Psychologia wpływu społecznego i perswazji
dr Anna Strużyńska-Kujałowicz
Wyznaczniki skutecznej perswazji
Wyznaczniki skutecznej perswazji - Treść przekazu
Siła argumentacji (treść, konkrety, wyrazistość)
Liczba argumentów i ich powtórzeń
Jednostronność / dwustronność argumentacji
Jednostronne bardziej skuteczne, kiedy odbiorca nie zna kontrargumentów (z powodu zasobów wiedzy, własnej postawy), a dwustronne, gdy i tak zna kontrargumenty
Jednostronny - gdy początkowa postawa odbiorców zgodna z przekazem (i tak w to wierzą); a dwustronny - gdy początkowa postawa odbiorców niezgodna z przekazem (przedstawić argumenty przeciwnika i podważyć je)
Odwoływanie się do emocji
Prostoliniowa zależność dla emocji pozytywnych
Krzywoliniowa zależność dla strachu; podawać wskazówki jakie działania należy podjąć
Wyznaczniki skutecznej perswazji - Organizacja i środek przekazu
Cenzura - wzbudza reaktancję - efekt bumerangowy (sprzeczny z intencją cenzora)
Liczba nadawców
Żywość środka przekazu:
prasa - radio - telewizja - kontakt bezpośredni
Ograniczenia żywości:
Efekt żywości dotyczy jedynie przekazów prostych; przy złożonych przewaga słowa pisanego.
Efekt żywości dotyczy jedynie nadawców wiarygodnych (gdyż media “żywe” eksponują osobę nadawcy)
Choć perswazja poprzez kontakt bezpośredni jest najskuteczniejsza, to można tak dotrzeć tylko do nielicznych odbiorców (nie to co mass media)
KONTAKT BEZPOŚREDNI
Można na bieżąco modyfikować i indywidualizować przekaz
Trudniej odmówić komuś „face to face”, bo narażamy się, że dotrą do nas werbalne i niewerbalne sygnały, że zrobiliśmy komuś przykrość.
Łatwiej odmówić na piśmie lub zignorować prośbę
Kontakt wzrokowy
Należy patrzeć w oczy, gdy:
Zostawimy monetę w automacie i prosimy o jej zwrot (Brockner, 1982)
Gdy wychylamy się z budki telefonicznej i prosimy o danie nam monety, bo musimy zadzwonić (Ernest, Cooper, 1974)
Rozdając ulotki (Kleinke, Singer, 1979)
Prosząc o datek na cele charytatywne (Kleinke, Singer, 1977)
Kontakt wzrokowy pełni rolę tzw. niespecyficznego aktywatora. Konstatacja, że ktoś patrzy nam w oczy sprawia, że podnosi się nam pobudzenie fizjologiczne, a uwaga kieruje się na osobę na nas patrzącą.
Zaczynamy analizować sytuację i dbać o to, aby nasze zachowanie było zgodne z naszymi postawami.
Kontakt wzrokowy działa w przypadku próśb uzasadnionych społecznie (gdy np. osoba prosi o pieniądze, bo chce sobie kupić batonik czekoladowy, to indagowani nie dają)
Dotyk
Osoby, które się dotknie przy formułowaniu wobec nich prośby: są bardziej skłonne do jej spełnienia, solidniej wykonują pracę:
Zwrot 10 centów zostawionych w automacie - 96% a 63%
Pożyczenie pieniędzy - 51% a 29% (bez dotknięcia)
Poczęstunek pizzą i częściej kupują
Podpis petycji
Kelnerzy - wyższe napiwki
Kwestionariusz 150 pytań - o 25% więcej wypełniają, gdy był dotyk (Nannberg, Hansen, 1994)
Dlaczego dotyk działa?
Bo wiąże się z bliskością interpersonalną, sympatia i lubienie
Uprawniony społecznie - jeśli ktoś nas przytrzymuje za rękę, to znaczy, że jest upoważniony do formułowania wobec nas oczekiwań i wymagań
Niespecyficzny aktywator; powoduje dezorientację i dezorganizację poznawczą
Kobiety mogą dotykać kobiet i mężczyzn, zaś mężczyźni tylko kobiet - by było to działanie skuteczne
Gdy mężczyzna dotyka mężczyznę - spadek skuteczności w stosunku do prośby bez dotyku
Wyznaczniki skutecznej perswazji - własności odbiorcy
Cechy osobowości - nie istnieje ogólna podatność na perswazję
ALE: cechy osobowości odbiorcy wchodzą w interakcję z innymi wyznacznikami skuteczności perswazji (np. potrzeba poznawcza sprzyja uleganiu, ale tylko wtedy, kiedy argumenty są silne)
Początkowa postawa odbiorcy
Siła i ważność postawy - niespójna wewnętrznie, mało ważna, o niskiej dostępności poznawczej bądź nie oparta na własnych doświadczeniach postawa - taka jej postać sprzyja podatności na perswazję
Stopień rozbieżności między postawą nadawcy i odbiorcy
duża wiarygodność nadawcy mała wiarygodność nadawcy
Stopień rozbieżności Stopień rozbieżności
Stopień zaangażowania.
Niski powoduje to, iż odbiorca przetwarza komunikat drogą peryferyczną, opartą o heurystyki np. wskazówki wiarygodności nadawcy, przynależność nadawcy, konsensus z już posiadanymi informacjami
Zdolność do opracowania przekazu.
zmienna decydująca o przetwarzaniu przekazu drogą centralną bądź peryferyczną. Brak wiedzy nie pozwala na pełną analizę przekazu perswazyjnego jak i poddaniu go krytycznej analizie opartej o fachową wiedzę.
Reakcje poznawcze i emocjonalne odbiorcy
Gdy audytorium jest uprzedzone, że podjęte zostaną próby przekonania ich (a zwłaszcza, gdy treść komunikatu odbiega od ich własnych przekonań), wówczas reagują zmobilizowaniem środków obronnych przeciw takiemu przekazowi
Jawne naciski naruszające swobodę wyboru budzą opór, a nawet reagowanie w przeciwnym kierunku
Nastrój odbiorcy
pozytywny - demobilizacja;
negatywny - mobilizacja i skłonność do uważnego przetwarzania informacji
Wyznaczniki skutecznej perswazji - własności odbiorcy
Znajomości technik wpływu.
Jednostka nie znająca technik wpływu, będzie w mniejszym stopniu diagnozowała i identyfikowała działania mające znamiona manipulacji.
Potrzeba aprobaty społecznej.
Osoba o silnej potrzebie aprobaty społecznej będzie częściej skłonna przejawiać zachowania konformistyczne. Osoba taka będzie częściej ulegała wpływom innych, by zdobyć akceptację innych i uchodzić za osobę lubianą.
Umiejscowienie kontroli.
Osoby o zewnętrznym poczuciu kontroli wolą, by sytuacje kontrolował ktoś inny. Osoby te chętniej i łatwiej będą podporządkowywać się autorytetowi, jak i uważają że czynniki otoczenia w większym stopniu determinują ich działania.
Niska tolerancja niepewności.
Osoby takie nie lubią zakłóceń i nieprzewidzianych zdarzeń, poszukują prostych sposobów postrzegania świata. Częściej posługują się heurystykami sądzenia i stereotypami, co sprzyja popełnianiu błędów w ocenie sytuacji.
Lingwistyka perswazyjna
Uwikłanie w dialog jako metatechnika wpływu społecznego
nawiązanie dialogu powoduje nasilenie ulegania prośbie, ponieważ reaguje się na osobę, z którą się rozmawia jak na znajomego, któremu należą się jakieś względy
na temat nieważny np. kolor budek telefonicznych;
jeśli poruszany temat jest ważny: naprawa skutków powodzi we Wrocławiu dla Wrocławian - konieczna jest zbieżność poglądów
Stopa w ustach
Najpierw zapytaj o samopoczucie, a dopiero potem poproś o pomoc
Odebrane jako zainteresowanie drugą osobą, nawiązanie relacji bliskości
Chodzi tu o nawiązanie dialogu, który uruchamia skrypt reagowania jak na znajomego (a jak znajomy prosi, to wypada spełnić jego prośbę)
Działa też, gdy indagowany czuje się źle
Działa zarówno, gdy prośba jest charytatywna, jak i komercyjna (kadzidełka)
„A to nie wszystko”
„Ciastka są sprzedawane w zestawie po 2 opakowania. Kosztuje to 75 centów”: 40%
„Ciastko kosztuje 75 centów. A to nie wszystko, bo do ciastka dodajemy jeszcze drugie”: 73%”; (Burger, 1986)
zaopatrzenie oferty w dodatkową atrakcję, co czyni propozycję bardziej pożądaną;
obniżka ceny o dynamicznym charakterze wahający się nabywca dowiaduje się, że uzyska dodatkową korzyść - dodatkowy produkt lub redukcję ceny
wieloskładnikowość propozycji
działa jak (nieproszone) ustępstwo oferenta
rozprasza uwagę proszonego
„to nie wszystko” przyjmuje niekiedy formę „wyjątkowo dzisiaj”, „ze względu na specjalną ofertę”, „dla wybranych klientów” np. cena jest niższa lub klient dostanie gratis dodatkowy produkt
Technika skuteczna w przypadku tanich produktów, warunkiem efektywności - pozostawanie w stanie bezrefleksyjności
DTR Dobrze to rozegraj (poznawcza dezorganizacja/dezorientacja po wybiciu z rutyny)
Uczynienie przebiegu interakcji dziwnym, zaskakującym np. podając cenę w groszach/czas w sekundach (tylko 312 sek., tj. 5 min., to krótko), a następnie przedstawienie argumentu zachęcającego do spełnienia prośby
Zaburzenie rutynowego przebiegu interakcji (wybicie z rutyny) + dostarczenie poznawczej reinterpretacji
kartki: 300 groszy i po chwili tj. 3 zł, to dobry interes (argument) 65% v. 35%,
żurek: 200 groszy i po chwili tj. 2 zł, jest bardzo smaczny (argument) 32% v. 10%
Magiczne słowa:
- prośba o pieniądze na autobus: 10%, prośba + ale oczywiście decyzja należy do Pana: 47,5% (Gueguen, Pascual, 2000)
Liczy się każdy grosz
Proszony nie może na taką prośbę odpowiedzieć, że nie ma tyle, a będzie mu niezręcznie dać zaledwie grosz, więc na ogół da więcej
Prawda, że tak?
Manipulacja polegająca na sprowokowaniu nas do kilku odpowiedzi pozytywnych w oczywistych lub błahych sprawach. W sytuacji, kiedy nabierzemy rozpędu w potakiwaniu, osoba wywierająca wpływ zada nam zasadnicze pytanie - o które jej tak naprawdę chodzi.
Opiera się na zasadzie konsekwencji.
Obrona
- Nie pozwalać sobie na narzucenie schematu. Kontrolować tempo rozmowy.
- Omawiane kwestie traktować rozdzielnie (jeśli jest to bez szkody dla zagadnienia).
- Nawet jeżeli w pierwszym odruchu podejmiecie niekorzystną dla siebie decyzję, nie pozwólcie, aby fałszywy wstyd (przed złamaniem reguły konsekwencji) powstrzymał was przed zakomunikowaniem o zmianie swojej decyzji.
Sofizmat - błędne wnioskowanie
Wnioskowanie, które z pozoru wygląda na poprawne i zasadne, niemniej nie jest prawdziwe: z jednej przesłanki rozumowania nie wynika druga - sofizmat to „błąd rozumowania popełniany świadomie. Jego celem jest wyprowadzanie nas na manowce za pomocą rozumowania mającego wszelkie pozory racjonalności i sensu, a w gruncie rzeczy albo opartego na fałszywych przesłankach, albo źle skonstruowanego.
Przykład
- Sytuacja na rynku jest tak trudna, że trzeba 10 razy więcej i dłużej pracować. - Takie wyjaśnienie ma wszelkie przesłanki logiczności: skoro jest tak trudno, to trzeba rzeczywiście 10 razy więcej i dłużej pracować. Jeżeli jednak zastanowimy się przez chwilę, to wniosek wcale nie jest taki oczywisty. Skoro jest tak trudno, to trzeba lepiej pracować, a nie 10 razy więcej.
- Dobro naszych wzajemnych relacji wymaga, aby dostosował się pan do naszych oczekiwań.
- Dobro naszej rodziny wymaga, aby w domu panowała bezwzględna dyscyplina.
- Musisz mi pomóc, bo przyjaciele zawsze sobie pomagają.
Fałszywe rozumowania wyglądające na prawdziwe. Im inteligentniejszy i sprawniejszy jest manipulator, tym większe zamieszanie i dezorientację może wywołać. Jest bowiem zdolny do produkowania karkołomnych wywodów o dużej sile przekonywania i pozorach prawdy.
Obrona
Środki zaradcze nie należą do najłatwiejszych, ponieważ wykazanie, że wnioskowanie jest nieprawdziwe, często nie jest sprawą prostą i wymaga dużej biegłości. Można do nich zaliczyć:
- Bezustanne kontrolowanie sposobu wnioskowania i przesłanek, na jakich opierają się wywody osoby usiłującej nami manipulować.
• Jeżeli wnioski manipulanta budzą napięcie i niepokoją, należy ponownie zanalizować przesłanki takiego wnioskowania. Niewątpliwym kłopotem jest to, że takich analiz należy dokonywać szybko, co przy braku odpowiedniej wprawy i treningu może być trudne
Jest jedno małe „ale"
Ni mniej, ni więcej tylko dokładnie jak w tytule: dużo przykładów za, ale jeden przeciw i pozornie cała nasza teza pada...
Przykład
- Rzeczywiście wasza oferta jest świetna: merytorycznie bez zarzutu, dobrze przystosowana do naszych potrzeb, realiów rynku, no i jeszcze gwarancja. Wszystko nam naprawdę bardzo odpowiada. Szkoda tylko, że ma jedną wadę: jej cena jest niestety za wysoka o 20%...
- Kochanie wiem, że mnie bardzo kochasz, bo i nie pijesz, nie włóczysz się z kolegami na mecze, nie przeklinasz, nawet mnie przytulasz, ale zaczynam wątpić w twoją miłość, bo tak mało zarabiasz pieniędzy...
Obrona
• Jeden przykład (choćby nawet i słuszny) nie obala pozostałych cech, które są zaletami. Należy rozważyć priorytety - które cechy mają kluczowe znaczenie.
Wskazanie przeciwnego przykładu
Istotą tej manipulacji jest zdeprecjonowanie nas czy też sposobu naszego działania poprzez podanie przykładu, który ma wykazać coś zupełnie przeciwnego.
- Jasiu, gdybyś zamiast spać na lekcji, słuchał tak uważnie jak Małgosia, to byś wyrósł na ludzi.
- Popatrz na Malinowskiego z naprzeciwka. Gdybyś wziął się do roboty, tak jak on, dawno byśmy jeździli takim samochodem, jak oni.
- Gdyby wasza firma miała takie standardy jak firmy zagraniczne, mielibyśmy o czym rozmawiać.
Obrona
- zwrócić się o konstruktywną krytykę. Tylko wtedy dowiecie się, co konkretnie musicie zmienić.
- pamiętajcie, że przeciwny przykład wcale nie musi być słuszny ani nie musi odpowiadać sytuacji, w której się znajdujemy.
Supozycja (informacja w informacji), ukryte założenia, niejasna sugestia
Supozycja polega na przekazywaniu ukrytej informacji (założenia), której wypowiedź nie wyraża wprost.
Zwykle manipulacja ta przybiera postać niejasnej sugestii dotyczącej jakiegoś procesu czy zdarzenia.
- Pańska oferta jest równie dobra (tzn. nie jest pan jedyną firmą, z którą rozmawiamy).
• Na wakacje jedziemy znowu do Krynicy, prawda kochanie? (tzn. czy nie moglibyśmy pojechać gdzie indziej?).
Obrona
• Śmiało wyjaśniajmy meritum sprawy poprzez klaryfikację (co to znaczy „równie dobra"?).
Wybór Hobsona
Przyjmij albo odrzuć - fałszywa alternatywa
Krótko mówiąc: „kochaj albo rzuć". Manipulator przedstawia ci hamletowską propozycję, swoiste „być albo nie być".
Jeżeli zgodzimy się na nią, najczęściej skazujemy się na „zagładę". Niby dlaczego: tak albo nie? Na pewno są i inne rozwiązania. Oczywiście może się zdarzyć, że nie mamy innego wyjścia, jak tylko zgodzić się na stawiane warunki, ale nie nazywajmy tego wówczas negocjacjami tylko przyjęciem ultimatum.
Bo czy można nazwać negocjacjami takie dictum, kiedy pracownik usłyszy od kierownika: - Albo będzie pan zostawał po godzinach, albo pana zwolnimy.
- Albo przyjmujecie naszą propozycję, albo rezygnujemy z waszych usług.
- Jeśli nie pojedziemy nad morze, możesz się do mnie więcej nie odzywać.
Obrona
- Nie pozwalajcie na narzucanie sposobu rozwiązywania problemu w kategoriach czamo-białych, „tak" albo „nie". Zwykle istnieje więcej możliwych rozwiązań.
„Pusty portfel", „Fałszywe ubóstwo”
Taktyka pustego portfela stosowana jest po to, aby uzyskać od kontrahenta większy upust cenowy.
Taktyka ta polega na wyrażaniu wielkiej chęci zakupu danego produktu, pod warunkiem obniżenia jego ceny.
Najczęściej słyszymy wówczas: „Jestem bardzo zainteresowany tym produktem, jednak niestety jego cena przewyższa mój budżet. Szkoda, wielka szkoda".
To zazwyczaj fałszywe ubóstwo tłumaczone jest ogromnymi wydatkami w bieżącym czasie, budżetem, procedurami, poleceniami przełożonych, bardzo trudną sytuacją finansową, spowodowaną załamaniem rynku itd.
Przykład
- Niech mi pan wierzy, zapłaciłbym panu, ile pan chce, ale po prostu nie mam pieniędzy.
- Zapłacilibyśmy wam w pierwszej kolejności, ale budżet na ten rok mamy już wyczerpany.
- Kochanie, kupiłbym nowe meble, ale z pustego (portfela) i Salomon nie naleje.
- Poświęciłbym ci więcej czasu, ale sama widzisz, że nie mam ani wolnej chwili.
Obrona
Sposobem na przeciwdziałanie tej taktyce jest zaproponowanie produktu o mniejszej funkcjonalności lub sprzedaż, w której płatność rozłożona jest w kilku transzach tak, aby złagodzić obciążenie finansowe czekające kontrahenta.
Dokręcanie śruby (imadło)
Taktyka imadła jest charakterystyczna dla twardych negocjatorów i polega na wywieraniu nacisku na osobę, która przedstawia nam daną ofertę.
Pytając, czy to już wersja ostateczna, czy nic bardziej atrakcyjnego partner nie może zaproponować, dokręcamy śrubę, dociskamy go. Ten czuje presję i ustępuje.
Po otrzymaniu oferty, mówimy do naszego kontrahenta: „Przykro mi, ale wydaje mi się, że nie jest to Wasza najbardziej atrakcyjna oferta. Jeśli chcecie, abym skorzystał z Waszych usług, musicie ją uatrakcyjnić". Po przedstawieniu kolejnej oferty ściskasz imadło jeszcze bardziej i prosisz o jeszcze lepszą ofertę.
Przykłady:
- Propozycja waszej firmy w zasadzie nam odpowiada, ale wydaje nam się, że stać was na lepsze rozwiązania...
- Rzeczywiście bardzo się kochanie starasz prowadzić dom, ale sama widzisz, że można by jeszcze niejedno poprawić. Wiem, że na pewno stać cię na więcej...
- Synu na pewno mógłbyś napisać tę pracę dużo lepiej.
Obrona
Jeśli chcesz przeciwdziałać tej taktyce, zawsze poproś o ukonkretnienie postulatu. Zapytaj wtedy: „W których aspektach moja oferta nie jest atrakcyjna? Czego dokładnie Pan oczekuje?" Tak sformułowane pytania ukonkretniające pozwolą Ci na identyfikacje tego, czy Twój kontrahent rzeczywiście czegoś oczekuje, czy tylko chce wycisnąć z Ciebie i Twojej oferty wszystko, co tylko się da.
• Pamiętajcie o zaletach swojej oferty, atutach firmy.
„Nagroda w raju"
Taktyka nagrody w raju polega na obiecaniu nagrody w niedalekiej, ale nieokreślonej przyszłości, w zamian za bieżące ustępstwa.
Nagroda może mieć charakter niższej ceny, obietnicy kolejnych zamówień lub innych form ważnych dla jednej ze stron.
Jest to obiecywanie czegoś w przyszłości, za to, co mamy zrobić w teraźniejszości.
Jak w praktyce wygląda użycie tej taktyki? Otóż, chcąc sprawić, aby Twój kontrahent obniżył cenę, mówisz mu, że musi mieć świadomość faktu, że zależy Ci na dłuższej współpracy i chcesz dokonywać kolejnych zamówień. Dlatego też powinien obniżyć cenę, ponieważ dzięki temu w niedalekiej przeszłości zyska kolejne kontrakty. Mamienie przyszłymi zyskami.
Przykład
- Jeśli dziś pan obniży cenę szkolenia, to zamówimy cały cykl w przyszłym roku. Naprawdę. Takie mamy plany.
Sposoby przeciwdziałania tej taktyce:
używasz tej samej broni. Mówisz: „Jeśli w przyszłości dokona Pan obiecywanych teraz zamówień, ja w przyszłości obniżę Panu cenę".
prośba o sformalizowanie obietnicy kontrahenta umową, która będzie dokładnie precyzowała czas dokonania przyszłych zamówień.
oddzielenie teraźniejszych kontraktów od przyszłych obietnic, uświadomienie sobie oraz kontrahentowi, że w przyszłości może być różnie, dlatego też powinniście się skupić na teraźniejszości.
„Próbny balon"
Próbny balon to taktyka, która daje nam potencjalną możliwość zorientowania się, jakie warunki są akceptowalne przez naszego kontrahenta.
Otóż załóżmy, iż chcesz kupić nieruchomość. Cena ofertowa, jaką zaproponował sprzedawca, to 400 tysięcy. Wtedy Ty wysyłasz próbny balon, zadając sprzedawcy pytanie: „Proszę mi powiedzieć, czy jeśli sfinalizujemy transakcję do końca w tym tygodniu, to czy 250 tys., którymi dysponuję, zadowoli Pana?„
Tak zadane pytanie może sprawić, że sprzedający odkryje karty i ujawni cenę, którą jest w stanie zaakceptować. Sprzedawca może powiedzieć Ci, że na takich warunkach akceptowalną przez niego ceną jest np. 360 tys. zł. Dzięki temu wiesz, że w najgorszym wypadku będziesz musiał zapłacić 360 tys. zł. l to ta suma, a nie 400 tys. stanowi w tej chwili Twój punkt odniesienia.
Jak przeciwdziałać taktyce „próbnego balonu"?
Jeżeli zauważysz, że kontrahent stosuje taktykę próbnego balonu i proponuje Ci cenę, która jest irracjonalna, możesz zastosować taktykę szoku mówiąc: „Przepraszam, Pan chyba żartuje! Bardzo proszę o poważną propozycję".
Technika rzutu na taśmę
Każdy lubi dostawać prezenty. Zdarzają się sytuacje, gdy w czasie długiego i trudnego procesu negocjacji, kiedy krok po kroku zbliżamy się do końca, ale są jeszcze kwestie nierozstrzygnięte, słyszymy nagle ku naszej radości, iż otrzymujemy niespodziewany bonus.
Przykład
- Wie pan co, to ja do tego komputera dorzucę jeszcze kolorową podkładkę do myszki i skończmy już te negocjacje. Ile można o tym rozmawiać? Zgoda?
- Podpiszmy tę umowę, a ja zapraszam wszystkich panów na świetny obiad.
Obrona
• Pamiętajcie o tym, że na samym końcu rozmów, negocjacji mogą czekać niespodzianki.
• Nie zapominajcie o regule konsekwencji i wzajemności - nie zmieniajcie stanowiska, nie gódźcie się na nowe warunki tylko dlatego, że dostajecie niespodziewany prezent.
Zgodnie z t. dysonansu - im większa rozbieżność tym większa zmiana postawy
Największą zmianę postawy spowoduje umiarkowana rozbieżność poglądów; przy zbyt dużej łatwo zdeprecjonować takiego nadawcę, uznać za głupiego; poza „sferą akceptacji” (Hovland, Harvey, Sherif)
Zmiana postawy
Zmiana postawy