Metoda najmniejszych kwadratów.
Służy do szacowania parametrów strukturalnych modeli liniowych bądź też sprowadzalnych do liniowych.
k - liczba zmiennych objaśniających
k+1 - liczba szacowanych parametrów
t = 1,...,T - liczba obserwacji
Zapis macierzowy:
y - wektor obserwacji na zmiennej objaśnianej
x - macierz obserwacji na zmiennych objaśniających
- wektor parametrów strukturalnych
- wektor składników losowych
Warunki zastosowania metody najmniejszych kwadratów:
założenia stochastyczne (dotyczące składnika losowego)
model musi być sprowadzalny do postaci liniowej względem zmiennych
wartość oczekiwana składnika losowego jest równa zero
wariancja składników losowych jest stała w czasie
kowariancja pomiędzy składnikami losowymi jest równa zero
, jeśli
Składniki losowe z różnych okresów nie zależą od siebie - kowariancja.
Brak autokorelacji składników losowych. Brak zależności pomiędzy czynnikami przypadkowymi.
kowariancja pomiędzy składnikami losowymi i zmiennymi objaśniającymi równa się zero
składnik losowy ma rozkład normalny
założenia numeryczne
rząd macierzy x = k+1
n(x) = k+1
Maksymalna liczba liniowo niezależnych wierszy, kolumn macierzy - rząd.
Wszystkie kolumny macierzy x muszą być liniowo niezależne
k+1 < T
k+1 - liczba parametrów strukturalnych
T - liczba obserwacji
Musimy mieć więcej obserwacji niż parametrów do oszacowania
Metoda najmniejszych kwadratów:
Szukamy minimum sumy kwadratów reszt:
Wzór na estymator metody najmniejszych kwadratów - narzędzie służące do szacowania parametrów
.
Przykład:
Dane są następujące szeregi:
X |
Y |
-1,5 |
0,5 |
-0,5 |
0,5 |
0,5 |
1 |
0,5 |
2 |
1 |
2,5 |
Oszacować parametry modelu:
Przyczyny występowania składnika losowego:
występowanie czynników przypadkowych;
indeterminizm - w tych samych warunkach różne zachowanie się;
błędy w obserwacjach;
wady w konstrukcji modelu;
1