Nauczyciel dobrze komunikujący się z uczniem - M. Kieler - Turska
„Jak pomóc dziecku w poznawaniu świata”
Komunikowanie się nauczyciela z dzieckiem jest podstawowym warunkiem edukacji. Nauczyciel musi mieć oriętację w sposobach komunikowania się z dzieckiem zarówno werbalnie jak i niewerbalnie. Nauczyciel powinien odbierać wszystkie komunikaty wysyłane przez dziecko, nie tylko te wypowiedziane, ale i te nadawane za pomocą gestów, min i spojrzeń. Tylko wtedy uda mu się poznać dziecko co pozwoli zbliżyć się do niego. Dużym błędem nauczycieli w procesie komunikowani się z uczniem jest pomijanie komunikacji niewerbalnej co sprzyja powstawaniu luk w komunikacji interpersonalnej. Odczytywanie komunikatów niewerbalnych jest szczególnie ważne w odniesieniu do dzieci. Młodsze dzieci używają komunikowania się ekspresywnego tzn. są one nieuświadomione i służą do wyrażani stanów wewnętrznych. Dzieci starsze cechuje zachowanie komunikacyjne tzn. „celowe, świadome odnoszenie się do relacji człowiek - człowiek”. Mylenie tych pojęć może stać się źródłem nieporozumień między nauczycielem, a uczniem.
Ważne również jest zwrócenie uwagi na niewerbalne komunikowanie się nauczyciela takie jak miny, sposób poruszania się, kontakt fizyczny. Powinien on umieć je wykorzystywać w procesie dydaktyczno - wychowawczym.
Dużą rolę w komunikacji werbalnej pełni umiejętność zadawania pytań przez nauczyciela. Dobrze postawione pytanie to takie, które aktywizuje proces poznawczy dziecka, odwołuje się do doświadczeń i pozwala dojść drogą rozumowania do nowych informacji.. Należy unikać pytań, na które można odpowiedzieć „ tak” lub „ nie”. Po takich pytaniach powinno wystąpić pytanie uzupełniające by rozmowa mogła trwać dalej. Oprócz dobrze postawionych pytań liczy się również ich jakość. Dobrze jest stawiać pytania twórcze, które nie tylko inicjują intelektualną pracę dziecka, ale także otwierają komunikację z nauczycielem.
W kontaktach nauczyciela z dzieckiem ważne są też inne formy komunikowania się. Wychowawca powinien stanąć także w roli informującego, udzielającego odpowiedzi, oponującego, akceptującego, zalecającego a także proszącego.
Nauczyciela dobrze komunikującego się cechuje empatia. To ważna cecha osobowości nauczyciela. Pozwala mu na lepsze rozumienie innych właściwie reagować na emocje. Empatia to niesienie pomocy innym i świadome powstrzymanie się o niej w konkretnych sytuacjach.
W relacjach z dziećmi prawidłowa postawa nauczyciela to postawa proponująca. W tym celu stwarza sytuację edukacyjną, która zaciekawi dziecko. Wychowawcza winien podtrzymać zapał i okazać zainteresowanie działaniem dziecka.
Inną cechą nauczyciela jest jego dynamiczność fizyczna i psychiczna. Dynamiczność fizyczna to przemieszczanie się z dziećmi zaś dynamiczność fizyczna to dopasowanie się do potrzeb lub propozycji dzieci.
Nauczyciel dzieci przedszkolnych nie powinien być dyrektywny. Jego działalność nie polega bowiem tylko na ocenianiu i odrzucaniu.
Wychowawca powinien kierować się zasadą dwupodmiotowości czyli wzajemnego brania i dawania naprzemiennie. Zasada ta opiera się w komunikowaniu z dziećmi na tych samych warunkach przestrzegania co z dorosłymi.
Otwartość na samego siebie i na dziecko to inny wyróżnik nauczyciela przedszkola. Być otwartym na dziecko znaczy być gotowym do udzielania pomocy dziecku stosownie do jego potrzeb. Być otwartym na siebie to podejmować pracę nad sobą, być nastawionym na własny rozwój.
Nauczyciel powinien pozwolić dziecku być sobą. Każde dziecko ma prawo do bycia dzieckiem. Dorosły musi mieć świadomość, że wiek przedszkolny opiera się głównie na zabawie poprzez którą dziecko poznaje świat i uczy się. Zaburzenie tego rytmu może mieć swoje skutki w wieku dorosłym. Zaciekawienie światem to postawa jaką powinien przybrać nauczyciel.. ten rodzaj postawy stanie się dla dziecka wzorem do naśladowania względem świata.
Wielką sztuką jest mieć ciągle nowe pomysły. To bycie kreatywnym, to poszerzanie horyzontu, ukazanie dzieciom niecodziennych rozwiązań zwykłych spraw. Ukazanie innej drogi, możliwości, i szansa wydobycie zarówno naszego jak i potencjału dzieci.