Komunikacja
medialna na podstawie zachowań polityków
Podsumowanie,
czyli kilka dobrych rad
Podstawowe definicje
Komunikacja –
proces porozumiewania się jednostek, grup lub instytucji. Celem jest
wymiana myśli, dzielenie się wiedzą, informacjami, ideami. Proces
ten odbywa się na różnych poziomach przy użyciu zróżnicowanych
środków i wywołuje określone skutki.
Komunikacja
interpersonalna – podejmowana
w
określonym kontekście wymiana werbalnych, niewerbalnych i wokalnych
sygnałów w celu osiągnięcia lepszego poziomu współdziałania.
Podstawowe definicje
Proces komunikowania
możemy nazwać pełnym, gdy przebiegnie w dwóch kierunkach:
nadawca
nadaje wiadomość
odbiorca
reaguje przesyłając wiadomość zwrotną.
Elementy obecne w
procesie komunikowania:
nadawca
kodowanie
komunikat
kanał
odbiorca
dekodowanie
szum
sprzężenie
zwrotne
Podstawowe definicje
Podstawowe definicje
Badania
przeprowadzone na temat procesu komunikowania wykazują, że
porozumiewanie się, poza snem zajmuje nam 70% czasu, w tym:
32%
mówienie
42%-57%
słuchanie.
Wykazują one także,
iż poszczególne kanały przekazu informacji mają zróżnicowany
wpływ na kształtowanie ogólnej oceny wypowiedzi. I tak treść
wyrażona poprzez:
słowa
wpływa jedynie w 7%
przekaz
zawarty w tonie głosu decyduje w 38%
przekaz
zawarty w mimice twarzy decyduje w 55%
o odbiorze
informacji.
Podstawowe definicje
Em Griffin w swojej
książce „Podstawy komunikacji społecznej” porównuje proces
komunikowania interpersonalnego do gier:
komunikacja
jako gra w kręgle
komunikacja
jako gra w ping-ponga
komunikacja
jako rozwiązywanie kalamburów.
Zasady komunikacji
interpersonalnej
Wyróżniamy trzy
podstawowe zasady komunikacji:
zrozumienie
zdefiniowanie
terminów
stosowanie
symboliki
Zakłócenia w
komunikacji
Doświadczenia
kulturowe
Doświadczenia
wychowawcze
Doświadczenia
osobiste
Zakłócenia w
komunikacji
O konflikcie mówimy,
wtedy, gdy dwie lub więcej osób, grup wzajemnie od siebie zależnych
spostrzega niemożliwe do pogodzenia różnice interesów, niemożność
realizacji ważnych potrzeb lub/i wartości oraz podejmuje działania,
aby tę sytuację zmienić. Od tego, jakie to będą działania
zależą dalsze losy konfliktu.
Detektory konfliktu
– objawy, które jednoznacznie wskazują na możliwość pojawienia
się sporu.
Zakłócenia w
komunikacji
Wyróżniamy pięć
faz konfliktu:
FAZA I – „coś
jest nie tak”
Zakłócenia w
komunikacji
FAZA II –
„wrogość”
Zakłócenia w
komunikacji
FAZA III –
„kulminacja”
Zakłócenia w
komunikacji
FAZA IV –
„wyciszanie”
Zakłócenia w
komunikacji
FAZA V –
„porozumienie”
Postawy w
komunikacji
Postawa I -
agresywność
Postawy w
komunikacji
Postawa II -
uległość
Postawy w
komunikacji
Postawa III –
asertywność
"Ja jestem w
porządku i mam prawo być sobą.
Ty
jesteś w porządku i masz prawo być sobą."
Postawy w
komunikacji
5 zasad asertywności
Herberta Fenterheima:
Masz
prawo do wyrażania siebie, swoich opinii, potrzeb, uczuć – tak
długo, do póki nie ranisz innych.
Masz
prawo do wyrażania siebie – nawet, jeśli rani to kogoś innego –
dopóki twoje intencje nie są agresywne (są asertywne).
Masz
prawo do przedstawiania innym swoich próśb – dopóki uznajesz,
że oni mają prawo odmówić.
Są
sytuacje, w których kwestia praw poszczególnych osób nie jest
jasna. Zawsze jednak masz prawo do przedyskutowania tej sytuacji z
drugą osobą.
Masz
prawo do korzystania ze swoich praw.
Komunikacja werbalna
Komunikacja werbalna
to mowa, która jest najbardziej złożonym, subtelnym i specyficznie
ludzkim środkiem porozumiewania się. Rozróżniamy różne rodzaje
wypowiedzi werbalnej: mowa egocentryczna, polecenia i instrukcje,
pytania, informacje. Warunkiem dobrej komunikacji słownej jest
wspólny słownik w zakresie poruszanego tematu.
Wyróżniamy dwa
typy komunikacji werbalnej:
pionową
poziomą
Komunikacja werbalna
Aktywne słuchanie -
słyszeć nie znaczy słuchać!
Słyszenie to
wyłącznie czynność percepcyjna, mimowolna dokonująca się za
sprawą receptorów w obrębie narządu słuchu. Słuchanie natomiast
jest czynnością selektywną, która obejmuje zarówno czynność
receptorów słuchowych jak również proces interpretacji
odbieranych bodźców słuchowych.
Aktywne słuchanie
angażuje umysł słuchacza w znacznie większym stopniu. Jest to
proces kierunkowy- służy uzyskaniu określonych informacji,
poznaniu poglądów rozmówcy, jego postaw, uczuć, emocji, etc.
Wymaga podążania za tokiem myślenia rozmówcy, przyjmowania jego
punktu widzenia, etc.
Komunikacja werbalna
Wyróżnić można
sześć poziomów słuchania:
„nieprzytomny
wzrok”
„automatyczna
odpowiedź”
„mogę
powtórzyć kilka ostatnich słów”
„mogę
wytłumaczyć to komuś innemu”
„mogę
nauczyć kogoś innego”
Komunikacja werbalna
Przekazywanie
informacji:
W rozmowie, oprócz
słuchania bardzo ważne jest też to
co
mówimy i jak to robimy. Przed rozpoczęciem wystąpienia, lekcji czy
wykładu należy dokładnie przygotować sobie jego „zawartość”,
czyli to,
co
chcemy powiedzieć. Pomocą może być tutaj schemat: wstęp –
rozwinięcie – podsumowanie.
Komunikacja werbalna
O wiele lepiej
zapamiętujemy informacje, które:
podawane
są na początku lub na końcu: efekt zapamiętywania i efekt
świeżości,
podane
są w niezwykły sposób,
mają
jakiś związek z zagadnieniami, o których już coś wiemy,
są
często powtarzane,
są
przekazywane z entuzjazmem.
Komunikacja
niewerbalna
Kanał niewerbalny
służy przede wszystkim do określania stosunków międzyludzkich,
wyrażania stanów emocjonalnych i postaw. Wg psychologów komponent
słowny w konwersacjach bezpośrednich wynosi mniej niż 35%, a ponad
65% informacji ludzie przekazują
w
sposób niewerbalny. Kanały ekspresji niewerbalnej:
ruchy
ciała
zależności
przestrzenne
Komunikacja
niewerbalna
Ruchy ciała :
mimika
kinezjetyka
prajęzyk
kontakt
wzrokowy
Komunikacja
niewerbalna
Ekspresja oczu
wyraża się nie tylko poprzez spoglądanie,
ale
również:
zmianę
wielkości źrenic (2-8 mm),
wskaźnik
mrugania (zwykle co 3-10 sek.),
stopień
otwarcia oczu (od szeroko otwartych
do
przymkniętych powiek),
wyraz
oczu - tzw. maślane oczy, mordercze spojrzenie
Komunikacja
niewerbalna
Zależności
przestrzenne - proksemika dostarcza informacji
o
partnerach interakcji na podstawie przestrzennej odległości między
nimi. Zachowania proksemiczne pozostają pod wpływem dwóch
sprzecznych potrzeb: afiliacji i prywatności.
Strefy w
zachowaniach przestrzennych:
strefa
intymna (0-45cm),
strefa
osobista (45-120 cm),
strefa
społeczna (1,2-3,6 m),
strefa
publiczna (3,6-6m).
Komunikacja medialna
Komunikacja medialna
– proces komunikowania masowego, w którym kanałem jest jedno z
mediów, tj, prasa, telewizja, Internet etc.
Rodzaje mediów wg
M. McLuhana:
gorące
– angażujące jeden ze zmysłów, wymagające od odbiorcy
skupienia i zaangażowania, np. radio, gazeta czarno-biała
zimne
– brak zaangażowania odbiorcy, bierność, odbiór przekazu przy
pomocy kilku zmysłów,
np.
telewizja, kolorowe czasopisma
Komunikacja medialna
„Pamiętam
pierwsze szkolenie. Najpierw Tusk robi wszystko to co zwykle –
rzuca oczami po ścianach, konstruuje te swoje długachne zdania.
Więc wytykam mu: zdania tasiemcowate, brak kontaktu wzrokowego,
słowa trudne i jeszcze czasami nieadekwatna gestykulacja.”
Adam Łaszyn
Podsumowanie, czyli
dobre rady
Zasady skutecznego
porozumiewania się, o których należy pamiętać:
nie
oceniajmy
nie
dawajmy „dobrych rad”
dbajmy
o prostotę i przejrzystość języka
unikajmy
„gadulstwa”
sprawdzajmy
poprzez zadawanie pytań, czy jesteśmy zrozumiali
dostosujmy
tempo i ton głosu
uważnie
słuchajmy
nie
wyciągajmy informacji na siłę
zadbajmy
o komfort rozmowy
sprawdźmy
dostępny nam czas
dobierzmy
odpowiednie miejsce
Podsumowanie, czyli
dobre rady
Przestrzegajmy się
przed:
słuchaniem
w milczeniu z „kamienną twarzą”
unikaniem
kontaktu wzrokowego
nerwowym
spoglądaniem na zegarek i rozglądaniem się wokoło
zadawaniem
pytań zamkniętych, na które odpowiada się „tak” lub „nie”
Podsumowanie, czyli
dobre rady
„Dobry
kontakt zaczyna się od tego
co
łączy. A nie od tego, co dzieli.”