Współpraca wychowawcy z domem rodzinnym:

Osobotwórcza rola rodziny:

1. stanowi ona dla dziecka najwcześniejsze środowisko wychowawcze, tu dokonuje się wprowadzenie dziecka w pierwsze kontakty społeczne, uczy się określonych ról, zachowań.

2. bywa często, że jest to jedyne środowisko do 3 lub 6 roku życia biorąc pod uwagę fazy rozwoju dziecka, jest to okres niezwykle ważny dla ukształtowania się osobowości;

3. na skutek powiązań emocjonalnych i rożnych zależności najdłużej oddziałuje na jednostkę; często dziecko mając już własna rodzinę pozostaje pod wpływem rodziny pochodzeniowej (rady, pomoc, wsparcie psychiczne, materialne) wpojone normy wpływają na dalszy rozwój dziecka.

4. rodzina stanowi miejsce, gdzie dziecko zaspokaja szereg istotnych dla życie fizycznego i psychicznego potrzeb. Swoista więź z rodzina daje dziecku poczucie bezpieczeństwa. Zaspokajanie w sposób najbardziej pełny potrzeby fizyczne i psychiczne nie każda rodzina spełnia te funkcje, przyczyn tego jest wiele od niewydolności wychowawczej po patologię.

Program włączenia rodziców do współpracy:

Cel nadrzędny - ujednolicenie wpływów wychowawczych oraz wzajemne wspieranie i uzupełnianie się.

Osiągniecie celu nadrzędnego wymaga:

1. coraz lepszego poznania dzieci zarówno przez wychowawców jaki i rodziców;

2. znajomość przez rodziców systemu wychowawczego placówki, jej wewnętrznych ustaleni wymagań

3. znajomość przez rodziców wymagań stawianych przez wychowawcę grupy i innych wychowawców pracujących z ich dziećmi;

4. znajomość przez wychowawcę sytuacji domowej dziecka, potrzeb, zainteresowań, trudności wychowawczych z dzieckiem w domu oraz sposobu oddziaływań wychowawczych rodziców.

5. Dostarczanie rodzicom wiedzy służącej doskonaleniu wychowania, kształcenia, umożliwiającej dzieciom pomoc w nauce i właściwym zachowaniu.

6. tworzenie warunków do kontaktów nieformalnych między domem a wychowawcą, wzajemnego poznania i zrozumienia.

7. wdrażanie wychowanków do samowychowania. Wzajemna znajomość zadań i zaleceń przydzielanych przez rodziców i wychowawców wiążących się czy to ze stanem zdrowia dziecka, czy przyjętymi przez dzieci programami postępowania.

8. zjednywanie rodziców na rzecz usprawniania pracy dydaktyczno wych. Pomoc w zabezpieczaniu bazy materialnej, organizacji imprez i uroczystości. Współudział rodziców w organizacji turystyki i rekreacji. Pomoc w indywidualnych przypadkach losowych dziecka.

Zasady współdziałania wychowawcy z rodzicami

• ZASADA POZYTYWNEJ MOTYWACJI - skuteczność współdziałania wychowawcy i rodziców zapewnia celowość i dobrowolność podejmowania działania.

• ZASADA PARTNERSTWA - określa równorzędne prawa i obowiązki obu stron w ich wzajemnym współdziałaniu.

• ZASADA WIELOSTRONNEGO PRZEPŁYWU INFORMACJI - postuluje, by wychowawcy uwzględnili różnorodne kanały porozumiewania się z rodzicami.

• ZASADA JEDNOŚCI ODDZIAŁYWAŃ - podkreśla potrzebę zgodności celów wychowania realizowanych w domu, placówce opiekuńczo - wychowawczej (szkole) oraz stosownych metodach i formach oddziaływań wychowawczych.

• ZASADA SYSTEMATYCZNOŚĆ - uwydatnia potrzebę czynnego i stałego zaangażowania wychowawcy i rodziców w wykonywaniu wspólnie podjętych zadań.

• ZASADA ZORGANIZOWANEGO DZIAŁANIA - określa, ze to wychowawca, chociażby z powodu swojej funkcji pełni role koordynatora kontaktów z rodzicami.

• ZASADA OPTYMALNOŚCI POCZYNAŃ - podkreśla konieczność uwzględniania możliwości profesjonalnych i czasowych rodziców.

Realizacja powyższych celów może odbywać się między innymi wówczas, gdy rodzice zachęcani są do:

• dowiadywania się o codzienną pracę w grupie (klasie), odwiedzania grupy klasy,

• kontaktowanie się z wychowawcą oraz pozostałym personelem w placówce szkole, gdy jest to konieczne. Uczęszczania na spotkania grupowe (klasowe);

• włącznie się do przygotowywań i realizacji tych zajęć, jak wycieczki, biwaki, imprezy okolicznościowe;

• przejawiania inicjatywy w kontaktach z placówką (szkołą);

• poznawanie przyjaciół własnego dziecka i ich rodziców, spotykanie się z nimi w czasie wolnym w domu lub poza domem (dzieci i dorośli wspólnie);

• pomaganie, jeśli przyjaciele dziecka lub jego rodzina mają kłopoty;

• włączenie się do współdziałania przy planowaniu i odbywaniu zebrań;

• w czasie obecności w placówce(szkole) - prowadzenie rozmowy z wychowawcą o tym, co można poprawić, lub w jaki sposób i w czym można pomóc;

• podejmowania się roli opieki dzieci i młodzieży w czasie wolnym.

Formy współpracy z rodzicami:

Kontakty zbiorowe:

• spotkania robocze,

• spotkania okolicznościowe,

• spotkania z ekspertem.

Kontakty indywidualne:

• rozmowy telefoniczne,

• wizyty domowe,

• konsultacje pedagogiczne,

• korespondencja z rodzicami (listy, maile, biuletyny klasowe, dzienniczek ucznia, inne...).

rodzice w szkole

• wywiadówki rodzic - nauczyciele,

• szkolenia dla rodziców i innych osób,

• projekty wspólnych przedsięwzięć,

• wizytacje klasy przez rodziców,

• pokój dla rodziców,

• rodzice pomagający w bibliotece,

• rodzice - ochotnicy w klasie.

Kontakt pisemny

• szkolna tablica ogłoszeń,

• broszury szkolne,

• broszury z programem, wskazówki dla rodziców,

• informatory w języku społeczności,

• codzienny lub tygodniowy dzienniczek: dom - szkoła,

• prowadzenie zapisków w domu i szkole.