Elektrodiagnostyka 25.04.2008
Umożliwia badanie pobudliwości nerwów i mięsni przy użyciu prądu stałegi i impulsowych
Celem jest:
wykazanie zmian pobudliwości nerwowo-mięśniowej w stanach chorobowych:
a) rodzaj uszkodzenia
b) lokalizacja uszkodzenia
c) stopień uszkodzenia
d) kontrola skuteczności leczenia
Metody rozpoznawcze
Kliniczne metody badania układu nerwowo-mięśniowego
Elektrodiagnostyka
Elektromiografia - rejestracja i ocena czynnościowych potencjałów mięśnia
Stopnie uszkodzenia nerwów
I° neuropraksja:
- uszkodzenie osłonki mielinowej (akson nieuszkodzony)
- następstwem jest przejściowe zahamowanie/zmniejszenie przewodnictwa nerwowo-mięśniowego
- zwykle po kilku tyg-miesiącach funkcja nerwu powraca
- przyczyny: uraz, ucisk, krwiak, odmrożenie, niedokrwienie
II° aksonotmesis:
uszkodzenie osłonki mielinowej i częściowe uszkodzenie aksonu
III° neurotmesis:
- uszkodzenie osłonki mielinowej i całkowite uszkodzenie aksonu
Prawo skurczu Du Bois - Reymonda
Skurcz mięśnia podczas przepływu prądu stałego nie jest wywołany samym przepływem prądu lecz szybką zmianą natężenia prądu podczas zamykania i otwierania obwodu prądu
Podczas przepływu prądu stałego mięsień się nie kurczy
Prawo skurczu Pfügera
Podczas zamykania obwodu prądu stałego (galwanicznego) skurcz mięśnia zachodzi najpierw pod katodą (-) i jest silniejszy niż skurcz pod anodą (+) (KZS>AZS)
Podczas otwierania obwodu prądu stałego jest odwrotnie (AOS>KOS)
Przy jednakowym natężeniu prądu skurcz zamknięcia katody > skurcz otwarcia anody (KZS>AOS)
Przepływ prądu stałego powoduje pod katodą (-) ↑pobudliwości mięśnia (katelectronus) a pod anodą ↓pobudliwości mięśnia (anelectronus)
Punkty motoryczne mięśnia
Bezpośredni:
- odpowiada miejscu wniknięcia nerwu do mięśnia
lokalizacja wg tablic
Pośredni:
- odpowiada miejscu najbardziej powierzchownego przebiegu nerwu dla danego mięśnia
- lokalizacja wg tablic
Metody elektrodiagnostyki
Jednobiegunowa (jednoelektrodowa):
- elektroda czynna (mniejsza) połączona z biegunem (-) katodą w punkcie motorycznym mięśnia
- elektroda bierna (większa) połączona z biegunem (+) anodą obwodowo (odcinek C dla kkg; odcinek L/S dla kkd)
Dwubiegunowa (dwuelektrodowa):
- elektroda (-) katoda i elektroda (+) anoda umieszczone w okolicach przyczepów mięśnia na granicy mięśnia i jego ścięgna
- Katoda (-) w części bliższej, anoda (+) w części dalszej
Jakościowe - obserwacja rodzaju siły skurczu mm w odpowiedzi na określony impuls elektryczny
Pobudliwość obwodowych nerwów ruchowych (prąd galwaniczny przerywany)
Test Langego (prąd impulsowy średniej częstotliwości)
Test Erba (prąd galwaniczny i neofaradyczny)
Odczyn zwyrodnienia
Ilościowe - ilościowe określanie wieklości fizycznych które stanowią miarę pobudliwości mm
Reobaza
Chronaksja
Krzywa i/t
Współczynnik akomodacji
Elektrodiagnostyka pozwala
Ustalić czy proces toczy się w nerwie czy mięsniu
Określić stopień uszkodzenia
Wnioskować o rokowaniach
Dobrać właściwe leczenie
Rola pomocnicza w ocenie klinicznej
Metody jakościowe
Reakcja układu nerwowo - mięśniowego na prąd stały
Prawidłowy mięsień reaguje skurczem na prąd stały (przy otwieraniu/zamykaniu obwodu) o natężeniu 2-18 mA
Mięsień nadpobudliwy nawet 0,5 mA
Mięsień częściowo odnerwiony > 20 mA
Mięsień całkowicie odnerwiony w punkcie motorycznym nerwu nie reaguje a przy stymulacji bezpośredniej reaguje skurczem robaczkowym przy natężeniu >> 20 mA
W warunkach patologicznych zachodzą różnice w:
Zmiana pobudliwości nerwu lub mięśnia
Odchylenia od prawa skurczu
Galwanotonus - skurcz tężcowy mm zachodzący pod wpływem prądu impulsowego utrzymujący się również w czasie przerw w dopływie prądu
Wskazuje na nadmierną pobudliwość
Występuje w
stanach zapalnych nn ruchowych i tężyczce
warunkach prawidłowych przy bardzo dużym natężeniu prądu
stanach patologicznych
W stanach patologicznych mogą wystąpić odchylenia od prawa skurczu
AZS > KZS lub KZS = AZS
Praktyczna ocena jakościowa wpływu impulsu prądu stałego na mm opiera się na:
określeniu wartości natężenia prądu świadczącej o jego pobudliwości ( czy skurcz wywołuje słaby czy silny prąd)
stwierdzeniu czy skurcz mm występuje zgodnie z prawem skurczu
obserwacji nasilenia i charakteru skurczu mm
Ocena nasilenia i charakteru skurczu ma większą wartość diagnostyczną od stwierdzonego odwrócenia prawa skurczu.
Skurcz leniwy (robaczkowy) - świadczy o uszkodzeniu obwodowego nerwu ruchowego (najczęściej)
Pobudliwość obwodowych nerwów ruchowych
Metoda jednobiegunowa (jakościowa)
Ocena reakcji mięśnia na prąd stały (galwaniczny przerywany) w punkcie pośrednim (punkt motoryczny nerwu)
Imp ∏ o T imp. 1 ms
Ustala się natężenie prądu (mA) konieczne do wywołania skurczu mięśnia
Badanie wykonuje się symetrycznie
Wyniki:
symetryczna odpowiedź mięśnia (jednakowa wartość natężenia w mA) ⇒ prawidłowe unerwienie mięśnia
asymetryczna odpowiedź mięśnia (różnica natężenia kilku mA) ⇒ mięsień częściowo odnerwiony
brak odpowiedzi mięśnia po jednej stronie ⇒ całkowite odnerwienie mięśnia
Reakcja układu nerwowo-mięśniowego na prąd faradyczny i neofaradyczny
Służy do określania odczynu zwyrodnienia
Prąd ten wywołuje skurcz tężcowy mm utrzymujący się przez cały czas przepływy prądu
W prądzie neofaradycznym jest możliwość pomiaru wartości szczytowej
Test Langego
Polega na drażnieniu mięśnia prądem impulsowym średniej częstotliwości (4000 Hz = 4 kHz) o T imp. 300 ms
Wyniki:
skurcz mięśnia ⇒ prawidłowe unerwienie mięśnia
brak skurczu ⇒ mięsień odnerwiony
Test Erba (galwaniczno-neofaradyczny)
Mięsień jest drażniony bezpośrednio i pośrednio najpierw prądem galwanicznym przerywanym (imp. ∏, T imp. 1 ms) a potem neofaradycznym (T imp. 1 ms, Tp. 19 ms, f=143 Hz)
Służy do oceny odczynu zwyrodnienia
Wyniki
Częściowy odczyn zwyrodnieniowy:
↓pobudliwości mięśnia po stymulacji pośredniej/bezpośredniej prądem galwanicznym
↓pobudliwości mięśnia po stymulacji pośredniej/bezpośredniej prądem neofaradycznym
Całkowity odczyn zwyrodnieniowy:
leniwy (robaczkowy) skurcz mięśnia po stymulacji bezpośredniej prądem galwanicznym
brak odpowiedzi po stymulacji pośredniej prądem galwanicznym
brak odpowiedzi po stymulacji pośredniej/bezpośredniej prądem neofaradycznym
Odczyn zwyrodnienia (RD- reakcja degeneracji) -
Powstaje w wyniku zmian zachodzących w m na skutek jego odnerwienia.
Występuje po kilku lub kilkunastu dniach w zależności od stopnia uszkodzenia
Występuje częściowy lub całkowity
Badanie polega na pobudzeniu mm do skurczu prądem stałym przerywanym (impulsem prostokątnym) oraz asymetrycznym prądem przemiennym (prądem faradycznym) lub neofaradycznym w sposób pośredni (przez nerw) a także bezpośrednio
Zmiany pobudliwości zachodzące w odczynie zwyrodnienia
Rodzaj pobudzenia |
Częściowy odczyn zwyrodnienia (pobudliwoś) |
Całowoty ocdczyn zwyrodnienia (pobudliwość) |
|
Prąd faradyczny lub neofaradyczny |
Pośrednio |
↓ |
Brak |
|
Bezpośrednio |
↓ |
Brak |
Prąd stały przerywany |
Pośrednio |
↓ |
Brak |
|
Bezpośrednio |
↓ |
Leniwy skurcz robaczkowy |
Metody ilościowe
Reobaza
Najmniejsze natężenie prądu impulsowego (imp. ∏, T imp. 1000 ms) wywołujące minimalny skurcz mięśnia
Określana w mA
Im wyższa reobaza tym mniejsza pobudliwość mięśnia
Metoda dwubiegunowa (elektroda (-)K w punkcie motorycznym mięśnia, elektroda (+)A obwodowo na tym samym mięśniu)
Natężenie prądu imp.∏ o T imp. 1000 ms zwiększa się do momentu uzyskania minimalnego skurczu mięśnia i odczytuje się wartość natężenia (reobaza) w mA
Zdrowy mięsień ma reobazę ok. 5 mA
Chronaksja
Polega na oznaczaniu chronaksji tkanek pobudliwych (nerw, mięsień) za pomocą chronaksymetru
Chronaksja jest miarą pobudliwości tkanek
Jest to najkrótszy czas impulsu prądu stałego (o natężeniu równym 2-krotnej reobazie), który wywołuje minimalny skurcz mięśnia
Mierzona jest w milisekundach (ms)
Chronaksję wyznacza się:
z krzywej i/t (najpierw wyznacza się reobazę potem zwiększa natężenie równe 2 x reobazie i wyznacza najkrótszy czas imp po, którym zachodzi skurcz mięśnia)
odczytuje z chronaksymetru
Im wyższa chronaksja tym mniejsza pobudliwość mięśnia
Zdrowy mięsień ma chronaksję < 1 ms
Odnerwiony mięsień ma chronaksję ok. 50-200 ms
Krzywa i/t
Jest to graficzna zależność stopnia pobudliwości mięśnia (zależna od czasu trwania impulsu (ms) i natężenia impulsu (mA))
Ocena krzywej i/t pozwala określić pobudliwość nerwowo-mięśniową
Mając krzywą i/t można wyznaczyć reobazę badanego mięśnia (wartość natężenia odpowiadająca impulsowi prostokątnemu o czasie 1000 ms) oraz chronaksję (punkt na krzywej i/t = 2 x reobazie)
Krzywa i/t może być wyznaczana za pomocą imp ∏ lub ∆
T imp (ms) oznaczamy na rzędnej X a natężenie prądu (mA) na rzędnej Y
Metoda jednobiegunowa lub dwubiegunowa
W zdrowym mięśniu wzrost natężenia prądu (mA) powoduje skrócenie czasu (ms) potrzebnego do wywołania skurczu mięśnia
wyniki
Mięsień zdrowy:
- przebiega parabolicznie od góry do dołu
- w lewej części wykresu przebiega stromo (imp o krótkim czasie)
- w prawej części równolegle do osi X (imp o długim czasie)
- wartość reobazy wynosi ok. 5 mA
- przebiega parabolicznie od góry do dołu
- w lewej części wykresu przebiega stromo (imp o krótkim czasie)
- w prawej części równolegle do osi X (imp o długim czasie)
- wartość reobazy wynosi ok. 5 mA
Mięsień częściowo odnerwiony:
- krzywa i/t ulega przesunięciu w prawo i do góry
- jej przebieg dla imp krótkich jest bardziej stromy
- obecne są załamki i wierzchołki
- wartość reobazy > 5 mA
- krzywa i/t ulega przesunięciu w prawo i do góry
- jej przebieg dla imp krótkich jest bardziej stromy
- obecne są załamki i wierzchołki
- wartość reobazy > 5 mA
Mięsień całkowicie odnerwiony:
- krzywa i/t ulega przesunięciu max w prawo i do góry
- krótkie imp nie powodują odpowiedzi mięśnia (skurcz)
- do wywołania skurczu mięśnia są potrzebne wysokie natężenia prądu (> 20 mA)
- wartość reobazy wynosi >> 5 mA (20-25 mA)
- krzywa i/t ulega przesunięciu max w prawo i do góry
- krótkie imp nie powodują odpowiedzi mięśnia (skurcz)
- do wywołania skurczu mięśnia są potrzebne wysokie natężenia prądu (> 20 mA)
- wartość reobazy wynosi >> 5 mA (20-25 mA)
Znaczenie krzywej i/t
Porównanie przebiegu krzywej i/t powstałej przy użyciu impulsów prostokątnych i trójkątnych pozwala na dokładną ocenę pobudliwości badanego mięśnia
Gdy mięsień reaguje skurczem na impulsy prostokątne a nie reaguje na impulsy trójkątne (o tym samym natężeniu i czasie trwania) to jest to prawidłowo unerwiony mięsień
Gdy mięsień reaguje skurczem na impulsy trójkątne to świadczy to o jego odnerwieniu i poważnym uszkodzeniu
Zmiana wyglądu krzywej i/t (przesuwanie w lewo i w dół) świadczy o powrocie mięśnia do zdrowia
Wyznaczenie krzywej i/t przed i po leczeniu może być dobrym wskaźnikiem skuteczności leczenia
Współczynnik akomodacji
Jest to zdolność adaptacji układu nerwowo-mięśniowego do prądu impulsowego (∏,∆)
Do jego wyznaczenia potrzebna jest znajomość reobazy o T imp 1000 ms dla prądu impulsowego (∏,∆)
Wsp A = ilorazowi reobazy (mA) prądu imp ∆ do reobazy (mA) prądu imp ∏ o T imp 1000 ms
Norma 2-4
Poniżej 2 - częściowe odnerwienie mięśnia
Poniżej 1 - całkowite odnerwienie mięśnia
Ponad 5 - nerwica wegetatywna
1