METODYKA PRACY Z RODZINĄ

KOMUNIKACJA W RODZINIE

TYPY KOMUNIKACJI:

1- CZARNA SKRZYNIA – skupiamy się na miejscu między członkami rodziny tzn. pomiędzy czarnymi skrzyniami. Koncentrujemy się na „tu i teraz”

2- PRAGMATYKA – zajmuje się opisem komunikowania się z 2 osobą tzn. określa czy przekaz jest skuteczny i jaką zmianę powoduje w zachowaniu 2 osoby

3- METAKONTEKST – jeżeli kontekst wprowadza ważną inf. która umożliwia nam spojrzenie na cały obraz wydarzenia to uwzględnienie metakontekstu dopuszcza „do tajnej wiedzy” skuteczne komunikowanie się wymaga by osoby zaangażowane rozpoznawały dany kontekst w podobny sposób

4- METAKOMUNIKAT – każdy przekaz ma stronę treściową i stronę opisującą reakcje między osobami. Strona opisująca porządkuje wypowiedzianą treść i dlatego zwana jest metakomunikatem. Metakomunikat jest inf. o inf. w tej samej konwencji.

ZAŁOŻENIA PRACY Z RODZINĄ

1- Cele pracy z rodziną:

a) pomoc w rozwiązywaniu życiowych problemów w rodzinie

b) pomoc w konstruktywnym rozwiązywaniu konfliktu i kryzysów w rodzinie

c) wspieranie integracji rodziny - wspieranie więzi uczuciowych w rodzinie

d) neutralizowanie patogennego oddziaływania rodziny na dzieci

e) odbudowanie funkcji opiekuńczych i wychowawczych rodziny wobec dzieci

f) pomoc integracji rodziny w jej otoczeniu społ.

2- Założenia pracy z rodziną

a) praca z rodziną naturalną jest pierwszą i najważniejszą formą przeciwdziałania patologii dziecka i dlatego należy zaczynać ją jak najwcześniej

b) dla zapobiegania patologii rodziny potrzebna jest wczesna diagnoza

c) w okresie do 7 r.ż. dziecka należy się skoncentrować na pracy z samą rodziną

d) w okresie szkolnym od 7 do 15 r.ż. praca z rodziną jest decydująca i należy ja wspierać pracą z dzieckiem w rówieśniczej grupie korekcyjnej (ognisko wych.)

e) w okresie dorastania 15-20 lat praca z rodziną ma już charakter pomocniczy ponieważ młodzież jest juz osobowościowo ukształtowana, a dominującym punktem odniesienia są częściej rówieśnicy niz rodzice

f) w pracy z rodzina należy koncentrować się na poprawie funkcjonowania całej rodziny niz tylko na poprawie jej postępowania z dziećmi

g) w pracy z rodziną należy utrzymać stałe regularne kontakty ze wszystkimi jej członkami a nie tylko z najmniej umotywowanymi

h) praca z rodziną wymaga całkowitej bezstronności wobec poszczególnych jej członków

i) prowadzący prace ped. stara się zrozumieć wzajemne relacje w rodzinie oraz uczucia i racje każdego z jej członków oraz oceniania ich ze swojego punktu widzenia

j) własny system wartości ped. może być bardzo odeminny od norm i wartości rodziny której podejmuje on interwencję i może on bardzo utrudniać lub uniemożliwiać mu jej zrozumienie

k) z rodziną warto pracować zespołowo ponieważ zmniejsza to ryzyko patrzenia na nią poprzez pryzmat własnych subiektywnych ocen i norm oraz nieświadomych urazów i uprzedzeń

l) efektywna praca z rodziną musi być: stała, regularna i intensywna oraz dotyczyć ważnych jej problemów

m) efektywna praca z rodziną dotyczy wyłącznie problemów i spraw na których rozważanie jest gotowa rodzina

3- Formy pracy z rodziną

a) wstępna diagnoza i kwalifikacja

b) nawiązanie kontaktu - wymiana info.

c) praca socjalna - pomoc w codziennych problemach życiowych

d) interwenacja kryzysowa - pomoc i mediacja w kryzysach rodzinnych

e) grupa wsparcia dla rodziców

f) konsultacje wychowawcze - wzrost umiejętności wychowawczych

g) terapia rodzinna i małżeńska

h) programy psycho-edukacyjne

INTERWENCJA KRYZYSOWA

To forma pracy w osobą lub rodziną podejmowana w wyniku sytuacji kryzysowej, której osoba lub rodzina ma trudności w zaspokajaniu swoich elementarnych potrzeb lub pełnieniu podstawowych funkcji. Istota kryzysu to:

#subiektywne przeżywanie swojej sytuacji jako bardzo trudniej i nie możliwej do zaakceptowania

#przeżywanie tej sytuacji w sposób niezwykle dramatyczny, mało realistyczny który może prowadzić do destruktywnych rozwiązań

#interwencja kryzysowa nastawiona jest na:

*zapewnienie podstawowego oparcia i bezpieczeństwa

*powstrzymanie destrukcyjnych rozwiązań i zmilizowanie kosztów kryzysu

*wyjaśnienie przyczyn istoty kryzysu

*znalezienie akceptowanego przez wszystkich rozwiązania problemu

Interwencja kryzysowa jest pierwszym etapem pomocy i kończący się w momencie uzyskania przez osobę lub rodzinę podstawowej równowagi zrozumienia przyczyn i uzgodnienie kierunku rozwiązania problemu który wywołał kryzys. Kryzys może być wywołany przez naturalne problemy rozwojowe w wieku dorastania:

#trudności w kontaktach z rówieśnikami

#konflikty z rodzicami wynikające z poszukiwania własnej tożsamości

#zmiana środowiska

#konieczność podjęcia nowych ról społ. np. nieplanowane macierzyństwo

#zdarzenia wyobrażeń z realnością

#opuszczenie domu rodzinnego