracyjnego,

Rozstrzygnięcie w sprawie zasiłku celowego ma charakter uznaniowy zarówno w zakresie przyznania świadczenia, jak też w części odnoszącej się do jego wysokości. Wyznacznikami ustalenia tej wysokości są - z jednej strony - rozmiar potrzeb wnioskodawcy i cel, na który zasiłek jest przyznawany, a z drugiej strony -możliwości finansowe organów pomocy społecznej.

69. Wyjaśnij zasadę aktywizacji świadczeniobiorców na gruncie ustawy o pomocy społecznej

Należy wskazać, iż nadrzędnym celem pomocy społecznej jest wspieranie osób (rodzin) w wysiłkach, które zmierzają do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwienie im bytowania w warunkach odpowiadających godności człowieka. Jak słusznie stwierdza H. Szurgacz pomoc powinna działać w sytuacjach zagrożenia egzystencji oraz obniżenia jakości życia poniżej społecznie akceptowanego minimum. Innym, istotnym celem jest też zapobieganie powstawaniu trudnym sytuacjom, doprowadzenie do usamodzielnienia podopiecznych oraz zintegrowanie ich ze środowiskiem. Ważnym celem jest też bez wątpienia aktywizacja świadczeniobiorców. W myśl przepisów ustawy o pomocy społecznej osoby (rodziny) korzystające z pomocy społecznej są obowiązane do współdziałania w rozwiązywaniu ich trudnej sytuacji życiowej. Pasywna postawa świadczeniobiorcy może stać się przyczyną odmowy przyznania pomocy lub też jej zaprzestania.

Już w okresie II RP wskazywano na elementy charakteryzujące opiekę społeczną, które wykraczały poza jej definicję. Zdaniem K. Krzeczkowskiego opiekę społeczną cechowały: potrzeba niesienia pomocy, obowiązek jej udzielania oraz przyznawanie pomocy w granicach konieczności. Zatem pomoc, ratownictwo i opieka określone były mianem opieka społeczna. Opieka społeczna w porównaniu do pomocy społecznej to działalność filantropijna, połączona z przejęciem odpowiedzialności za podopiecznego (wyręczeniem go, ograniczaniem jego samodzielności i inicjatywy). Zaś pomoc społeczna nakierowana jest na aktywizację podopiecznych. Pomoc społeczna ma szerszy zakres, zarówno przedmiotowy, jak i podmiotowy. Obejmuje także działania zapobiegawcze. Kierowana jest do osób, które nie są w stanie egzystować samodzielnie, a potrzebują jedynie chwilowego wsparcia.

70.Omów pojęcie kontraktu socjalnego, Wyjaśnij dlaczego kontrakt socjalny przeciwdziała

bierności osób korzystających z pomocy społecznej?

Kontrakt socjalny- pisemna umowa zawarta z osobą ubiegającą się o pomoc, określającą uprawnienia i zobowiązania stron umowy, w ramach wspólnie podejmowanych działań zmierzających do przezwyciężenia trudnej sytuacji życiowej osoby lub rodziny.

Kontrakt socjalny jest zawierany w celu wzmocnienia aktywności i samodzielności życiowej, zawodowej lub przeciwdziałaniu wykluczeniu społecznemu. Pracownik socjalny może zawrzeć kontrakt z osobą lub rodziną w trudnej sytuacji życiowej. Kontrakt będzie określał zasady współdziałania tych osób z ośrodkiem pomocy społecznej. Odmowa zawarcia kontraktu socjalnego lub niedotrzymywanie jego postanowień mogą stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej. W przypadku osób bezrobotnych, podpisanie kontraktu socjalnego, w ramach którego są realizowane działania na rzecz wzmocnienia aktywności osoby bezrobotnej, następuje na podstawie skierowania powiatowego urzędu pracy.
72. Omów zasady przyznawania zasiłku celowego- omów zasady przyznawania tego świadczenia, wykorzystaj dla opisu przyjęte klasyfikacje dla prawnych form działania administracji?

Wypłacany jest w celu zaspokojenia niezbędnej (konkretnej) potrzeby bytowej. Zasiłek może być przeznaczony na:

koszty zakupu żywności, leków, leczenia,

zakup opału, odzieży, niezbędnych przedmiotów użytku domowego,

drobne remonty i naprawy w mieszkaniu,

koszty pogrzebu,

bilet kredytowany.

Zasiłek może być również przyznany osobie lub rodzinie, która poniosła straty w wyniku:

• zdarzenia losowego,

• klęski żywiołowej lub ekologicznej.

W tych przypadkach pomoc może być przyznana niezależnie od dochodu i może nie podlegać zwrotowi.

Specjalny zasiłek celowy

Jest świadczeniem przyznawanym na podstawie art. 41 ustawy o pomocy społecznej i może być przyznane w szczególnie uzasadnionych przypadkach osobie albo rodzinie o dochodach przekraczających kryterium dochodowe w wysokości nie przekraczającej odpowiednio kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej lub rodziny.

Zasiłek celowy specjalny ma charakter uznaniowy, a zatem przyznanie go zależy od okoliczności sprawy oraz środków finansowych będących w dyspozycji Ośrodka na tę formę pomocy.

73.Wyjaśnij, dlaczego zasiłek okresowy jest przyznawany w drodze aktu konstytutywnego?

Akt konstytutywny za swoją podstawę obiera konkretny przepis prawa materialnego. Obowiązki bądź uprawnienia dla adresata nie powstają jednak z mocy samego przepisu prawa materialnego – to, że obowiązuje jakiś przepis prawny, daje jedynie możliwość skorzystania z niego. Dopiero akt administracyjny wprowadza w życie skutek prawny, na jego podstawie będzie wynikało jakieś uprawnienie lub obowiązek. Akt konstytutywny ma charakter twórczy, jako że tworzy skutek prawny wywołuje go ex nunc, czyli od chwili wydania. To on tworzy, zmienia i uchyla stosunki prawne. Powstają one na mocy tego aktu a nie ustawy. Tzn., że samo ustanowienie w ustawie o pomocy społecznej prawa do zasiłku okresowego nie dozwala jeszcze na podstawie samej ustawy do przyznania tego zasiłku. Dopiero zgoda właściwego organu w postaci decyzji administracyjnej (akt administracyjny konstytutywny wydany na podstawie ustawy) na przyznanie zasiłku spowoduje, ze on zostanie przyznany. Akty konstytutywne to akty uznaniowe.

praca socjalna - działalność zawodową mającą na celu pomoc osobom i rodzinom we wzmacnianiu lub odzyskiwaniu zdolności do funkcjonowania w społeczeństwie poprzez pełnienie odpowiednich ról społecznych oraz tworzenie warunków sprzyjających temu celowi

Cechy charakterystyczne pracy socjalnej:

– położenie nacisku na osobę jako pewną całość obejmującą osobę, czynniki środowiskowe i zachowanie;

– kładzie nacisk na rodzinę;

– konieczność wypracowania umiejętności wykorzystywania zasobów społeczeństwa do rozwiązywania problemów ludzi;

– w tradycji pracy socjalnej kładzie się nacisk na 3 metody pracy: praca z indywidualnym przypadkiem, praca z grupą, praca w organizacji społeczności.

Wśród metod pracy socjalnej należy wyróżnić:

prace socjalną z jednostką (metoda indywidualnego przypadku)

prace socjalną z grupą/rodziną

prace socjalną ze środowiskiem lokalnym

Wśród form pracy socjalnej wymienia się:

Ratownictwo – mające charakter pomocy doraźnej w szczególnie nagłych przypadkach, wymagających natychmiastowego działania. Na gruncie praktyki pomocowej wykształciła się dziedzina interwencji kryzysowej.

Opieka – forma wspomagająca, wyniająca z dokładnej i długotrwałej diagnozy i analizy sytuacji potrzebującego. Bazuje na zależności podopiecznego od opiekuna, najczęściej w wyniku bezradności osoby, której udzielamy wsparcia.

Pomoc – działania wspierające pomyślny rozwój osób zagrożonych patologiami społecznymi, lecz także ogółu społecznośc