Regulacja
ekspresji informacji genetycznej - organizmy prokariotyczne
w
komórkach prokariotycznych istnieją bardzo precyzyjne mechanizmy
regulujące biosyntezę tylko tych białek,
które
są w danej chwili niezbędne.
Tylko
białka błonowe, rybosomalne i niektóre enzymy są syntetyzowane w
sposób ciągły czyli konstytutywny,
większość enzymów jest syntetyzowana w zależności od potrzeb
komórki.
Ponad
75% genów u bakterii występuje w zespołach, które kodują białka
enzymatyczne związane z jednym szlakiem metabolicznym i są to
operony.
Jednym
z najlepiej poznanych układów regulacyjnych u bakterii jest operon
laktozowy.
Operon laktozowy
u
Escherichia
coli
– jest systemem regulującym stężenie enzymów odpowiedzialnych
za rozkład laktozy.
W
warunkach nieobecności laktozy, system utrzymuje niski poziom
enzymów,
natomiast
w przypadku obecności laktozy powoduje szybki wzrost ich stężenia
Jocob i Monod
zaproponowali (1961r.) model operonu laktozowego lac
3
geny strukturalne
warunkujące syntezę enzymów związanych z metabolizmem laktozy:
gen
Z kodujący - galaktozydazę
- hydrolizuje laktozę na galaktozę i glukozę.
gen
Y koduję permeazę
- odpowiedzialną za transport laktozy do komórki.
gen
A koduję transacetylazę β-galaktozydową
–
transport laktozy w cytoplazmie
Operon laktozowy
gen
operator,
który otrzymuje sygnał wyłączający od represora
promotor
(jego sekwencje częściowo nachodzą na gen operatora) - miejsce
gdzie przyłącza się polimeraza RNA i indukuje syntezę mRNA
Operon lac u E.
coli
W regulacji
ich ekspresji bierze udział
gen
regulatorowy
(gen lacI)
- koduje cząsteczkę represora
zdolną do przyłączenia się do operatora (transkrypcja zostaje
zatrzymana)
GEN
REGULATOROWY
*Koduje
białko REPRESOROWE syntetyzowane w sposób konstytutywny
*działa
bezpośrednio na gen operatorowy
(powoduje
odkształcenie struktury DNA); jeżeli się połączy z operatorem –
następuje zablokowanie transkrypcji
*działa
pośrednio na geny struktury (poprzez gen operatorowy)
ALLOSTERYCZNE
WŁAŚCIWOŚCI BIAŁEK REPRESOROWYCH
Zdolność
REPRESORA do zmiany konformacji = zmiana właściwości REPRESORA
Np.
represor operonu laktozowego połączony z efektorem staje się
nieaktywny
Represor
operonu tryptofanowego połączony z efektorem (korepresorem) staje
się aktywny
Operon
laktozowy
Represor
przejawia powinowactwo do genów operatora oraz do laktozy.
Dociera
on do genu operatora i wytwarza z nim połączenie, które
uniemożliwia przesunięcie się polimerazy RNA wzdłuż nici DNA od
miejsca promotora do genów struktury.
Transkrypcja
genów struktury zostaje zahamowana.
Represor
działa jako regulator ujemny.
Odblokowanie
operatora może nastąpić pod wpływem laktozy, która łącząc
się z represorem, powoduje jego unieczynnienie.
Laktoza
działa w tym układzie jako induktor.
Co się dzieje, gdy
komórka bakterii jednocześnie otrzyma laktozę i glukozę?
Wtedy działa
mechanizm, tzw. represja
kataboliczna,
który
umożliwia bakterii zużywanie najpierw glukozy w obecności laktozy
(nie
dochodzi do uaktywnienia operonu lac aż do wyczerpania glukozy).
Mechanizm represji
katabolicznej
polimeraza
RNA łączy się z promotorem w operonie lac dużo wydajniej w
obecności specyficznego białka CAP
(catabolite
gene activator protein), które musi być związane ze specyficznym
miejscem DNA położonym w pobliżu tzw. CBS
(CAP binding site).
Białko
CAP wiąże się z tym miejscem w obecności cząsteczki cAMP, co
zachodzi przy braku glukozy.
Glukoza działa
represyjnie na operon lac
Hamuje
syntezę cAMP
Białko
CAP zmienia kształt, nie wiąże się z CBS,
polimeraza
RNA wiąże się z promotorem mniej wydajnie
i
synteza enzymów szlaku laktozowego zostaje spowolniona.
Istnieją
więc trzy różne poziomy aktywności operonu lac:
nieobecność
laktozy: nie ma substratu, niepotrzebne są enzymy do katalizy
(represor lac jest połączony z operonem i blokuje wiązanie się
polimerazy RNA).
przy
obecności laktozy, lecz braku glukozy: laktoza wiąże represor
uniemożliwiając mu związanie się z operatorem, co z kolei
pozwala na przyłączenie polimerazy RNA
poziom
cAMP
Operon
lac
to przykład pozytywnej
regulacji ekspresji
genów u E.
coli,
gdyż
obecność substratu w pożywce indukuje produkcję enzymów.
Inny model regulacji
ekspresji genów u bakterii
Represja
- czyli zahamowanie syntezy enzymów szlaku biosyntetycznego w
odpowiedzi na nadmiar
końcowego produktu.
Przykładem
operonu regulowanego w ten sposób jest operon
tryptofanowy
(trp).
Operon
tryptofanowy: pięć genów struktury (E,D,C,B,A) kodujących enzymy
syntetyzujące tryptofan
W
obecności tryptofanu cząsteczka represora wiąże się z nim
i
zmienia konformację, co umożliwia
związanie się z operatorem
i zablokowanie syntezy enzymów.
Jeżeli
tryptofan jest nieobecny,
represor nie
może związać się z operatorem.
Dochodzi wtedy
do przyłączenia polimerazy RNA
i syntezy
enzymów, które doprowadzą do syntezy tryptofanu.
Oba
mechanizmy regulacji ekspresji genów czyli indukcja operonu lac i
represja operonu trp
są
przykładami gdzie ekspresja genów podlegających takiej kontroli
jest wyłączona przez cząsteczkę represora.
katabolizm maltozy
u E.coli
właczany
przez b. represorowe
Enzymy
do rozkładu maltozy są syntetyzowane dopiero po dodaniu maltozy do
pożywki.
Ich
synteza jest regulowana na poziomie transkrypcji przez białko
aktywujące (AP-activator protein).
AP
nie może związać się z DNA dopóki nie połączy się z
cząsteczką maltozy.
AP
+ maltoza; kompleks taki łączy się z DNA i umożliwia
polimerazie RNA rozpoczęcie transkrypcji.