|
|
|
|
Jesień w parku i ogrodzie przedszkolnym
|
„W parku” - praca z obrazkiem.
Zabawa dydaktyczna „Dobieramy liście” - rozpoznawanie kształtu trzech liści z różnych drzew (jarzębina, dąb, kasztan).
D. Gellner „Kolczasty jeżyk” - ilustrowanie ruchem wiersza.
|
Dziecko wypowiada się na temat zdarzeń występujących na obrazkach. Odpowiada na pytanie „Co się dzieje na obrazku?”
Dziecko nazywa niektóre drzewa znajdujące się w najbliższym otoczeniu przedszkola, rozpoznawanych po charakterystycznych liściach, np. dąb, jarzębina, kasztanowiec.
Dziecko poznaje wybrane zwierzęta żyjące w środowisku przyrodniczym np. jeż - nazywa, wygląd sposób poruszania się i odżywiania; ilustruje krótkie wiersze ruchami obu rąk i palców; rozpoznaje kolory: czerwony, żółty oraz poznaje kolor brązowy.
|
|
|
„A w ogrodzie jeżyk śpi” - nauka piosenki.
Ćwiczenia mięśni warg - naśladowanie fukania jeża: „fu, fu” oraz wiejącego wiatru „sz, sz”.
Zabawa muzyczno - ruchowa „Pokaz Jasiu …” - śpiew połączony z pokazywaniem części ciała człowieka.
|
Dziecko uczy się i śpiewa piosenkę o treści zrozumiałej, ilustrowanej zabawką, obrazkiem. Śpiew zbiorowy.
Dziecko wykonuje proste ćwiczenia mięśni narządów artykulacyjnych
Dziecko wyodrębnia i nazywa części ciała człowieka: oko, ucho, nos, rękę, nogę, głowę.
|
|
|
„Jesienne liście” - malowanie farbami plakatowymi jednego wybranego liścia (jarzębiny, dębu lub kasztana).
„Jeżyk” - lepienie jeży z masy solnej.
|
Dziecko przyzwyczaja się do prawidłowego trzymania narzędzia malarskiego, potrafi nazwać malowany liść; zna kolor żółty, czerwony, brązowy.
Dziecko lepi z masy solnej - lepienie całymi dłońmi i palcami; ugniata masę solną w celu jej zmiękczenia, podejmuje próby toczenia kulek, formuje nie tylko palcami ale i dłonią; odkłada pracę na ustalone miejsce.
|
|
|
Zestaw zabaw ruchowych nr 3 wg K. Wlaźnik i W. Gniewkowskiego.
Spacer po ogrodzie przedszkolnym - obserwowanie drzew rosnących na przedszkolnym terenie; zbieranie kasztanów i liści do kącika przyrody.
Zabawa ruchowa „Jeżyk wśród liści” połączona z reakcją na sygnał dźwiękowy.
|
Dziecko ćwiczy umiejętność zachowania równowagi ciała w utrudnionych warunkach w życiu codziennym, słucha i rozumie polecenia wyrabiających orientację w otoczeniu.
Dziecko obserwuje zmiany zachodzące w przyrodzie jesienią: zmiany w wyglądzie liści: żółkną, opadają, usychają.
Dziecko biega wraz z całą grupą w jednym kierunku bez potrąceń (na krótkich odcinkach); wykonuje ćwiczenia doskonalące reakcje na różnorodne sygnały.
|
|
|
J. Tajc „Jarzębinka” - teatrzyk kukiełkowy.
A. Nosalski „Kasztany” - słuchanie wiersza.
|
Dziecko potrafi odpowiadać na pytania dotyczące teatrzyku; wie, kto pomógł jarzębinie oraz dlaczego jarzębina była smutna.
Dziecko odbiera poprawnie wzorce słuchowe (w tym wyrazistej mowy nauczycielki), które stanowią dla niego wzór do naśladowania, uważnie słucha wiersza, swobodnie wypowiada się.
|
|
|
„Jesienna orkiestra” - słuchanie piosenki.
„Tu paluszek…” - ilustrowanie ruchem słów piosenki.
|
Dziecko słucha muzyki na żywo śpiewanej przez nauczycielkę z tekstem ilustrowanym obrazkiem, zabawką; w trakcie piosenki pokazuje wraz z n - lką grę na instrumentach.
Dziecko ilustruje proste piosenki ruchem i bierze udział w zabawach ze śpiewem; wyodrębnia i nazywa części ciała człowieka: oko, ucho, nos, palec, rękę, głowę, buzię.
|
|
|
„Jarzębina” - naklejanie z kolorowego papieru listeczków i korali jarzębiny.
„Kasztanowe ludziki” - robienie z kasztanów i żołędzi ludzików.
|
Dziecko nakleja na karton gotowe elementy wycięte z kolorowego papieru: listki i korale jarzębiny.
Dziecko wykonuje postacie z materiału przyrodniczego (kasztanów, żołędzi, patyczków, listków).
|
|
|
Zestaw zabaw ruchowych nr 3 wg K. Wlaźnik i W. Gniewkowskiego.
Zestaw ćw. gimnastycznych nr 7 wg H. Trawińskiej (w: „Zabawy rozwijające dla małych dzieci” s.44).
|
Dziecko ćwiczy umiejętność zachowania równowagi ciała w utrudnionych warunkach w życiu codziennym, słucha i rozumie polecenia wyrabiających orientację w otoczeniu.
Dziecko uczestniczy w zabawach ruchowych, najczęściej bieżnych, orientacyjno - porządkowych, z elementami skoku, z czworakowaniem oraz w zabawach naśladowczych (opowieść ruchowa).
|
|
Jesień w lesie i w pogodzie
|
B. Ostrowska „Wiewiórki” - słuchanie wiersza.
Zabawa dydaktyczna „Szukamy wiewiórki” - określanie położenia wiewiórki np. za samochodem, pod stolikiem, na półce.
I. Landau „Grzyby” - uważne słuchanie wiersza.
Zabawa dydaktyczna „Którego grzyba brakuje?" -szukanie schowanego grzyba, podawanie jego nazwy; dzielenie grzybów na jadalne i trujące.
|
Dziecko odbiera poprawnie wzorce słuchowe (w tym wyrazistej mowy nauczycielki), które stanowią dla niego wzór do naśladowania.
Dziecko rozumie i stosuje określenia dotyczące położenia przedmiotów w przestrzeni: na - pod, za, obok.
Dziecko poznaje dłuższe, pogodne w nastroju utwory literackie o różnorodnych wartościach - poezja; swobodnie wypowiada się na określony temat, cierpliwie oczekuje na swoją kolej, potrafi wskazać w wierszu elementy humorystyczne.
Dziecko odnajduje schowany grzyb, podaje jego nazwę; zna i potrafi wskazać grzyby jadalne i trujące.
|
|
|
„Ola i liście” - słuchanie piosenki.
Jesień z cyklu „Cztery pory roku” A. Vivaldiego część trzecia: La caccia: Allegro - słuchanie utworu w trakcie wykonywania pracy plastycznej.
Zabawa muzyczno - ruchowa do utworu A. Vivaldiego „Jesień ” Ballo e canto di vilanalii: Allegro (fragment) - swobodny taniec dzieci (liści) do słyszanej muzyki.
|
Dziecko ilustruje proste piosenki ruchem i bierze udział w zabawach ze śpiewem.
Dziecko słucha muzyki instrumentalnej o charakterze ilustracyjnym.
Dziecko bierze udział w zabawach i zajęciach ruchowych, ze szczególnym uwzględnieniem różnorodnych ruchów całego ciała.
|
|
|
„Wiewiórka z orzeszkiem” - wylepianie obrazka plasteliną.
„Borowik” - wypełnianie grzyba farbą plakatową, posypywanie kapelusza kaszą gryczaną
|
Dziecko tworzy kompozycje przestrzenne i półprzestrzenne z plasteliny, ugniata plastelinę w celu jej zmiękczenia, podejmuje próby toczenia kulek, odkłada pracę na ustalone miejsce.
Dziecko przyzwyczaja się prawidłowego trzymania narzędzia malarskiego; wypełnia farbami plakatowymi na kolorowym kartonie kontur grzyba borowika, kapelusz grzyba pokrywa klejem i wysypuje kaszą gryczaną.
|
|
|
Zestaw zabaw ruchowych nr 4 wg K. Wlaźnik i W. Gniewkowskiego.
Zabawa bieżna „Wiewiórki w dziuplach” według K. Wlaźnik.
|
Dziecko czworakuje w podporze na całych dłoniach i palcach stóp, na umiejętność rzucania do określonego celu.
Dziecko biega wraz z całą grupą w jednym kierunku bez potrąceń (na krótkich odcinkach); wykonuje ćwiczenia doskonalące reakcje na różnorodne sygnały.
|
|
|
|
D. Gellner „Buty chcą iść na przechadzkę” - słuchanie wiersza.
Zabawa dydaktyczna „Gdzie jest para butów?” - dobieranie par butów i ustawianie ich w szyku.
D. Wawiłow „Kałużyści” - słuchanie wiersza.
|
Dziecko odbiera poprawnie wzorce słuchowe (w tym wyrazistej mowy nauczycielki), które stanowią dla niego wzór do naśladowania; odpowiada na pytania dotyczące treści wiersza, czeka cierpliwie na swoja kolej.
Dziecko dobiera pary butów i ustawianie ich w szyku, wyodrębnia buty duże dla dorosłych i małe dla dzieci.
Dziecko poznaje dłuższe, pogodne w nastroju utwory literackie o różnorodnych wartościach - poezja; swobodnie wypowiada się na określony temat, cierpliwie oczekuje na swoją kolej, potrafi wskazać w wierszu elementy humorystyczne.
|
|
|
„Parasole” - słuchanie piosenki.
Preludium Des - dur op.28 nr 15 Deszczowe F. Chopina - słuchanie utworu połączone z naśladowaniem spadających kropel deszczu.
|
Dziecko słucha muzyki na żywo śpiewanej przez nauczycielkę z tekstem ilustrowanym obrazkiem, zabawką.
Dziecko słucha muzyki instrumentalnej o charakterze ilustracyjnym i bierze udział w zabawach i zajęciach ruchowych.
|
|
|
„Parasol” - dorysowywanie kredkami świecowymi kolorowych linii i znaczków na parasolu.
„Deszcz” - malowanie grubym pędzlem niebieską farbą plam (kropli deszczu) na całej powierzchni białego kartonu.
|
Dziecko przyzwyczaja się prawidłowego trzymania narzędzia rysunkowego; rozwija własną inwencję twórczą.
Dziecko przyzwyczaja się prawidłowego trzymania narzędzia malarskiego; uczy się posługiwać plamą.
|
|
|
Zestaw zabaw ruchowych nr 4 wg K. Wlaźnik i W. Gniewkowskiego.
Słuchanie muzyki relaksacyjnej podczas wypoczynku - po obiedzie.
|
Dziecko czworakuje w podporze na całych dłoniach i palcach stóp, ćwiczy umiejętność rzucania do określonego celu.
Dziecko wie, że po obiedzie należy odpocząć, kładzie się na dywanie, słucha muzyki relaksacyjnej, potrafi się wyciszyć i zrelaksować.
|
|
|
|
L. Krzemieniecka „Kłopoty Burka z podwórka” - inscenizacja fragmentu opowiadania.
M. Kownacka „Piesek” - słuchanie wiersza.
|
Dziecko poznaje dłuższe, pogodne w nastroju utwory literackie o różnorodnych wartościach - proza; swobodnie wypowiada się na określony temat, cierpliwie oczekuje na swoją kolej.
Dziecko odbiera poprawnie wzorce słuchowe (w tym wyrazistej mowy nauczycielki), które stanowią dla niego wzór do naśladowania; odpowiada na pytania dotyczące treści wiersza, czeka cierpliwie na swoją kolej.
|
|
|
„ Popaczcie na jamniczka” - słuchanie piosenki.
|
Dziecko słucha muzyki na żywo śpiewanej przez nauczycielkę z tekstem ilustrowanym obrazkiem, zabawką.
|
|
|
„Buda dla psa” - naklejanie na karton gotowych elementów z kolorowego papieru.
„Kość dla psa” - lepienie kości z masy solnej.
|
Dziecko nakleja na karton gotowe elementy: budę, miskę.
Dziecko lepi z masy solnej - lepienie całymi dłońmi i palcami; ugniata masę solną w celu jej zmiękczenia, podejmuje próby toczenia kulek, formuje nie tylko palcami ale i dłonią; odkłada pracę na ustalone miejsce.
|
|
|
Zestaw zabaw ruchowych nr 5 wg K. Wlaźnik i W. Gniewkowskiego.
Słuchanie muzyki relaksacyjnej podczas wypoczynku - po obiedzie.
Zabawa ruchowa wg H. Trawińskiej:
„Pieski przechodzą przez płotek” z elementem czworakowania,
„Coś ty, kotku chciał?” z elementem czworakowania „Koniki” z elementem równowagi
|
Dziecko rozwija umiejętność pokonywania przeszkód w warunkach naturalnych, nabywa ogólnej sprawności i zwinności.
Dziecko wie, że po obiedzie należy odpocząć, kładzie się na dywanie, słucha muzyki relaksacyjnej, potrafi się wyciszyć i zrelaksować.
Dziecko wzmacnia grupy mięśniowe odpowiedzialne za prawidłową postawę (mięśnie pasa barkowego, lędźwiowa część kręgosłupa), ćwiczy umiejętność zachowania równowagi ciała w utrudnionych warunkach w życiu codziennym.
|
|