Konspekt lekcji gimnastyki, dla IV klasy dziewcząt

Prowadzący zajęcia: Justyna Zapart II rok W.F.

Zadania lekcji:

U – nauka skoku rozkrocznego przez kozła,

S – zwinność, gibkość, koordynacja

W – dlaczego asekuracja jest ważna

P – właściwa asekuracja jako element współpracy

miejsce zajęć: sala gimnastyczna

czas trwania lekcji: 45 min

stan klasy: 20 ćwiczących, 2 niećwiczące

przybory dydaktyczne: 18 szarf, 3 lekkie materace, 1 materac gimnastyczny,

tok	treść	interpretacja treści		uwagi
CZĘŚĆ WSTĘPNA
moment organiza-cyjny	zbiórka, powitanie, sprawdzenie obecności, podanie zadań lekcji,	W – nauczyciel tłumaczy dlaczego asekuracja jest ważna	dwuszereg,
zabawa ożywia-jąca	“ogonki” każda z osób wkłada szarfę za spodenki tworząc ogonek. Zadaniem ćwiczących jest zebranie jak największej liczby szarf bez stracenia własnej. Wygrywa osoba, która zbierze najwięcej ogonków.
ćw. ramion	Pw: postawa, szarfa trzymana w pr 1-2 wznos rr bokiem w górę przełożenie szarfy do lr i opust rr, 3-4 to samo przeciwną ręką		Ustawienie w kolumnie szachowej, do wszystkich ćw. kształtujących
ćw. tł. w pł. strzał-kowej w przód	Pw: rozkrok, rr wyprostowane nad głową trzymają szarfę, 1 opad tułowia, 2 skłon w przód, 3 = 1, 4 = pw,
ćw. nn	Pw: postawa, szarfa w pr 1 wznos pn i przełożenie szarfy pod nogą do lr 2 opust nogi 3-4 to samo przeciwną n i r
ćw. tł. w pł. czołowej	Pw: rozkrok, rr wyprostowane nad głową trzymają szarfę, Skłony boczne z pogłębieniem w obie strony.
ćw. równo-ważne	Szarfa znajduje się na podłożu. Ćwiczący przechodzi po niej krokiem równoważnym. 2 kroki w przód 2 kroki w tył, rr na biodrach
tok	treść	interpretacja treści	uwagi
ćw. tł. w pł. strzał-kowej w tył	Z leżenia przodem ćwiczący wyk. “kołyskę” zahaczając szarfę o stopy
ćw. w pł poprzecznej	Pw: klęk prosty, rr w przód trzymają szarfę, 1 siad klęczny z przeniesieniem ciężaru ciała na lewą stronę, 2 pw, 3 = 1 na prawą stronę, 4 pw
ćw. w pł. złożonej + mm brzucha	Pw: leżenie tyłem, rr nad głową z szarfą, skłon do pn i płynne przejście przez skłon do ln do pw. To samo w drugą stronę.
ćw. w podpo-rach	Szarfę położona na podłodze. Ćwiczący wyk. ponad nią podpór przodem i przenoszą nad szarfą podskokiem na przemian p i l nogę.
ćw. w podsko-kach	Szarfa na podłożu. Ćwiczący wykonuje podskoki w miejscu z rozkrokiem w locie.		Niećwiczący zbierają szarfy
CZĘŚĆ GŁÓWNA
zabawa bieżna	Wyścig rzędów – w odl 8m od linii startu ustawiamy znaczniki, przed każdym zastępem 1. W odl. 2m kładziemy materac a na nim w poprzek szarfę i przy znaczniku kładziemy drugą szarfę. Ćw. startują pojedynczo i mają za zadanie wyk.: Przewrót w przód ponad szarfą, dobiec do pachołka, podnieść szarfę i przewlec ją od głowy do stóp, odłożyć ją na miejsce, obiec pachołek i wrócić biegiem do zastępu. Wygrywa zastęp, który pierwszy ukończy zadanie.	S – zwinność, koordynacja U – doskonalenie przewrotu w przód		Podział grupy na 4 zastępy, stałe w cz. głównej
Rozmieszczenie stanowisk:
Skoki	Skok rozkroczny przez kozła: p.w. parami twarzą do siebie, ćw. kładzie rr na barki koleżanki i na określone tempo wyskakuje w górę z rozkrokiem w locie, nn proste, współćwicząca pomaga przez podnoszenie w górę trzymając koleżankę za biodra ćwiczenie j.w. z tą różnicą, że ćwicząca wykonuje parę kroków rozbiegu i po odbiciu obunóż przed współćw. Opiera rr. Na jej barkach dalej j.w. próba przeskoku rozkrocznego przez kozła: odbicie obunóż najmniej 1m. przed kozłem, po odbiciu rr. Rozkrok z wyprostem ciała za przyrządem, złączenie nn. i lądowanie. Asekuracja: N. stoi za przyrządem /od strony zeskoku/ i pomaga przy “odrywaniu” rr. Od przyrządu, aby nie dopuścić do siadu rozkrocznego na dłoniach, co może spowodować upadek w przód, druga osoba stoi z drugiej strony kozła /od strony odbicia/ i asekuruje przed upadkiem w tył	U – nauka skoku rozkrocznego przez kozła S – koordynacja W – dlaczego asekuracja jest ważna		Za kozłem ustawiamy materac
Ćw. zwin-nościowo-akroba-tyczne	Na 2 materacach ćwiczący kolejno wykonują układ: p.w. postawa rr w górę, skłon w przód (o prostych nn), przewrót w przód do przysiadu, przewrót w tył do postawy wyskok z obrotem o 360.	S – zwinność, gibkość, koordynacja U – doskonalenie przewrotu w przód		poniższe ćwiczenia, wykonywane będą równocześnie przez zastępy, na każdym stanowisku ćwiczymy 6-7 min.
ćw. równo-wagi	Na równoważni uczeń wyk. 2 koki równoważne, przysiad przewleka szarfę od głowy do stóp, wstaje przechodzi krokiem równoważnym na skrzynię i wykonuje zeskok na materac. 2 uczniów z zastępu asekuruje ćwiczącego stojąc po obu stronach równoważni.	S – koordynacja P – właściwa asekuracja jako element współpracy W – dlaczego asekuracja jest ważna		Równoważnie robimy przez zaczepienie ławeczki z jednej strony o szczebel drabinki a z drugiej o skrzynię. Na równoważni kładziemy szarfę.
Ćw. w zwisach	p.w. zwis na drabince twarzą do szczebli, marsz w prawo przez 2-3 drabinki (używając tylko rr.), na ostatniej drabince uczeń odwraca się i wykonuje 5x wznos ugiętych nn do poziomu
tok	treść	interpretacja treści		uwagi
Czas do dyspo-zycji ucznia	Demonstracja ćwiczeń przez osoby najlepiej wykonujące zadania na wybranych stanowiskach.	P – uczniowie oceniają wykonanie i skuteczność asekuracji		Po zakończeniu ćw. uczniowie porządkują salę.
CZĘŚĆ KOŃCOWA
zabawa uspoka-jająca	“kto ma najlepsze wyczucie czasu” Wszyscy wyk. leżenie tyłem i zamykają oczy (w rozsypce na sali). Ćwiczący mają za zadanie po upływie minuty, bez patrzenia na zegarek (zdając się na intuicję) wyk. siad prosty. Nauczyciel kontrolując czas, wyłania zwycięzców osoby, które wyk. siad w odp. czasie.
Zakoń- czenie lekcji	Zbiórka. omówienie zajęć pożegnanie.	W – nauczyciel pyta uczniów dlaczego asekuracja jest ważna		dwuszereg

3