PEDAGOGIKA SPOŁECZNA- wykłady
PEDAGOGIKA SPOŁECZNA- wyodrębniła się z pedagogiki ogólnej na początku XIX w. Prekursorami byli: Kamiński, Radlińska, Wroczyński. Interesuje się siłami środowiskowymi, aktywnością. Mówi o wielu środowiskach- miejskich, wiejskich, regionalnych, podwórkowych itp. Zajmuje się działalnością społeczno- wychowawcza w środowisku- teoria, praktyka
Działy zainteresowań pedagogiki społecznej:
- wychowanie pozaszkolne,
- kształcenie permanentne,
- oświata dorosłych,
- praca kulturowo- oświatowa
- rekreacja, czas wolny,
- szkoła otwarta, środowiskowa,
- edukacja równoległa,
- praca socjalna,
- praca opiekuńcza
Działanie społeczne G Środowisko wychowawcze
Podstawowy konstrukt D
- pomoc, kompensacja Z - środowisko naturalne
- opieka, profilaktyka I - środowisko społeczne
- wsparcie E - środowisko kulturowe
Realizacja metodami:
- indywidualnych przypadków- dla jednostek,
- pracy z grupą- grupy społeczne,
- metoda organizowania środowiska- instytucje
Ukierunkowanie działania społecznego poprzez:
- pracę socjalną w celu:
- pracę opiekuńczą - przekształcenia
- edukację zdrowotną - ograniczenia
- animację społeczno- kulturową - modernizowania
OKRESY W PEDAGOGICE SPOŁECZNEJ
1.Okres prekursorów i Heleny Radlińskiej 1900-1945
Jest to okres różnorodnych wpływów płynących przede wszystkim ze strony nauk społecznych. Syntetyczne ujęcie pedagogiki społecznej inspirowanej tymi wpływami w swoich pracach daje Helena Radlińska
- 1935- „Stosunek wychowawczy do środowiska społecznego”- pierwsza praca poświęcona pedagogice społecznej autorstwa H. Radlińskiej
- 1945- utworzenie pierwszej Katedry Pedagogicznej w Uniwersytecie Łódzkim
- do 1950- kontynuacja dotychczasowego dorobku pedagogiki społecznej
2. Pedagogika społeczna PRL-u 1945-1989
- 1950- likwidacja pedagogiki społecznej
- 1954- śmierć H. Radlińskiej
- 1957- utworzenie Katedry Pedagogiki Społecznej w UW
- 1961- reaktywowanie Katedry Pedagogicznej w Uniwersytecie Łódzkim
GŁÓWNE KIERUNKI BADAŃ PEDAGOGIKI SPOŁECZNEJ
Działy zainteresowań pedagogiki społecznej
- wychowanie pozaszkolne
- kształtowanie pomocnicze
- oświata dorosłych
- praca kulturalno- oświatowa
- czas wolny, rekreacja
- szkoła otwarta, środowiskowa
- planowanie i organizowanie środowiska wychowawczego
- edukacja równoległa
- praca socjalna
- praca opiekuńcza
PEDAGOGIKA SPOŁECZNA I INNE NAUKI
- pedagogika ogólna,
- filozofia,
- socjologia, socjologia wychowania,
- psychologia, psychologia społeczna,
- polityka społeczna,
- teoria wychowania,
- kryminologia i wiktymologia
ROZWÓJ SZKÓŁ PEDAGOGICZNO- SPOŁECZNYCH PO 1945R
Helena Radlińska- kierunek badań- opiekuńczo- pomocowy
I Szkoła łódzka
- związek personalny i problemowy
1.Przedstawiciele: A. Kamiński, L. Lepalczyk, J. Chałasińki
2.kierunek- praca socjalna
- E. Marynowicz- Hetka
- J. Piekarski
- D. Urbaniak- Zając
II Szkoła warszawska- H. Radlińska, uczeń S. Wroczyński
1. Związek personalny, odmienność problemowa
2. Przedstawiciele: Pilch, Przecławska, M. Winiarski, B. Smolińska- Thiess, J. Szmagalski
3. Kierunek- praca opiekuńcza, oświata dorosłych, polityka oświatowa
III Szkoła poznańska- F. Znaniecki- socjolog wybitny
"Chłop polski w Europie i Ameryce", "Socjologia wychowania"
1. S. Kawalski- uczeń Znanieckiego
2. Przedstawiciele: Z. Kwieciński, T. Frąckowiak, Modrzewski
3. Nurty badawsze, socjologia wychowania, edukacja środowiskowa, teoria i aksjologia pedagogiki społecznej
IV Szkoła bydgoska- Wroczyński, Trempała
1. Uczniowie: Marzec- Holka, Cichosz, Deptuła, Kuchcińska, Bezwińska, Leppert
2. Nurt badań klasyczny: opieka, kompensacja, wychowanie środowiskowe
3. Współczesny nurt badań: praca socjalna, marginalizacja, ubóstwo, bezrobocie, kapitał społeczny, modernizacja, środowisko wychowawcze
V Szkoła katowicka- Radziewicz- Winnicki ze szkoły Nowaka- socjologa i klasyka pedagogiki koła społecznej- współczesne teorie modernizacji społecznej
1. Klasyczna pedagogika społeczna
2. Specjalizacje:
-Ewa Syrek- edukacja obronna
-Ewa Jarosz,- ochrona dziecka, Ewa Wysocka- młodzież w kryzysie i diagnoza
-Nowak- patologia społeczna, niepełnosprawni
VI Pozostałe ośrodki akademickie
- Olsztyn UWM- prof. Kawula, prof. Olubiński, prof. Kartowicz
- Białystok UB- prof. Nikitowicz, prof. Izdebska
- Szczecin USZ- prof. Kromolicka
- Opole UO- prof. Brągiel
- Kielce UPH im. Kochanowskiego- Matyjas
- brak szkoły i badań- Wrocław, Kraków, Rzeszów
GENEZA PEDAGOGIKI SPOŁECZNEJ W EUROPIE
- Adolf Diesterweg- wprowadził termin pedagogika społeczna w książce "Przewodnik dokształcania"
- Marry Richard USA- działała w organizacjach charytatywnych, publikacja "Social diagnosis"- wywiad środowiskowy, opracowała narzędzie pomiaru, wymyśliła metodę prowadzenia przypadku, przekształciła filantropię w służbę społeczną realizowaną przez fachowy personel wykształconych pracowników, założyła pierwsza uczelnię "Służb pracowników socjalnych"- Nowy Jork
- Alis Salomon- rozwija naukę Marry Richmond
- Adolf Busemann- Teoria pedagogiki środowiska
- Stanisław Szacki- ulica jest otoczeniem społecznym - po raz pierwszy wymienił je jako ważny element środowiska
- H. Radlińska- rozszerzyła pojęcie pedagogiki społecznej na wielorakie instytucje społeczne
HELENA RADLIŃSKA- 1879- 1954
Życie i twórczość pod zaborami w wolnej Polsce (Rzeczpospolita)
Dzieciństwo i okres młodzieńczy
- rodzice- zasymilowani Żydzi, wykształceni,
- ojciec Aleksander Rajchman- studiował we Lwowie i Mediolanie
Salon rodziców tworzyli: Sienkiewicz, Orzeszkowa, Konopnicka, Kasprowicz, Reymont- wartością afirmowaną przez to środowisko była walka o niepodległość i wartości: patriotyzm, wrażliwość, społeczna praca oświatowa
- Uniwersytet Latający- 1882r.
- Towarzystwo Kursów Naukowych- 1886r.
- Towarzystwo Pedagogiczne- 1903r.
- Uniwersytet dla Wszystkich- 1905r.
- Strajk szkolny- 1905r.
- Budowa Filcharmonii- z inicjatywy i składek społecznych- hasło Radlińskiej i jej ojca
Wykształcenie Radlińskiej:
1. Ukończyła 6-Letnią pensję H. Czarnockiej
2. Ukończyła tajne kursy nauczycielskie, polonistyczne- zdała egzamin rządowy
3. Ukończyła 2- letnią praktykę w Bibliotece Ordynacji Zamoyskich- pracowała także w czytelniach bezpłatnych
Wyszła za mąż w 1902r. za Zygmunta Radlińskiego- lekarza chirurga (Szpital Dzieciątka Jezus), pogotowia, lekarza bezpłatnych ambulatoriów , bez aprobaty i zgody rodziców
Małżeństwo spowodowało, że obracała się w świecie radykalnych młodych lekarzy ateistów, poznała nędzę ludzką, pracowała w ambulatorium.
- walczyła o tożsamość narodową i kulturową,
- rozpoczyna pracę nauczycielską jako nauczycielka języka polskiego i historii,
- walczy o szkołę polską, przygotowuje odezwy i programy tajnego nauczania,
- 1905r.- aresztowana i osadzona na Pawiaku, jej mąż skazany na 5 lat zsyłki na Syberię
- pobyt na Syberii- przeżyli dzięki zawodowi męża lecząc Tatarów, Stojaków, Rosjan- w zamian dostawali jedzenie i otrzymywali pomoc w ucieczce z zesłania
- osiedlili się w Krakowie w 1906/7- nie mogli wrócić do zaboru rosyjskiego
- w Krakowie- Radlińska pracuje na Uniwersytecie Ludowym im. A. Mickiewicza, jest członkiem zarządu Polskiego Skarbu Wojskowego, udziela się w organizowaniu legionów (pracuje z Piłsudskim, Sikorskim)
- studia na UJ- historia pod kierunkiem Krzyżanowskiego, kończy studia w 1911r.
- pisze książki historyczne dla dzieci i młodzieży:
- „Na ziemi polskiej przed laty”
- „Rozwój społeczny Polski”
- „Nasze czytanki”
- „Promyczek”
- pracuje nad koncepcją „pedagogiki wielkomiejskiej”
- twórczość- problematyka społeczna i prace naukowe
- okres warszawski
- czas pracy naukowej (publikacje: „Książka wśród ludzi”, „Wychowanie dorosłych”
- badania o wpływie środowiska na losy szkolne dzieci i młodzieży „Społeczne przyczyny powodzeń i niepowodzeń szkolnych”- najważniejsza publikacja
- badania zespołowe- niepowodzenia szkolne, prowadziła je w Warszawie na Woli i w Łodzi
- autorka koncepcji pomiaru środowiska wychowawczego, terminy „wzorca”, „normy”, „średniej”, „miernika”,
- wyniki badań wykazały nierówności społeczne wynikające z warunków społecznych, gospodarczych i kulturowych procesów edukacyjnych
Ukazuje skrupulatnie istniejące warunki- wyzysk, nędzę, złe warunki pracy i wpływ tej sytuacji na zachowanie
- niski poziom warunków bytowych,
- brak higieny,
- brak łóżek do spania,
- dzieci bawią się na ulicy,
- zły stan zdrowia,
- pomiary inteligencji (niekorzystny rozwój, zaburzenia w zachowaniu),
- praca dzieci (wyczerpująca, domowa i zarobkowa),
- odpad szkolny
- „W wolne Polsce my służym już”- sława Radlińskiej,
- Studium Pracy Społeczno- Oświatowej Wydziału Pedagogicznego Wolnej Wszechnicy Polskiej- ukształtowało i rozwinęło poglądy naukowe Radlińskiej,
Założenia, cele, struktura koncepcji pedagogiki społecznej Radlińskiej:
1. Koncepcja osobowości człowieka- kategoria czynu- w niewoli czyn to walka narodowo- wyzwoleńcza
2. Definicje środowiska, zespół warunków wśród których bytuje jednostka
- środowisko bezpośrednie,
- środowisko obiektywne,
- środowisko materialne
Cele pedagogiki społecznej w koncepcji Radlińskiej:
1. Zmiana niekorzystnych warunków rozwojowych, ulepszenie wpływów pozytywnych (siły jednostki)
2. Przygotowanie człowieka do twórczego udziału w życiu narodu
Tworzy teorię pracy oświatowej oraz określa funkcje pedagogiki społecznej:
- kompensacja,
- profilaktyka,
- doskonalenie
Cechy pedagogiki społecznej:
- globalność
- dynamika
- kompensacja
- wartościowanie
Idee Radlińskiej:
- podmiotowość
- sprawiedliwość społeczna
- pomocniczość
- edukacja społeczna
Wojna
- nauczanie w Tajnej Wszechnicy Polskiej
- udział w pracach Armii Krajowej- pisze artykuły, ulotki, biuletyny AK o sytuacji w Polsce,
- Mieszka w Zakonie Szarych Urszulanek- przełożona Leśniewska (przechowywanie Żydowskich dzieci),
- Przechodzi obóz MW Pruszkowie, traci maszynopisy,
- po 1945r. spłonął jej dom, choruje na serce i gruźlicę kości szyi,
- przenosi się do Łodzi- tworzy na Uniwersytecie Łódzkim Katedrę Pedagogiki Społecznej- pracuje z Wroczyńskim, Lepalczyk, Kamińskim,
- 1952r. zamknięcie Katedry i Zakładów prowadzonych przez Radlińską,
- umiera 10.10.1954r.
NIERÓWNOŚCI SPOŁECZNE- W POLU BADAŃ PEDAGOGIKI SPOŁECZNEJ
Kategorie nierówności:
- ekonomiczne
- społeczno- polityczne
- kulturowe
- psychospołeczne
- edukacyjne
- kliniczno- medyczne
Definicja nierówności społecznej
To zaobserwowane różnice wynikające z przynależności do grupy społecznej albo zajmowanie różnych pozycji, bądź ról społecznych. Termin nie dotyczy sytuacji zróżnicowania cech cielesnych i psychicznych, to nierówność w dostępności do społecznie cenionych, często limitowanych dóbr.
Związek stosunków społecznych z problematyką sprawiedliwości społecznej
Większość współczesnych analiz opiera się na teorii sprawiedliwości społecznej Johna Rawla (1971)
Sprawiedliwość- własność, to jedna z najważniejszych wartości- i winna być rozdzielona równo- lansował teorię "dobrego państwa" demokratycznego.
Ramy sprawiedliwości dystrybutywnej Rawla
Celem jest urzeczywistnienie idei społeczeństwa jako sprawiedliwego, systemu kooperacji obywateli jako wolnych i równych osób. Tak więc instytucje podstawowe od początku muszą działać tak, aby środki produkcji trafiały w ręce szerokiej rzeszy obywateli- tak aby w pełni uczestniczyli oni w społecznej kooperacji- nie tylko w ręce nielicznych.
Państwo demokratyczne zapewnia:
- wysoki poziom sprawiedliwości społecznej
- wolność i równość obywateli
- wolność sumienia i myśli
- autentyczna wolność polityczna
- równość szans w edukacji i kulturze
- swobodę wyboru zawodu i działalności gospodarczej- władza nie dopuszcza do monopoli i barier do stanowisk- gwarantuje minimum socjalne
Nierówności ekonomiczne
Współczesna ekonomia bada nierówności i jej lewy biegun- ubóstwo (poziom dochodu i wydatków)
Rozmiar ubóstwa określany na podstawie zasięgu i głębokości
Lokowanie w sferze ubóstwa następuje wg:
- liczebności osób w gospodarstwie domowym
- na podstawie wieku- głowy rodziny
- poziomu wykształcenia, a ryzyka ubóstwa
- charakter wykonywanej pracy i aktywności zawodowej
- ubóstwo dotyka osoby wykluczone z rynku pracy
- ubóstwo wynika z powodu różnic poziomu życia w regionie
Syndrom ubóstwa w ekonomii:
- małe bezrobocie
- niskie wykształcenie
- powiązanie z rolnictwem
- mniemanie na wsi i w regionach problemowych- takie w podkarpackim, świętokrzyskim, lubelskim, podlaskim
- rodziny wielodzietne i jednoosobowe gospodarstwa
- nieskuteczna polityka państwa- nie motywująca do aktywności i wyjścia z ubóstwa
Nierówności, a ideologie
Transformacja- to okres negowania nierówności w podziałach politycznych
Orientacja liberalna i konstruktywno- narodowa
1) dla liberałów- nierówności to wyraz obiektywnych prawidłowości procesu transformacji, opór wobec nierównościom, to opóźnienie modernizacji społecznej "homo sovietiais"- niechętny do zmian
b) droga opcja- konserwatywno- narodowa odrzuciła istotnościowy charakter nierówności społecznych
- naród jest w zasadzie jednolity i wszelkie podziały mają charakter drugorzędny, zatrucie wspólnoty to skutek długiego zniewolenia komunizmu- przeciwników wspólnoty narodowej
c) klasa robotnicza to główny hamulcowy kraju i w planie Balcerowicza wszelkie działanie robotników w obronie warunków pracy i płacy oceniano jako działanie irracjonalne prowadzące do wykluczenia z uniwersum działań racjonalnych- legitymizowanych społecznie, zaś sprawy walki o robotników to margines nawet solidarności, która walczy o tożsamość i korzenie katolickie ruchu
Nierówności edukacyjne i ich funkcja
Podstawowa funkcja edukacji- to selekcje społeczne- "alokacja siły roboczej"-do szkół trafia masa ludzi, brak już dziedziczenia pozycji i statusu z mocy urodzenia, należy więc rozmieścić tych ludzi w społecznej przestrzeni- a to jest zadanie edukacji i szkoły
1. Celem edukacji publicznej jest wyrównanie szans z nie eliminacja nierówności społecznych
2. Szkoła jest instytucją zorganizowanej symbolicznej przemocy polegającej na narzuceniu zróżnicowanym grupom społecznym jednej racjonalności- to jest racjonalności dominujących grup społecznych- elit
Segregacyjna funkcja szkoły realizowana jest bez oporu społeczeństwa
- dzieci z warstw dominujących kulturowo- część programu edukacyjnego szkoły znają przez progiem edukacji
- dzieci z warstw ubogich mozolnie uczą się kultury wysokiej, habitusu (kulturowo wpojonej natury) świata obcego, abstrakcyjnego, niespójnego z tym światem który znają
Ujednolicenie programów nauczanie dla wszystkich grup i warstw społecznych musi być traktowane jako: "Warunek społecznej równości szans"
Można postawić pytanie
Co wynika z historycznej rekonstrukcji idei równości?
Bez tej idei szkoła publiczna by nie powstała- ale czy jest to utopijny projekt?
Wniosek:
System edukacji dostarcza uczniom tych samych umiejętności, oczekuje od wszystkich tych samych kompetencji, zaś lingwistyczne i kulturowe kompetencje mogą być wdrożone tylko w rodzinach, które transmitują kulturę wysoką w procesie socjalizacji i dają możliwość poruszania się wśród ludów kultury wysokiej w rodzinach posiadających kapitał kulturowy, edukacyjny i społeczny.
SZKOŁA ŚRODOWISKOWA
Szkoła środowiskowa- jest ściśle związana ze środowiskiem lokalnym i dalszym. Przejawia się to w rozszerzeniu funkcji:
- dydaktycznej- wychowawcza, opiekuńcza, środowiskowo- organizatorska (aktywizująco- koordynacyjna)
- socjotechnice działania społeczno- edukacyjnego, opartego na wielostronnej współpracy z rodzicami, różnymi ośrodkami wychowania pozaszkolnego
W działalności społeczno- edukacyjnej szkoły środowiskowej wyróżnić można:
- działania bezpośrednie- skierowane na dziecko
- pośrednie- skierowane na rodziny, placówki i instytucje w których przebiega życie dziecka
Szczególne znaczenie przypisuje się w tym modelu:
- aktywności, zespołowości i samorządności dzieci i młodzieży, nauczycieli i rodziców
- aktywizacji i włączeniu sił społecznych środowiska dla realizacji zadań programowych szkoły w ramach współpracy w dziedzinie kształcenia, wychowania i opieki
GENEZA SZKOŁY ŚRODOWISKOWEJ
W ostatnich 150 latach w kulturze europejskiej i północnoamerykańskiej ukształtowały się 4 modele szkół:
- szkoła środowiskowa- wyrosła z lokalnych potrzeb i na trwałe jest zakorzeniona w społecznych potrzebach rozwojowych okolicznych mieszkańców
- szkoła w środowisku lokalnym- placówka umiejscowiona w określonym otoczeniu, niekoniecznie dla jego potrzeb
- szkoła przeciwko społeczności lokalnej- szkoła w krajach o modelu scentralizowanym, gdy państwo narzucało jeden system wartości i jeden system wychowania
- szkoła obok środowiska lokalnego- z reguły szkoła niepubliczna, niezwiązana z potrzebami środowiska lokalnego
KONCEPCJA SIŁ LUDZKICH, A KAPITAŁ SPOŁECZNY W NAUKACH SPOŁECZNYCH
Koncepcje sił ludzkich a współczesne więzi społeczne
H. Radlińska wprowadziła do pedagogiki społecznej pojęcie sił ludzkich.
Współczesne ujęcie sił ludzkich/ sił społecznych
- w teoriach edukacyjnych odnajdujemy ideę sił ludzkich w idei empowerment, która pojawia się w latach 70, ubiegłego wieku
- pojęcie to oznacza dawać pełnomocnictwo w celu obrony ludzi słabych ekonomicznie i społecznie niewydolnych, upośledzonych i krzywdzonych
- termin przeciwstawny to apatia, bezradność
A. Kamiński- koncepcja sił społecznych- siły ludzkie to pewna cecha posiadana przez niektóre jednostki- mocne, sprawne
Kategoria wsparcia społecznego opiera się na
- wsparciu emocjonalnym
- wsparciu wartościującym
- wsparciu instrumentalnym
- wsparciu informacyjnym
Empowerment- oznacza w edukacji propozycje metodyczne zorientowane na spożytkowanie kontaktu społecznego zwłaszcza politycznego, dla wzmocnienia osób słabych
WIĘZI SPOŁECZNE- jest to zorganizowany system stosunków, instytucji, środków kontroli społecznej skupiający jednostki w zbiorowości, w całość zdolną do przetrwania
Marody i Giza Poleszczuk
Więzi społeczne obejmują dwie klasy znaczeniowe
- to wszystkie powiązania pojawiające soię między ludźmi
- to identyfikacja jednostki z gupą społeczną
Istota więzi- tworzenie uczuć moralnych- tradycyjne ujęcie więzi
Współcześnie w socjologii przyjmuje się stan rozpadu więzi
- nostalgii na utraconą wspólnotą- zagubienie jednostki w erze globalizacji
- pojawia się pojęcie erozji więzi w USA oraz kategoria pojęciowakapitału społecznego i sieci społecznych- mają charakter dobrowolnie tworzonych stowarzyszeń, opierają się na zaufaniu i mają ogromne znaczenie dla rozwoju gospodarczego
Korzenie kapitału społecznego to prace Durtheima i Webera, lata 80
Pojęcie kapitału społecznego zawiera w sobie treści więzi społecznych, ale nadaje im dodatkowy sens. Sugeruje, że więzi społeczne wraz z normami na bazie których powstają, są jednocześnie zasobem i czynnikiem ekonomicznym sprzyjającym efektywności i wzrostowi gospodarczemu. Mimo, że nie jest to taki sam kapitał jak kapitał finansowy oraz ludzki, oba rodzaje kapitału są zdecydowanie bardziej mierzalne.
Badania poświęcone kapitałowi społecznemu- problematyka
- rodzina i problemy z rodziną
- szkoła i edukacja
- wspólnoty lokalne
- praca i organizacja
- demokracja i polityka
- ogólne problemy związane z przedsięwzięciami zbiorowymi
Definicja kapitału społecznego- 3 podstawowe elementy
- chęć i zdolność do współdziałania
- sieć kontaktów społecznych i instytucje społeczne
- normy społeczne w kontaktach między ludźmi, norma wzajemności i norma zaufania
Dwa sposoby rozumienia kategorii pojęciowej kapitału społecznego
- perspektywa endogeniczna- źródeł kapitału upatruje w postępowaniu jednostek i grup społecznych
- perspektywa egzogeniczna- kapitał jest traktowany jako wartości jednostki
Kapitał społeczny występuje w różnym natężeniu:
1.Najniższy typ- familizm o zgeneralizowanym braku zaufaniu, silnym nastawieniu prorodzinnym, nieufność dla jednostek spoza rozszerzonego kręgu familijnego- zawęża sieci społeczne i pozbawia jednostki poznawczej działalności w grupie
2.Kapitał typu- aktywności poznawczej w którym mamy także deficyty zaufania, ale przybierają one najczęściej charakter nominalny
3.Kapitał typu- zaufania werbalnego- opiera się na deklaracjach wysokiego poziomu zgeneralizowanego zaufania, ale nie znajdują one pokrycia w szerokich działaniach o charakterze społecznym i stosunkowo wąskiej sieci społecznej
4.Kapitał właściwy to najwyższy poziom- to zgeneralizowane zaufanie, szerokie sieci społeczne, przynależność do grup zrzeszeniowych, aktywność społeczna, działanie na rzecz dobra wspólnego, dbałość o cnoty obywatelskie
Kapitał społeczny jest pewnym aspektem niesformalizowanej społecznej organizacji, który stanowi produktywny zasób dla jednego bądź więcej aktorów. Silne normy społeczne zbiorowości, które odciągają młodzież od popkultury i skierowują ku szkole tworzą społeczny kapitał dla rodziców zainteresowanych sukcesem swoich dzieci.