Uniwersytet
Gdański
Finanse
przedsiębiorstw i controlling
MSU
IV sem
REWIZJA
FINANSOWA
Renata
Pałczyńska – Gościniak
Katedra
Finansów Przedsiębiorstw
Tematyka
wykładów (6 h)
Rewizja
finansowa jako weryfikator jakości sprawozdań finansowych
Biegły
rewident - zawód zaufania publicznego
Międzynarodowe
Standardy Rewizji Finansowej
Ogólne
zasady pracy biegłego w zakresie badania sprawozdania finansowego
Wybrane
zagadnienia badania sprawozdań finansowych - ocena zasadności
założenia kontynuacji działalności przez jednostkę, ocena
zdarzeń po dacie bilansu
Forma
i prezentacja wyników badania - opinia i raport z badania
…o
przedmiocie…
Celem
wykładu jest:
zaprezentowanie
istoty sprawozdań finansowych jako źródła informacji finansowych
o jednostce,
przybliżenie
zasad funkcjonowania zawodu biegłego rewidenta w Polsce,
przedstawienie
znaczenia rewizji finansowej w kreowaniu jasnego i prawdziwego
obrazu jednostki w sprawozdaniu finansowym.
Wymagana:
znajomość
zasad rachunkowości i budowy sprawozdań finansowych
Zaliczenie
przedmiotu:
egzamin
w formie pisemnej – test jednokrotnego wyboru
Literatura
Audyt
sprawozdań finansowych, red.nauk.
W. Gabrusewicz, PWE, Warszawa 2010
Fedak
Z.,Normy
wykonywania zawodu biegłego rewidenta a Międzynarodowe Standardy
Rewizji Finansowej, SKwP,
Warszawa 2003
Krzywda
D.,
Badanie sprawozdań finansowych,
Krajowa Izba Biegłych Rewidentów, Warszawa 2005
Marzec
J.
Badanie sprawozdań finansowych, PWE, Warszawa 2002
Mierzejewski
St., Kurzawski R., Dokumentacja
rewizyjna badania sprawozdań finansowych,
SKwP, Warszawa 2004
Czasopismo
„Rachunkowość”
– dodatek „AUDYTOR”
Wykład
I
Rewizja
finansowa jako weryfikator jakości sprawozdań finansowych
Znaczenie
sprawozdań finansowych w podejmowaniu decyzji gospodarczych
Istota
rewizji finansowej – ujęcie w ustawie o rachunkowości
Audyt
wewnętrzny i zewnętrzny w nadzorze korporacyjnym
Podmiot
i przedmiot badania
Funkcje
badania sprawozdań finansowych
Cel
badania sprawozdań finansowych
Warunki
ważności badania sprawozdania finansowego
Znaczenie
sprawozdań finansowych w podejmowaniu decyzji
gospodarczych
Wykorzystanie
informacji o rodzajach, przyczynach i skutkach zmian dokonujących
się wewnątrz jednostki i w jej otoczeniu dla podejmowania decyzji
mających na celu:
-
wzrost pozycji jednostki na rynku,
-
zwiększenie jej wartości mierzonej ceną akcji,
-
zwiększenie korzyści właścicieli.
Kierownictwo
jednostki - analiza danych historycznych w kontekście kontroli i
planowania
Sprawozdanie
finansowe jest wizytówką jednostki
– służy
do podejmowania decyzji przez różnych uczestników rynku:
Użytkownicy
sprawozdań finansowych
Rewizja
finansowa –
niezależne
badanie sprawozdań finansowych jednostek gospodarczych prowadzone
przez biegłego
rewidenta
w
celu wydania opinii o tym, czy przedstawia ono prawdziwy i rzetelny
obraz
(True
and fair view) jej sytuacji finansowej.
Rewizja
finansowa jako weryfikator jakości sprawozdań finansowych
Audyt
≠ Rewizja finansowa ≠ Audit
Audytor:
w
średniowieczu członkowie sądu do obowiązków których należało
rozpoznawanie zażaleń procesowych,
w
dawnej Polsce sędzia w wojskowości,
obecnie
sędzia w sądownictwie kościelnym.
Nadzór
korporacyjny
/wzmocniony
po ENRONIE/
– proces
ustanawiania celów i planów, mierzenie aktualnego poziomu ich
realizacji oraz podejmowanie niezbędnych działań korygujących,
obejmuje: nadzór wewnętrzny i nadzór zewnętrzny
Nadzór
wewnętrzny
– realizowany poprzez:
Kontrolę
wewnętrzną,
jako element zarządzania;
Audyt
wewnętrzny,
przeprowadzany przez audytorów wewnętrznych, niezależnych od
kontrolowanych komórek – sprawdzanie działania kontroli
wewnętrznej w aspekcie racjonalności.
Nadzór
zewnętrzny
– przeprowadzany
na rzecz właścicieli przez niezależnych od badanej jednostki i od
jej zarządu audytorów w celu uwiarygodnienia prezentowanych przez
zarząd danych finansowych w zakresie ich prawdziwości i zgodności
z prawem.
Historia
audytu
Ok.
3,5tys. lat p.n.e. – Mezopotamia –weryfikacja dokumentów
handlowych
Od
V p.n.e. – Grecja – weryfikacja dokumentów handlowych i ich
autoryzacja
Od
IV w p.n.e. – Rzym - auditus /słuchacz rachunków/ -
rozgraniczenie pomiędzy quaestors (księgowy) a kontrolerem
(auditus)
0d
XIII w n.e. - Włochy – powstanie podwójnej księgowości:
audytor, jako przedstawiciel królowej Izabeli, towarzyszył
Kolumbowi w wyprawie do Nowego Świata
XIX
w – Wielka Brytania/USA – niezależni audytorzy weryfikujący
sprawozdania amerykańskich spółek
Od
1918 roku – USA – wzrost udzielanych kredytów powoduje
zatrudnianie przez banki niezależnych audytorów
1941
– USA –powstanie Instytutu Audytu Wewnętrznego
Przedmiot
badania
–
roczne
sprawozdanie finansowe jednostek skonsolidowanych, w tym
skonsolidowane sprawozdanie finansowe grup kapitałowych, a także
roczne sprawozdanie finansowe kontynuujących działalność:
banków
i zakładów ubezpieczeń,
spółek
giełdowych i funduszy inwestycyjnych oraz funduszy emerytalnych,
spółek
akcyjnych,
spółek
przejmujących lub nowo zawiązanych, sporządzane za rok obrotowy,
w którym nastąpiło połączenie,
pozostałych
jednostek, prowadzących działalność na wielką skalę
Przedmiot
badania:
Sprawozdanie
finansowe objęte badaniem przez biegłego rewidenta obejmuje:
wstęp
- wprowadzenie do sprawozdania finansowego
bilans,
rachunek
zysków i strat,
pozostałe
informacje i objaśnienia,
rachunek
przepływów pieniężnych,
zestawienie
zmian w kapitale własnym,
sprawozdanie
z działalności zarządu /w spółkach z ograniczoną
odpowiedzialnością, towarzystwach ubezpieczeń wzajemnych,
spółkach akcyjnych oraz spółdzielniach/.
Przedmiot
badania:
System
rachunkowości jednostki:
Podmiot
badania
Odpowiedzialność
karna
– kierownik jednostki /art. 77.oraz 79 . ustawy o rachunkowości/
i biegły rewident /art. 78. ustawy o rachunkowości/
Podmiot
badania
- jednostka gospodarcza o szczególnym znaczeniu dla obrotu
gospodarczego /art. 64. 1. ustawy o rachunkowości/
Prowadzący
księgi handlowe:
-
spółki kapitałowe
-
pozostałe jednostki prowadzące działalność na wielką skalę
/obroty powyżej 1200000 euro/.
Badaniu
podlegają sprawozdania finansowe spółek przejmujących i spółek
nowo zawiązanych, sporządzone za rok obrotowy, w którym nastąpiło
połączenie, a także roczne sprawozdania finansowe jednostek
sporządzone zgodnie z MSR.
Badaniu
i ogłaszaniu podlegają również roczne połączone sprawozdania
finansowe funduszy inwestycyjnych z wydzielonymi subfunduszami oraz
roczne sprawozdania jednostkowe subfunduszy
Funkcje
badania sprawozdań finansowych
FUNKCJA
KONTROLNA /ma
na celu stwierdzenie prawidłowości, rzetelności i jasności
informacji zawartych w sprawozdaniu finansowym/
FUNKCJA
INFORMACYJNA /polega
na tym, że za pośrednictwem badania biegły przekazuje
zleceniodawcom szereg informacji/
FUNKCJA
UWIERZYTELNIAJĄCA /w
jej wyniku biegły stwierdza poprawność sprawozdania finansowego
lub wykazuje jego mankamenty/
Cel
badania sprawozdań finansowych
„Celem
badania sprawozdania finansowego jest wyrażenie
przez biegłego rewidenta pisemnej opinii wraz z raportem o tym, czy
sprawozdanie finansowe jest zgodne z zastosowanymi zasadami
(polityką) rachunkowości oraz czy czytelnie i jasno
przedstawia sytuację majątkową i finansową, jak też wynik
finansowy badanej jednostki.”
Wzrost
wiarygodności obrotu gospodarczego
Istota
polityki bilansowej
Zasady
rachunkowości ujęte są w ustawie o rachunkowości – w ustawie
dopuszcza się szereg rozwiązań alternatywnych – oznacza to, że
prawo nie tylko zezwala na dokonywanie różnego rodzaju wyborów
-
jednostka
ma prawo i zarazem obowiązek wykorzystania istniejącej swobody w
sporządzaniu sprawozdania finansowego.
Dokonany
przez jednostkę wybór – to jej polityka bilansowa, którą
należy zawrzeć w informacji dodatkowej.
W
praktyce polityka bilansowa sprowadza się do stosowania różnego
rodzaju instrumentów, traktowanych jako instrumenty materialne,
formalne i czasowe.
Polityka
rachunkowości /bilansowa/ obejmuje wszelkie przedsięwzięcia
podejmowane podczas roku gospodarczego i w trakcie sporządzania
rocznego sprawozdania finansowego, których celem jest wpływ na
ocenę jednostki (sporządzającej sprawozdanie finansowe) przez
adresata bilansu i skłonienie go do pożądanych zachowań.
Takie
definiowanie polityki bilansowej zwraca uwagę na konieczność
dostarczenia informacji dla potrzeb rzetelnego i jasnego obrazu
różnym odbiorcom i jest realizowane „w granicach” różnych
interesów informacyjnych.
Rolą
biegłego rewidenta jest poświadczenie, czy stosowane przez podmiot
zasady rachunkowości zapewniają wiarygodność sprawozdań
finansowych jednostek gospodarczych.
Wykład
II
Biegły rewident jako zawód zaufania publicznego
Biegły
rewident - wolny zawód czy zawód zaufania publicznego
Zawód
zaufania publicznego w polskich regulacjach prawnych
Korzyści
wynikające ze stosowania zasad etycznych
Kodeks
etyki biegłych rewidentów
Zdobywanie
uprawnień biegłego rewidenta
Krajowa
Izba Biegłych Rewidentów
Biegły
rewident jako zawód zaufania publicznego Zasady
funkcjonowania wolnych zawodów w Polsce
Kodeks
spółek handlowych
Ustawa
o zryczałtowanym podatku dochodowym
Zawód
zaufania publicznego w polskich regulacjach prawnych wymaga:
tworzenia
specyficznej więzi zaufania pomiędzy przedstawicielem zawodu i
klientem,
dostępu
do informacji prywatnych osób fizycznych lub tajemnicy
przedsiębiorcy = zachowania tajemnicy zawodowej,
wysokiego
poziomu moralnego wykonawcy,
osobistej
odpowiedzialności za należyte wykonanie świadczenia,
rygorystycznego
przestrzegania zasad etyki zawodowej.
Powstanie
zawodu biegłego rewidenta w Polsce
EWOLUCJA
INSTYTUCJI BIEGŁEGO REWIDENTA W POLSCE
1934
- Kodeks handlowy, w którym znalazł się przepis ustalający
obowiązek badania ksiąg spółek akcyjnych,
Po
II wojnie światowej: nacjonalizacja przemysłu i utworzenie
gospodarki kierowanej centralnie
1959
rok – Uchwała Rady Ministrów nr 187 w sprawie rewizji
finansowo-księgowej państwowych jednostek organizacyjnych
powołanie
instytucji biegłego księgowego
Okres
1959 – 1991 funkcjonowanie zawodu biegłego
księgowego
Utworzenie
zawodu biegłego rewidenta
15
stycznia 1991r - rozporządzenie Ministra Finansów sprawie zasad
prowadzenia rachunkowości,
19
października 1991 - Ustawa o badaniu i ogłaszaniu sprawozdań
finansowych oraz biegłych rewidentach i ich samorządzie
29
września 1994 - Ustawa o rachunkowości
13
października 1994 - Ustawa o biegłych rewidentach i ich
samorządzie (czynności biegłego mogą być wykonywane jedynie w
formie wolnego zawodu lub w formie zatrudnienia w firmie
audytorskiej)
7
maja 2009 r. ustawa o biegłych rewidentach i ich samorządzie,
podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz
nadzorze publicznym
Kodeks
etyki zawodowej biegłych rewidentów
Rozdział
pierwszy
– DEFINICJE
Rozdział
drugi
– OGÓLNE ZASADY ETYKI ZAWODOWEJ
Rozdział
trzeci
– ZAKRES OBOWIĄZYWANIA ZASAD ETYKI ZAWODOWEJ
Rozdział
czwarty
– RZETELNOŚĆ I BEZSTRONNOŚĆ
Rozdział
piąty
– KOMPETENCJE ZAWODOWE
Rozdział
szósty
– TAJEMNICA ZAWODOWA
Rozdział
siódmy
– NIEZALEŻNOŚĆ ZAWODOWA
Rozdział
ósmy
– POSTĘPOWANIE W RAZIE SPORÓW I SPRZECZNOŚCI
INTERESÓW
Rozdział
dziewiąty
– WYNAGRODZENIA
Rozdział
dziesiąty
– STOSUNKI WEWNĘTRZNE
Rozdział
jedenasty
– DZIAŁALNOŚĆ INFORMACYJNA
Rozdział
dwunasty
– POZASTAŁE USTALENIA
Zdobywanie
uprawnień biegłego rewidenta
VIII
Dyrektywa EWG: w Polsce ustawa o biegłych rewidentach i ich
samorządzie - obecnie
W
Unii Europejskiej - dwie ścieżki zdobywania uprawnień do
wykonywania zawodu biegłego rewidenta:
ścieżka
akademicka – studia wyższe, w których jest sporo treści
ekonomicznych,
ścieżka
(metoda) zawodowa.
Zdobywanie
uprawnień w Polsce:
1.
Wymogi formalne
Korzystanie
w pełni z praw publicznych i posiadanie pełnej zdolności do
czynności prawnych;
Nieskazitelny
charakter /zaświadczenie o niekaralności/;
Ukończone
studia wyższe w Polsce lub za granicą, władanie w mowie i piśmie
językiem polskim
2.
Zdanie 10 egzaminów, dwie sesje w roku, z zakresu:
Teoria
i zasady rachunkowości,
Zasady
sporządzania sprawozdań finansowych /także skonsolidowanych/
MSSF,
Analiza
finansowa,
Rachunek
kosztów i rachunkowość zarządcza,
Zarządzanie
ryzykiem i kontrola wewnętrzna,
Rewizja
finansowa,
Standardy
rewizji finansowej,
Etyka
zawodowa i niezależność biegłego rewidenta,
Badanie
sprawozdań finansowych;
oraz
prawo: handlowe, cywilne, upadłościowe, podatkowe, pracy, bankowe,
ubezpieczeniowe, technologie informacyjne, mikro- i makroekonomia,
matematyka i statystyka, zarządzanie finansami.
3.
Praktyka w zawodzie – 3 lata, w tym co najmniej 2 lata aplikacji
4.
Aplikacja /2 lata/; można rozpocząć po 7. EGZAMINIE
5.
Egzamin dyplomowy
6.
Ślubowanie
Wpisanie
na krajową listę biegłych rewidentów
Krajowa
Izba Biegłych Rewidentów
Krajowa
Izba Biegłych Rewidentów
jest ustawowo powołanym samorządem zawodowym zrzeszającym biegłych
rewidentów.
Komisja
Nadzoru Audytowego
Nadzór
publiczny nad wykonywaniem zawodu biegłego rewidenta, działalnością
firm audytorskich oraz Krajową Izbą Biegłych Rewidentów sprawuje
dziewięcioosobowa Komisja Nadzory Audytowego.
Obowiązek
stworzenia nadzoru publicznego nad biegłymi i firmami audytorskimi
nałożyła na wszystkie kraje Unii Europejskiej 43 Dyrektywa
Parlamentu Europejskiego i Rady.
Komisja
Nadzoru Audytowego powstała 9 czerwca 2009 roku – I-sze
posiedzenie 2 lipca.
Zgodnie
z ustawą o biegłych do
zadań Komisji Nadzoru Audytowego należy
m.in.:
-
zatwierdzanie uchwał organów Krajowej Izby Biegłych Rewidentów
(KIBR) w przypadkach określonych w ustawie, w tym:
krajowych
standardów rewizji finansowej,
zasad
wewnętrznej kontroli jakości podmiotu uprawnionego do badania
sprawozdań finansowych,
zasad
etyki zawodowej biegłych rewidentów,
regulaminu
postępowania dyscyplinarnego wobec biegłych rewidentów,
zasad
obligatoryjnego doskonalenia zawodowego dla biegłych rewidentów,
regulaminu
działania Komisji Egzaminacyjnej i innych regulacji z zakresu
postępowania kwalifikacyjnego dla kandydatów na biegłych
rewidentów;
Krajowa
Izba Biegłych Rewidentów
Organami
Krajowej Izby Biegłych Rewidentów są:
Krajowy
Zjazd Biegłych Rewidentów
/zgodnie
z art. 20 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1994 r. o
biegłych rewidentach i ich samorządzie do zadań Krajowej Izby
Biegłych Rewidentów należy ustalanie zasad etyki zawodowej
biegłych rewidentów/.
Krajowa
Rada Biegłych Rewidentów
Krajowa
Komisja Rewizyjna
Krajowy
Sąd Dyscyplinarny
Krajowy
Rzecznik Dyscyplinarny
Krajowa
Komisja Nadzoru
Kadencja
organów trwa 4 lata. Krajowy Zjazd Biegłych Rewidentów odbywa się
co 4 lata.
Do
zadań Krajowej Izby Biegłych Rewidentów należy:
reprezentowanie
członków
oraz ochrona ich interesów zawodowych,
ustanawianie
zasad /standardów/
wykonywania zawodu biegłego rewidenta, po zasięgnięciu opinii
ministra właściwego do spraw finansów publicznych i Komisji
Papierów Wartościowych i Giełd, przy czym w odniesieniu do banków
- dodatkowo, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Bankowego,
ustalanie
zasad etyki
zawodowej biegłych rewidentów,
określanie
teoretycznych i praktycznych kwalifikacji kandydatów
na biegłych rewidentów i nadawanie im tytułu biegłego
rewidenta,
sprawowanie
nadzoru nad należytym wykonywaniem zawodu
i przestrzeganiem zasad etyki zawodowej przez członków Krajowej
Izby Biegłych Rewidentów
doskonalenie
zawodowe
członków Krajowej Izby Biegłych Rewidentów,
nakładanie
na członków Krajowej Izby Biegłych Rewidentów kar
dyscyplinarnych
za naruszanie prawa i norm wykonywania zawodu oraz etyki zawodowej.
Odpowiedzialność
biegłego rewidenta
Warunkiem
pociągnięcia biegłego do odpowiedzialności jest:
wina,
naruszenie
prawa, zasad etyki zawodowej i norm zawodowych,
wyrządzenie
szkody (warunek niekonieczny).
Odpowiedzialność
biegłego może być egzekwowana w postępowaniu:
dyscyplinarnym
(Sąd Dyscyplinarny) za postępowanie niezgodne z zasad etyki
zawodowej i norm zawodowych;
w
tym postępowaniu orzec można karę nagany, upomnienia,
zawieszenia w czynnościach zawodowych , wydalenia z samorządu
;
cywilnym
(obowiązek ubezpieczenia podmiotów uprawnionych do badania) za
powstanie sytuacji, w której powstała szkoda;
karnym,
za sporządzenie niezgodnej ze stanem faktycznym opinii. Sąd może
wymierzyć karę grzywny lub karę pozbawienia wolności do lat 2.
Warunki
ważności badania sprawozdania finansowego
Odstępstwo
od poniższych wymogów unieważnia badanie sprawozdania finansowego:
Powoływanie
biegłych rewidentów przez podmiot uprawniony do zatwierdzania
sprawozdań finansowych.
Biegły
rewident czynny zawodowo.
Niezależność
biegłego rewidenta i firmy audytorskiej
---------------
Przestrzeganie
wymogów = etyka w biznesie
Wykład
III Międzynarodowe
Standardy Rewizji Finansowej a normy wykonywania zawodu biegłego
rewidenta Norma numer 1 wykonywania zawodu biegłego rewidenta -
ogólne zasady pracy biegłego w zakresie badania sprawozdania
finansowego
1.
Międzynarodowa
Federacja Księgowych
/International
Federation of Accountants /IFAC/
-
Kodeks etyki zawodowej
-
Międzynarodowe Standardy Rewizji Finansowej
2.
Ujęcie regulacji międzynarodowych w polskim prawie biegłych
rewidentów
Międzynarodowa
Federacja Księgowych International
Federation of Accountants
/IFAC/
1978
rok – New York
Zrzesza
ok. 110 krajowych korporacji zawodowych audytorów zewnętrznych
Postanowienia
IFAC wymagają – aby je stosować w danym państwie – krajowych
regulacji prawnych
/dla
państw Unii Europejskiej oznacza to ujęcie w Dyrektywach/
Regulacje
prawne zawodu biegłego rewidenta
Międzynarodowe
Standardy Rewizji Finansowej 2009
Tok
badania sprawozdań finansowych
Prace
przygotowawcze – w tym:
Zapoznanie
się z aktualną sytuacją jednostki
Opracowanie
planu badania
Badanie
i ocena działania sytemu rachunkowości
Badania
właściwe
Badanie
działania kontroli wewnętrznej
Badania
wiarygodności operacji i sald
Prace
zakończeniowe
Podsumowanie
i ocena wyników badania
Opracowanie
raportu i opinii z badania.
PLANOWANIE
PLANOWANIE
Zgodnie
z MSRF- to formułowanie ogólnej strategii i szczegółowe
podejście do spodziewanego charakteru, rozkładu w czasie i zakresu
rewizji, które pomaga skierować uwagę na najważniejsze części
audytu, zidentyfikować potencjalne problemy i szybko zakończyć
prace
Zakres
planowania jest różny w zależności od
Wielkości
audytu
Złożonego
charakteru audytu
Znajomości
przedsiębiorstwa i branży przez audytora
W
wyniku zaplanowania badania następuje - bez względu na wielkość
jednostki - ustalenie na piśmie:
ogólnej,
uwzględniającej sytuację jednostki, rozpoznane obszary ryzyka
oraz wagę (istotność) poszczególnych czynników, linii
postępowania podczas badania (strategia badania)
wypływającego
z niej programu (szczegółowego planu) badania określającego
przewidziane do zastosowania procedury badania poszczególnych
zagadnień (obszarów) - ich rodzaj, zakres oraz terminy
przeprowadzenia.
HARMONOGRAM
BADANIA JEST
ustalony
w oparciu o plan badania i ma na celu określenie:
Metody
badania
Poszczególnych
obszarów sprawozdania finansowego, które należy objąć badaniem
Zasad
i zakresu tworzenia dokumentacji roboczej
Harmonogram
uszczegóławia plan badania
Ryzyko
badania
Na
ryzyko badania wpływają łącznie:
1.
niezależne od biegłego rewidenta, właściwe badanej jednostce:
ryzyko
nieodłączne, wynikające zarówno z czynników zewnętrznych, jak
i wewnętrznych oraz
ryzyko
kontroli, polegające na tym, że system kontroli wewnętrznej
jednostki nie zapobiega powstaniu uchybień ani ich nie wykrywa i
nie poprawia;
zależne
od biegłego rewidenta:
oraz
2.
zależne od biegłego rewidenta
ryzyko
przeoczenia uchybień na skutek niewłaściwego doboru rodzajów
badania oraz zakresu, terminów lub sposobu ich przeprowadzenia.
RYZYKO
NIEODŁĄCZNE
RYZYKO
NIEODŁĄCZNE WYNIKA
-
z czynników zewnętrznych,
od
rodzaju branży i działalności jednostki,
-
jak i wewnętrznych
doświadczenia,
wiedzy i uczciwości kierownictwa jednostki,
rodzaju
dokonywanych operacji gospodarczych,
podatności
aktywów jednostki na nadużycia,
stopnia,
w jakim do wyceny sald aktywów i zobowiązań konieczne jest
stosowanie szacunków.
NA
WYSOKOŚĆ RYZYKA KONTROLI WPŁYWAJĄ M. IN. :
poziom
ryzyka nieodłącznego,
poprawność
koncepcji przyjętych zasad sprawdzania, dokumentowania i
księgowania operacji gospodarczych
poprawność
koncepcji i sprawność działania systemu kontroli wewnętrznej
pewność
pochodząca z badań zgodności, gdy zamierza się polegać na
kontrolach wewnętrznych
prawdopodobieństwo
zmowy kierownictwa w celach nadużycia lub przestępstwa
pewność
wynikająca z badań wiarygodności łącznie z przeglądem
analitycznym
ryzyko
doboru próbki
ryzyko
pozapróbkowe
ISTOTNOŚĆ
„Zawarty
w sprawozdaniu finansowym błąd jest istotny, jeżeli jego
niewykrycie lub nieskorygowanie wpływa na decydentów podejmujących
decyzje na podstawie zweryfikowanego sprawozdania finansowego.”
Opracowany
model wyliczeń istotności oparty jest na czterech wielkościach:
5–10%
wyniku finansowego brutto,
0,5–1%
sumy bilansowej,
0,5–1%
sumy przychodów,
1–2%
aktywów netto.
Procedury
badania
Przeprowadzane
przez biegłego rewidenta procedury badania można podzielić na:
badania
ogólne
badania
szczegółowe.
Badania
ogólne służą między innymi rozpoznaniu sytuacji jednostki,
łącznie z analizą jej kondycji, czy też stosowanych przez
jednostkę zasad rachunkowości.
Badania
szczegółowe służą uzyskaniu dowodów badania za pomocą
najwłaściwszej dla osiągnięcia wyznaczonego zadania techniki
badania, które dzielą się na badania
wiarygodności i zgodności.
Badanie
zgodności
Badanie
zgodności
(kontroli)
–
dotyczy
badania i oceny działania systemu księgowości i kontroli
wewnętrznej, audytu,
W
tym celu przeprowadza biegły testy polegające na badaniu dokumentów
i operacji w celu znalezienia potwierdzenia (lub zaprzeczenia), że
te kontrole wewnętrzne, na których biegły rewident chce polegać,
działają właściwie.
BADANIE
ZGODNOŚCI następuje
drogą :
sprawdzenia
dokumentów, zapisów, sprawozdań
obliczeń
powtórzenia
czynności
obserwacji
i zapytań
Badanie
wiarygodności
Badanie
wiarygodności
– służy uzyskaniu dowodów badania mówiących, że stwierdzenia
dotyczące określonej pozycji bilansu lub grupy operacji, uznanych
za ważne, są wiarygodne.
Istnieją
dwa typy procedur badania wiarygodności:
badanie
pojedynczych operacji i sald
przegląd
analityczny znaczących wskaźników i trendów oraz nietypowych
wielkości
Badanie
wiarygodności
Badanie
rzeczowych aktywów trwałych to:
skonfrontowanie
stanu ewidencyjnego z inwentaryzacją składników rzeczowego
majątku trwałego;
sprawdzenie,
czy wszystkie zwiększenia i zmniejszenia stanu i wartość są
odpowiednio udokumentowane obcymi i własnymi dowodami księgowymi.
Podczas
badania sprawdza się:
ujęcie
w początkowej wartości środków trwałych wszystkich kosztów
związanych z ich nabyciem;
ujęcie
w początkowej wartości środków trwałych wytworzonych we własnym
zakresie rzeczywiście poniesionych kosztów związanych z ich
budową, montażem, oddaniem do eksploatacji;
prawidłowe
dokonywanie zwiększeń wartości początkowej środków trwałych o
koszty ich ulepszenia;
Ocena
zasadności założenia kontynuacji działalności przez jednostkę
Art.
5. 2. ustawy o rachunkowości /zasady rachunkowości/
Przy
stosowaniu przyjętych zasad (polityki) rachunkowości przyjmuje się
założenie, że jednostka będzie kontynuowała w dającej się
przewidzieć przyszłości działalność w nie zmniejszonym istotnie
zakresie,
bez postawienia jej w stan likwidacji lub upadłości, chyba że jest
to niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym.
Ocena
zasadności założenia kontynuacji działalności przez jednostkę
tylko
przychody
oddają sens kontynuowania działalności w nie zmniejszonym istotnie
zakresie
(sens
istnienia przedsiębiorstwa, nie można mieć kosztów uzyskania
przychodów bez przychodów ze sprzedaży)
Dopuszczalny
spadek obrotów:
Zależy
od tego, czy w firmie powstaje strata powtarzająca się z roku na
rok
Jest
związany ze strukturą kosztów w przedsiębiorstwie /stałych i
zmiennych/
Pokrycie
kosztów stałych
Pokrycie
kosztów zmiennych
Im
większe koszty stałe tym mniejszy jest dopuszczalny spadek
obrotów, aby nie nastąpiło zagrożenie kontynuacji działalności
Art.
29. ust. 1 ustawy o rachunkowości /metody wyceny/
Jeżeli
założenie kontynuacji działalności nie jest zasadne, to wycena
aktywów jednostki następuje po cenach sprzedaży netto możliwych
do uzyskania,
nie wyższych od cen ich nabycia albo kosztów wytworzenia,
pomniejszonych o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe,
a także odpisy z tytułu trwałej utraty wartości.
W
takim przypadku jednostka jest również obowiązana utworzyć
rezerwę
na przewidywane dodatkowe koszty i straty spowodowane zaniechaniem
lub utratą zdolności do kontynuowania działalności.
Przyczyny
zagrożenia dla kontynuacji działalności przez jednostkę:
wewnętrzne
zewnętrzne
Badania
ankietowe powtarzane np. w USA co 5 lat – poszukiwanie przyczyn
upadłości przedsiębiorstw: opinie właścicieli firm i
pracowników.
Główną
przyczyną wewnętrzną upadłości przedsiębiorstw, potwierdzoną
badaniami statystycznymi, jest złe zarządzanie spowodowane
niekompetencjami zarządu, chciwością, niskim morale.
Ocena
zasadności założenia kontynuacji działalności przez jednostkę
Wewnętrzne
przyczyny bankructw to:
polityka
finansowa prowadząca do wysokiego poziomu zadłużenia
podejmowanie
zbyt dużych projektów inwestycyjnych
duża
konkurencja ze strony importerów na rynku zbytu produktów danego
przedsiębiorstwa
trudności
w kontroli geograficznie rozprzestrzenionych operacji firmy
prowadzenie
działalności handlowej ponad możliwości finansowe
niewystarczająca
kontrola finansowa zawieranych kontraktów
niewystarczająca
kontrola finansowa poziomu kapitału pracującego
niepowodzenie
procesu eliminacji potencjalnych lub istniejących operacji
przedsiębiorstwa, które przynoszą straty
ZEWNĘTRZNE
PRZYCZYNY ZAGROŻEŃ DLA KONTYNUACJI DZIAŁANIA
Przyczyny
związane z sytuacją finansową w branży
Konkurencyjność
w branży
Częste
zmiany cen
Wysokie
koszty jednostkowe /w tym koszty stałe/
Substytuty
Przyczyny
wynikające z tego co się dzieje w kraju:
inflacja
recesja
duży
fiskalizm
zmiany
stóp procentowych
zmiany
prawa gospodarczego
GLOBALIZACJA
NIEKORZYSTNA
POLITYKA HANDLOWA państw rozwiniętych
Przemieszczenie się rynków
produkcji
Zanikanie rynków zbytu
Zmiany polityczne na świecie
Ocena
zasadności założenia kontynuacji działalności przez jednostkę
Symptomy
pogarszającej się sytuacji jednostki /wskazówki dla biegłych
opracowane przez Radę Biegłych Rewidentów/
zmniejszający
się zysk, pojawienie się straty
wzrost
zobowiązań
spadek
przychodów
utrata
płynności
bardzo
duży udział należności w sumie bilansowej
spadek
udziału kapitałów własnych w kapitałach ogółem
niepłacenie
zobowiązań i pojawiają się odsetki karne, rośnie
oprocentowanie kredytu
Ocena
zasadności założenia kontynuacji działalności przez jednostkę
Niefinansowe
systemy zagrożeń dla kontynuacji działalności
odchodzenie
najważniejszej kadry /prezes/
zmiana
struktury zatrudnienia z uwzględnieniem wykształcenia /spadek ze
średniego do zawodowego/
Biegły,
wydając opinię o sprawozdaniu finansowym, jest zobowiązany
uwzględnić
zdarzenia po dacie bilansu
– obejmują one okres od momentu bilansowego do zatwierdzenia
sprawozdania
1_______2____3____4__5_______6
~~~~czas
1
- dzień kończący rok gospodarczy /moment bilansowy/
2
- dzień zamknięcia ksiąg /sporządzenie obrotówki/
3
– 4 - okres badania sprawozdania finansowego
5
- data wydania opinii wraz z raportem
6
- data zatwierdzenia sprawozdania
ZDARZENIA
PO DACIE BILANSU
Zdarzenia
po dacie bilansu wymagające korekty ksiąg i i sprawozdania
finansowego:
-
Zdarzenia które miały miejsce na dzień bilansowy a nie
wiedzieliśmy o tym:
Faktura korygująca
Noty korygujące
Przeszacowanie zapasów
Odpisy aktualizacyjne
Zdarzenia,
które wymagają ujawnienia - ujęcia w raportach biegłego, bez
korekty bilansu:
Nabycie
podmiotu gospodarczego o ujemnym kapitale własnym,
Zaciągnięcie
znacznego kredytu na nowe przedsięwzięcia inwestycyjne,
Sprzedaż
znacznej części majątku produkcyjnego,
Duże
inwestycje finansowe.
Przez
błędy (nieprawidłowości) sprawozdań finansowych rozumie się
różnice między danymi wykazanymi (lub pominiętymi) w badanym
sprawozdaniu i – zdaniem biegłego – poprawną postacią tych
danych
Mogą
to być błędy:
kwotowe,
np. błędne obliczenia dokumentów; stosowanie niewłaściwych cen,
stawek
szacunków,
np. rezerw
sposobu
kwalifikacji salda lub operacji, np. środek trwały zaliczono do
materiałów
sposobu
wykazania (lub pominięcia) w sprawozdaniu finansowym informacji,
których nie powinny sie w nim uwzględniać, np. spłata kredytów
inwestycyjnych zaliczona do kosztów finansowych, odsetki od
inwestycji zaliczone w sprawozdaniu z przepływu środków
pieniężnych do kosztów finansowych
zastosowanej
metody wyceny, np. w odniesieniu do składników pasywów wyrażonych
w walutach obcych
Forma
i prezentacja wyników badania - opinia i raport z badania
Sprawozdanie
z badania
Sprawozdanie
z badania obejmuje:
Opinię
z badania
Raport
z badania
Pismo
dla zarządu
Struktura
opinii:
tytuł
opinii /opinia
niezależnego rewidenta; stanowisko biegłego rewidenta/
adresat
opinii
nazwę
jednostki
wstęp
określenie
norm i zasad badania
stwierdzenie
o uzyskaniu wystarczającej pewności
opinia
właściwa
ewentualne
uzupełniające objaśnienia
dane
identyfikacyjne biegłego rewidenta
dane
identyfikacyjne podmiotu uprawnionego do badania
data
wyrażenia opinii
Sprawozdanie
z badania musi mieć co najmniej dwie części:
Opinia
– jest publikowana - dostępna dla wszystkich.
Raport
– zawiera od kilki do kilkunastu stron, dostępny organom wewnątrz
jednostki oraz organom kontroli zewnętrznej.
Ewentualnie
pismo do zarządu (poufne, skierowane jest zarządu, zarząd może
przekazać do Rady Nadzorczej).
Rodzaje
opinii biegłego rewidenta
Wydanie
opinii o sprawozdaniu finansowym wymaga od biegłego ustosunkowania
się do następujących zagadnień:
Ograniczenie
zakresu badania.
Odstępstwa
od obowiązujących zasad rachunkowości lub innych przepisów
prawa, nieprawdziwe dane.
Zagrożenie
kontynuacji działania
Rodzaje
opinii biegłego rewidenta
opinia
bez zastrzeżeń
opinia
z zastrzeżeniem
opinia
negatywna
stanowisko
biegłego o odmowie wydania opinii
Opinia
bez zastrzeżeń
Opinię
bez zastrzeżeń wyraża biegły rewident,
gdy - jego zdaniem :
zbadane
sprawozdanie finansowe i księgi rachunkowe przedstawiają jasny i
prawdziwy obraz jednostki,
a
ewentualne wpływające na sprawozdanie finansowe naruszenia prawa
bądź statutu lub umowy jednostki oraz nie usunięte uchybienia nie
są istotne.
Okoliczność,
że sprawozdanie finansowe jednostki - za rok poprzedzający badanie
nie było badane lub badający je biegły rewident wyraził o nim
opinię negatywną lub odstąpił od wyrażenia opinii - nie stanowi
przeszkody do wyrażenia o sprawozdaniu finansowym za rok badany
opinii bez zastrzeżeń, jeżeli przyczyny uzasadniające poprzednie
opinie zostały usunięte.
Opinia
z zastrzeżeniem – wyrażana wówczas, gdy:
z
winy jednostki lub przyczyn od niej niezależnych nastąpiło
ograniczenie zakresu badania, uniemożliwiające biegłemu
rewidentowi zastosowanie procedur badania uznanych przez niego za
nieodzowne, bądź z innych powodów zachodzą okoliczności
uniemożliwiające uzyskanie wystarczającej pewności co do
wiarygodności istotnych pozycji badanego sprawozdania finansowego,
jednak
ograniczenia te dotyczą tylko poszczególnych pozycji i nie
wpływają ujemnie na wiarygodność ogólnego obrazu przekazywanego
przez sprawozdanie finansowe.
Opinia
negatywna
Opinię
negatywną biegły wystawia wówczas, gdy:
zawarte
w sprawozdaniu finansowym nieprawidłowości, niezgodności ze
stanem faktycznym lub luki zniekształcają w takim stopniu ogólny
obraz sytuacji jednostki, że sprawozdanie to może wprowadzić w
błąd czytelnika,
nieprawidłowości
zawarte są w systemie rachunkowości, a tym samym sprawozdanie nie
przedstawia wiernego, rzetelnego i jasnego obrazu jednostki.
Sprawozdanie
nie może zostać zatwierdzone.
Zarząd
nie dostanie absolutorium - zostanie odwołany, inny wchodzi na jego
miejsce.
Opinia
bez zastrzeżeń, opinia z zastrzeżeniem
Zarówno
opinia bez zastrzeżeń, jak i z zastrzeżeniem, może zawierać:
dodatkowe,
uzupełniające objaśnienia, które nie powodują zmiany rodzaju
wyrażanej opinii;
nie
mogą one stanowić ukrytej formy zastrzeżenia.
W
szczególności w uzupełniających objaśnieniach biegły rewident
stwierdza istnienie znacznej niepewności, przy czym rozstrzygnięcie
tej niepewności zależy od przyszłych zdarzeń, wpływających na
ogólny obraz przekazywany przez sprawozdanie finansowe
Odmowa
wyrażenia opinii
Odmowa
wyrażenia opinii ma miejsce wówczas, gdy:
skutki
ograniczenia badania lub inne przyczyny powodują niemożność
zastosowania
uznanych przez biegłego rewidenta za nieodzowne procedur
badania,
w
rezultacie czego nie uzyskał on wystarczających i odpowiednich
dowodów badania, niezbędnych do wyrażenia miarodajnej opinii o
sprawozdaniu finansowym rozpatrywanym jako całość.
Biegły
wydaje dokument zatytułowany:
„Stanowisko
niezależnego biegłego rewidenta o odmowie wydania opinii”.
Raport
z badania
Raport
jest dokumentem uzasadniającym opinię i zawiera istotne wyniki
badania, ważne dla odbiorców raportu.
Raport
z badania składa się z 4 części:
A.
część ogólna:
opis
działalności, kapitał, władze, dane identyfikujące jednostkę,
sprawozdanie finansowe za rok ubiegły i za badany rok, ciągłość
bilansowa, stwierdzenie uzyskania żądanych informacji, wyjaśnień
i oświadczeń.
B.
analiza sytuacji jednostki:
ocena
podstawowych wielkości sprawozdania finansowego, wskaźniki
ekonomiczno – finansowe, ocena ogólna.
C.
część szczegółowa:
opis
planu kont i ksiąg rachunkowych, system kontroli wewnętrznej,
inwentaryzacja składników majątkowych, rezultaty badania
szczegółowego wszystkich składników bilansu, rachunku zysków i
strat oraz pozostałych elementów sprawozdania finansowego,
zdarzenia wskazujące na naruszenie prawa lub statutu jednostki,
prawidłowość powiązań poszczególnych elementów sprawozdania
finansowego, poprawność informacji dodatkowej.
D.
ustalenia końcowe:
liczba
stron raportu, załączniki, data i miejsce sporządzenia, podmiot
uprawniony do badania, podpisy biegłego i osoby reprezentującej
firmę audytorską .
Pismo
do zarządu
W
piśmie do zarządu przedstawia się m. in.:
Komentarze
odnośnie zapisów księgowych i systemu księgowości
Uwagi
i spostrzeżenia dotyczące mankamentów sprawozdania finansowego
natury formalnej
Inne
propozycje (np. sugestie lepszego wykorzystania zasobów, uwagi na
temat polepszenia organizacji i wydajności pracy
Informacje
o istotnych sprawach, na które biegły zwrócił uwagę, mogących
mieć wpływ na przyszłe sprawozdanie.