GRANICA OZNACZALNOŚCI
Najmniejsze stężenie danej substancji, które
można określic daną metodą
GRANICA WYKRYWALNOŚCI
Najwieksze stężenie danej substancji, które
można jeszcze stwierdzić
PRÓBKA JEDNOSTKOWA
To samo pochodzenie, szarża, produkcyjna wielkość materiału.
PRÓBKA PIERWOTNA
Ilość materiału, który nabiera się
jednorazowo narzędziem do pobierania.
POBIERANIE PRÓBEK W
POSTACI STOŻKA
Pobiera się 3 próbki pierwotne z każdego
stożka u podstawy, na 1/3 h i na 2/3 h
POBIERANIE MATERIAŁÓW
ZIARNISTYCH
Pobiera się metodą „chybił-trafił”, używa
się zgłębnika
TOPNIKI ALKALICZNE
Na2CO3, NaOHCO3, K2CO3, Na2O2,
Na2CO3+Na2B2O7,
Na2CO3+NaNO3,
Na2CO3+Na2O2, NaOH, KOH
TOPNIKI REDUKUJĄCE
NaOH+KCN
TOPNIKI KWAŚNE
K2S2O7, KHF2, NH4HF2, B2O3,
NaHSO4
TOPNIKI UTLENIAJĄCE
Na2CO3+NaNO3
ROZKŁAD PRÓBEK NA DRODZE
MOKREJ
Przeprowadzenie próbek do roztworu
pod działaniem wody ( niektóre sole, tlenki,
wodorotlenki ), roztworów soli
( np. CaF2 rozpouszcza się w roztworze
AlCl3, a metaliczne złoto w roztworach
cyjanków ),
roztworów kwasów i zasad
( np. HCl, HBr, HF, roz. H2SO4, roz. HClO4,
HNO3, stęż. H2SO4,
stęż. HClO4, NaOH i KOH )
SPIEK LAWRENCE'A - SMITHA
Mieszanina 1 części wagowej NH4Cl i
8 części wagowych CaCO3
2KAlSi3O8+6CaCO3+2NH4Cl =
6CaSiO3+6CO2+Al.2O3+2KCl+2NH3+H2O
METODA KUPELACJI
Ogrzewanie mieszaniny rozdrobionej
próbki z sodą, boraksem i materiałem
organicznym, tworzy się stop
ołowiu z metalami szlachetnymi,
który spływa na dno tygla, stop
umieszczono
w kupeli w czasie ogrzewania,
ołów uległ utl. do PbO, który usiąknął w
pory tygla, na dnie pozostają stopione
metale szlachetne
CO MOŻNA OGRZEWAĆ I PRAŻYĆ
W NACZYNIACH PLATYNOWYCH
Prażenie : wodorotlenki, siarczany,
węglany, szczwiany, tlenki, CaO, Al2O3,
Cr2O3, Mn3O4, TiO2, NO3, SiO2
Ogrzewanie : HF, HCl, HNO3, HClO4,
H2SO4, HF+H2SO4, HF+HClO4,
HCl+H2SO4
ULTENIACZE
HClO4 o stęż.20%, Na2O2, H2O2,
woda bromowa, NaBiO3
REDUKTORY
Związki siarki (IV), SnCl2,
metalami Zn, Cd, Pb, Ag, Bi
MASKOWANIE SUBSTANCJI
Proces polegajacy na przeprowadzeniu
sub. do postaci o takich właściwościach,
że pewne charakterystyczne dla niej
rekacje nie zachodzą, zwiekszenie
selektywności reakji analitycznych,
im wyższe
pH roztworu tym więcej jonów jest
zamaskowanych
WSPOŁSTRĄCANIE
Równoczesne wytrącanie z roztworu
związku
rozpuszczalnego w danych warunkach wraz
z trudno rozpuszczalnym osadem
makroskładnika
POJEMNOŚĆ KOLUMNY
Ilość milimoli która może być zatrzymana w
kolumnie
ELEKTROFOREZA
Wędrówka jonów do elektrod, które
włozono
do roztworu i przył.ączono do nich
napięcie
NOŚNOŚĆ WAGI
Dopuszczalne obciążenie wagi podane
przez
producenta nie powodujące
odkształcenia wagi
CZUŁOŚC WAGI
Oznacza wychylenie wskazówki
wagi z
położenia równowagi pod wpływem
danej
jednostki masy
HIGROSTAT
Naczynie do przechowywania hydratów
OKLUZJA
Zamurowanie roztworu przez narastający
kryształ
DEMASKOWANIE
Proces polegający na uwalnianiu jonów
z kompleksów, z apomocą zmiany pH
lub przez dodatej odpowiedniej sub.
STARZENIE OSADU
Rekrystalizacja, uporządkowanie
wydzielonego osadu polegające na
rozpuszczeniu małych kryształów
SPEKTROFOTOMETRIA MASOWA
Polega na wytworzeniu z badanej
substancji jonów gazowych, które
następnie są formowane w strumień i
przyspieszane za pomocą pola
elektrycznego,
w analizatorze mas w polu magnetycznym
rozszczepiają się na wiązki o jednakowym
stosunku masy do ładunku, odpowiednie
czynniki umożliwiają ocene rodzaju
i zawartości jonów
ELEKTROGRAWIMETRIA
Oddzielenie śladów od matrycy,
przeprowadza się stosowną technikę
współstrącania na nośniku, czyli na
substancji
dodawanej do roztworu, która
strącana przez
odczynnik strącający powoduje, że
rónocześnie
współstrąca się pierwiastek wystepujący w
ilościach śladowych, zachodzi na skutek
tworzenia się kryształów mieszanych lub
związków chemicznychi asogatów
PUNKT KOŃCOWY
Punkt miareczkowania, w którym
jakaś własność
roztworu wykazuje wyraźną zmianę,
określa się
wizualnie za pomocą barwnych wskaźników
BŁĄD KROPLI
Związany z pomiarem objętości
BŁĄD PRZYPADKOWY
Ma główne źródło w technice pomiaru
oraz przy sporządzaniu roztworów wzorcowych
OZNACZANIE NIKLU W POSTACI
DIMETYLOGLIKOSYMIANU NIKLU
-niewielki nadmiar amoniaku zmniejsza
rozpuszcalność osadu, duży nadmiar utrudnia
w znacznym stopniu wytrącanie osadu,
-niewielki nadmiar odczynnika strącającego
zmniejsza rozpuszczalność osadu, duży
zaś nadmiar powoduje rozpuszczanie osadu,
-aby otrzymać dobra postać osadu do sączenia
str ącanie przeprowadza się w roztworze
rozcieńczonym na gorąco,
-odczynniki wytrącające
dodajemy poracjmai energicznie mieszając
METODA MOHRA
Chlorki i bromki
ZA POMOCĄ BROMIANOMETRII
MOŻNA OZNACZYĆ
As(III), Sb(II), Zn(II), zwiążki organiczne
z wiązananiem podwójnym, związki organiczne
do aromatycznych, nadtlenki chromianów i chloranów
BŁĘDY SYSTEMATYCZNE
Powoduja odchylenie średniej arytmetycznej od wartości prawdziwej, określają dokładność pomiaru, można je wyeliminować poprzez kalibrację
BŁĘDY GRUBE
Zjawiska losowe
BŁĄD BEZWZGLĘDNY
Różnica pomiędzy wartością ustaloną pomiarem, a wartością prawdziwą
BŁĄD WZGLĘDNY
Stosunke błędu bezwzglednego do wartości prawdziwej
ROZSTĘP
Różnica pomiędzy maksymalną a minimalną wartością
PRECYZJA
Rozrzut wyników
DOKŁADNOŚĆ
Zgodność pomiędzy wartością prawdziwą a otrzymaną
SYGNAŁ
Informacja zawart w próbce wykorzystywana w różnych postaciach
CZUŁOŚĆ
Stosunke przyrostu natężenia sygnału do przysrostu stężenia substancji oznaczaniej
JEDNOSTKA RÓŻNICUJĄCA
Cząstka materiału która jest nosnikiem ech pozwalających odróżnić ją od innych cząstek tego samego materiału jak i innych
PRÓBKA OGÓLNA
Zbiór wszytskich próbke pierwotnych
RÓWNIANIE LAMARDA-HAYEN.
Każde rozdrobnienie próbki o połowe powoduje 10x zmniejszenie masy próbki reprezentatywnej, ilość pobranego materiału zależy od ilości i jednorodności
ROZDRABNIANIE PRÓBEK
1000kg kawałki o srednicy 2-3cm
50kg kawałki o średnicy 15mm
1-2kg metodą ćwiartowania pomniejszamy
do masy około 30-50g dalej rozdrabniamy
WODA KRÓLEWSKA
HCl i stężony HNO3 w stosunku 3:1, posiada jednocześnie działanie utleniające i chlorujące
MIESZANINA LEFORTA
HCl i stężony HNO3 w stosunku 1:3, utlenianie siarczków w analizie pirytu
WSPÓŁCZYNNIK PODZIAŁU D
Zależy od rodzaju substancji ulegającej podziałowi, rodzaju faz, tamperatury, rodzaju i stężenia substancji towarzyszących
EKSTRAKCJA
Proces przeprowadzenia substancji rozpuszczonej w jednej fazie cieklej do drugiej fazy ciekłej nie mieszającej się z pierwszą
PRAWO GIBBSA
Liczba faz w układzie plus liczba stopni swobody (s) jest równa liczbie składników układu plus dwa
UKŁADY EKSTRAKCYJNE
Chelaty metali oraz niejonowych cząsteczek, asocjaty związków kompleksowych
KOMPLEKS CHELATYWNY
Związek, w którym jedna czastka ligandu obsadza wiecej niż jedno miejsce wokół atomu centralnego, cząteczka elektrycznie obojętna
ŻYWICA JEDNOWYMIENNA
Ciało stałe, praktycznie nierozpuszczalny polimer organiczny, wykazujący duży stopień usieciowania i charakter jonowy
PRZEBICIE KOLUMNY
Moment kiedy w wynikuwymiany jonowej pojawiają się jony, które powinny być zatrzymane przez kolumne
POJEMNOŚĆ PRZEBICIA
Ilość milimoli substancji zatrzymanej przez kolumne
ELEKTRODIALIZA
Analiza prowadzona w stałym polu elektrycznym w elektrodializerze, składa się z 3 części, srodkowa zawiera odzyskany zol oddzielony od dwóch działów przegrodami dializującymi, przez boczne działy przepływa woda obmywając elektrody platynowe lub węglanowe, metoda ta służy do usuwania elektrolitów z roztworów
SEDYMENTACJA
Proces wydzielenia rozdrobnionego ciała stałego z zawiesiny ciekłej lub gazowej polegajacy na opadaniu ziaren pod działaniem siły ciężkości
RZETELNOŚĆ WAGI
Oznaczona masa ważonego przedmiotu jest równa jego masie faktycznej
AGREGACJA
Łączenie się związków w większe cząstki
AGLOMERACJA
Wzrost agregatów aż do wydzielenia osadu
PODZIAŁ OSADÓW
-krystaluczne, o uporządkowanej budowie sieciowej, -kolidalne, o nieuporządkowanej budowie sieciowej
DELIVEPITACJA
Rozmywanie kryształu w roztworze zookludowanym
WODA NIESTECHIOMETRYCZNA
Higroskopijna, pęcznienia, inhibicyjna, zookludowana
WODA STECHIOMETRYCZNA
Krystalizacyjna, konstytucyjna
OZNACZANIE BARU
-nadmiar H2SO4 nie jest szkodliwy ponieważ kwas ten ulatnia się podczas prażenia, -aby wsółtworzenie BaCl2 było możliwe wytrącanie należy prowadzić bardzo powoli z rozcieńczaniem roztworów przy intensywnym mieszaniu, -po strąceniu osady należy odczekać 1 doby aby uległ starzeniu
OCZYSZCZANIE SIARCZANÓW
BaCl2 dodaje się szybko, nastepuje absorcja i okluzja, współstrącają się K2SO4 i Na2SO4
PUNKT RÓWNOWAŻNOŚCI
Punkt miareczkowaniaw którym składnik przereagował ilosciowo
ROZTWÓR WZORCOWY
Roztwor o dokładnie znanym stężeniu pierwiastk, jonu lub grupy chemicznej pochodzącej z substancji uzytej do sporządzenia tego układu
WZORCE OSTATECZNE
Substancje które można oczyścić do stopnia czystości wymaganego dla wzorców odniesienia
WZORCE PIERWOTNE
Substancje dostepne w handlu w stopniu czysyości okreslonym zawartościa składnika głownego
WZORCE ROBOCZE
Substancje dostepne w handlu o zawartości składnika głównego 100+-0,005
WZORCE WTÓRNE
Substancje o mniejszej czystości które można stosować po uprzednim porównaniu ze wzorcami pierwotnymi
PIERWOTNE SUBSTANCJE WZORCOWE
Wodoroftalan potasowy, kwas benzoesowy, wodorojodan potasowy, weglan sodu bezwodny, tlenek rtęci, boraks, K2Cr2O7, (NH4)2Ce(NO3)6, KBrO3, jodan potasu, Na2C2O4, Fe
WSKAŹNIKI REDOKSOWE
Takie substancje barwne, które tworzą układ utleniacz-reduktor przy czym foram utleniona wskaźnika jest inaczej zabarwiona niż forma zredukowana
ZA POMOCĄ MANGANOMETRII MOŻNA OZNACZYĆ
-kwasowe:Fe2+, As3+, Sb3+, C2O42+, Fe(CN)64-, H2O2, Na
-obojetne: cyjanki, siarczki, siarczany, tiosiarczany, jony Mn2+
-alkaliczne: jony Cr(VII)
ZA POMOCĄ CHROMIANOMETRII MOŻNA OZNACZYĆ
Fe2+, uran(IV), wolfram(III), hydrochlorany