megaron-w starożytnej grec. prostokątny
budynek z otwartym przedsionkiem
na krótszym boku; prototyp świątyni greckiej
tympanon-w architekturze starożytnej wewnętrzne
pole frontonu obramowania gzymsem, czyli trójkątne
pole nad krótszym bokiem świątyni,często pokryte
dekoracją rzeźbiarską
kolumna-ozdobna,mocna podpora,składająca
się z bazy,trzonu i głowicy,proporcje i
wygląd kolumny w architekturze starożytnej były
elementami składającymi się na system
konstrukcyjny budowli czyli tzw. porządek
architektoniczny
kolumnada-rząd kolumn potrzymujących belkowanie
stosowane w sztuce starożytnej,nowożytnej,
odrodzenia,baroku i klasycyzmu
naos-w starożytnej grec. główne wnętrze
świątyni mieszczące posągi bóstwa
belkowanie-w architekturze klasycznej najwyższa,
pozioma częśc konstrukcji ściany spoczywajacej
na kolumnach, skł. sie z fryzu,gzymsu,architrawu
architraw-najniżej polożona częśc belkowania w
postaci poziomej belki spoczywającej bezpośrednio
na kolumnach
fryz-częś belkowania w formie poziomego,
ozdobnego pasa obiegającego świątynie,często
umieszczano w nim dekoracje rzeźbiarską, w
odrodzeniu pas z malowideł,obiegający pod sufitem
ściany sal pałacowych
fronton-trójkątny szczyt budowli,utworzony przez
gzyms poziomy i nachylonych postaci dachu
tryglif-psortokątna płytka podzielona pionowymi
żłobkami na trzy pola,umieszczone we fryzie
metopa-płytka z dekoracją rzeźbiarską
baza-podstawa kolumny lub filaru w formie
filowanej płyty i wypukłych lub wklęsłych pierścieni
żłobkowanie-pionowe,równloległe rowki biegnące
przez całą wyskośc lub przez częśc trzonu kolumny
kapitel-najwyższa ozdobna częśc kolumny lub filaru
woluta-motyw orlamentu w kształcie spirali lub
zwoju
akant-motyw dekoracyjny i orlamentalny o formie
naiązujacej do kształtu liści, kwiatów i pedów roślin
śródziemnomorskich
karaiatyda-w starożytnej grec. posąg stojącej
kobiety połniący rolę kolumny i wspierający
belkowanie
kanon-przyjętny sposób komponowania,wzorzec,
kanon proporcji ciała ludzkiego np.
Poliklet "diadumenos"
kontrapost-w rzeźbie przedstawiającej człowkieka
oparcie jego cieżaru na jednej stopie i lekkie
wychylenie ciała w strone przeciwną przeciwwagi
np.Myron "dyskobol"
chryzelefantyna-technika rzeźbiarska polegająca
na okładaniu drewnianego trzonu rzeźby płytkami
z kości słoniowej,złotą blachą i szlachetnym
gatuknkiem drewna
ceramika-wyroby dekoracyjne i użytkowe
uformowane z gliny i wypalone w piecu np.
naczynia, ozdobne rzeźby
wazy-w grec. ceramiczne naczynia o wielu
różnych przeznaczeniach i ksztłtach
mozaika-kompocyzja z barwnych kamieni
wtapianych w zaprawe murarską
forum-w rzymie rynek,na którym stała świątynia
i główne urzędy
bazylika-w rzymie wielki gmach urzędowy, o trzech
lub pięciu nawach i podium dla trybunatu na
krótszym boku
amfiteatr-w rzymie odkryta budowla przeznaczona
do igrzysk i widowisk na planie koła lub owalu z
miejscami dla widzów
termy-rzymskie łaźnie służące higienie, miesiciły
sie w nich również urządzenia sportowe sklepy i
biblioteki
rotunda- świątynia lub inna budowla na planie
koła
kopuła-koncentryczne sklepienie w kształcie
czaszy wzniesione nad pomieszczeniem o
planie centralnym
portyk-ozdobna częśc budynku przed wejściem
głównym, wsparta na rzędzie kolumn
akwedukt-w rzymie wodociąg
poprowadzony na wysoki
arkadach
arkada-łuk na dwóch
podporach
akryl-szybkoschnąca farba syntetyczna
enkaustyka- antyczna technika malowania
farbami,których spoiwem jest wosk pszczeli
nawa-częśc wnętrza pomiędzy prezbiterium
a wejściem,najczęściej podłużna, wydzielona
ścianami,kolumnami lub filarami
prezbiterium-przdłużenie nawy głównej w
strone ołtarza,często zakonczone absydą
apsyda-półkoliste pomieszczenie albo wnęka
w murze kościoła na końcu prezbiterium
transept-poprzeczna nawa kościola,krzyżująca
się z nawą główną tuż przed prezbiterium
sklepienie-konstrukcja budowlana o przekroju
krzywoliniowym slużąca do przykrycia jakiejś
przestrzeni budynku
sklepienie kolebkowe-półokrągłe w kształcie
odwróconej kołyski
sklepienie krzyżowe-sklepienie ukształtowane
z dwóch przecinających sie pod kątem prostym
sklepień kolebkowych,tworzących krzyż
gurt- łuk konstrukcyjny z kamienia lub cegły
podtrzymującej sklepienie
empora-kryta galeria wewnątrz kościoła,
najczęściej nad nawą boczną
lizena-płaski,pionowy pas wystający lekko z
lica muru
fryz arkadowy-dekoracyjny ciąg małych,
plaskorzeźbionycharkadek zdobiących
zewnętrzne ściany budowli
portal-ozdobne obramienie drzwi wejsciowych
w kościołach,pałacach,ratuszach,kamienicach
archiwolta-przednia częśc łuku arkady w
płaszczyźnie muru zbudowana z powtarzających
sie biegnących w głąb uskoków
tympanon-najważniejsza częśc portalu:
półokrągłe
fresk-malowidło wykonane na wilgotnym jeszcze
tynku
boriura-ozdobny pas stanowiący dekoracyjne
obramienie wytworu rzemiosła artystycznego
kodeks-księga pisana i zdobiona ręcznie o
kartach pergaminowych połączonych grzbietem
malarstwo tablicowe-malarstwo na podobraziu
drewnianym
system filarowo żebrowy-system żeber
wyprowadzonych z filarów i krzyżujących sie
u góry
żebra- łuki z kamienia lub cegły
sklepienie krzyżowo żebrowe- sklepienie
krzyżowe wzmocnione żebrami
łuk odporowy-łuk wspierający od zewnątrz
nawe główna i przenosząca jej cieżar na skarpy
skarpa-zewnętrzne podparcie muru w kształcie
zwężającego się ku górze filaru
maswerk-kamienna lub ceglana koronka złożona
z trójliści lub wieloliści
rozeta-stylizowana,ażurowa róża wykonana z
maswerku
wimperg-ozdobny szczyt w formie wysmukłego
ażurowego trójkąta
pinakle- elementy dekoracyjne w ksztalcie
wysmukłcyh sterczyn
baszta-w fortyfikacjach średniowiecznych
wieża obronna wysuniętaprzed lico muru
krużganek- ciąg komunikacyjny biegnący wzdłuż
ściany budowli
tryptyk-gotycki ołtarz skladający się z wgłębionej
częśc środkowej i dwóch ruchomych skrzydeł
z rzeźbionymi lub malowanymi kawaterami
pentaptyk-gotycki ołtarz pięcioskrzydłowy z
częścią centralną w sksztalcie płytkiej szafy
poliptyk-ołtarz wieloskrzydłowy,zwykle
pentaptyk
tempera-farba,której spoiwem jest często
białko kurzego jaja
gruntowanie-pokrywanie płótna mieszaniną
kredy,gipsu i klej,aby je zabezpieczyc przed
wsiąkaniem paołożonej na nim farby
laserunek-pokrycie powierzchni obrazu
warstwą przezrocztystej farby dla uzyskania
efektu barwy
werniks-przyejrzysta substancja z dużą
ilością żywicy,zabezpieczającą obraz przed
kurzem i wilgocią
strop-płaska konstrukcja budowli pomiędzy
kondygnacjami budynku
kaseton-jedna z części drewnianego stropu
wzmocnionego przez krzyżujące sie szeregi
belek sttropowych
attyka-dekoracyjna ścianka,blustrada lub
rząd sterczyn i szczycikówo różnych
formach
pilaster-płaski filar przyścienny złożony
z trzonu,głowicy i bazy
sfumato-sposób malowania z użyciem
delikatnym laserunków,dający efekt oglądania
malowidła przez mgłe lub dym
drzeworyt-najstarsza technika graficzna tzw.
druku wypukłego,w której rysunek zostaje wycięty
w drewnianym klocku
manieryzm-tendencja w sztuce europejskiej
XVI w.cechująca sie wytwornością wyrafinowaniem
i świadomą sztucznością formy
iluzjonizm-wywołanie złudzenia prawdziwej
przestrzeni przez mistrzowskie zastosowanie
perspektyw i światlo cieni
ryzalit-wysunięta częśc środkowa,stawiająca z
nim całośc
stiuk-mieszanina wapna,sproszkowanego marmuru,
gipsu i kleju,slużąca do tworzenia wypukłych ozdób
rzeźbiarskich
plafon-malowidło na sufitach pałaców lub
sklepieniach kolebkowych
szpaler-aleja parkowa ujeta z obu stron zielonymi
ścianami
gabinet-częśc większa lub mniejsza,wyodrębniona
strzyżonymi szpalerami
parter- kompozycja zwykle geometryczna,z
niskich strzyżonych roślin
latarnia-mała centralana nadbodówka umieszczona
na szczycie kopuły