|
|
|
|
|
D. Gellner „Łakomy kot” - ilustrowanie ruchem wiersza.
Zabawa dydaktyczna „Gdzie schował się kotek?” - określanie położenia kotka: na półce, pod stołem, obok krzesła itp.
E. Szelburg - Zarembina „Kot w butach” - słuchanie bajki.
|
Dziecko ilustruje krótkie wiersze ruchami obu rąk i palców.
Dziecko rozumie i stosuje określenia dotyczące położenia przedmiotów w przestrzeni: na - pod, za, obok.
Dziecko poznaje dłuższe, pogodne w nastroju utwory literackie o różnorodnych wartościach - proza; potrafi wysłuchać przygód bohaterów bajki, poznać rolę jaką spełniają niektóre zwierzęta w życiu człowieka - przyjaźń.
|
|
|
„Kotek Puszek” - nauka piosenki.
Ćwiczenia mięśni warg - naśladowanie kotka i pieska na zgłoskach: „hau”, „miau”.
Zabawa muzyczno - ruchowa „Kotki dwa” - śpiew połączony z pokazywaniem części ciała kota.
|
Dziecko uczy się i śpiewa piosenkę o treści zrozumiałej, ilustrowanej zabawką, obrazkiem. Śpiew zbiorowy.
Dziecko wykonuje proste ćwiczenia mięśni narządów artykulacyjnych
Dziecko wyodrębnia i nazywa części ciała kota: uszy, oczy, wąsiki, pazurki, łapki.
|
|
|
„Kotek pije mleko z miseczki” - kolorowanie obrazka kredkami świecowymi.
„Kotek” - lepienie z plasteliny.
|
Dziecko przyzwyczaja się prawidłowego trzymania narzędzia rysunkowego; podczas kolorowania obrazka nie wyjeżdża za linię.
Dziecko tworzy kompozycje przestrzenne i półprzestrzenne z plasteliny, ugniata plastelinę w celu jej zmiękczenia, podejmuje próby toczenia kulek, odkłada pracę na ustalone miejsce.
|
|
|
Zestaw zabaw ruchowych nr 5 wg K. Wlaźnik i W. Gniewkowskiego.
Zabawa bieżna „Myszki i kot” połączona z reakcją na sygnał dźwiękowy.
Zabawa z elementem czworakowania „Coś, ty kotku chciał?”.
|
Dziecko rozwija umiejętność pokonywania przeszkód w warunkach naturalnych, nabywa ogólnej sprawności i zwinności.
Dziecko biega wraz z całą grupą w jednym kierunku bez potrąceń (na krótkich odcinkach); wykonuje ćwiczenia doskonalące reakcje na różnorodne sygnały.
Dziecko czworakuje w podporze na całych dłoniach i palcach stóp.
|
|
Jestem bezpieczny na drodze
|
A. Nosalski „Fiacik” - słuchanie wiersza.
„Moja droga do przedszkola”- opisywanie z pamięci drogi pokonywanej przez dziecko w drodze do przedszkola.
I. Salach „Przygoda na ulicy” - historyjka obrazkowa.
Zabawa dydaktyczna „Samochody” - porządkowanie samochodów według rodzaju: osobowe, ciężarowe.
|
Dziecko poznaje dłuższe, pogodne w nastroju utwory literackie o różnorodnych wartościach - poezja; swobodnie wypowiada się na określony temat, cierpliwie oczekuje na swoją kolej, potrafi wskazać w wierszu elementy humorystyczne oraz wie czego nie wolno robić na drodze.
Dziecko potrafi opisać z pamięci swoja drogę do przedszkola; zna swoje nazwisko i adres (ulica).
Dziecko potrafi odpowiadać na pytania dotyczące historyjki obrazkowej; wie, jak nie wolno zachowywać się na ulicy.
Dziecko porządkuje samochody według rodzaju: osobowe, ciężarowe; potrafi zadbać o swoje bezpieczeństwo jako pasażera samochodu: fotelik, zapięte pasy bezpieczeństwa; rozumie pojęcia: w prawo, w lewo, do tyłu, do przodu.
|
|
|
„Mój samochód” - słuchanie piosenki.
|
Dziecko słucha muzyki na żywo śpiewanej przez nauczycielkę z tekstem ilustrowanym obrazkiem, zabawką.
|
|
|
„Samochody” - układanie z mozaiki geometrycznej pojazdów.
|
Dziecko układa z mozaiki geometrycznej pojazdy, poznaje (prostokąt, kwadrat) i utrwala (koło) nazwy figur geometrycznych.
|
|
|
Zestaw zabaw ruchowych nr 6 wg K. Wlaźnik i W. Gniewkowskiego.
Opowieść ruchowa Lot samolotem (w: „Wesołe przedszkole czterolatka” s. 47).
|
Dziecko ćwiczy umiejętność zachowania równowagi ciała w utrudnionych warunkach w życiu codziennym, czworakuje w podporze na całych dłoniach i palcach stóp, biega wraz z całą grupą w jednym kierunku bez potrąceń (na krótkich odcinkach), słucha i rozumie polecenia wyrabiające orientację w otoczeniu.
Dziecko uczestniczy w zabawach ruchowych, najczęściej bieżnych, orientacyjno - porządkowych, oraz w zabawach naśladowczych (opowieść ruchowa).
|
|
Jestem bezpieczny na drodze
|
I. Salach „Światło” - nauka wiersza.
Zabawa dydaktyczna „Garaże” - porównywanie liczebności zbiorów samochodów, prawidłowe określanie liczebności poprzez używanie określeń: „mało - dużo”.
„Przejście przez ulicę” - praca z obrazkiem.
Zabawa dydaktyczna „Przejście przez ulicę" - rozróżnianie uczestników ruchu drogowego.
|
Dziecko uważnie słucha wiersza recytowanego przez n - lkę, odpowiada na pytania dotyczące treści wiersza; uczy się krótkich wierszy o bliskich treściach; recytuje wiersz zbiorowo.
Dziecko prawidłowo określa liczebność samochodów używając określeń: „mało - dużo”.
Dziecko wie, gdzie i w jaki sposób można bezpiecznie przejść przez ulice; posługuje się określeniami: sygnalizator, zebra, pasy.
Dziecko rozróżnia uczestników ruchu drogowego: piesi, kierowcy; uczestniczy w ruchu drogowym z zachowaniem zasad bezpieczeństwa, rozumie i właściwie reaguje na znaki wzrokowe - światła sygnalizatora, wybrane znaki drogowe: przejście dla pieszych, „Agatka”, przystanek autobusowy.
|
|
|
„Dzieci i światła” - słuchanie piosenki.
Zabawa słuchowa „Odgłosy ulicy” - rozpoznawanie pojazdów: straży pożarnej, karetki pogotowia, policji i dopasowywanie ich do ilustracji.
|
Dziecko słucha muzyki na żywo śpiewanej przez nauczycielkę z tekstem ilustrowanym obrazkiem, zabawką; utrwala właściwe zachowanie się na drodze.
Dziecko rozpoznaje charakterystyczne pojazdy tj. straż pożarna, karetka pogotowia, policja, dopasowuje obrazki do sygnału słyszanego pojazdu.
|
|
|
„Sygnalizator świetlny” - naklejanie z kolorowego papieru kółek.
„Znaki drogowe” - lepienie z plasteliny znaków drogowych („Agatka” lub przystanek autobusowy).
|
Dziecko nakleja na karton gotowe elementy wycięte z kolorowego papieru: kółka w trzech kolorach żółtym, czerwonym i zielonym; utrwala kolory sygnalizacji.
Dziecko tworzy kompozycje przestrzenne i półprzestrzenne z plasteliny, ugniata plastelinę w celu jej zmiękczenia, podejmuje próby toczenia kulek, utrwala zasady bezpiecznego poruszania się po jezdni pieszych i samochodów.
|
|
|
Zestaw zabaw ruchowych nr 6 wg K. Wlaźnik i W. Gniewkowskiego.
Zabawa bieżna „Jesteśmy kierowcami”
|
Dziecko ćwiczy umiejętność zachowania równowagi ciała w utrudnionych warunkach w życiu codziennym, czworakuje w podporze na całych dłoniach i palcach stóp, biega wraz z całą grupą w jednym kierunku bez potrąceń (na krótkich odcinkach), słucha i rozumie polecenia wyrabiające orientację w otoczeniu.
Dziecko biega wraz z całą grupą w jednym kierunku bez potrąceń (na krótkich odcinkach); wykonuje ćwiczenia doskonalące reakcje na różnorodne sygnały.
|
|
Jestem bezpieczny na drodze
|
I. Papuzińskiej „Mój samochód” - słuchanie wiersza.
Zabawa dydaktyczna „Jaki to znak drogowy?” - nazywanie znaków drogowych, dobieranie znaków w pary.
S. Szuchowa „Przygoda z małpką”- słuchanie opowiadania, próba oceny postępowania bohatera.
Zabawa dydaktyczna „Przechodzimy przez ulicę” - utrwalenie właściwego przechodzenia przez ulicę oraz stron prawej i lewej.
|
Dziecko odbiera poprawnie wzorce słuchowe (w tym wyrazistej mowy nauczycielki), które stanowią dla niego wzór do naśladowania; odpowiada na pytania dotyczące treści wiersza, czeka cierpliwie na swoja kolej.
Dziecko zna i nazywa niektóre znaki drogowe, rozwija spostrzegawczość wzrokową poprzez odszukanie takich samych znaków.
Dziecko słucha opowiadania nauczycielki oraz odważnie wypowiada własne myśli przy opowiadaniu treści obrazka.
Dziecko utrwala zasady prawidłowego przechodzenia przez ulicę; utrwala strony prawą i lewą.
|
|
|
„Pan policjant” - słuchanie piosenki.
|
Dziecko słucha muzyki na żywo śpiewanej przez nauczycielkę z tekstem ilustrowanym obrazkiem, zabawką; poznaje zakres obowiązków policjanta.
|
|
|
„Policjant”- malowanie obrazka farbami.
„Kącik ruchu drogowego” - układanie eksponatów związanych z ruchem drogowym: znaków drogowych, samochodów, książek i ilustracji o ruchu drogowym.
|
Dziecko przyzwyczaja się prawidłowego trzymania narzędzia malarskiego; utrwala wygląd munduru policjanta.
Dziecko gromadzi eksponaty (np. książki, samochody, znaki drogowe itp.) do kącika ruchu drogowego.
|
|
|
Zestaw zabaw ruchowych nr 7 wg K. Wlaźnik i W. Gniewkowskiego.
Słuchanie muzyki relaksacyjnej podczas wypoczynku - po obiedzie.
Spacer ulicami w okolicy przedszkola: bezpośrednia obserwacja ruchu drogowego oraz ruchu na skrzyżowaniu - sygnalizator świetlny, pasy.
|
Dziecko ćwiczy umiejętność rzucania do określonego celu, czworakuje w podporze na całych dłoniach i palcach stóp, ćwiczy umiejętność zachowania równowagi ciała w utrudnionych warunkach w życiu codziennym, biega wraz z całą grupą w jednym kierunku bez potrąceń (na krótkich odcinkach).
Dziecko wie, że po obiedzie należy odpocząć, kładzie się na dywanie, słucha muzyki relaksacyjnej, potrafi się wyciszyć i zrelaksować.
Dziecko wie jak należy bezpiecznie poruszać się na skrzyżowaniu i na pasach.
|
|