Świętoszek
Akt I
Pani Pernelle, jest matką Orgona. Kobieta jest pod dużym wrażeniem niebywałej pobożności Tratuffe`a i wytyka wszystkich domowników, którzy nie są zadowoleni, że przebywa on w domu jej syna. Robi domownikom przy tym wyrzuty, że są głupi (Damis), prowadza wystawne życie( Elmira) i nadużywają dobroci gospodarza domu (Kleant). Tartuffe wprowadził się do domu Orgona, kiedy ten zobaczył go jak leżący krzyżem w kościele i jest pogrążony w modlitwie. Orgon, jest wzorowym chrześcijaninem bardzo ujął go taki sposób modlitwy i zaproponował modlącemu się skromny datek i dach nad głową. Pani Pernelle głęboko wierzy w niezwykłą pobożność Tratuffe`a i jej zdaniem jest to bardzo dobry człowiek.
Doryna, która jest pokojówką córki Orgona - Marianny - mówi Kleantowi, który jest szwagrem gospodarza domu, jak bardzo Orgon zmienił się, od kiedy Tartuffe zamieszkał z nimi. Orgon zwie go swym bratem, traktuje dużo lepiej niż innych domowników. Powierza mu wszystkie swoje problemy i tajemnice i tylko jego prosi o radę. Dodatkowo obiecał już Taruffe`owi rękę swej córki pomimo, że wcześniej wspólnie ustalili, że dziewczyna zostanie żoną Walerego. Damis - syn Orgona - zwraca się do Kleanta z prośbą, by ten poparł przed szwagrem Mariannę i Walerego, którzy bardzo mocno się kochają. Kiedy pan domu powraca, wypytuje Kleanta, co się działo w domu w czasie jego nieobecności w domu, ale jest zainteresowany wyłącznie postacią Świętoszka.
Akt II
Orgon mówi Mariannie, że zdecydował się wydać ją za mąż za Świętoszka. Gdy Marianna i Doryna usiłują się przeciwstawić, Orgon ostro ucina wszystkie dyskusje. Doryna jest przekonana, że w żaden inny sposób nie uda się przekonać Orgona, by zmienił swoją decyzję i obmyśla plan. Mówi Mariannie, by udawała chorą, w ten sposób przesunie się w czasie data ślubu z Tarttufem. Z kolei Walerego prosi, żeby postarał się o zapewnienie od Orgona, że to właśnie mu odda córkę.
Akt III
Tartuffe prowadzi rozmowę z żoną Orgona - Elmirą. Kobieta chce się dowiedzieć, jakie są zamiary Świętoszka wobec Marianny lecz Tartuffe nie zamierza odpowiadać. Przedstawia natomiast Elmirze propozycję zdrady męża. Całą rozmowę słyszy Damis. Oznajmia później Tartuffe`owi, że opowie o wszystkim ojcu. Jest pewien, że kiedy ojciec się o tym dowie pozbędzie się Świętoszka z domu. Tymczasem Orgon jest zagniewany i oburzony "oszczerstwami" Damisa. Nie wierzy synowi, dodatkowo sądzi, że Damis celowo oczernia Tartuffe`a. Usuwa syna z testamentu i rozkazuje mu opuścić swój domu. Z kolei dwulicowy Świętoszek odnowi kolejne zwycięstwo, bo Orgon przepisuje na niego cały swój majątek.
Akt IV
Elmira chce pomóc zrozpaczonej córce. Prosi męża o trochę zaufania i mówi mu, by schował się pod stołem, w czasie gdy ona będzie rozmawiać z Tartuffem. Następnie przyzywa Świętoszka do pokoju, gdzie ukrył się już Orgon. Tartuffe jest szczęśliwy, że może być sam na sam z przepiękną Elmirą, mówi jej, że tylko ją kocha i ponownie namawia kobietę do zdrady męża. Orgon słysząc to, uświadamia sobie, że popełnił wielki błąd tak bardzo ufając Taruffowi. Rozkazuje hipokrycie natychmiast wyprowadzić się z domu. Wtedy sprytny Tartuffe mówi Orgonowi, że przecież cały jego majątek, łącznię z domem, są już jego własnością i wszyscy domownicy mają jak najszybciej go opuścić.
Akt V
Tartuffe kradnie także tajne dokumenty i w ten sposób wikła Orgona w antypaństwowy spisek. Załamany Orgon opowiada szwagrowi o swoich problemów. W domu zjawia się komornik i nakazuje rodzinie, by niezwłocznie opuściła dom, który w świetle prawa należy do Tartuffe`a. Nagle przychodzi Walery z wiadomością o wyroku aresztowania Orgona za spiskowanie. Przybywa oficer gwardii, by aresztować Orgona, ale aresztuje Tartuffe`a, co jest zaskoczeniem dla wszystkich zebranych. Wychodzi na jaw, że Świętoszek jest znanym i poszukiwanym od bardzo dawna oszustem. Jedynie pani Pernelle nie zamierza uwierzyć w winę Tartuffe`a, jest zdania, że biedny świętoszek musiał paść ofiarą spisku Wszystko ma szczęśliwe zakończenie - wyrok na Orgonie zostaje unieważniony, a Marianna zostaje żoną ukochanego mężczyznę.