LECZENIE ŻÓŁTACZEK

0. fototerapia

1. transfuzja wymienna

2. leczenie farmakologiczne

Fototerapia

0. Powstanie izomerów bilirubiny (lumirubin) na drodze fotooksydacji -źródło promieni o długości 430-490 nm

1. Łączenie się z białkami surowicy krwi i wydalanie z organizmu z żółcią i moczem.

2. Lampy fluorescencyjne, biliblanket- max. powierzchnia naświetlania

Rodzaje fototerapii

0. C i ą g ł a – najskuteczniejsza, prowadzona z niewielkimi przerwami na karmienie i pielęgnację noworodka

1. P r z e r y w a n a – np. 8 godzin fototerapii, 4 godziny przerwy

Objawy uboczne fototerapii:

0. odwodnienie

1. zwiększenie perystaltyki przewodu pokarmowego

2. wysypka plamisto-grudkowa

3. „zespół brązowego dziecka”

4. możliwość uszkodzenia siatkówki oka i gonad

Zalecenia Amerykańskiej Akademii Pediatrii dot. fototerapii

0. Rozważenie zastosowania fototerapii u noworodków z żółtaczką bez czynników ryzyka żółtaczki patologicznej przy stężeniu bilirubiny całkowitej

1. > 12mg% w 25-48 gż

2. > 15 mg% w 49-72 gż

3. > 17 mg% powyżej 72 g.ż

Zalecenia AAP dot. fototerapii

0. Konieczność zastowania fototerapii u noworodków z zółtaczką bez czynników ryzyka żółtaczki patologicznej przy stężeniu bilirubiny całkowitej:

1. 15 mg% w 24-48 gż

2. 18 mg% w 49-72 gż

3. 20 mg% powyżej 72 g.ż

Leczenie farmakologiczne

0. Fenobarbital (2,5 – 8 mg/kg/dobę)

1. Wit.E

2. Wlewy kroplowe 5% glukozy

3. Albuminy

4. Cholestyramina

5. Podaż leków zwiększających perystaltykę przewodu pokarmowego

6. Metaloporfiryny (hamowanie oksygenazy hemowej), IVIG – na etapie badań eksperymentalnych

Leczenie żółtaczek c.d.

Nie należy dopajać noworodków wodą ani glukozą !

0. Ubytek masy ciała nie przekracza 10% masy urodzeniowej, nie ma objawów odwodnienia

1. Częste przystawianie do piersi (8-12 razy na dobę)

2. Wyjątek: objawy odwodnienia, niewystarczająca podaż kalorii- spadek masy ciała >10%

Transfuzja wymienna

0. Cel: lecznie niedokrwistości hemolitycznej -usunięcie przeciwciał i krwinek opłaszczonych p/ciałami, usunięcie nadmiaru bilirubiny wolnej z krwi noworodka

1. Technika wykonania: układ zamknięty – cewnik do ż. pępowinowej (metoda jednego naczynia lub dwóch: tętnica i żyła) naprzemienny upust krwi dziecka z podażą krwi konserwowanej w il. 10-20ml jednorazowo.

2. Ryzyko powikłań: bezdech, zab. hemodynamiczne, bradykardia, sinica zakrzepica wrotna, NEC, zab. w ukł.krzepnięcia, kwasica metaboliczna, zab.elektrolitowe – hiperkalemia, hipokalcemia, hipomagnezemia, zator powietrzny, perforacja ż.pępowinowej, zakażenie, hipotermia, zgon

Transfuzja wymienna

0. w warunkach aseptycznych, doświadczony lekarz- szpital o najwyższym stopniu referencyjności

1. w czasie i po zabiegu- monitorowanie funkcji życiowych: AS, Oddech, Sat, RR, rkz, elektrolity, glukoza

Transfuzja wymienna

0. Ilość wymienianej krwi: 160-180ml/kg

1. Konflikt Rh: krew Rh(-) zgodna z grupą krwi w układzie ABO dziecka

2. Konflikt w układzie ABO- krwinki grupy 0 zawieszone w osoczu grupy AB, Rh zgodne z antygenem dziecka

Transfuzja wymienna- wskazania

0. Choroba hemolityczna – obrzęk płodu i NK

1. Anemia hemolityczna – Hb<11 g% u noworodka z ChHN

2. Stężenie bilirubiny we krwi pępowinowej > 4,5 mg%

3. Przyrost stężenia bilirubiny > 0,3 mg%/godzinę

4. Przyrost stężenia bilirubiny > 5 mg%/12 godzin

5. Bilirubina > 20 mg% w każdej dobie życia

Immunoprofilaktyka

0. Polega na podawaniu kobietom o czynniku Rh (-) immunoglobuliny anty Rh D, by opłaszczyć nią krwinki płodu zanim dojdzie do stymulacji układu immunologicznego matki

1. Dawkowanie Ig anty RhD:

2. 150 ug po fizjologicznym porodzie dziecka Rh (+)ig,

3. 300 ug po porodzie zabiegowym, w ciąży pozamacicznej

4. 50 ug po poronieniu, zabiegach diagnostycznych w ciąży, ew. po 28Hbd (do 72h po ekspozycji)