Dęby

sł. i muz. J. Kaczmarski 1997

kap. IV próg

Pośród nas żyją ci, co przeżyli	e A^7 e h^7
Choć przeżyć przecież nie mieli prawa	a e h^7 e
I jeszcze cieszą się z każdej chwili	e A^7 e h^7
Którą ich los im zostawia	a e h^7 e
Żyją wyrokom wieku na przekór	e A^7 e h^7
Wieku, co siejąc śmierć - sam umiera	a e h^7 e
Rano po mleko drepczą do sklepu	e A^7 e h^7
I sadzą dęby na skwerach	a e h^7 e
Prawem kaduka, w drodze wyjątku	C G a e
Niepowtarzalni, jak starodruki	Fis^7 H^7 e H^7
Żyją co dzień, dzień w dzień - od początku	C G a e
I troszczą się o prawnuki	a e h^7 e
Przegapił Hitler, pogardził Stalin	e A^7 e h^7
Nie dały rady - zawał, prostata.	a e h^7 e
Czytają, czego nie przeczytali	e A^7 e h^7
I wciąż ciekawi są świata	a e h^7 e
Nie pysznią się bliźniacy stulecia	e A^7 e h^7
Że ich nie dorzucono do stosu	a e h^7 e
Ich życie ma się powtórzyć w dzieciach	e A^7 e h^7
- Jesteśmy częścią kosmosu!	a e h^7 e
Częścią kosmosu popiół we włosach	C G a e
Popiół tych wszystkich, co nie przeżyli	Fis^7 H^7 e H^7
Nieusuwalna pamięć, jak osad	C G a e
Spalonej kolekcji motyli	a e h^7 e
Czasem się z losem godzi czas	C G a e
Mleko i motyl, dąb w rozkwicie	Fis^7 H^7 e H^7
Ci, co przeżyli - żyją wśród nas	C G a e
Tak obrażonych na życie	a e h^7 e
Ci, co przeżyli - żyją wśród nas	C G a e (a e h^7 e)

---