piegus©
Prelekcja 7
Organizm żywy jako układ regulacji
Człowiek jest ultrastabilnym układem regulacji
Układy stabilne działają w oparciu o sprzężenie zwrotne ujemne
Mechanizmy homeostazy:
sprzężenie zwrotne ujemne – jeżeli parametr jest w normie, organizm nie podejmuje żadnych działań; jeżeli parametr się zmieni, receptory informują o tym organizm, komparator porównuje sygnał wejścia z normą i on decyduje o włączeniu regulatorów obniżających lub zwiększających parametr, np.:
- utrzymywanie prawidłowego pH krwi → 7,35-7,45
pH > 7,45 – alkaloza (zasadowica)
pH <7,35 – kwasica (acydoza)
przy pH krwi poniżej 6,9 lub powyżej7,9 następuje śmierć organizmu
układy buforujące są odpowiedzialne za utrzymanie stałości pH; we krwi bufory: wodorowęglanowy, hemoglobina, albuminy osocza, kwas fosforanowy (w przestrzeniach międzykomórkowych)
acydoza
o nadmiar CO2, niedobór HCO3-
o nadmiar jonów H+ lub upośledzone ich wydalanie
metabolizm tkankowy, wysiłek fizyczny, ketoza w przebiegu cukrzycy → wytwarzanie kwsau
niedotlenienie (zapalenie, rozedma płuc, utrudnione usuwanie dwutlenku węgla)
alkaloza
nadmiar HCO3-, niedobór CO2
o hyperwentylacja może obniżyć zawartość dwutlenku węgla
wymioty – usuwanie kwasu żołądkowego i wzrost zawartości wodorowęglanów
występuje rzadziej niż acydoza
płuca i nerki wspólnie pracują na regulację pH
w procesach metabolicznych organizm wytwarza 14 moli CO2
prawie cały dwutlenek węgla usuwany przez płuca
obnizenie pH krwi stymuluje oddychanie (usuwanie CO2) podwyższenie pH krwi – zmniejszenie wentylacji płuc
obniżenie [HCO3-] w osoczu powoduje usuwanie H+ w moczu w postaci H+, NH4+, H2PO4
jony HCO3- mogą być resorbowane, wytwarzane i usuwane w nerkach
stałość poziomu glukozy we krwi
na czczo:
optymalne stężenie 65-99 mg/dl (5,6 mmol/l)
na czczo:
60-99 mg/dl – prawidłowa glikemia (5,6 mmol/l)
100-125 mg/dl – nieprawidłowa glikemia (5,6 – 6,9 mmol/l)
126-więcej mg/dl – cukrzyca (diabetes) (>7 mmol/l)
podejrzenie cukrzycy trzeba sprawdzić kolejnym testem FGP (fasting plasma glucose) lub testem OGTT.
Doustny test tolerancji glukozy (OGTT – oral glucose tolerance test)
obciążenie 75g dla dorosłego, 1,75g/kg dla dzieci
Badanie cukru przed, po 1h, po 2h i po 2h i ok. 20min.
Interpretacja po 2h:
<140 mg/dl (7,8 mmol/l) – prawidłowa glikemia
140-199 mg/dl ( 7,8-11,1 mmol/l) – nieprawidłowa tolerancja glukozy
≥200 mg/dl (11,1 mmol/l) - cukrzyca
Test należy powtórzyć następnego dnia
ocena sprawności stabilnego układu regulacji
testy czynnościowe obciążeniowe
określenie szybkości działania układu regulującego
określenie największego odchylenia wielkości regulowanej od nowego poziomu równowagi
zbadanie czasu powrotu wielkości regulowanej do normalnego po wytrąceniu ze stanu równowagi
testy wysiłkowe
próby czynnościowe sprawności układu krążenia. W praktyce medycznej: ocena zależności zmieniającego się zapisu EKG pod wpływem zwiększającego się wysiłku fizycznego powodującego zwiększenie zapotrzebowania na tlen (→ zwiększony przepływ przez naczynia wieńcowe).
Test na bieżni ruchomej wg. protokołu Bruce’a (zwiększanie co 3min szybkości przesuwania bieżni ruchomej i kąta jej nachylenia)
statyczne – dokonywane na pacjencie nie poddanemu wysiłkowi
dynamiczne bez określenia maksymalnego zużycia tlenu (próba Ruffiera, Mastera)
dynamiczne z zastosowaniem bezpośrednich i pośrednich metod oznaczania maksymalnego zużycia tlenu
podczas wysiłku pojawia się wzrost tętna, ciśnienia skurczowego, wytwarzanie kwasu mlekowego
sprzężenie zwrotne dodatnie
to inaczej „układ dążnościowy”
przykłady fizjologiczne: trawienie, poród, krzepnięcie krwi, wzmocnienie pobudzenia w neuronach
przykłady patologiczne: alkoholizm, choroby inne
Komórka Traubego
chemiczna struktura błony półprzepuszczalnej imitującej organizm żywy
układ regulacji z dodatnim sprzężeniem zwrotnym
wrzucamy do roztworu CuSO4 kryształek żelazocyjanku potasu, który zaczyna pęcznieć
po przewyższeniu ciśnienia wewnątrz (wyczerpaniu) układ rozpada się