1. Omówić etapy planowania (cykl planowania).
1. Ustalić cel nadrzędny i operacyjny (szczegółowy)
2. Koncepcja (etap obmyślania zasobów i środków)
- ogniwo podstawowe w planowaniu
- zestrajanie wytycznych (coś co jest nowego w przepisach)
- alternatywne planowanie
3. Pozyskiwanie zasobów i środków (także kadrę)
4. Wdrożenie planu (działanie)
5. Kontrola i nadzór
2. Struktura planu rocznego / miesięcznego.
Roczny plan jest podstawą do opracowania planów okresowych. Obejmuje on całokształt
najważniejszych zadań przewidzianych do realizacji w danym roku.
A. Diagnostyczno - wnioskowa:
pierwszą częścią planu rocznego jest wstęp, który stanowi
uzasadnienie planowanych celów pracy, zadań wychowawczych i form realizacji, aktualna
sytuacja placówki oraz program potrzeb i możliwości wychowanków, kadry, zapewnienie
środków materialnych
B. Opiekuńcza:
druga część obejmuje sprawy opieki i wychowania, cele działalności
opiekuńczo - wychowawczej w danym roku. Ustala się też terminy i osoby odpowiedzialne
za realizację tych zadań. Jest to zasadnicza część planu rocznego.
C. Wychowawcza i doskonalenia pracy:
trzecią część planu stanowią zamierzenia związane
z doskonaleniem pracy zespołu pedagogicznego.
1. Hasło tygodnia - cele i formy, nazwa cyklu (zajęcia opiekuńczo - wychowawcze,
dydaktyczne, literackie, kulturalno - rozrywkowe, plastyczno - techniczne, rekreacyjno -
turystyczne, gry i zabawy, zajęcia muzyczne)
2. Pozycje dnia - stałe i zmienne
- konspekt pracy opiekuńczo - wychowawczej- temat zajęć- cele:- kształcący (strefa
poznawcza)- wychowawczy (strefa moralna)- poznawczy (nowe elementy)
- uniwersalny- osoba prowadząca: jednostka metodycznie zmienna
3. Struktura konspektu pracy wychowawczej.
struktura niniejszego konspektu opiera się na zasadniczych filarach: cel główny strategii
pracy wychowawczej, cele szczegółowe( działania/zadania, harmonogram realizacji,
poniesione nakłady, wskaźniki osiągania celu/minimum realizacyjne, źródła danych).
4. Znaczenie technik socjometrycznych w poznawaniu grupy/ klasy
szkolnej.
Socjometria jest zespołem czynności werbalnych i manipulacyjnych, mających na celu
poznanie uwarunkowań, istoty i przemian nieformalnych związków międzyosobowych w
grupach rówieśniczych. Określenie powyższe nie jest w pełni precyzyjne, ale też w
odniesieniu do żadnej techniki badań w pedagogice nie można stworzyć całkowicie
poprawnej definicji. Bierze się to stąd, że każda badana sytuacja jest odrębna pod
względem właściwości, każda wymaga innego poniekąd sposobu poznawania, innego
narzędzia. Podobieństwo sytuacji sprowadza się do analogii strukturalnych i
funkcjonalnych.
Stosując techniki socjometryczne, warto pamiętać o niektórych ograniczeniach pod
względem ich wartości poznawczej. Przede wszystkim odzwierciedlają one tylko i wyłącznie
stosunki społeczne panujące aktualnie w danej grupie. Wprawdzie stosunki te nie
zmieniają się z godziny na godzinę, lecz nie jest wykluczone, że wskutek zaistnienia
pewnych sytuacji, o których nie zawsze nauczyciel musi wiedzieć, mogą wystąpić
radykalne zmiany pod tym względem. Techniki socjometryczne nie informują również o
tym, jakimi naprawdę są uczniowie zakwalifikowani w wyniku analizy danych
socjometrycznych do tzw. „gwiazd” lub osób izolowanych. Trudno byłoby na pewno
rozstrzygać wyłącznie w oparciu o wyniki technik socjometrycznych czy np. uczniowie
odrzuceni są uczniami rzeczywiście trudnymi, a uczniowie z największą liczbą wyborów
pozytywnych - uczniami o wyjątkowych zdolnościach lub wysokim stopniu uspołecznienia.
Najmniej jednak badania socjometryczne są w stanie wskazać na rozmaite problemy
nurtujące badaną grupę; są to z reguły tylko pewne sygnały w tym zakresie, wymagające
sprawdzenia przy pomocy innych badań. Nie sposób zapominać, iż końcowe wyniki badań,
zależą nie tylko od poprawnie skonstruowanego testu socjometrycznego i sposobu jego
zastosowania, lecz również od różnych nie przewidzianych warunków i okoliczności. Stąd
też niekiedy opis układu stosunków społecznych klasy szkolnej lub innych grup może
daleko odbiegać od rzeczywistego obrazu jej struktury społecznej. Decydujący wpływ na
taki stan rzeczy ma czasami np. przejściowe podniecenie uczniów pod wpływem wielce
znaczących dla nich wiadomości, zgłaszanych tuż przed rozpoczęciem badań. Wiadomości
takie mogą dotyczyć planowanej wycieczki, rozegrania rozgrywek sportowych z uczniami
innej klasy, zapowiedzianej klasówki itp. Nie należy zapominać, że odzwierciedlona w
badaniach struktura klasy nie zawsze odpowiada typowym i charakterystycznym jej
właściwościom. Na ogół przedstawia ona układ stosunków społecznych właściwy klasie w
ściśle określonym czasie oraz określonych warunkach i okolicznościach
5. Znaczenie technik projekcyjnych w poznawaniu osobowości wychowanka.
Znaczenie technik projekcyjnych w poznawaniu dziecka:
Proiectio (łac.) - wyrzucenie
Rysunki projekcyjne to pewnego rodzaju sposoby badania osobowości danej osoby,
szczególnie o jej motywach postępowania, celach, dążeniach i sposobach widzenia
otaczającego świata (społecznego).
Projekcję pojmujemy jako mechanizm psychiczny, dzięki któremu osoba przenosi uczucia,
postawy, właściwości lub pragnienia na inne przedmioty środowiska (osoby).
Projekcyjna metoda badania osobowości polega na przedstawieniu badanemu sytuacji
bodźcowej , nie mającej dlań znaczenia arbitralnie ustalonego przez eksperymentatora ,
ale zarazem takiej , która będzie mogła nabrać znaczenia przez to , iż osobowości
badanego narzucie jej indywidualne znaczenie i organizację . Istotną cechą technik
projekcyjnych jest to ,iż odpowiedzi nie są traktowane zgodnie z ich brzmieniem, tj. w
sposób . w który chciałby je pojmować badany, gdyby rozumiał wskazówki testu, lecz są
one interpretowane zgodnie z pewną teorią psychologiczną . Dotyczą reakcji podmiotu w
sytuacjach testowych . W technikach projekcyjnych zadaniem podmiotu jest organizowanie
( nadanie znaczenia lub zinterpretowanie ) pewnej sytuacji bodźcowej. która nie ma w
samej sobie jednoznacznej narzucającej się struktury . Aby umożliwić ukrycie
rzeczywistych celów badacza stosuje się metodę , która polega na tym , że badany
ujawnia swoje potrzeby i rzeczywiste wartości za pośrednictwem innej osoby lub postaci
fizycznej , z którą , jak sądzimy utożsamia się.
6. W jakim sensie rysunek można traktować jako test rozwoju dziecka a w jakim jako test jego rozwoju osobowości.
Czy rysunek może być testem rozwojowym;
a. rysunki dzieci i młodzieży zawierają wielkie bogactwo różnorodnych elementów
dotyczących formy, koloru i treści
b. są objawem ich rozwoju umysłowego niż estetycznego, są uzależnione bardziej od
posiadanych spostrzeżeń, wyobrażeń i pojęć aniżeli od wyobraźni wzrokowej lub zręczności
manualnej
c. rysunki dzieci wykorzystywane są jako źródło poznania ich osobowości
d. odzwierciedlają jego zainteresowania, postawy, potrzeby, cechy temperamentu, procesy
motywacji, przeżycia emocjonalne, samoocenę
e. kształtuje się pod wpływem doświadczenia
f. trzeba pamiętać, że rysunki są zdeterminowane kulturowo (dziecko wychowane w innej
kulturze może mieć inne wyobrażenie o rodzinie)
Większość badaczy twierdzi , że rysunek dziecka jest odbiciem rozwoju jego procesów
psychicznych wiedzy i doświadczenia jakie zdobyło w sowim życiu .Faktycznie dziecko
ujawnia swe przeżycia psychiczne w rysunku. Na podstawie analizowanego rysunku można
ustalić jakiego rodzaju są to pojęcia i wiedza o otaczającej go rzeczywistości , oraz w jaki
sposób ukształtowały się one w jego świadomości. Na ogół sądzi się , że obraz postaci
ludzkiej może być najbardziej adekwatnym wskaźnikiem badania rozwoju umysłowego i
osobowości badanego dziecka. GOOdenough ,Szuman , Harris - wyrazili pogląd , że treść
i istota rysunków dziecięcych zależą przed wszystkim od rozwoju umysłowego Rysunki są
jedną z ciekawszych form wypowiadania się dziecka. W rysunku ukazuje się to o czym się
myśli i marzy , co pragnie osiągnąć i przeżyć . Rysunek jest wyrazem jego fantazji i chęci
działania .
7. Przedstawić trzy wybrane techniki projekcyjne
1. test Buck'a
2. test Diamond'a
3. test Rosenberga
4. test Kocha
5. test Goodenough
6. test Machover'a
7. test Kohsa
8. test Roschacha
9. test Murraye'a
10. test Levy'ego
11. test ellocka
12. test Dus
Test Buck'a:Wyodrębnia się 3 elementy:- dom (środowisko rodzinne)
- drzewo (stosunek do otoczenia)*rozłożyste - szczerość, komunikatywność* szczupłe -
nieśmiałość- człowiek (stosunek do innych ludzi)Te trzy elementy razem wzięte wyrażają
bliskość lub odległość (to co dziecko czuje)
TAT jest to test apercepcji tematycznej , czyli odbioru z określonych sposobem
nastawienia . Za pomocą tego testu bada się różne dziedziny życia człowieka , takie jak
życie rodzinne , zawodowe , sferę komunikacji społecznej i stosunków intymnych. Możemy
określić , jakie tendencje przeważają w życiu wewnętrznym badanej osoby - aktywność
czy bierność , a może agresja. Możliwe ,że człowiek jest w rodzinie posłuszny i zgodny ,a
w pracy agresywny , albo na odwrót . TAT odkrywa świat wartości i motywacji badanego ,
jego zainterseownia i ambicje .Widzimy , czy umie on wykorzystać wcześniejsze
doświadczenia i planować przyszłość , czy jego myśli i uczucia są uporządkowane TAT
daje nam pojęcie także o tym , jak człowiek sobie radzi z problemami .egzystencjalnymi .
Test Roschacha:
Jest to swobodna interpretacja przypadkowych form (10 czarnych i 10 kolorowych plam
atramentowych Z Testu „Plamy Roschacha , dowiadujemy się niczym przy prześwietleniu
promieniami rentgena .Po przeprowadzeniu testu dowiadujemy się o ze szkiców kim są
autorzy , jakie mają zainteresowania , gdzie mieszkają , uczą się , gdzie najbardziej lubią
przebywać , czasami dowiadujemy się czy kogoś lubią . Dowiadujemy się z nich o
powiązaniach rodzinnych , wrażliwości , wyobraźni , ścieżkach codziennego życia .Szkice
wyobrażeniowe były i są szeroko wykorzystywane .
Test Diamond'a:
To odmiana testu Buck'a, osoba badana ma napisać opowiadanie, w którym występują 3
elementy: dom, drzewo i człowiek. Ujawniają się pewne cechy osobowości, umiejętności
wypowiadania się i przekazywania swoich myśli innym osobom.
Test Rosenberga:Polega na tym, że pozwala na dokonanie dowolnych zmian w
wykonywanym rysunku. Osoba badana otrzymuje dwa arkusze papieru, pomiędzy którymi
znajduje się kalka. Na pierwszej kartce rysuje mężczyznę, jak najlepiej potrafi. Po
wykonaniu rysunku może na kopii dorysować takie zmiany jakie tylko chce. Tak samo
postępuje przy rysunku kobiety. Ujawniają się wtedy takie cechy osobowościowe, jak
postawa nieprzyjazna w stosunku do siebie lub rodziców, sztywność, plastyczność,
dynamizm osobowościowy.
Test Kohsa:Jest to test bezsłowny. Należy ułożyć w określonym czasie i porządku figury
geometryczne od najprostszych do najtrudniejszych
8. Wymienić charakterystyki i omówić dwie z nich
Charakterystyki dzielimy na:
1. indywidualne (możemy się odnieść do indywidualnego przypadku)
2. merytoryczne (ze względu na charakter treściowy)
· osobowości
· zachowania
· funkcjonalna
· przyczynowa
3. formalne (ze względu na zakres informacji)
· swobodna
· opisowa
· całościowa
· częściowa
Charakterystyki wg. Skornego:
1. zachowania
2. osobowości
3. cząstkowa
4. całościowa
5. swobodna
6. opracowana wg. Planu
7. opisowe
8. przyczynowe
Charakterystyki opracuje się w końcowym etapie procesu poznania zachowania
wychowanków . Stanowią one podsumowanie całokształtu zebranych materiałów
obserwacyjnych , uzupełnionych informacjami uzyskanymi z badań przeprowadzonych za
pomocą innych metod. Charakterystyki dotyczą: cech osobowości , zdolności ,
zainteresowań , cech temperamentu , postaw , przekonań , potrzeb , ale też wiedzy ,
sprawności , umiejętności , zdyscyplinowania , stosunku do obowiązku szkolnego. Dobrze
opracowana charakterystyka umożliwia przewidywanie przyszłego zachowania się danej
jednostki , posiada więc nie tylko wartość diagnostyczną ,ale także prognostyczną.
Zasady opracowywania charakterystyk:
1.obiektywizm - charakterystyka powinna odzwierciedlać rzeczywiste właściwości
zachowania się dziecka , powinna zawierać prawdziwy obraz jego cech osobowości .
Dlatego należy unikać nie sprawdzonych oraz subiektywnych sądów wiążących się z
osobistym stosunkiem osoby opracowującej charakterystykę do badanego dziecka .
2. zebranie dużej ilości materiałów rzeczowych i oparcie się na nich przy opracowywaniu
charakterystyk . Najlepiej , żeby materiały te gromadzić w mairę możliwości za pomocą
różnych metod , głównie przez obserwację , ale także za pomocą wywiadu , analizy
wyników pracy , dokumentację szkolną , wywiady za pomocą testów i kwestionariuszy.
3. Porządkowanie zebranych materiałów -etapy.
-wstępna selekcja - eliminacja materiałów zbędnych bezwartościowych .
- systematyzacja pozostałych materiałów przy pomocy tzw. Inwentarzy czynników (tabele)
pomagające odpowiednio poszeregować fakty).
- określenie rodzaju i częstość występowania analizowanych faktów na bazie
uporządkowanych materiałów.
- opracowanie wniosków do charakteryzowanych cech..
4.Ilusrtowanie odpowiednich przykładów omawianych cech . Przykłady z
przeprowadzonych obserwacji , wywiadów i innych zgromadzonych materiałów.
5.Należy wyraźnie wyszukać istotne cechy charakteryzowanego dziecka , ale nie wolno
pomijać cech drugorzędnych.
6. Należy wskazać na tkwiące w dziecku możliwości rozwojowe , żeby zwalczać cechy
ujemne , a rozwijać dodatnie.
7. Wyraźnie oddzielać fakty stwierdzone od różnych interpretacji , bo interpretacje są
ważne , ale mają charakter hipotetyczny , a fakty są stwierdzone a nie budzą żadnych
wątpliwości.
Rodzaje Charakterystyk:
1. Ch. Grupowa (zbiorowa)- bada konflikty w grupie , odrzucenie dzieci , ułatwia
poznanie wychowanków , np. kto jest liderem , kto jest lubiany (poprzez techniki
Moreno)(kto jest kto , szeregowanie oraz plebiscyt życzliwości i niechęci)
2. Char. Indywidualna -przydatna kiedy dziecko przychodzi do palcówki albo gdy
pomagamy mu wybrać szkołę
Podział charakterystyk indywidualnych
a)ze względu na treść :
-char. Osobowości
- charakterystyka zachowania
9. Co to jest charakterystyka zachowania, podać jej plan
charakterystyka zachowania się jest ograniczona do podsumowania zaobserwowanych
faktów , określenia ich rodzaju i częstości występowania. Taka charakterystyka nie zawiera
stwierdzeń dotyczących cech osobowości charakteryzowanej jednostki. Mówi ona, że np.
obserwowane dziecko często zgłasza się do odpowiedzi na lekcji , poprawnie wysławia się
, uczestniczy w grze w piłkę wywołuje kótnie z kolegami zaatakowane ucieka czy płacze. ,
poprawnie się wysławia, uczestniczy w grach, zabawach ruchowych, czy wywołuje kłótnie,
czy atakowane reaguje płaczem lub atakowane ucieka.
1. zawierają pojęcia, które mają na celu dokonanie uogólnionego opisu zachowania się na
podstawie obserwacji
Podział charakterystyk zachowania:
- przyczynowa -poszykuje się genezy zachowań np . przyczyn trudności w nauce. Główny nacisk jest położony na wyjaśnienie genezy kształtowania się analizowanych cech. Punktem wyjścia tej charakterystyki jest charakterystyka opisowa, która dostarcza materiałów stanowiących podstawę analizy czynników wpływających na powstanie opisywanych cech osobowości
- funkcjonalna -diagnoza na podstawie zaobserwowanych zachowań , jakie będą skutki,
jeśli nie będziemy działać ( co się stanie jeśli?)
b)(według ) ze względu na formę:
- charakterystyki całościowe - zawierają pełny obraz cech osobowości dziecka, jest
obszerna , opiera się na dużej ilości materiałów uwzględniane są tu cechy jego umysłu ,
woli , życia uczuciowego , posiadane przez niego zdolności , zainteresowania postawy ,
przekonania . cechy temperamentu i charakteru.
- charakterystyka cząstkowa (fragmentaryczna) dotyczą tylko niektórych cech osobowości
dziecka , jego stosunku do pracy umiejętności współżycia w grupie , aktywności społecznej
c) ze względu na sposób przygotowania - char. Swobodna -opracowana bez ustalonego
planu i ten brak planu , sprawuje pewna chaotyczność , że nie daje ona wyczerpującego
obrazu osobowości dziecka i to obniża jej wartość .Zawiera opis cech osobowości uznanych
za szczególnie ważne dla danej jednostki .
-charak. opracowywana wg planu.- gdzie rolę planu mogą pełnić arkusze obserwacyjne lub
karty indywidualne .jest szczegółowy podając dokładniejszy wykazarakteryzowanych cech .
- charakterystyka Opisowa . zawiera mniej lub bardziej szczegółowy obraz cech
osobowości charakteryzowanego dziecka , ich opis i analizę psychologiczną .poprawnie
opracowana charakterystyka opisowa nie powinna ograniczać się do rejestracji
określonych cech , lecz ma ukazać również ich hierarchie , ma wyodrębniać cechy istotne i
drugorzędne..
10. Co to jest charakterystyka osobowości, podać jej plan
Charakterystyka osobowości: Charakteryzujemy dziecko za pomocą cech osobowości,
charakterystyki takie wskazują, czy dziecko jest inteligentne, pracowite, obowiązkowe,
staranne, aktywne, agresywne, nieśmiałe, tchórzliwe, kłamliwe.
Charakterystyki osobowości stanowią uogólnienie i podsumowanie licznych obserwacji
dziecka oraz są końcowym etapem poznawania go.
Charakterystyki operuje pojęciami psychologicznymi służącymi do określenia zasadniczych cech osobowości a jej celem jest stwierdzenie, jakie jest dane dziecko, jakie posiada
właściwości.
11. Co to jest charakterystyka grupy, podać jej plan
Sporządzamy je w celu poznania struktury grupy
a). liczebność grupy i sposób jej powstania (liczba wychowanków, wiek, płeć, sytuacja
szkolna, czy jest formalna, czy nieformalna, czy nowa)
b). rodzaj więzi i charakter wzajemnych kontaktów w grupie (czy jest więź sytuacyjna,
formalna ,mieszana osobista)
c) struktura, zwartości i stabilności grupy (czy istnieją
podziały wewnętrzne, układ ról, pozycji w grupie , przywódcy , sposób ich wyłaniania i
charakter przywództwa, służebność wobec grupy, dominacja w grupie, charakter więzi
wzajemnych grupy z wychowawcą (czy występują czynniki dezintegracji grupy)
d). dążenia i aspiracje grupy (prawa i obowiązki członków grupy, sposób podejmowania wspólnych decyzji, kształtowanie się norm obowiązujących w grupie)
e). atrybuty zewnętrzne i zwyczaje w grupie (elementy symboliki, zwyczajów i obyczajów grupy, kształtowanie się tradycji grupowej wspólne przeżycia w grupie(imprezy , święta ).
14. Jak należy rozumieć proces opiekuńczo- wychowawczy, odmiany
procesu i jego zmienne
Proces opiekuńczo - wychowawczy to cykl zmian, które po sobie następują i wzajemnie się
warunkujących, które są adekwatne do zaznaczających się kolejno etapów uzyskiwania
przez podopiecznego samodzielności i niezależności życiowej (proces ewolucyjny)
· Proces globalny (całościowy) - określone cykle zmian od stanu wyjściowego do końca
· Proces parcjalny - zmiany w czynnościach i zależnościach opiekuńczych, ale tylko
niektórych elementów składowych
Przebieg procesu:
1. Proces ewolucyjny- normalny- nadzwyczajny
2. Proces opiekuńczo - wychowawczy- inwolucyjny- nadzwyczajny
· globalny
· parcjalny
15. Wymienić zasady wychowania opiekuńczego i omówić dwie z nich
Zasady opieki wychowawczej (procesu opiekuńczo - wychowawczego):
1. Zasada opieki sprawiedliwej - ta zasada ma 3 odmiany:
- równe traktowanie dzieci
- sprawiedliwość w moralnym traktowaniu dzieci
- równa gratyfikacja i oczekiwanie wdzięczności
2. Zasada optymalizacji opieki - nadmiar i niedostatek działań jest negatywy
3. Zasada aktywności podopiecznych w zaspakajaniu ich potrzeb
4. Zasada wychowawczego charakteru opieki
- wychowawcza modyfikacja opieki
- osobo twórcze skutki zaspokojenia potrzeb
5. Zasada oddziaływania wychowawczego na potrzeby
6. Zasada właściwego łączenia świadczeń opiekuńczych z wymaganiami
16. Wymienić funkcje wychowania opiekuńczego i omówić dwie z nich
Funkcje wychowania opiekuńczego:
W odniesieniu do Domów Dziecka:
1. bezpośrednio wychowawcza:- funkcja diagnostyczna- funkcja adaptacyjna- funkcja
wyrównawcza- funkcja inspiracyjna- funkcja samokształceniowa
2. pośrednio procesu opiekuńczo - wychowawczego wychowanka- funkcja opiekuńcza
- funkcja wychowawcza
W odniesieniu do instytucji kształcenia:1. bezpośrednio wykładowców i treści kształcenia
- funkcja instrumentalna- funkcja kreatywna2. bezpośrednio i pośrednio słuchaczy- funkcja
informacyjna
- funkcja kształcąca
Funkcja samokształceniowa:
Obejmuje poszerzenie i pogłębianie zasobu wiedzy, kształtowanie właściwych postaw i
przekonań zwłaszcza opiekuńczych i wychowawczych; podnoszenie poziomu kultury
pedagogicznej i zaangażowania ideowego w pracę, a także dorabiania się własnego,
zgodnego z ideałami opieki i wychowania systemu wartości.
Funkcja adaptacyjna:
Wielu wychowawców w domach dziecka jest po studiach lub po przeniesieniu z innej
placówki. Potrzebują oni zarówno doświadczonych współpracowników, jak i posługiwania
się opracowaniem, które dostarczy im pewnych wskazań, dyrektyw i wyjaśnień
odpowiadających na pytanie: co? jak? i dlaczego? mają czynić, aby zaktualizować i
przystosować swe umiejętności do specyficznych wymagań procesu opiekuńczo -
wychowawczego w tej placówce.
Funkcje wychowawcze:
1. Homeostatyczna - najbardziej pierwotna, fundamentalna, a jednocześnie kreatywna;
następstwa dokonujące się w osobie podopiecznego- obiektywne - osiągalny stan
zaspokajania potrzeb i równowagi zwłaszcza biochemicznej- subiektywne hedonistyczne) -
emocjonalne doznania, składają się na nią odrzucenia, przyjemności, błogość, zadowolenie
z tendencją narastającą
2. Egzystencjalna - w rezultacie spełnienia funkcji homeostatycznej dochodzi do
zachowania życia i zdrowia z ich określonymi jakościami wielostronnego rozwoju,
określonego poziomu normalności funkcjonowania oraz umożliwiania wychowania. Można
powiedzieć, że funkcja egzystencjalna jest funkcją funkcji homeostatycznej. Od
określonego stanu zaspokojenia potrzeb zależy:
- życie każdej ludzkiej jednostki zostaje zachowane p/w w rezultacie roztoczonej nad nią
opieki- zaspokajanie potrzeb ponadpodmiotowych potomstwa warunkuje zachowanie
gatunku- stan zdrowia każdej ludzkiej jednostki zaspokojenie potrzeb ponadpodmiotowych
p/w biologicznych i bezpieczeństwa
- wielostronny rozwój
3. Regulacyjna - to rozbudzenie i regulowanie potrzeb oraz granic, norm i sposobów ich
zaspokajania
4. Usamodzielniająca - doprowadzenie do względnie pełnej samodzielności i niezależności
życiowej (chodzi o uzależnienie podopiecznego od opiekuna placówki), trzeba doprowadzić
do usamodzielnienia podopiecznego
5. Socjalizacyjna - uspołecznienia, ukulturalnienia potrzeb oraz ich zaspokajanie.
Socjalizacyjne następstwa opieki można rozpatrywać w dwóch podstawowych zakresach:
- przekształcenia się ról podopiecznego w rolę opiekuna
- podporządkowanie wartościom społecznym rozmiarów form i sposobów zaspokajania
potrzeb
Dokonuje się ona p/w pośrednio poprzez osobę opiekuna przyjmującego, realizującego te
wartości w sprawowanej opiece oraz bezpośrednio w ich oddziaływaniu na podopiecznego,
zdolnego do reakcji przystosowawczych.
17. Instytucje wspomagające rodzinę, ich zadania
Instytucje wspomagające rodzinę :
-charakter materialny :
MOPS MOPR OIK PCPR Krajowy komitet z Funduszem na rzecz dzieci 1981r. Caritas
Towarzystwo Brata Alberta Zgromadzenie Matki Bożej Miłosnej Albertynki Misjonarki
Miłości Wspólnota Chleb Boży
- charakter zdrowotny :przychodnie o różnym profilu . poradnie , szpitale dla dzieci,
sanatoria , wczasy dla dzieci i młodzieży , poradnie psychologiczne pedagogiczne ,
poradnie zdrowia psychicznego
Podnoszenie kultury pedagogicznej rodziców
- Prawna Korczak i idee nowego wychowania , Konstytucja
Kodeks rodzinn0- opiekuńczy
Kodeks KARNY Kodeks cywilny Rzecznik Praw dziecka
Konwencja o prawach dziecka deklaracja praw dziecka Genewska Deklaracja Praw dziecka
, Pakt
18. Instytucje uzupełniające i instytucje zastępujące rodzinę:
wymienić i określić ich zadania
Instytucje zastępujące rodzinę
-charakter instytucjonalny :Ministerstwo Pracy i Polityki Socjalnej Domy małego dziecka ,
Ośrodki szkolno wychowawcze Policyjna Izba dziecka Państwowe Pogotowia Opiekuńcze,
internaty
- zastępujące rodzinę :
Rodzina adopcyjna , rodziny zastępcze , rodzinne domy dziecka , wioski dziecięce
Instytucje uzupełniające rodzinę :
Szkoły Świetlice szkolne ,Internaty, bursy , żłobki , przedszkola
Zadania:zapewnienie wychowankom bezpieczeństw osobistego oraz ochorna ich zdrowia
fizycznego i psychicznego ( w tym warunków do tworzenia bliskich więzi osobistych i
zaspokajania potrzeb emocjonalnych
-zaspokajanie potrzeb materialnych .
-zapewnienie warunków nauki własnej i ewentualnie zdobycia zawodu,
- rozwój zainteresowań i zaspokajanie potrzeb kulturalnych ,
- wdrażanie do życia społecznego ( w tym kształtowanie postaw ideowych i społeczno
- moralnych)
- przygotowanie do życia w przyszłej rodzinie własnej.
We wszytskich zakładach opiekuńczych występują te zadania natomiast w niektórych np.
takim jak w specjlanym zakładzie opiekuńczo - wychowawczym
22. Co to jest modelowanie działań opiekuńczo- wychowawczych,
omówić model założony, rzeczywisty, prognostyczny
-modelowanie (dostarczenie wychowankowi sposobności do obserwacji określonego
zachowania innych. Metodę tą można stosować przy modyfikacji różnych czynności
poznawczych, motorycznych, a nawet ocen moralnych czy społecznych). Model winien
zawierać: -problem potrzeb społecznych, -podstawy teoretyczne systemu, -podstawy
organizacyjno - prawne, -formy opieki (ilość, jakość, stosownie do potrzeb),-
kadra(odpowiednia wiedza, cechy osobowościowe, itp.),-środki masowego przekazu.
OMÓW MODEL ZAŁOŻONY, RZECZYWISTY, PROGNOSTYCZNY
Współczesny model funkcjonowania systemu to 1.model założony (koncepcje powstające
przedwcześnie , poprzez praktykę),2.model rzeczywisty osiągany wypadkowo (tj.
wypadkowa modelu założonego),3.model prognostyczny (opiera się na zweryfikowaniu
praktycznym, przyszłościowy może być podobny do założonego)
26. Pojęcie i funkcje czasu wolnego
27. Wymienić instytucje zajmujące się organizacją czasu wolnego i
omówić zadania jednej z nich
28. Struktura lokalnego systemu opiekuńczo- wychowawczego
STRUKTURA LOKALNEGO SYSTEMU OPIEKUŃCZO - WYCHOWAWCZEGO
Środowisko lokalne stanowi obok rodziny najważniejszy czynnik socjalizacji, gdyż jest ono
nieodłącznym elementem życia jednostki. Doniosłą rolę w organizacji pomocy dziecku i
rodzinie w środowisku lokalnym odgrywa zarówno struktura lokalnego systemu opiekuńczo
- wychowawczego jak i również polityka socjalna państwa, winna zapewnić: wysoki
poziom życia poprzez zrównoważony rozwój gospodarczy, profesjonalną pomoc społeczną,
nowoczesną edukację, dobrą opiekę medyczną i socjalną, integrację społeczności lokalnej
Struktura systemu lokalnego środowiskowe instytucje wychowania naturalnego :
1rodzina ,
2 środowisko sąsiadów,
3. grupa rówieśnicza.
4.Szkoła : świetlica szkolna , półinternat , bursa , grupy profilaktyczne , kluby
zainteresowań
5. Instytucje opieki i wychowania pozaszkolnego : ośrodki adopcyjne , placówki opieki
częściowej (charakter rekreacyjny `'ogrody jordanowski'' placówki profilaktyczno
wychowawcze , pałace młodzieży , placówki opieki całkowitej (instytucjonalne rodzinne)
(rodzinne - rodziny adopcyjne ) zastępcze , rodzinne domy dziecka , państwowe domy
dziecka , pogotowia opiekuńcze .policyjne
29. System opiekuńczo- wychowawczy w ujęciu globalnym oraz w
ujęciu parcjalnym (instytucjonalnym)
System opiekuńczo wychowawczy w ujęciu globalnym oraz w ujęciu parcjalnym
( instytucjonalnym) Proces opiekuńczo wychowawczy trwa przez całe życie od okresu
niemowlęcego .System opieki nad dziećmi w Polsce. poziomy działalności globalnego
systemu opiek.wychowawczego 1.ystawowdaczwy-dziłanie resortu(nadrzędny -
regulacyjny , przez ustawy , uchwały).2.resortowy - ministerialny (polega na
nadzorowaniu przez Ministerstwo Sprawiedliwości ,Sąd Rodzinny , Ośrodek
Diagnostyczny , Kuratorzy Sądowi , Ośrodki Kuratorskie Ministerstwo Zdrowia i Opieki
Społecznej , Żłobki Sanatoria Do 1992 Dom Małego Dziecka Po 1999 Dom Dziecka Resort
Spraw Wewnętrznych , Policyjne Izby Dziecka .Instytucjonalny -Siatka wszystkich instytucji
mikrosystem placówka opiekuńczo - wychowawcza1. kadra wykwalifikowana2.
wychowankowie kryteria kwalifikowanie do placówek.
Proces ewolucyjno - normalny (wszystko przebiega zgodnie z normami)
Proces opiekuńczo wychowawczy globalny -są to określone cykle zmian od początku do
końca.
Parcjalny - częściowy tylko w niektórych jego czynnościach i zależnościach opiekuńczych.
Proces opiekuńczo - wychowawczy jest to cykl zmian następujących po sobie i wzajemnie
się warunkujących od początku aż do końca , które są adekwatne do kolejno
zaznaczających się etapów uzyskiwania przez podopiecznego samodzielności i
niezależności życiowej .
Proces inwolucyjny - młodości do starości.
30. Założenia prorodzinnego systemu opiekuńczo- wychowawczego
Oświatowe instytucje opiekuńcze są niejako „przyzwyczajone” do skupiania się na
problemach dziecka, a nie rodziny i próbują im zapobiegać i redukować je jedynie na bazie
szkoły (a nie rodziny), czyniąc z niej główne ogniwo oświatowego systemu opieki. Podczas
gdy dziecko wyrasta z rodziny i tam przeważnie tkwią korzenie problemów. Dlatego też
reformie systemu opieki nadano charakter prorodzinny. Główne cele tej reformy to:
• Zamiast zastępować rodzinę przez instytucje oświatowe dąży się do wspierania jej przez
cały system profilaktyki i opieki o cechach ponadresortowych.
• Prowadzi się starania w celu odtworzenia naturalnej odpowiedzialności za los dziecka,
którą ponosić powinni: rodzice, bliższa i dalsza rodzina, ciała społeczne, instytucje lokalne,
w razie konieczności- przedstawiciele administracji publicznej możliwie najniższego
szczebla, a nie ponadlokalne organy i instytucje rządowe.
• Dąży się także do zwiększenia oddziaływań najtańszych form profilaktyki np. zajęć
pozaszkolnych, poradnictwa rodzinnego i młodzieżowego.
• Reforma ma też na celu podniesienie jakości usług profilaktycznych i opiekuńczych w tym
m. in. rozszerzenie i wprowadzenie nowych rodzinnych form opieki oraz form wychowania
integracyjnego.
• Oprócz tego pragnie ograniczyć dysproporcje w rozwoju sieci instytucji profilaktycznych i
opiekuńczych.
Zaistniało kilka propozycji zmian w systemie opieki nad dzieckiem, jednak wszystkie
pozostają ze sobą w dialogu. Ciekawą propozycję złożył W. Ciczkowski. Mówi on o
standardach usług profilaktyczno-opiekuńczych, które określa jako modele lub wzorce i
traktuje jako usługi terapeutyczne skierowane do dziecka i rodziny, mające przezwyciężać
kryzysy. Autor wyróżnia cztery poziomy tych oddziaływań:
I- interwencja i terapia w rodzinie
II- objęcie dziecka terapią częściową w ośrodkach socjoterapeutycznych...
III- następuje organizowanie zastępczej opieki rodzinnej
IV- występuje wtedy, gdy nie można dziecku znaleźć zastępczej rodziny i wtedy skierowuje
się je do instytucji opiekuńczo- wychowawczej.
Koncepcja reformy oświaty o charakterze prorodzinnym za główne zasady organizacji
opieki przyjmuje:
- BLIŻEJ- środowiska naturalnego dziecka, unikając zwłaszcza jego izolacji;
- WCZEŚNIEJ- zanim narosną problemy dziecka i rodziny;
- KRÓCEJ- by rodziców i dziecka nie uzależniać od pomocy i opieki;
- TANIEJ- niż w tradycyjnych, zwłaszcza zakładowych, formach opieki.
Uznano więc, zresztą zgodnie z propozycją W. Ciczkowskiego, że rodzina dysfunkcyjna pod
względem opiekuńczym i wychowawczym powinna być wspierana, by nie pozbawiać dzieci
ich naturalnego środowiska rodzinnego i nie powodować ich „osierocenia”. Tyko w
momencie gdy stosowane środki nie będą skuteczne i wyczerpie się ich asortyment może
być mowa o kierowaniu dzieci do zastępczych środowisk rodzinnych (adopcyjnych,
zastępczych- tradycyjnych i nowego typu, rodzinnych domów dziecka).
Sprawny system prorodzinny powinien jak najliczniej utrzymywać dzieci w kręgu rodziny
(naturalnej lub zastępczej) i tylko w ostateczności kierować młodzież do placówek, które
powinny być również tworzone na wzór rodziny (i sytuowane np. w zwykłych
mieszkaniach).
Najważniejsze zadania prorodzinnego systemu opieki rozpisano uwzględniając kategorie
wiekowe dzieci i młodzieży.
I tak priorytetowym zadaniem reformy uczyniono pomoc rodzinie wychowującej małe
31. Przyczyny przemocy nad dziećmi w rodzinie
Przemoc wobec dziecka:
„..każde zamierzone i niezamierzone działanie osoby dorosłej,
społeczeństwa lub państwa, które ujemnie wpływa na zdrowie, rozwój fizyczny lub
psychospołeczny dziecka..” (wg. WHO)
Czynniki krzywdzenia dziecka w rodzinie, przyczyny przemocy:
*Tkwiące w osobie dopuszczającej się przemocy:
1. Doświadczenia wczesnego
dzieciństwa
2. Czynniki okołoporodowe (np. dziecko niechciane)3. Nieprzystosowanie
społeczne*Czynniki, które występują w mikrosystemie rodziny:1. Problem dziecka z innego
małżeństwa2. Wątki materialne
3. Patologie rodzinne
4. Wielodzietność rodziny
5. Stosunek kobiet do swoich dzieci (zbytni liberalizm dla syna)
6. Pozycja społeczna rodziców
*Te, które tkwią w exosystemie (tzn. krąg znajomych):
1. Izolacja rodziny od
środowiska i znajomych
2. Problem nieumiejętności korzystania z różnych form profilaktyki i
pomocy środowiskowej
*Czynniki w makrosystemie:
1. Postawy rodziców wobec karania wykreowane przez media
32. Formy pomocy dzieciom krzywdzonym w rodzinie (działania
interwencyjne, profilaktyczne, terapeutyczne)
Formy pomocy dzieciom krzywdzonym:Działania interwencyjne:- zapewnienie wsparcia
emocjonalnego i poczucia bezpieczeństwa Interwencyjne- to takie , które są podejmowane
przez instytucje lub pojedyncze osoby w środowisku lokalnym na okoliczność krzywdzenia
dziecka.1.ośrodki interwencji kryzysowej pierwszy w Krakowie w 1991r2. Fundacja Dzieci
Niczyje - Trójmiasto - 3.NIEBIESKA LINIA (od 3 lipca 1995)-(słuchanie , zaprzyjaźnianie ,
pomoc) 4. Dyżury interwencyjne , Poradni twa - psychologii szkolenie specjalistów, Grupy
wsparcia , kluby , ambulatoria , diagnoza problemu 4.Komitet Ochrony Praw Dziecka ,
Maria Łopatkowa 1981 r założono. Uniemożliwienie dalszego krzywdzenia dziecka i
udzielenie mu pierwszej pomocy.
Działania terapeutyczno - lecznicze:przy pomocy różnych środków (zapobieganie
przemocy w rodzinie) Etapy 1.włączenie 3 m-ce wzbudza się zaufanie 2.4-12 m-cy
rozwinięcie niektórych zachowań prorodzinnych. 3. 13-m-ca do 2 lat obserwowanie
efektów , mówienie o swoich problemach) 4. kontrola - po zakończenie terapiizminimalizowanie
i usunięcie doznanych urazów i krzywd- ośrodki interwencji kryzysowej z
funkcją terapeutyczną (np. Wojewódzki Ośrodek Interwencji Kryzysowej w Krakowie -
1991, pierwszy w Polsce)
Działalność profilaktyczna:- pierwotna - dotycząca przemocy wobec dziecka wiąże się z
promowaniem zdrowia, poprawą samopoczucia społecznego oraz eliminowaniem patologii
społecznej, która wiąże się z przemocą w rodzinie wzmacnianie pozytywnych cech- wtórna
- ma na celu wczesne wykrycie objawów maltretowania dziecka, zanim ujawnią się
poważne lub trwałe zmiany polega , że zmiany zaszły niekorzystne , ale jeszcze nie są
takie złe aby zapobiec poważniejszym .Może być utożsamiana z działaniami o charakterze
eliminująco - objawowe .
- trzeciorzędowa - ma na celu uchronienie dziecka przed kolejnym wykorzystaniem; w
razie potrzeby dziecko należy umieścić w szpitalu, ośrodku wychowawczym, podjąć terapię
rodziny eliminacja takich aby nie powstawały takie , z których nie da się już wyjść.
33. Przemiany w zakresie realizacji funkcji opiekuńczowychowawczych
współczesnych rodzin
Funkcja opiekuńczo - wychowawcza współczesnej rodziny:
Cechy rodziny jako grupy społecznie , wychowanie -więzi osobiste ( pierwotna) - stopień
trwałości międzypokoleniowa , - wielkość jako grupy - charakter członkostwa.
Rodzina jako grupa uspołeczniona . Odmiany oddziaływań wychowawczych ze względu na
otwartość rodziny . Mówimy o kilku wpływach oddziaływań wychowawczych :
-niezamierzone i obojętne wychowawczo.
- niezamierzone ale nie obojętne wychowawczo.
-zamierzone obojętne wychowawczo ,
- zamierzone ale nie obojętne wychowawczo .
W każdej rodzinie można wyróżnić kilka typów działań opiekuńczo - wychowawczych,
które będą określały cele (kierunki):
1. Kierunek działań podstawowy - umożliwienie
realizowania wszystkim członkom rodziny korzystania z niezbędnych dóbr
2. Kierunek działalności stymulacyjnej - wynika z sytuacji indywidualnych rodziny -
stymulowanie aspiracji
3. Kierunek działań asekuracyjnych - wynika z uświadomienia sobie
przez członków rodziny pewnych deficytów (diagnoza, badania kontrolne
4. Kierunek o charakterze kompensacyjnym - wyrównywanie wszelkich niedoborów ,
reedukacja , resocjalizacja , rehabilitacja
5. Kierunek działań ratowniczych - podejmowany, gdy są już deformacje rodzinne
Działania opiekuńczo - wychowawcze odnoszą się do całokształtu życia, natomiast ich
granica przebiega po linii obiektywnych możliwości samodzielnego zaspokajania potrzeb
przez jednostki lub grupy. Niezależnie od przemian rodzina stanowiła i stanowi grupę
wychowawczą.
- typ więzi (osobista, pierwotna)
- stopień trwałości (międzypokoleniowa)
- wielkość grupy (mała)
- charakter członkostwa (autentyczna, nierozerwalna, dobrowolna)
-grupa otwarta (kształtuje własny model wartości, uczuć)
- instytucja wychowania naturalnego.
Wzory działań wychowawczych realizowanych przez rodzinę :
- wzory działań wewnętrznych o skutkach wewnętrznych .
- wzory działań wewnętrznych , ale o skutkach na zewnątrz,
- wzory działań zewnętrznych o ksywkach wewnętrznych ,
-wzory działań zewnętrznych o skutkach zewnętrznych.
Zadania opiekuńczo - wychowawcze rodziny w zaspokajaniu potrzeb dziecka:
1. Rozwój fizyczny:
- przestrzeganie zasad higieny osobistej oraz higieny otoczenia,
zwłaszcza mieszkania
- prawidłowe odżywianie, w tym higiena przygotowywania oraz
spożywania posiłków
- racjonalny tryb życia, czyli właściwe dla wieku proporcje nauki,
pracy, zabawy i wypoczynku z uwzględnieniem aktywności ruchowej
- ochrona przed chorobami , wypadkami i innymi czynnikami zagrożenia zdrowia
- opieka nad dzieckiem chorym oraz pomoc w przezwyciężaniu skutków chorob lub
zaburzeń i funkcjonowaniu organizmu- zapobieganie powstaniu nałogów: palenia tytoniu,
picia alkoholu
2. Rozwój psychiczny
- organizowanie doświadczeń poznawczych
dziecka, sprzyjających doskonaleniu spostrzegania i ćwiczeniu uwagi
- rozwijanie wyobraźni i pamięci
- stwarzanie sprzyjających warunków rozwoju mowy i
myślenia
- kształtowanie wrażliwości uczuciowej, umiejętności okazywania i
odwzajemniania uczuć
- ćwiczenie i hartowanie woli w tym sztuki panowania nad sobą i
nieulegania trudnościom
- ochrona przed wstrząsami psychicznymi, zakłócającymi przebieg
procesów psychicznych
- stwarzanie klimatu życzliwości i zaufania, wzmacniającego
poczucie bezpieczeństwa i więzi uczuciowej z rodziną
3. Rozwój społeczny
- kształtowanie pozytywnej motywacji i pozytywnego stosunku
do pracy, czuwając nad bezpośrednim udziałem w podejmowaniu i rzetelnym wypełnianiu
zadań: w rodzinie, w szkole, w organizacji dziecięcej i w innych kręgach środowiskowych
- zapewnienie dziecku przygotowania zawodowego do pracy zgodnie ze zdolnościami,
zainteresowaniami i rzeczywistymi możliwościami
- rozwijanie umiejętności współdziałania
oraz gotowości pomocy innym
- wdrażanie do społecznej dyscypliny i odpowiedzialności za
przestrzeganie obowiązujących w społeczeństwie praw
- ćwiczenie w dokonywaniu obiektywnej i krytycznej oceny postępowania własnego i
postępowania innych
- zaszczepienie wzorów życia rodzinnego zgodnych a potrzebami
współczesnej rodziny, w tym równego udziału dziewcząt i chłopców w pracach
domowych
4. Rozwój kulturalny
- bierne spożytkowanie dóbr kultury już wytworzonych w
różnych dziedzinach jak: literatura, film, teatr, taniec, muzyka, plastyka, fotografika itp.
- Korzystanie czynne, uczestniczenie w działalności zespołów artystycznych, sportowych,
turystycznych oraz w pracy różnych kół zainteresowań
- Współudział w tworzeniu dóbr kultury w różnych dziedzinach jak w plastyce, próby
pisarskie, kompozycje, inscenizacje, modelarstwo itp.
Kryteria podziału rodzin (czynniki):
1. Czynniki ekonomiczno - społeczne
2. Czynniki kulturalne
3. Czynniki psychospołeczne
Rodzina normalna:
Między członkami rodziny powinny być jasne i zdecydowane relacje. Nie należy mieć przed
sobą tematów tabu i czegokolwiek przed sobą ukrywać. Ważna jest szczerość i umiejętność rozmowy o problemach, niepowodzeniach, smutkach i troskach. I odwrotnie -
razem powinniśmy cieszyć się ze wspólnego szczęścia. Rodzina powinna obdarzać siebie
zaufaniem i wyrozumiałością.
35. Typy rodzin ze względu na stopień zagrożenia dziecka w rodzinie
Rodziny można podzielić na:
normalne, wzorowe, wydolne wychowawczo i patologiczne.
W rodzinie normalnej wspólnie rozwiązuje się problemy oraz zapobiega im, cieszy się ze
szczęścia drugiej osoby.
Rodzina wzorowa oprócz tego dąży do podnoszenia poziomu w nauczaniu, wychowaniu.
Rodzina wydolna wychowawczo to ta, która jeszcze nie potrzebuje pomocy finansowej
państwa, radzi sobie w miarę swoich możliwości, ale w której relacje między jej członkami
są zaburzone.
W rodzinie patologicznej występuje trwały rozpad pożycia i więzi emocjonalnej. Warto
przypomnieć, że rodzice i małżonkowie w każdej z tych rodzin są wzorem dla swoich
dzieci.
Każda normalnie funkcjonująca rodzina potrzebuje więzi, kontaktu emocjonalnego,
bezpieczeństwa, wzajemnego wspierania się, miłości, akceptacji i szacunku, okazywania
uczuć i zaufania. Ważna jest również potrzeba wypoczynku i rekreacji, czyli wspólne
spędzanie czasu, oderwanie się od codzienności, poprzez np. chodzenie na spacery,
wyjazdy w wolnej chwili za miasto.
36. Wymienić dokumenty, które dotyczą ochrony praw dziecka oraz
instytucje zajmujące się ochroną praw dziecka
Konwencja o Prawach Dziecka zmiany: 1999-09-02; Dz.U.2000.2.11
KONWENCJA
O PRAWACH DZIECKA przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych
dnia 20 listopada 1989 r.
W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości dniu 20 listopada 1989 r. została przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych Konwencja o prawach dziecka w następującym brzmieniu :Przekład KONWENCJA O PRAWACH DZIECKA PREAMBUŁA
Państwa-Strony niniejszej konwencji,
uważając, że zgodnie z zasadami zawartymi w Karcie Narodów Zjednoczonych uznanie
wrodzonej godności oraz równych i niezbywalnych praw wszystkich członków rodziny
ludzkiej jest podstawą wolności, sprawiedliwości oraz pokoju na świecie .Potrzeba
otoczenia dziecka szczególną troską została wyrażona w Genewskiej Deklaracji Praw
Dziecka z 1924 r. oraz Deklaracji Praw Dziecka przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne 20
listopada 1959 r. i uznanej w Ogólnej Deklaracji Praw Człowieka, w Międzynarodowym
Pakcie Praw Obywatelskich i Politycznych (w szczególności w artykułach 23 i 24), w
Międzynarodowym Pakcie Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych (w
szczególności w artykule 10), jak również w statutach i stosownych dokumentach
wyspecjalizowanych agencji i międzynarodowych organizacji zajmujących się
zapewnieniem dobrobytu dzieciom mając na uwadze, że - jak wskazano w Deklaracji Praw Dziecka