Diagnoza dziecka 5-7 letniego w zakresie dziecięcego liczenia
Dane osobowe dziecka
Imię albo pseudonim dziecka				Patrycja
Data urodzenia	04.04.2006				Miejsce urodzenia	Milicz
Przebieg zorganizowanej edukacji
Aktualny etap kształcenia:							Czy dziecko było odroczone od obowiązku szkolnego? nie tak
Przedszkole Oddział Przedszkolny przy Szkole Podstawowej Szkoła Podstawowa			Nazwa i adres placówki: Szkoła Podstawowa w Nowym Zamku Nowe Grodzisko 9, 56-300 Milicz
Jaka jest frekwencja dziecka? (częstotliwość absencji chorobowych i innych, częstotliwość nieobecności jednodniowych, nieobecności na poszczególnych lekcjach, czy są one usprawiedliwiane, przez kogo) Dziecko uczęszcza do oddziału przedszkolnego regularnie. W tym roku szkolnym zdarzyła się tygodniowa nieobecność pod koniec września z powodu choroby [angina], rodzice usprawiedliwili tą nieobecność.
Charakterystyka dziecka
Mocne strony dziecka. Cechy osobowościowe pozytywnie wpływające na: - sytuację przedszkolną/szkolną dziecka np. wytrwałość, kontaktowość, pogoda, koncentracja; - relacje z rówieśnikami i nauczycielami np. łatwość nawiązywania kontaktów, umiejętności komunikacyjne. Zajęcia najbardziej lubiane przez dziecko, przedmioty szkolne najłatwiej opanowywane Patrycja to pogodne dziecko, każdą pracę wykonuje starannie i do końca; wydawane polecenia są dla niej zrozumiałe, nie potrzebuje powtarzania; przy każdym zadaniu szybko się koncentruje i nawet rozmowy kolegów nie przeszkadzają jej w pracy. Patrycja łatwo nawiązuje kontakty z rówieśnikami, lubi przewodzić w grach i zabawach. W stosunku do nauczycieli i dorosłych jest bardzo kontaktowa, chociaż czasem trochę nieśmiała. Łatwo komunikuje się zarówno z dorosłymi jak i rówieśnikami. Do zajęć najbardziej przez nią lubianych można zaliczyć: rysowanie-kolorowanie, układanie puzzli i różnych układanek, zabawy sytuacyjne [dom, sklep, lekarz], pisanie szlaczków, różne gry planszowe [Chińczyk, warcaby, menory], słuchanie różnych opowiadań i wierszy oraz nauka i słuchanie wszelkich piosenek.
Słabe strony dziecka. Cechy osobowościowe negatywnie wpływające na: - sytuację przedszkolną/szkolną dziecka np. bierność, obojętność, brak wiary we własne możliwości, płaczliwość; - relacje z rówieśnikami i nauczycielami np. trudności w nawiązywaniu kontaktów, konfliktowość, nieśmiałość w relacjach z nauczycielami; - zachowania ucznia np. nadmierna pobudliwość, nieśmiałość Patrycja czasem wątpi w swoje możliwości i umiejętności: nawet, jeśli zna odpowiedź na zadane pytanie to zdarza się, że nie zgłosi się do odpowiedzi. Patrycja jest dzieckiem spokojnym, lubi rozmawiać z kolegami, jednak nie przeszkadza jej to w wykonywaniu danego zadania/polecenia [ale często przeszkadza tym innym dzieciom, które nie mają tak dobrej podzielności uwagi].
Charakter trudności doznawanych przez dziecko
W zakresie jakich czynności, zadań, zajęć, przedmiotów dziecko doznaje znacznych trudności? (np. zabawy ruchowe, konstrukcyjne, rysowanie, czytanie, pisanie, liczenie, zadania domowe itp.) Patrycja nie doznaje większych trudności, jedynym problemem bywa jej przywódczy charakter, przez który czasem dochodzi do konfliktów między dziećmi [próbuje narzucić im zabawę czy grę], w takich sytuacjach Patrycja obraża się na kolegów.
Czy trudności dziecka mają charakter uogólniony czy wybiórczy?
Dziecięce liczenie
Przeliczanie 18 kasztanów i odróżnianie liczenia prawidłowego i nieprawidłowego (Przebieg badania, zachowania i reakcje dziecka, wnioski) -Patrycjo, czy chcesz rozwiązać zadanie? -Tak. - To jest Kudłatek [pacynka pies]. Przywitaj się z nim. [dziewczynka głaszcze pacynkę] Jest taki milusi, ma kudłate futerko, umie podrapać się po nosku i za uchem, nawet klaskać potrafi, tylko liczyć nie umie. A ty umiesz liczyć? - Yhm. Tak. - To nauczymy go liczyć. Zobacz mam tu kasztany, ułóżmy je rzędem, żeby łatwiej nam się liczyło. Pomóż mi układać. [dziecko układa razem ze mną kasztany w rządek]. - Jak Kudłatek będzie liczył dobrze, to powiesz „dobrze”. Powtórz. - Dobrze. - A jak będzie liczył źle to powiesz „źle”. - Źle. - Dobrze, no to zobaczmy jak liczy Kudłatek: jeden, dwa, trzy, dziurawy kasztan, pięć, sześć, siedem, mały kasztan, dziewięć, … [pacynka zaczyna liczyć kasztany, używa przymiotników zamiast niektórych liczebników, przelicza wszystkie kasztany i podaje właściwy wynik, ale stosuje niewłaściwe nazwy]. - Czy Kudłatek dobrze liczył? - Źle liczył. - A co źle robił? - Mówił: dziurawy kasztan, mały kasztan. - A nie można tak liczyć? - Nie! - No to pokaż Kudłatkowi jak ty liczysz. [dziewczynka przelicza kasztany prawidłowo, podczas jej przeliczania wskazuję łapką pacynki kolejne kasztany]. - Widzisz Kudłatku jak się liczy? Nie można mówić dziurawy kasztan, mały kasztan. - Sprawdźmy, może już się nauczył. Jeden, dwa, trzy, … [Pacynka zaczyna liczyć kasztany, ale nie liczy po koleii, przeskakuje niektóre kasztany.] - Czy Kudłatek dobrze policzył? - Źle liczył, bo opuszczał kasztany. - A nie wolno tak liczyć? - Nie. - No to pokaż mu jeszcze raz jak ty liczysz [dziewczynka ponownie przelicza kasztany prawidłowo]. - Widzisz Kudłatku, nie można opuszczać kasztanó, trzeba liczyć po kolei. - Zobaczymy, może już umie liczyć. Jeden, dwa, trzy, … [pacynka liczy garściami]. - A czy teraz Kudłatek dobrze liczył? - Znowu źle. - A co źle robił? - Przesuwał po kilka kasztanów. - A garścią nie można liczyć? - Nie można. - Pomożesz mu ułożyć kasztany? [pacynka z dzieckiem układa kasztany w rządek] - No to pokaż mu jeszcze raz jak się liczy. [dziewczynka przelicza prawidłowo] - Może już się nauczył. Jeden, dwa, trzy, … [ pacynka liczy dwa razy ten sam kasztan] - Czy teraz Kudłatek dobrze liczył? - Znowu źle. - A co źle robił? - Liczył po dwa razy kasztany. - A nie można liczyć dwa razy tego samego? - Nie, nie można. - No to sprawdźmy, może już się nauczył. Jeden, dwa, trzy, … [pacynka zaczyna liczyć od środka] - A tym razem dobrze policzył? - Źle, nie liczył od początku. - A nie można liczyć od środka? - Nie można. - A odkąd się liczy? - Od tego kasztana do tego albo odwrotnie [dziewczynka pokazuje z lewej do prawej i na odwrót]. - Widzisz Kudłatku, nie można mówić dziurawy kasztan, nie można przeskakiwać, nie można liczyć garścią, nie można liczyć dwa razy tego samego i nie można liczyć od środka. Zobaczmy, może już się nauczył. Jeden, dwa, trzy, … [ pacynka liczy poprawnie]. - Czy tym razem dobrze policzył? - Tak, dobrze. - Ile jest wszystkich kasztanów? - 18. Patrycja świetnie się czuje w roli eksperta, wie, kiedy pacynka liczy poprawnie, a kiedy robi błędy. Potrafi opisać słowami, jakie błędy popełnia i jak wygląda poprawne liczenie. Zasady wyjaśnia kompletnie i zrozumiale. Patrycja wie, że ostatni wypowiedziany liczebnik ma podwójne znaczenie- oznacza ten kasztan i moc zbioru. Dziewczynka prezentuje wysoki poziom kompetencji, charakterystyczny dla dzieci w jej wieku.
Respektowanie umów - Patrycjo, czy chcesz rozwiązać zadanie? - Tak. - Zobacz Pati, teraz zagramy w taką grę: najpierw ty rzucisz kostką, a później Kudłatek. Ten kto będzie miał więcej wygrywa. Rzucaj pierwsza. [dziewczynka rzuca kostką] - Ile masz? - Cztery. - [ Kudłatek rzuca kostką, ma 2., przystawiam ucho do pacynki] - On mówi, że ma dwa, i że to jest więcej niż cztery. - Dwa to mniej niż cztery. - Dobrze, spróbujmy jeszcze raz. Rzucaj. [dziewczynka rzuca kostką] - Trzy. - [pacynka rzuca kostką, ma 1., znowu przystawiam ucho do kukiełki] - Kudłatek mówi, że ma jeden, i że to jest więcej niż trzy. - Nie jest. - Zagrajmy jeszcze raz. Kudłatku, nie oszukuj. [dziewczynka rzuca kostką] - Cztery. [pacynka rzuca i ma 2., przystawiam ucho do pacynki] - On mówi, że ma dwa, i że to jest więcej, i że to on wygrał. - Cztery jest większe od dwa, to ja wygrałam. - To może on nie umie grać i nie wie ile to jest mniej, a ile więcej? Wytłumaczysz mu? - Tak. Najpierw jest jeden, dwa, trzy i dopiero cztery. Cztery to więcej niż dwa. - Zrozumiałeś? No to zagrajmy jeszcze raz. [ dziewczynka rzuca] - Mam 6. [kukiełka rzuca] - Kudłatek mówi, że ma 6, i że jest remis. - Tak. - No to jeszcze raz. [dziewczynka rzuca] - Trzy. [Kudłatek rzuca] - On mówi, że ma pięć, i że wygrywa. - Dobrze. - Dziękuję Patrycjo, że nauczyłaś Kudłata grać kostką. Dla Patrycji wszystko jest proste, rozumie umowy i stosuje się do nich. Od razu zauważa, że pacynka nie rozumie ile to jest więcej, a ile mniej, i że dlatego nie przestrzega zasad gry. Patrycja umie wszystko wytłumaczyć za pomocą słów i gestów. Kiedy Kudłatek zaczyna grać poprawnie, od razu to zauważa.
Porównywanie liczebności zbiorów - Chcesz rozwiązać zadanie? - Tak. - Spójrz Patrycjo, to są fasolki [robię okrąg dookoła fasolek], a to są kasztany [robię okrąg dookoła kasztanów]. - Jak myślisz czego jest więcej? [zsuwam kasztany i fasolki razem, przesuwając je bliżej dziecka, dziewczynka ocenia ilość wzrokowo]. - … fasolek. - Sprawdź żebyśmy wiedziały dokładnie. [ Patrycja przelicza fasolki] - Ile jest fasolek? - 19. [ dziewczynka liczy kasztany] - Ile jest kasztanów? - 17. - To czego jest więcej? - Fasolek. - Bardzo dobrze. A da się jeszcze inaczej sprawdzić? - Mhm… Tak, możemy je ułożyć. - Jak? [dziewczynka układa parami] - Fasolek jest więcej. - Świetnie. Bardzo Ci dziękuję. Patrycja prezentuje wysoki poziom kompetencji. Prawidłowo przelicza elementy zbiorów, wie jednak, że jest jeszcze drugi sposób sprawdzenia- dobranie w pary. Za każdym razem wie, czego jest więcej.
Dodawanie i odejmowanie w zakresie dziesięciu - Patrycjo mam dla Ciebie jeszcze jedno zadanie. Chcesz je rozwiązać? - Tak. - Zobacz, mam tu fasolki [10.], podziel je tak żebyśmy miały po równo. [ zaczynam rozdzielać fasolki, następnie dziewczynka kończy je rozdzielać] - Policz swoje. [dziewczynka liczy swoje, a ja swoje] - Ja mam 5. A Ty? - Też mam 5. - Mamy tyle samo? - Tak. - Dobrze. Mam 5. fasolek. Daj mi 3. [liczę każdy składnik osobno] - 5. dodać 3. [ zakrywam fasolki na ok. 3-4 s.] ile to jest? - … 8. [ pomaga sobie palcami] - [odsłaniam i przeliczam fasolki] - Dobrze. Mam 8. fasolek. Zabieram 4. - 8. odjąć 4. Ile to jest? [zakrywam fasolki] - … 4. [odsłaniam i przeliczam fasolki] - Mam 4. fasolki. Daj mi 2. - 4. dodać 2. Ile to jest? [zakrywam fasolki] - 6. [odsłaniam i przeliczam fasolki] - Mam 6. fasolek. Zabiorę 3. - 6. odjąć 3. Ile to jest? [zakrywam fasolki] - 3. [operuje palcami] - Dobrze, pięknie liczysz. Dziękuję Ci bardzo. Dla Patrycji wszystko jest łatwe: rozdzielenie ziaren po równo, liczenie ich i podawanie właściwych wyników. Dziecko umie podać wynik, kiedy fasolki są jeszcze zasłonięte- kiedy nie radzi sobie z liczeniem w pamięci, pomaga sobie liczeniem na palcach.
Możliwe przyczyny trudności w uczeniu się
Stan dziecka po urodzeniu (przebieg porodu, kondycja noworodka, Apgar), aktualny stan zdrowia Patrycja urodziła się w 39. tygodniu ciąży, poród przebiegał prawidłowo siłami natury, pierwszy okres porodu trwał 3h, drugi 25min. Dziecko uzyskało 10.pkt. w skali Apgar. Szpital opuściło po 3. dniach w stanie dobrym. Obecnie Patrycja nie choruje na żadne choroby przewlekłe, jej stan zdrowia jest dobry.
Rozwój motoryczny (w pierwszych latach życia, aktualny poziom motoryki) Patrycja w wieku 11.m-cy zaczęła chodzić, mając 1,5 roku dość sprawnie posługiwała się już łyżką i widelcem, cały czas przejawiała się u niej lateralizacja prawostronna i taka też się wykształciła. Obecnie Patrycja jest sprawna manualnie- prawidłowo trzyma narzędzie piśmiennicze, z łatwością posługuje się nożyczkami, ma dobry tonus mięśniowy, prawidłowo porusza się na zajęciach ruchowych- potrafi odtworzyć większość demonstrowanych figur/ruchów.
Rozwój mowy (w okresie wczesnego dzieciństwa, aktualny poziom sprawności językowej, zasób słownikowy, poprawność gramatyczna) W wieku 2.lat posługiwała się pojedynczymi słowami wymawianymi poprawnie, bez uproszczeń [babcia, bułka, pies]. W wieku 3. lat sprawnie operowała prostymi zdaniami. Obecnie Patrycja posługuje się bogatym słownictwem, jej wypowiedzi są ciekawe i poprawne gramatycznie.
Charakterystyka sfery emocjonalno-motywacyjnej (odporność emocjonalna w sytuacjach trudnych, poczucie własnej wartości, poziom motywacji, reakcje na niepowodzenia, reakcje somatyczne) Dziecko ma dobrą odporność emocjonalną, czasem traci poczucie własnej wartości [w sytuacjach, w których nie jest pewna czy ma rację, nie jest pewna odpowiedzi]. Nieliczne niepowodzenia działają na nią motywująco.
Funkcjonowanie w sferze poznawczej (poziom samodzielności intelektualnej, wyuczona bezradność intelektualna, uwaga, pamięć) Patrycja jest bardzo samodzielna, świetnie radzi sobie z wszelkimi zadaniami, jest chętna do nauki i poznawania nowych rzeczy, sama chętnie docieka, jeśli coś ją zainteresuje.
Funkcjonowanie w grupie przedszkolnej/klasie szkolnej (pozycja społeczna, akceptacja, izolowanie, odrzucenie) Patrycja dobrze funkcjonuje w grupie przedszkolnej, dzieci ją lubią, lubi przewodzić i to czasem stwarza drobne konflikty.
Sytuacja wychowawcza w domu
Typ i skład rodziny dziecka Patrycja mieszka z rodzicami i młodszą siostrą [3.lata] oraz dziadkami.
Poziom zapewnienia podstawowych potrzeb dziecka przez rodziców (opiekunów) Rodzice poświęcają dużo czasu dzieciom, starają się zapewnić wszystkie potrzeby.
Wykształcenie rodziców, poziom kulturalny rodziny Ojciec- wykształcenie średnie zawodowe [mechanika] Matka- wykształcenie średnie zawodowe [ekonomia]
Status materialny rodziny Status materialny rodziny dobry, dzieciom nic nie brakuje pod tym względem. Matka pracuje w urzędzie [8h/dziennie], ojciec pracuje za granicą [przyjeżdża co 2. m-ce na ok. 1,5 tygodnia, obecnie od miesiąca przebywa na chorobowym].
Styl wychowawczy rodziców (opiekunów) Rodzice starają się wychowywać dzieci liberalnie, jednak dziadkowie często są raczej konserwatywni. Dziecku poświęcane jest dużo uwagi, widoczne jest kiedy wraca ojciec- dziewczynka jest bardziej ożywiona, nie może doczekać się powrotu do domu.
Zainteresowanie rodziców (opiekunów) problemami dziecka, kontakt z wychowawcą, nauczycielami, obecność na zebraniach (wywiadówkach) Rodzice bardzo zainteresowani swoimi dziećmi, kontakt z wychowawcą bardzo dobry [telefoniczny i meilowy], obecni na każdym zebraniu [głównie matka].
Reakcja rodziców na trudności i niepowodzenia (np. niedostrzeganie, usprawiedliwianie, obwinianie dziecka, obwinianie nauczycieli, bagatelizowanie, porównywanie do siebie, szukanie konstruktywnych rozwiązań, radzenie się) Rodzice starają się szukać rozwiązań, jeśli jest taka potrzeba radzą się specjalistów.
Dotychczas podjęte działania
Czy dziecko było badane w poradni psychologiczno-pedagogicznej? Jeśli tak, to kiedy, jaka była diagnoza i jakie zalecenia? Nie.
Czy dziecko było albo jest objęte systematyczną pracą dydaktyczno-wyrównawczą albo korekcyjno-kompensacyjną? Jeśli tak, to jaką i kiedy? Nie.
Inne działania i formy pracy dotychczas podjęte przez nauczyciela i rodziców Brak.
Prognoza
Prognoza rozwoju/postępów w nauce do końca roku szkolnego przy dotychczasowym sposobie funkcjonowania Patrycja świetnie się rozwija i funkcjonuje w grupie przedszkolnej. Poziom jej kompetencji jest wysoki, co prognozuje, że nie będzie mieć większych problemów z podjęciem nauki matematyki na sposób szkolny. Umiejętności z zakresu dziecięcego liczenia ma opanowane, respektuje zasady i potrafi odróżnić prawidłowe liczenie od złego.
Projekt pracy z dzieckiem
Planowane formy pomocy (indywidualizacja pracy, możliwości kierowanego samokształcenia, współpraca z rodzicami, objęcie zajęciami dodatkowymi - dydaktyczno-wyrównawczymi, korekcyjno-kompensacyjnymi) Patrycja świetnie sobie radzi, dlatego warto byłoby zaoferować jej zajęcia dodatkowe dla dzieci zdolnych, dzięki którym mogłaby rozwijać swoje umiejętności i kompetencje.
Data prowadzenia obserwacji i badań diagnostycznych						07.-08.11.2012r.
Opracowała:		Magdalena Kantorczyk

---