PRAWO ADMINISTRACYJNE
CZĘŚĆ SZCZEGÓLNA
WYKŁADY
Brak jest jednolitej definicji materialnego PA ( części szczególnej PA ). Jednak próbuje określać się je jako prawo normujące treść działania administracji ,prawo dotyczące konkretnych działów administracji , czy też tę część PA ,która określa szczegółowe uprawnienia i obowiązki podmiotów administracyjnych i podmiotów umiejscowionych na zewnątrz administracji.
Cechy materialnego PA w większości zbieżne są z cechami PA w ogóle ( różnorodność, związek z innymi dziedzinami, brak kodyfikacji).
Normy prawa materialnego stanowią zbiór tysięcy przepisów rozrzuconych w setkach aktów prawnych ( normatywnych). Jednak nie funkcjonują one w oderwaniu od norm od norm prawa ustrojowego, czy proceduralnego i powinny stanowić pewien kompleks - system PA.
Powstające wewnątrz tego systemu rozbieżności, czy też niespójność , powinny i są często eliminowane w orzecznictwie sądów administracyjnych.
Część szczególna ( podział prawa materialnego na pewne sfery)- osobowe prawo administracyjne dotyczące osób fizycznych ; prawo bezpieczeństwa i porządku publicznego ; dotyczące ochrony zdrowia, środowiska, pomocy społecznej; planowanie i zagospodarowanie przestrzenne.
*OBYWATELSTWO POLSKIE*
Ustawa o obywatelstwie polskim z dn. 15.01.1962( z późniejszymi zmianami)
Obywatelstwo to więź ( węzeł prawny ) łącząca osobę fizyczną z państwem bez względu na wszystko ( nie bierze się pod uwagę np. wieku). Więź, której treścią są wzajemne prawa i obowiązki zarówno obywatela jak i państwa. Nie wskazuje obowiązków i praw obywatela, precyzują je Konstytucja i różne ustawy uzupełniające (Ustawa z dn.09.11.2000 o repatriacji; Ustawa z dn.13.06.2003 o cudzoziemcach). Więź ta ( węzeł) ma najczęściej charakter trwały ( przesądzają o tym wewnętrzne przepisy danego państwa). W naszym systemie prawnym możemy mówić o jego względnie trwałym charakterze.
Konstytucja RP- Art.34 mówi o podstawach prawnych obywatelstwa:
,,1. Obywatelstwo polskie nabywa się przez urodzenie z rodziców będących obywatelami polskimi. Inne przypadki nabycia obywatelstwa polskiego określa ustawa.
2. Obywatel polski nie może utracić obywatelstwa polskiego, chyba że sam się go zrzeknie.,,
Ustawa jest podstawowym aktem normatywnym;
Rozporządzenie Prezydenta RP z 14,.03.2000 w sprawach szczegółowego trybu postępowania o nadanie lub wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego oraz wzorów zaświadczeń i wniosków.
Prócz ustawodawstwa ( prawoznawstwa krajowego) zagadnienie obywatelstwa normują także konwencje międzynarodowe ( Haska z 1930, Nowojorska z 1957).
Zasady obywatelstwa polskiego!!!!
Zasada ciągłości obywatelstwa polskiego ( Art. 1 Rozdział 1)
Zasada wyłączności obywatelstwa polskiego ( Art. 2)
Zasada równouprawnienia małżonków w zakresie małżeństwa ( Art. 3).
AD.1.Ustawa ta przewiduje, że ci, którzy byli obywatelami, nadal nimi pozostają. Ustawa ta oznacza, że osoby, które posiadały obywatelstwo polskie w dniu wejścia w życie ustawy, w dalszym ciągu to obywatelstwo zachowują.
AD.2. Ustawa ta nie oznacza zakazu posiadania podwójnego obywatelstwa ( polskiego i obcego) a jedynie wskazuje, że w świetle polskiego prawa osoba taka nie może być uznawana równocześnie za obywatela innego państwa ( acontrario - przeciwnie, jest uznawana wyłącznie za obywatela polskiego).
AD.3. Zarówno zawarcie związku małżeńskiego z obywatelem innego państwa, jak i zmiana obywatelstwa w trakcie trwania związku małżeńskiego nie skutkują - nie wpływają, na zmianę obywatelstwa drugiego małżonka.
Nabycie obywatelstwa polskiego!!!!
Mamy 3 sposoby nabycia obywatelstwa:
Nabycie obywatelstwa z mocy prawa( ex lege - nie musi być wykonana żadna czynność, nie trzeba nic zgłaszać, dostarczać dokumentów):
A. przez urodzenie ( Art.4) ;
B. przez znalezienie ( Art.5)
C. przez repatriację ;
D. przez uznanie za repatrianta.
Nabycie obywatelstwa na podstawie aktu indywidualnego :
A. nadanie obywatelstwa;
B. uznanie za obywatela polskiego.
Nabycie obywatelstwa poprzez złożenie oświadczenia i przyjęcie go przez właściwy organ:
A. opcja;
B. uproszczona naturalizacja;
C. Reintegracja.
AD.1a. istnieją dwa systemy nabywania obywatelstwa przez urodzenie ( z zasady, zasady nabycia obywatelstwa):
zasada krwi (jus sangrini); oznacza, że dziecko nabywa obywatelstwo rodziców;
zasada ziemi (jus soli); oznacza, że dziecko nabywa obywatelstwo, jeżeli urodziło się na terenie danego państwa( np. Anglia, USA).
AD. 1b. uzupełniająco, posiłkowo stosuje się zasadę ziemi gdy dziecko zostaje znalezione i rodzice są nieznani, lub gdy dziecko ma rodziców , którzy nie mają obywatelstwa lub zostało ono nieustalone( jakieś obywatelstwo mięli ale nie jest ono ustalone. W Polsce dominującą jest zasada krwi.
AD. 1c.d. Ustawa o repatriacji określa kto i w jakiej drodze nabywa obywatelstwo.
AD.3.a. opcja (Art.6)- czyli wybór obywatelstwa dla dziecka( nabycie). W braku porozumienia między rodzicami , każde z nich może zwrócić się do sądu o rozstrzygnięcie ( w ciągu 3 miesięcy od urodzenia). Prawo polskie gwarantuje dziecku możliwość uproszczonego wyboru obywatelstwa. Nabycie obywatelstwa- jeżeli po ukończeniu 16 lat, a przed upływem 6 miesięcy od dnia osiągnięcia pełnoletności ( co do zasady) złoży odpowiednie oświadczenie przed właściwym organem i organ ten wyda decyzję o przyjęciu oświadczenia.
AD.3b. przesłanki ustawowe:
Małżeństwo cudzoziemca z obywatelem polskim;
Czas trwania małżeństwa co najmniej 3 lata;
Zamieszkiwanie cudzoziemca na terenia RP ( zezwolenie na osiedlenie się, zezwolenie na pobyt rezydenta, prawo stałego pobytu- może być obywatelstwo polskie);
Oświadczenie o chęci nabycia polskiego obywatelstwa; organ wydaje decyzję o przyjęciu oświadczenia- 3 lata i 6 miesięcy od dnia zawarcia związku małżeńskiego albo 6 miesięcy od dnia uzyskania przez cudzoziemca zezwolenia na osiedlenie się. Przyjęcie oświadczenia może być uzależnione od złożenia dowodu utraty lub zwolnienia z obywatelstwa obcego.