Bezrobocie.

Ustawa z dn. 29.04.2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Zakres przedmiotowy ustawy

Ustawa ta określa zadania państwa w zakresie promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej.

Zadania państwa w zakresie promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej realizowane są przez instytucje rynku pracy działające w celu:

art. 1 ust. 2 Ustawy

• pełnego i produktywnego zatrudnienia,

• rozwoju zasobów ludzkich

• osiągnięcia wysokiej jakości pracy,

• wzmacniania integracji oraz solidarności społecznej,

• zwiększania mobilności na rynku pracy.

Bezrobotny:

definicja określona w Ustawie art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy:

Jest to osoba:

• niezatrudniona,

• nie wykonująca innej pracy zarobkowej,

• zdolna i gotowa do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy albo innej pracy zarobkowej co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy w danym zawodzie lub służbie,

• osoba nie ucząca się w szkole z wyjątkiem szkół dla dorosłych, szkół wyższych kształcących w systemie zaocznym, wieczorowym lub eksternistycznym,

• zarejestrowana we właściwym ze względu na miejsce swego zameldowania Powiatowym Urzędzie Pracy,

• poszukująca zatrudnienia i innej pracy zarobkowej,

• która ukończyła 18 lat,

• nie ukończyła lat 60 w przypadku kobiet i 65 w przypadku mężczyzn,

• nie nabyła prawa do emerytury, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego,

• nie nabyła prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku chorobowego lub macierzyńskiego,

• nie podjęła działalności gospodarczej,

• nie jest właścicielem lub posiadaczem nieruchomości rolnej o pow. użytków rolnych przekraczającej 2 ha przeliczeniowych,

WŁASNOŚĆ -najszersze prawo rzeczowe , upoważnia do wszelkiego korzystania z rzeczy

POSIADANIE-nie jest prawem rzeczowym, jest stanem faktycznym władającym daną rzeczą. Właściciel zwykle jest posiadaczem, jeśli wydała rzecz osobie trzeciej nie traci posiadania.

• nie podlega ubezpieczeniu rolniczemu z tytułu stałej pracy w gospodarstwie rolnym,

• nie jest osobą tymczasowo aresztowaną i nie odbywa kary pozbawienia wolności( z wyjątkiem kary poza zakładem, spotyka się z odmową lub cofnięciem)

• nie pobiera świadczeń rodzinnych przewidzianych dla bezrobotnych.

Osoba niezatrudniona:

to taka osoba, która nie wykonuje zatrudnienia w rozumieniu Ustawy.

Zatrudnienie:

przez zatrudnienie rozumie się wykonywanie pracy na podstawie stosunku pracy, stosunku służbowego oraz umowy o pracę nakładczą.

Inna praca zarobkowa:

jest to wykonywanie pracy lub świadczenie usług na podstawie umów cywilnoprawnych, w tym umowy agencyjnej, umowy zlecenia, umowy o dzieło lub w okresie członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych czy spółdzielni usług rolniczych.

Usługami rolnymi są usługi wykonywane na podstawie:

• stosunku członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej,

• spółdzielni kółek rolniczych,

• spółdzielni usług rolniczych.

ZDOLNOŚĆ I GOTOWOŚĆ DO PODJĘCIA ZATRUDNIENIA:

Zdolność do podjęcia zatrudnienia oceniania jest:

• z punktu widzenia stanu zdrowia osoby zainteresowanej ocenianego na podstawie wyników stosownego badania lekarskiego przeprowadzonego przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego , na które osobę tą kieruje starosta,

• rzeczywistych możliwości podjęcia pracy obejmujących miejsce zamieszkania i połączenia komunikacyjne z ewentualną siedzibą pracodawcy.

Odpowiednim instrumentem jest opinia biegłego.Organ ma obowiązek znać przepisy z zakresu prawa.Biegłym w przypadku zatrudnienia jest lekarz ubezpieczenia zdrowotnego.Wykluczona jest niezdolność do pracy

Gotowość do podjęcia zatrudnienia badana jest poprzez:

• obowiązkowe stawiennictwo przed organem zatrudnienia w celu wykazania każdorazowej zdolności do podjęcia prac na wypadek pojawienia się oferty pracy lub aktywizacji zawodowej,

• adekwatność proponowanego zatrudnienia do sytuacji mieszkalno-komunikacyjnej bezrobotnego.

W celu bieżącej kontroli gotowości zatrudnienia właściwy w tych sprawach organ wyznacza bezrobotnemu terminy/ konkretną datę/ stawiennictwa w celu potwierdzenia gotowości do podjęcia zatrudnienia, oraz uzyskania od organu informacji o możliwościach zatrudnienia lub szkolenia.

Niestawiennictwo bezrobotnego w wyznaczonym terminie bez usprawiedliwionej przyczyny stanowi podstawę pozbawienia statusu bezrobotnego oraz związanych z tym statusem uprawnień, w tym także prawa do zasiłku. Trzeba powiadomić urząd pracy o przewidywanej przyczynie niestawiennictwa- orga wyznacza termin, ale nieobecność musi być usprawiedliwiona. Ta zdolność musi się przejawiać w pełnym wymiarze czasu, jeżeli niepełnosprawny to co najmniej w połowie.

Bezrobotny nie musi podejmować zatrudnienia na podstawie oferty organu, która nie obejmuje „odpowiedniego” dla niego zatrudnienia. Niektóre świadczenia rodzinne są przyznawane z tytułu rezygnacji z zatrudnienia związku ze sprawowaniem opieki nad chorym członkiem rodziny( osoba nie jest w stanie pogodzić obowiązków pracy i opieki) takie jak renta szkoleniowa, socjalna, rodzinna. Dziś te świadczenia wyłączają status bezrobotnego

Odpowiednim zatrudnieniem , z którego bezrobotny jest obowiązany skorzystać, , aby nie narazić się na utratę statusu bezrobotnego, jest takie zatrudnienie lub inna praca zarobkowa, która odpowiada następującym warunkom:

• podlega ubezpieczeniom społecznym,

• do jej wykonywania bezrobotny posiada wystarczające kwalifikacje lub doświadczenie zawodowe albo może ją wykonywać po uprzednim szkoleniu,

• nie zagraża zdrowiu bezrobotnego i jest odpowiednia do jego stanu zdrowia,

• łączny czas dojazdu do miejsca pracy i z powrotem środkami transportu zbiorowego nie przekracza 3 godziny.

Status osoby bezrobotnej przyznawany jest w drodze decyzji administracyjnej wydawanej prze właściwego starostę lub prezydenta miasta na prawach powiatu.

Osoba poszukująca pracy

Osoba poszukująca pracy jest to osoba:

• nie zatrudniona i poszukująca zatrudnienia lub pracy zarobkowej,

• jest zatrudniona ale zgłasza zamiar i gotowość podjęcia innej pracy zarobkowej,

• jest zatrudniona, ale zgłasza zamiar i gotowość zatrudnienia w wyższym wymiarze czasu pracy, zatrudnienia dodatkowego albo zmiany zatrudnienia oraz- kumulatywnie z jednym z poprzednich warunków,

• jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy.

POWIATOWA SŁUŻBA ZATRUDNIENIA

Starosta jest organem właściwym w sprawach bezrobocia / również prezydent miasta na prawach powiatu/. PSZ Ma charakter zawodowo społeczny. Część członków działa społecznie, a część pochodzi z urzędu. Pełni funkcję opiniodawczą, starosta wydając niektóre decyzje, musi zasięgnąć opinii. Dochodzi do wymierzenia kary i wnosi o wydanie decyzji umarzającej, albo rozkłada należności na raty. W razie straty dla budżetu jest zobowiązany zasięgnąć opinii. Na tą opinię przysługuje zażalenie.

KATALOG DECYZJI STAROSTY / powiatowej służby zatrudnienia/

Do zadań tego organu zaliczono w szczególności wydawanie decyzji o /art. 9 ust.1 Ustawy/:

• uznaniu i odmowie uznania za bezrobotnego,

• utracie statusu bezrobotnego,

• przyznaniu, odmowie przyznania, wstrzymaniu, wznowieniu wypłaty oraz utracie świadczeń pieniężnych / zasiłku dla bezrobotnych, dodatku szkoleniowego, stypendium/,

• zwrocie świadczenia nienależnie pobranego przez bezrobotnego,

• udzieleniu ulg w obowiązku zwrotu świadczeń nienależnie pobranych / odroczeniu terminu spłaty, rozłożeniu na raty, umorzeniu należności w części lub w całości, a ponadto również pośrednictwo pracy, poradnictwo zawodowe, tworzenie klubów pracy, realizację umów w sprawach organizacji robót publicznych i prac interwencyjnych.

Powiatowy Urząd Pracy,

jest to urząd wyspecjalizowany pod względem organizacyjnym i personalnym służący staroście / prezydentowi miasta na prawach powiatu/ do realizacji w/w zadań, wchodzący w skład powiatowej administracji zespolonej.

Kierownikiem PUP jest jego dyrektor, który jednak nie jest organem administracji publicznej.

To starosta powołuje dyrektora PUP wyłonionego w drodze konkursu spośród osób posiadających wykształcenie wyższe i co najmniej 3 letni staż pracy w publicznych służbach zatrudnienia, lub co najmniej pięcioletni staż pracy w innych instytucjach rynku pracy.

Akty i czynności z Ustawy wykonuje starosta, który może jednak upoważnić na piśmie dyrektora PUP do wykonywania w jego imieniu spraw, w tym wydawania decyzji, postanowień oraz wydawania zaświadczeń w trybie KPA. W sprawach indywidualnych takie upoważnienie mogą mieć również inne osoby, gdyż upoważnienie takie na wniosek dyrektora PUP może być udzielone przez starostę innym urzędnikom PUP.

ORGANY ZATRUDNIENIA:

Organami zatrudnienia w rozumieniu Ustawy są/ art. 2 ust. 17 /:

• minister właściwy do spraw pracy,

• wojewodowie,

• marszałkowie województw,

• starostowie / prezydenci miast na prawach powiatu/

zadania ministra właściwego ds. pracy:

• - zapewnienie jednolitości stosowania prawa poprzez udzielanie wyjaśnień dotyczących stosowanie przepisów,

• ustalanie standardów realizacji usług rynku pracy świadczonych przez pozostałe organy zatrudnienia.

• Przygotowanie i koordynacja Krajowego Programu Zatrudnienia stanowiącego podstawowy akt kierownictwa wewnętrznego określający priorytetowe zadania państwa w zakresie rynku pracy

• koordynowanie publicznych służb zatrudnienia.

Jest to organ odwoławczy w stosunku do wojewody, jeżeli wydał on rozstrzygnięcia jako organ I instancji.

Zadania wojewody w szczególności polegają na:

• kontroli legalności zatrudnienia,

• kontroli legalności działania samorządowych organów zatrudnienia i kierowanych przez nie urzędów pracy,

• wykonywaniu zadań organu wyższego stopnia w stosunku do starostów i prezydentów miast na prawach powiatu,

• wdrażaniu i stosowaniu standardów usług rynku pracy.

Wojewódzki Urząd Pracy

podległy marszałkowi województwa, stanowiący wyodrębnioną część urzędu marszałkowskiego, wykonuje m.in. następujące zadania:

• koordynowanie regionalnej polityki rynku pracy,

• opracowywanie analiz rynku pracy,

• realizowanie funkcji związanych z koordynacją systemów zabezpieczenia społecznego państw członkowskich UE,

• prowadzenie rejestru agencji zatrudnienia.

WUP kieruje dyrektor powoływany przez marszałka województwa i działający z jego upoważnienia przy wydawaniu decyzji, postanowień oraz załatwianiu innych spraw.

Zasiłek dla bezrobotnych

• Podstawową formą łagodzenia skutków bezrobocia jest prawo do zasiłku dla bezrobotnych. Zasiłek dla bezrobotnych posiada trzy elementy: warunki przysługiwania zasiłku, okres przysługiwania oraz wysokość zasiłku.

• Kiedyś nazywany był zasiłkiem z tytułu bezrobocia, później powstały dwa odłamy:

• -zasiłek dla bezrobotnych

• -stypendium z tytułu bezrobocia

• Warunkiem przyznania zasiłku dla bezrobotnych jest:

• brak jakichkolwiek możliwości przedstawienia bezrobotnemu propozycji odpowiedniego zatrudnienia, pracy zarobkowej, szkolenia, stażu, przygotowania zawodowego, prac interwencyjnych lub robót publicznych,

• w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień rejestracji w powiatowym urzędzie pracy łącznie okres co najmniej 365 dni zatrudnienia,

• był zatrudniony i osiągał dochody w kwocie minimalnego wynagrodzenia i opłacano składki na Fundusz Pracy.

• Co istotne, okres 365 dni nie musi wykazywać ciągłości.

• Obok okresu zatrudnienia do9 stażu 365 dni uprawniającego do nabycia zasiłku dla bezrobotnych zalicza się również m.in.:

• 1.okres wykonywania pracy na podstawie umowy o pracę nakładczą, umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług

• 2.okres prowadzenia działalności gospodarczej i opłacania stosownych składek z tego tytułu

• 3.okres wykonywania pracy w ramach członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych lub spółdzielni usług rolniczych

• 4.okres wykonywania prac za granicą, pod warunkiem opłacania od tego zatrudnienia składek na Fundusz Pracy

• 5.okres odbywania służby wojskowej

• 6.okres korzystania z urlopu wychowawczego

• 7.okres pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy.

• Prawo do zasiłku przysługuje bezrobotnemu za każdy dzień kalendarzowy po upływie 7 dni od dnia zarejestrowania się we właściwym powiatowym urzędzie pracy.

Wysokość zasiłku

- w okresie pierwszych trzech miesięcy 717,00 PLN,

- w okresie kolejnych 563,00 PLN,

- w preferencyjnej sytuacji są bezrobotni, którzy mają okres podobny do 365, w wymiarze 20 lat tej jakości co w przypadku 365-120%,

Inne okresy od których zależy wysokość:

-Okresy pobierania gwarantowanego zasiłku,

-zasiłek rodzinny,

-okres zatrudnienia na podstawie przygotowania zawodowego młodocianych pracowników,

-okres zatrudnienia za granicą,

-okres urlopów,

-opiekujących się małymi dziećmi.

Okres pobierania zasiłku

6 miesięcy

• dla bezrobotnych zamieszkałych na obszarze działania powiatowego urzędu pracy, jeżeli na obszarze tym stopa bezrobocia w roku poprzedzającym nabycie zasiłku nie przekraczała 125% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju. Sbp<Sbo

12 miesięcy

• zamieszkałych na obszarze działania powiatowego urzędu pracy jeżeli na obszarze tym stopa bezrobocia w roku poprzedzającym nabycie zasiłku przekraczała 125% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju, oraz

• dla bezrobotnych w wieku przekraczającym 50 lat i posiadających równocześnie co najmniej 20-letni okres uprawniający do zasiłku.

18 miesięcy

• zamieszkali na obszarze działania powiatowego urzędu pracy, jeżeli na obszarze tym stopa bezrobocia w roku poprzedzającym nabycie zasiłku dwukrotnie przewyższała przeciętną stopę bezrobocia w kraju oraz posiadający jednocześnie co najmniej 20-letni okres uprawniający do zasiłku

• mający na utrzymaniu co najmniej jedno dziecko w wieku do 15 lat, a ich małżonek także posiada status bezrobotnego i utracił ;prawo do swojego zasiłku z powodu upływu okresu jego pobierania po dniu nabycia prawa do zasiłku przez tego bezrobotnego.

Za nienależnie pobrane świadczenie pieniężne uważa się:

1) świadczenie pieniężne wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie prawa do jego pobierania

2) świadczenie pieniężne wypłacone na podstawie nieprawdziwych oświadczeń lub sfałszowanych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd powiatowego urzędu pracy

3) zasiłek, dodatek szkoleniowy, stypendium lub inne świadczenie pieniężne finansowane z Funduszu Pracy wypłacone osobie za okres, za który nabyła prawo do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej, renty rodzinnej, renty socjalnej, zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego

4) koszty szkolenia

5) zasiłek wypłacony za okres, za który, w związku z orzeczeniem sądu, wypłacono wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy lub odszkodowanie z tytułu wadliwego wypowiedzenia umowy o pracę;

6) świadczenie pieniężne wypłacone z Funduszu Pracy za okres po śmierci uprawnionego.

Kwoty nienależnie pobranych świadczeń podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Starosta może w szczególnie uzasadnionych przypadkach odroczyć, rozłożyć na raty, umorzyć całość lub część nienależnie pobranego świadczenia, na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

INSTYTUCJE RYNKU PRACY

Instytucje rynku pracy to grupa podmiotów powołanych do realizacji zadań publicznych z zakresu promocji zatrudnienia, przeciwdziałania bezrobociu, oraz zwalczania jego skutków.

Instytucje rynku pracy składają się z:

• publicznych służb zatrudnienia / starosta, prezydent miasta na prawach powiatu i powiatowe urzędy pracy, marszałek województwa i wojewódzkie urzędy pracy, wojewodowie, minister właściwy do spraw pracy/.

• podmiotów o charakterze społeczno-zawodowym, gospodarczym i społecznym / Ochotnicze Hufce Pracy, agencje zatrudnienia, instytucje szkoleniowe, instytucje dialogu społecznego, instytucje partnerstwa lokalnego.

Ochotnicze Hufce Pracy

Są to państwowe jednostki organizacyjne wyspecjalizowane na rzecz młodzieży, świadczące pomoc bezrobotnym w wieku do 25 roku życia, zapobiegająca marginalizacji i wykluczeniu społecznemu.

Zadania:

• umożliwienie zdobycia kwalifikacji zawodowych,

• uzupełnianie wykształcenia przez młodzież nie posiadającą ukończonej szkoły podstawowej lub gimnazjum, szkoły ponadgimnazjalnej ogólnej albo zawodowej,

• organizacja zatrudnienia dla młodzieży, w tym uczniów i studentów,

• prowadzenie poradnictwa zawodowego,

• refundacja pracodawcom kosztów poniesionych na wynagrodzenia i składki ubezpieczeniowe z tytułu zatrudnienia pracowników młodocianych na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego.

Struktura OHP:

• Komendant Główny OHP pdległy bezpośrednio ministrowi właściwemu do spraw pracy,

• Komenda Główna OHP

• Komendanci i Komendy Wojewódzkie OHP.

Agencje zatrudnienia:

są to niepubliczne jednostki organizacyjne świadczące usługi w zakresie:

• pośrednictwa pracy na terenie RP,

• zagranicznego pośrednictwa pracy,

• poradnictwa zawodowego,

• doradztwa personalnego,

• pracy tymczasowej,

Usługi te wykonywane są w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Oprócz podmiotów gospodarczych działania takie mogą wykonywać również:

• jednostki samorządu terytorialnego,

• szkoły wyższe,

• stowarzyszenia i fundacje,

• organizacje zawodowe,

• oraz inne organizacje, których statutowym celem jest świadczenie takich usług.

Jednak warunkiem tego jest wpis do rejestru prowadzonej działalności gospodarczej

Warunki jakie powinien spełniać podmiot zamierzający właściwie wykonywać usługi właściwe dla agencji zatrudnienia:

• brak zaległości publicznoprawnych,

• brak skazania za przestępstwa lub ukarania za wykroczenie przeciwko przepisom o prowadzeniu agencji zatrudnienia,

• brak otwartej likwidacji i ogłoszonej upadłości,

• posiadanie lokalu przeznaczonego na biuro i wyposażenie techniczne,

• zatrudnia osoby z wykształceniem i doświadczeniem z zakresu poradnictwa, doradztwa i pośrednictwa.

Agencja nie może pobierać opłat od osób, dla których poszukuje zatrudnienia oraz którym udziela pomocy w wyborze odpowiedniego zawodu i miejsca zatrudnienia.

Marszałek województwa prowadzi rejestr agencji zatrudnienia.

Marszałek odmawia wpisu do rejestru gdy:

• nie został spełniony co najmniej jeden warunek dokonania wpisu, a także gdy,

• w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku o wpis wydano prawomocne orzeczenie zakazujące wykonywania działalności,

• wykreślono przedsiębiorcę z rejestru działalności regulowanej w związku z dopuszczeniem się przez niego naruszeń prawa,

• wydano decyzję zakazującą przedsiębiorcy wykonywanie określonej działalności,

• ten sam podmiot nie przedstawił już raz marszałkowi rocznej informacji o działalności jego poprzedniej agencji,

• przedstawił poprzednio marszałkowi oświadczenie niezgodne z prawdą.

Przesłanki uzasadniające wykreślenie z rejestru:

• pisemny wniosek podmiotu prowadzącego agencję,

• postawienie przedsiębiorcy w stan likwidacji lub upadłości,

• wydanie decyzji zakazującej prowadzenia przez podmiot tego rodzaju działalności regulowanej,

• naruszenie przepisów o obowiązku przedstawienia marszałkowi rocznej informacji o działalności agencji,

• złożenie marszałkowi oświadczenia niezgodnego z prawdą

Instytucje szkoleniowe:

jest to publiczny lub niepubliczny podmiot prowadzący edukacje w formach pozaszkolnych.

Podstawowym zadaniem tych instytucji jest oferowanie i prowadzenie szkoleń dla osób bezrobotnych oraz dla osób poszukujących pracy.

Instytucja uzyskuje środki na działalność po uprzednim wpisie do rejestru instytucji szkoleniowych prowadzonego przez dyrektora WUP.

Wpis odbywa się na wniosek złożony wraz z informacją o:

• tematyce szkoleń,

• kadrze prowadzącej szkolenia,

• bazie lokalowej,

• metodach oceny jakości szkoleń,

• liczbie bezrobotnych i poszukujących pracy objętych szkoleniami w okresie ostatniego roku,

• pomocy udzielonej przez instytucję w uzyskaniu zatrudnienia po ukończeniu szkolenia.

Wpis jest wykreślany w następujących przypadkach:

• gdy instytucja złoży wniosek o wykreślenie wpisu,

• gdy naruszenie prawa przez instytucję zostanie stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu,

• gdy instytucja zakończyła swoją działalność

• gdy instytucja nie powiadomiła właściwego organu o kontynuowaniu działalności szkoleniowej w kolejnym roku kalendarzowym.

Instytucje dialogu społecznego

Rady zatrudnienia:

Naczelna Rada Zatrudnienia, wojewódzkie oraz powiatowe rady zatrudnienia . Są to organy opiniodawczo-doradcze odpowiednia dla: ministra właściwego do spraw pracy, marszałka województwa i starosty. Zakres działania ich w szczególności obejmuje:

• przedstawianie przypisanym im organom, monokratycznym własnych opinii w sprawa projektów aktów prawnych w przedmiocie polityki rynku pracy,

• inspirowanie przedsięwzięć w sprawach bezrobocia,

• wyrażanie opinii w sprawach odwołania dyrektorów właściwych urzędów pracy.

W skład rady wchodzą przedstawiciele:

• organizacji związkowych,

• organizacji pracodawców,

• społeczno-zawodowych organizacji rolników,

• organizacji pozarządowych,

• jednostek samorządu terytorialnego

• przedstawiciele świata nauki.

Rada jest organem kadencyjnym, członkowie powoływani są na 4 lata.

Komisje dialogu społecznego:

• Trójstronna Komisja do Spraw Społeczno-Gospodarczych,

• wojewódzkie komisje dialogu społecznego,

W skład obu komisji wchodzą przedstawiciele:

• strony rządowej,

• strony pracowników,

• strony pracodawców.

Celem komisji jest pełnienie funkcji forum dialogu społecznego prowadzonego dla godzenia interesów pracowników,interesów pracodawców oraz dobra publicznego w szczególności w sferze świadczeń społecznych. Właściwość komisji wojewódzkich obejmuje wyrażanie opinii w sprawach objętych zakresem działania związków zawodowych, organizacji pracodawców, świadczeń społecznych przysługujących mieszkańcom województwa orz innych spraw mających duże znaczenie dla zachowania pokoju społecznego na terenie województwa.

Instytucje partnerstwa lokalnego:

• jednostki samorządu terytorialnego,

• organizacje pozarządowe statutowo zajmujące się problematyką rynku pracy,

• związki zawodowe,

• organizacje pracodawców,

• instytucje szkoleniowe,

• agencje zatrudnienia- jeżeli dowolny z tych podmiotów uzyskał od właściwego marszałka województwa lub starosty zlecenie na realizację usługi rynku pracy należącej do zakresu działania jednostki samorządu terytorialnego.

ZADANIA ORGANÓW ZATRUDNIENIA I PUBLICZNE USŁUGI RYNKU PRACY.

Do podstawowych zadań organów zatrudnienia należy rejestracja bezrobotnych. Jest to warunek uzyskania statusu bezrobotnego i umożliwia organowi zatrudnienia stosowanie wobec osoby aktywnych i pasywnych instrumentów rynku pracy, których celem jest znalezienie lub odzyskanie zatrudnienia bądź pracy zarobkowej.

Czynność rejestracji polega na:

• osobistym wypełnieniu przez bezrobotnego w obecności pracownika PUP karty rejestracyjnej,

• poświadczenie prawdziwości oświadczeń o pozostawaniu bez pracy, zdolności i gotowości do podjęcia zatrudnienia.

Od daty rejestracji bezrobotny może zostać poddany rygorowi związanemu z działaniami organu zatrudnienia podejmowanymi na rzecz uzyskania przez bezrobotnego pracy. W szczególności bezrobotny zostaje zobowiązany do:

• osobistego stawiennictwa w wyznaczanych przez organ terminach w celu regularnego potwierdzenia gotowości do podjęcia zatrudnienia i uzyskania informacji o możliwościach zatrudnienia lub szkolenia,

• bieżącego informowania organ zatrudnienia o zdarzeniach mających wpływ na przysługiwanie statusu bezrobotnego i innych uprawnień,

• podejmowania zatrudnienia proponowanego przez organ zatrudnienia i korzystania z form aktywizacji zawodowej / szkoleń, stażów, prac interwencyjnych, robót publicznych/.

Pozbawienie statusu bezrobotnego w drodze decyzji starosty dotyczy osoby, która:

• przestała spełniać którykolwiek z warunków niezbędnych do nabycia tego statusu,

• otrzymała ze środków publicznych pożyczkę na podjęcie działalności gospodarczej lub działalności rolniczej,

• odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia, pracy zarobkowej, wykonywania prac społecznie użytecznych, prac interwencyjnych, robót publicznych, udziału w szkoleniu, stażu lub przygotowaniu zawodowym w miejscu pracy,

• nie stawiła się w PUP i nie powiadomiła w okresie do 7 dni o uzasadnionej przyczynie tego niestawiennictwa,

• nie stawiła się w terminie 14 dni w PUP właściwym dla nowego miejsca zamieszkania w przypadku zmiany tego miejsca zamieszkania,

• odmówiła poddania się badaniom lekarskim mającym na celu stwierdzenie zdolności do podjęcia zatrudnienia,

• złożyła wniosek o pozbawienie statusu bezrobotnego,

• przerwała własnej winy staż, szkolenie lub przygotowanie zawodowe na które skierował ją PUP.

Katalog usług rynku pracy:

• pośrednictwo pracy: polega na udzielaniu bezrobotnym pomocy w uzyskaniu odpowiedniego zatrudnienia oraz pracodawcom w pozyskaniu pracowników o poszukiwanych kwalifikacjach zawodowych.

• usługi EURES: polegają na udzielaniu bezrobotnym pomocy w uzyskaniu odpowiedniego zatrudnienia na ternie państw członkowskich Unii Europejskiej oraz państw z którymi Unia Europejska zawarła umowy o swobodzie przepływu osób oraz udzielaniu pomocy pracodawcom w pozyskiwaniu pracowników o poszukiwanych kwalifikacjach.

• poradnictwo zawodowe: polega na udzielaniu bezrobotnym pomocy w wyborze odpowiedniego zawodu i miejsca zatrudnienia oraz na udzielaniu pracodawcom pomocy w doborze kandydatów do pracy,poprzez udzielanie porad ułatwiających wybór zawodu, zmianę kwalifikacji przy uwzględnieniu zainteresowań i uzdolnień zawodowych oraz wyników specjalistycznych badań lekarskich i psychologicznych..

• informacja zawodowa: podobnie jak poradnictwo realizowana jest jako działanie adresowane do grupy bezrobotnych lub działanie zindywidualizowane, polegające na przekazywanie wiedzy o zawodach, rynku pracy, oraz możliwościach szkolenia i kształcenia.

• pomoc w aktywnym poszukiwaniu pracy, polega na organizacji szkoleń o metodach poszukiwania pracy, zajęć aktywizacyjnych, oraz umożliwianiu bezrobotnym dostępu do informacji i elektronicznych baz danych. Realizowane są przez kluby pracy oraz centra informacji i kariery zawodowej na szczeblu wojewódzkim

• organizacja szkoleń, celem jest zwiększenie szans osoby bezrobotnej na uzyskanie zatrudnienia, podwyższenie ich kwalifikacji zawodowych oraz zwiększenie ich aktywności w poszukiwaniu zatrudnienia.

Pracownicy publicznych służb zatrudnienia

• pośrednicy zawodowi,

• doradcy zawodowi,

• specjaliści do spraw rozwoju zawodowego,

• specjaliści do spraw programów

• liderzy klubów pracy

• pracownicy EURES

Fundusz pracy.

Zadania z zakresu przeciwdziałania bezrobocia są zadaniami z zakresu administracji rządowej, realizowanymi przez samorząd powiatowy oraz samorząd województwa. Z racji takiego sposobu finansowania tych zadań utworzony został Fundusz pracy, będący powiatowym funduszem celowym, którego dysponentem jest minister właściwy do spraw pracy. Podstawowymi dochodami Funduszu Pracy są składki na Fundusz Pracy pochodzące od osób zatrudnionych, opłacane przez płatników na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Składki na fundusz pracy opłacane są równocześnie ze składkami na ubezpieczenie emerytalno - rentowe. Niezależnie od dochodów Funduszu Pracy z obowiązujących składek, jego działalność finansowana jest także z dotacji budżetu państwa, środków pochodzących z Unii Europejskiej oraz środków pochodzących od dłużników organów zatrudnienia. Dysponent Funduszu Pracy przekazuje zgromadzone środki na przeciwdziałanie bezrobociu samorządom województw i samorządom powiatowym. Stosunek i proporcje podziału środków pomiędzy poszczególne jednostki samorządu terytorialnego zależą od wskaźników obrazujących skalę wzrostu lub spadku bezrobocia, liczbę bezrobotnych w szczególnej sytuacji na rynku, stopę bezrobocia, a także dotychczasową efektywność usług i instrumentów rynku pracy

---