historia anime - tam kilka początkowych tytułów (tzn. najwcześniejszych czy coś) i to już mam. - jest
twórcy anime - najpopularniejsi - tworzy się.
<3 cechy charakterystyczne anime - jest
<3 rodzaje postaci - jest
<3 gatunki - jest.
najpopularniejsze tytuły.
Nazwa anime oznacza - z angielskiego - animation. Oznacza „filmy animowane”, a w Japonii określa się w ten sposób dosłownie wszystko, co animowane - nieważne czy japońskie, chińskie, amerykańskie - byle, by animowane. Jednak poza Japonią słowo to określa jedynie japońską animację.
Cechy charakterystyczne
- Duże oczy
- Włosy cieniowane w dość
oryginalny, specyficzny sposób
- Tzn. Super Deformed - styl, w jakim rysuje się mangę i anime. Chodzi o to, że postaci przedstawiane są w sposób uproszczony, wręcz karykaturalny.
Rodzaje postaci
Bishōnen
Bishōneni to młodzi, wyidealizowani z wyglądu, niemal kobiecej urody mężczyźni. Są szczupli i nieumięśnieni, często mają długie, zwężające się ku dołowi brody.
(Soubi z Loveless i Takumi Usui z Kaichou wa Maid-sama!)
Bishōjo
Po japońsku terminem tym określa się piękną dziewczynę. Dziewczęta takie występują w prawie każdym gatunku anime. Są wyidealizowane, mają zazwyczaj obfity biust.
(anime Green Green)
Yamato nadeshiko
Tym terminem określa się „idealne japońskie kobiety”, tradycyjnie wychowane, posłuszne głowie rodziny, pokorne, lojalne, o szerokiej wiedzy i umiejętnościach utrzymywania domu. Powinny także odznaczać się tradycyjnym ubiorem.
(Aoi Sakuraba z Ai Yori Aoshi)
Moe
Postaci odznaczające się sympatycznymi dla widza cechami. Zazwyczaj są niezdarne, roztargnione, niewinne, słodkie i głupiutkie.
(Chiyo Tsukidate ze Strawberry Panic)
Tsundere
Osobowość tsundere cechuje zwykle bardzo zimna postawa, przejawiająca się ignorowaniem lub wrogością w stosunku do protagonisty lub otoczenia. W miarę rozwoju fabuły, uczucia tych postaci przybierają zupełnie inną formę, jak uznanie czy nawet zauroczenie. Termin odnosi się zarówno do kobiet jak i do mężczyzn.
(Train Hartnett z Black Cat)
Yandere
Te postacie można uznać poniekąd za przeciwieństwotsundere, jako że z początku zwykle są miłe i nieśmiałe, a potem, z powodu jakiegoś wydarzenia, coś w nich „pęka” i stają się niezrównoważone psychicznie lub wpadają w psychozę. Zdolne są wtedy nawet do morderstwa. Termin yandere zarezerwowany jest prawie wyłącznie dla bohaterek, które podkochują się w głównym bohaterze.
(Shion Sonozaki z Higurashi no naku koro ni)
Yangire
Postać posiadająca cechy yangire, zachowuje się identycznie, ale przemiana następuje z innych powodów. Postacie yangire w stan psychotyczny wpadają z zazdrości, irytacji lub podobnych powodów, ale nie z miłości i nie koniecznie ze względu na protagonistę, jak w przypadku yandere.
(Rena Ryugu z „Higurashi no naku koro ni”)
Catgirl
Dosłownie `dziewczyna-kot'. Kobieta lub dziewczyna z kocimi uszami, ogonem albo innym atrybutem charakterystycznym dla kociego ciała. Charakteryzują się szczególnie słodkim (kawaii) wyglądem, noszą za duże rękawiczki z pazurkami oraz buty przypominające wyglądem kocie łapy. Charakteryzują się również łobuzerskim charakterem. Istnieją także catboys.
(Ritsuka z Loveless; ktoś z Tsukuyomi Moon Phase)
Kemono
Po japońsku `zwierzę'. W sztuce japońskiej są to fikcyjne postaci mające wygląd różnych zwierząt, posiadające jednak ludzkie cechy i zachowania. Pojawiają się one na obrazach, w mangach, anime oraz grach komputerowych, wiele z nich znanych jest na całym świecie. Kemono pojawiały się już w sztuce epoki Muromachi.
(Pluto z Kuroshitsuji)
Tsukkomi i Boke
Tsukkomi i boke są parą komików, biorących udział w scenkach humorystycznych. Boke gra postać mało inteligentną, mającą skłonności do zapominania i złej interpretacji, natomiast tsukkomi wtrąca się i poprawia błędy bokego, czemu często towarzyszy uderzenie w głowę tego ostatniego jakimś slapstickowym rekwizytem. W anime wykorzystuje się ten element dość często w scenkach humorystycznych.
(Kannagi Ayano i Yagami Kazuma z Kaze no Stigma)
Shinigami
Shinigami to dosłownie Bogowie śmierci.
(Byakuya Kuchiki z Bleacha)
Historia Anime
Od czegoś musiało się zacząć
Anime zaczęło się tworzyć na początku wieku XX, jakby inspirowane na animacji zachodnich twórców. Astro Boy powstał w 1963 roku, został stworzony przez Osamu Tezukiego. Opowiada o przygodach robota, stworzonego przez doktora Tenma, którego syn zginął w wypadku samochodowym. Doktor, tworząc Astro, chciał wypełnić pustkę po dziecku, jednak z czasem przekonuje się, że jest to niemożliwe. Oczywiście - w ostateczności - zadaniem Astro jest zwalczanie zła i niesprawiedliwości. Na podstawie tego anime powstał animowany komputerowo film fabularny - głosy podkładał między innymi Nicolas Cage; a także gra komputerowa.
Rupan sansei (Lupin III) to jedno z najlepszych anime z tamtego okresu. Zostało stworzone przez Kazuhiko Kato. Opowiada o losach gangu złodziei, prowadzonego przez Arsene Lupin III. Anime doczekało się serialu telewizyjnego, a także gry komputerowej.
Mazinger Z został stworzony przez Go Nagai. W anime chodzi o to, że ludzkości zagraża niejaki doktor Hell i jego armia mechanicznych bestii. Na drodze jednak staje mu nowy bohater Mazinger Z, gigantyczny robot zbudowany z niezniszczalnego metalu i wyposażony w arsenał zaawansowanej broni. Pilotowaniem Mazingera Z zajmuje się impulsywny nastolatek Kouji Kabuto, który stara się pomścić śmierć dziadka.
Gatunki anime
Mecha - przykład: Sousei no Aquarion, twórca Shouji Kawamori
Podgatunek shōnen, w którym występują wielkie człekokształtne maszyny, prowadzone przez pilotów znajdujących się w ich wnętrzu lub, rzadziej, na odległość. Anime takie masowo realizowano w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, ale nawet dziś powstaje spora liczba takich produkcji. Mechy wyposażane są bardzo różny arsenał - od mieczy, kul na łańcuchach, kos i tarcz, poprzez pistolety, noże, strzelby, karabiny snajperskie, po zasobniki z rakietami, lasery i wszelkie wymysły autorów science-fiction. Wiele mechów potrafi przechodzić transformacje.
Głównymi bohaterkami są w nim młode dziewczyny lub dziewczynki, które posiadają nadprzyrodzone lub magiczne zdolności. Walczą przy ich pomocy ze złem lub chronią świat przed jakimś zagrożeniem. Zawsze kierują nimi szlachetne pobudki, takie jak miłość czy sprawiedliwość. Towarzyszyć im może małe stworzenie mówiące ludzkim głosem (familiar), posiadające magiczną moc, a często w roli doradcy lub jako element humorystyczny. Dziewczyny takie przed użyciem mocy zwykle wypowiadają jakąś inkantację i przechodzą specjalną transformację, po której zmieniają swą postać i zyskują niezwykłe umiejętności. Jeśli są w grupach, potrafią łączyć swe moce, w zależności od złożoności problemu, z którym przychodzi im się akurat zmierzyć. Przy wykonywaniu magicznych zaklęć korzystają z różdżek, pierścieni, magicznych kart bądź amuletów.
Mangi i anime opowiadające o miłości między mężczyznami. Obecnie odchodzi się w Japonii od używania tego określenia na rzecz terminu boys love. Zazwyczaj jest to lekka odmiana yaoi, choć nie jest to regułą, bowiem zdarzają się wydawnictwa w tym gatunku zawierające rysowaną erotykę, co jest domeną yaoi. Główna różnica między oboma gatunkami jest zazwyczaj taka, że w shōnen-ai większy nacisk kładziony jest na rozwój postaci i uczuciowość związku, a w yaoi na cielesny jego aspekt.
Ecchi - przykład: Golden Boy, twórca Tatsuya Egawa
W ecchi temat seksu jest tam jedynie poruszany, często w sposób żartobliwy. Wykorzystuje się tu znacznie mniej prowokacyjne elementy rysowanej erotyki. Nie obrazuje się seksu i nie pokazuje narządów płciowych. Do elementów graficznych charakteryzujących te wydawnictwa zaliczyć można prowokacyjny ubiór (obcisłe stroje i kostiumy, podkreślające kobiece krągłości), przesadzone kobiece atrybuty, ukazywanie nagich piersi, czy stosowanie specjalnych ujęć, mających na celu ukazać bieliznę bohaterek. Ponadto w produktach opatrzonych tym określeniem umieszcza się postaci nieświadome swej seksualności, niewinne, łatwo wpadające w zakłopotanie (moé), których wdzięki są oczywiście eksponowane.
Yaoi - przykład: Gravitation, twórca Maki Murakami
Twarda odmiana mangi i anime o związkach homoseksualnych. Yaoi jest akronimem słów yama nashi, ochi nashi, imi nashi, co oznacza `bez nastroju, bez celu, bez znaczenia'. W tego typu wydawnictwach, w odróżnieniu od shōnen-ai, fabuła ograniczona jest do niezbędnego minimum, osobowości postaci są opisywane bardzo skromnie, a główny nacisk kładziony jest na seksualność takiego związku. Są jednak tacy, którzy twierdzą, że różnice między yaoi a shōnen-ai są płynne i obie definicje nie są jednoznaczne. W Yaoi występuje podział ról w związkach: same - jest to „prawdziwy mężczyzna”, osoba dominująca w związku, najczęściej starsza. Cechują się doroślejszym wyglądem, wyższą i potężniejszą sylwetką; zazwyczaj są niemili i dość powściągliwi w uczuciach. Uke - zazwyczaj są dość dziewczęcy, spontaniczni, niczym młodzi chłopcy; są wrażliwi, czuli, łatwo i chętnie okazują uczucia swojemu partnerowi, który - zazwyczaj - ich odpycha.
Yuri - przykład Strawberry Panic, twórca Sakurako Kimino
Gatunek mangi i anime, Anie którym głównym tematem są związki damsko-damskie.
Lolicon -
japoński skrót pochodzący od słowa lolita complex w Japonii oznaczający pokładanie swoich uczuć w młodych dziewczynkach lub też dorosłych kobietach na takie stylizowanych. Na zachodzie termin lolicon odnosi się do erotycznej mangowej sztuki przedstawiającej nieletnie postaci, często produkowanej w Japonii. Loliconowa grafika przedstawia zazwyczaj żeńskie postaci w wieku 8-13 lat. Ilustrowany lolicon jest legalny w Japonii. Jest częstym tematem artykułów naukowych na temat życia seksualnego w Japonii. Rysowane loliconowe media są łatwo dostępne w wielu księgarniach i stoiskach z wiadomościami w Japonii.
Cosplay -
to znajdujące korzenie w japońskiej kulturze przebieranie się za postacie z mangi, anime, gier wideo i filmów. W wielu krajach odbywają się zloty i festiwale z konkursami na cosplayowe kostiumy. Stroje powinny być przygotowane własnoręcznie. Cosplay trwa zwykle kilka dni a nagrodami za wykonanie najlepszych kostiumów są gadżety.