. Placówki dla bezdomnych
Środki finansowe zostały przekazane do Caritas diecezjalnych na bieżącą działalność placówek dla osób bezdomnych i ubogich. Fundusze trafiły do schronisk i noclegowni. Na szczeblu diecezjalnym Caritas w Polsce prowadzi 14 schronisk i 19 noclegowni. Schroniska i noclegownie Caritas starają się zapewnić bezdomnym schronienie, całodzienne wyżywienie (w tym gorący posiłek), czystą bieliznę i ubranie. W miarę możliwości ich celem jest uaktywnienie zawodowe, terapia antyuzależnieniowa, pomoc medyczna, psychologiczna i prawna. Celem priorytetowym placówek Caritas jest wdrażanie programów pomocowych, służących usamodzielnieniu mieszkańców i ich wyjściu z bezdomności.
Rekrutacja do placówek Caritas dla bezdomnych odbywa się we współpracy z Ośrodkiem Pomocy Społecznej, policją, parafiami, bądź poprzez zgłoszenia indywidualne i rozpoznania dokonane na dworcach PKP i PKS. Potencjalnymi mieszkańcami schronisk są mężczyźni, którzy czasowo lub na stałe stracili dach nad głową. Jedną z najważniejszych przyczyn bezdomności w Polsce jest wzrost bezrobocia i postępujące zubożenie społeczeństwa.
Caritas pomaga bezdomnym w ramach programu „W drodze do domu” ukierunkowanego na pomoc w wychodzeniu z bezdomności i działaniach osłonowych dla zagrożonych bezdomnością.
Jadłodajnie dla ubogich
Caritas prowadzi na terenie kraju ok. 140 jadłodajni, kuchni i stołówek dla osób ubogich. Na szczeblu parafialnym jest ich ponadto ok. 100. Wydają one gorące posiłki w określonych godzinach. Posiłki można spożyć na miejscu, ale bywają też kuchnie gotujące wyłącznie „na wynos”. Często dowozi się posiłki osobom starszym i niedołężnym. Kuchnie funkcjonują często wewnątrz placówek dla bezdomnych.
Jedną z form pozyskiwania funduszy na działalność placówek dla ubogich jest kampania społeczna „Kromka Chleba”. Miała ona uwrażliwić społeczeństwo na los ludzi bezdomnych i najuboższych, ma uświadomić, że wzrastające ubóstwo nie jest tylko problemem lokalnym. Celem akcji jest również pozyskanie funduszy na zwiększenie pomocy ubogim i bezdomnym realizowanej przez placówki Caritas w Polsce. Szacuje się, że ponad 22% dorosłych obywateli naszego kraju jest zagrożonych wykluczeniem społecznym: bezrobotni, rodziny wielodzietne i niepełne, wielu mieszkańców wsi i małych miasteczek, emeryci i renciści.