Fizjologiczną cechą włókien mięśniowych jest zdolność do przewodzenia stanu czynnego, który rozprzestrzenia się od miejsca pierwotnie pobudzonego w obie strony włókna. Impulsy do skurczów powstają w samym sercu, świadczy o tym fakt, że serce, chwile po wyjęciu z ciała, nadaj kurczy sie rytmicznie. Zjawisko to świadczy o automatyzmie serca.

Rozrusznikiem dla potencjałów czynnościowych mięśnia sercowego jest tkanka układu przewodzącego. Jest to przekształcona tkanka mięśniowa poprzecznie prążkowana. Od komórek mięśniowych różni sie zarówno pod względem morfologicznym jak i czynnościowym. Różnice w morfologii polegają przede wszystkim na większej ilości sarkoplazmy w komórce tkanki przewodzącej, brak wyrażnego poprzecznego prążkowania, mniejsza ilość włókienek kurczliwych, oraz obecność duzej ilości glikogenu. Pod względem czynnościowym, sarkolemma komórki tkanki przewodzącej mają zdolność do rytmicznej i spontanicznej depolaryzacji.

Samoistne pobudzenie komórek węzła zatokowo - przedsionkowego jest wywołane powolną depolaryzacją błony komórkowej, trwajacą między potencjałami czynnościowymi. Wystepuje na skutek stopniowo zanikającego odkomórkowego prądu jonów potasowych i nasilającego sie prądu jonów wapniowych do wnętrza komórki. Po osiągnięciu potencjału progowego wyzwala sie potencjał czynnościowy.

Układ przewodzący składa się z części zatokowo - przedsionkowej, w której skład wchodzi węzeł zatokowo - przedsionkowy, oraz części przedsionkowo - komorowej, w której skład wchodzi węzeł przedsionkowo komorowy, pęczek przedsionkowo - komorowy oraz dwie jego odnogi (lewą i prawą) wraz z odgałęzieniami końcowymi.

Część zatokowo - przedsionkowa składa sie z węzła zatokowo - przedsionkowego (węzeł Keita - Flacka). Znajduje się on w ścianie przedsionka, na obszarze między ujściem żyły głównej górnej i dolnej, oraz ujściem zatoki wieńcowej. Jego komórki mają kształt wrzecionowaty, zawierają niewielką ilość miofibryli. Komórki węzła zatokowo - przedsionkowego depolaryzują się szybciej niż komórki w. p - k. czy p. p - k. w rytmie ok. 72 razy na minutę. Z tego to powodu węzeł zatokowo przedsionkowy narzuca rytm pozostałym komórkom ukł. przewodzącego. Impulsy powstałe w w. z - p. pobudzają najpierw mięśniówkę przedsionka, powodując jej skurcz, następnie dochodzą do w. p - k. Pobudzenie mięśnia przedsionków przebiega z prędkością około 1m/sek

Węzeł przedsionkowo - komorowy (Aschoffa - Tawary) leży w kącie przedsionka prawego, powyżej przegrody przedsionkowo - komorowej. Jego komórki są podobne do komórek w. z - p. Impuls biegnący przez węzeł przedsionkowo - komorowy znacznie zwalnia. Pobudzenie biegnie przez ten węzeł z prędkością około 0,05 m/sek. Dzięki temu możliwy jest pełny skurcz przedsionków, zanim to nastąpi skurcz komór. Węzeł ten przedłuża się w pęczek przedsinkowo - komorowy.