Ćwiczenie nr 3
Temat: Immobilizacja drożdży
Grupa V-sekcja A:
Adamus Agnieszka Bensz Wojciech Burdzik Edyta Jarosz Aldona Jonak Katarzyna Kołoczek Aleksandra Kurpas Monika Paliwoda Justyna
|
Biotechnologia,
semestr V
Wydział AEI
Data wykonania ćwiczenia: 7.12.2010 r.
Data oddania sprawozdania: 21.12.2010 r.
Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia było otrzymanie immobilizowanych drożdży piekarskich metodą pułapkowania w alginianie wapnia i porównanie ich aktywności z aktywnością drożdży świeżych przez pomiar objętości wydzielonego CO2 podczas fermentacji alkoholowej.
Przebieg doświadczenia.
Doświadczenie zostało przeprowadzone zgodnie z instrukcją.
Sposób sporządzenia roztworów:
-100 ml 2,5% alginianu wapnia odważono 2,5g alginianu wapnia i rozpuszczono w 97,5ml wody destylowanej,
-100ml 2% sacharozy odważono 2g sacharozy i rozpuszczono w 98ml wody destylowanej.
Przeprowadzono pomiar aktywności drożdży świeżych (pomiaru aktywności drożdży im mobilizowanych dokonała sekcja B).
W przypadku drożdży świeżych reakcję przerwano po 45 minutach, a w przypadku drożdży im mobilizowanych po 30 minutach.
Wyniki.
Czas [min] |
Objętość CO2 [ml] |
|
|
Drożdże świeże |
Drożdże immobilizowane |
0 |
3,6 |
4,1 |
5 |
4,7 |
4,7 |
10 |
6,5 |
5,7 |
15 |
9,1 |
6,6 |
20 |
12,0 |
9,7 |
25 |
14,6 |
12,0 |
30 |
19,0 |
13,6 |
35 |
23,1 |
- |
40 |
27,2 |
- |
45 |
31,9 |
- |
Wnioski.
drożdże immobilizowane wykazywały aktywność przez krótszy czas niż drożdże świeże
w czasie fermentacji drożdże immobilizowane przeprowadzały fermentację z mniejszą szybkością lub mniejszą efektywnością, mogło być to spowodowane ograniczoną dyfuzją substratu do komórek uwięzionych w kulkach alginianu
immobilizacja nie wpływa na zwiększenie wydajności procesu biotransformacji przeprowadzanej przez żywe komórki, przy zastosowaniu takiej samej ilości mikroorganizmów - immobilizacja pozwala na zwiększenie gęstości komórek w bioreaktorze, jednakże w przypadku zastosowania tej samej ilości drożdży nie należało oczekiwać większej wydajności przeprowadzanej reakcji m.in. ze względu na wspomniane wyżej ograniczenia dyfuzji substratu do komórek
nie zaobserwowano ochronnego wpływu immobilizacji na drożdże, ponieważ reakcja była prowadzona w obu przypadkach w krótkim czasie i w stałych, łagodnych warunkach
skrócenie czasu aktywności drożdży immobilizowanych mogło być spowodowane dodatkowym stresem, jakiemu zostały poddane komórki podczas immobilizacji.