Nr zagadn.	Czas	Treść zagadnień
1	2	3
1 2 3 4	5 min. 5 min. 5 min. 5 min.	PAMIETAJ ! Przystępując do udzielania pierwszej pomocy, sprawdź czy tobie i ratowanemu nie zagraża niebezpieczeństwo. Jeśli tak, zlikwiduj źródła zagrożenia. Postępuj tak, abyś w trakcie udzielania pomocy sam nie doznał urazów lub się nie zatruł. Rób tylko to, co jest w danej sytuacji konieczne. Zawsze, w miarę możliwości, używaj środków ochrony osobistej. Zatrzymanie krążenia i oddychania oznacza zaburzenia czynności serca i oddychania. Zatrzymanie krążenia prowadzi do śmierci. W wyniku zatrzymania krążenia tlen przestaje być dostarczany do narządów i tkanek. Najmniej odporny na brak tlenu jest mózg. Po 3 - 5 minutach dochodzi do obumierania komórek mózgu, potem kolejno innych narządów. W razie zatrzymania krążenia ratujący musi jak najszybciej rozpocząć reanimację, czyli ożywianie, stosuje się ją po to, by organizm ratowanego sam mógł podjąć czynności serca i oddychania. ŚMIERĆ- Nieodwracalne ustanie funkcji mózgu (pnia mózgu) oznacza śmierć człowieka jako całości, niekoniecznie oznacza to natychmiastową śmierć innych układów. Rodzaje: NATURALNA - z przyczyn wewnętrznych, uwarunkowana chorobą. NIENATURALNA - w następstwie zdarzenia nagłego (wypadek, morderstwo), zatrucia, samobójstwa, błędu w leczeniu. PRZYCZYNA NIEWYJAŚNIONA - zarówno oględziny, jak i wywiad nie dają podstaw do jej określenia.
1	2	3
5 6 7 8 9 10 11 12	5 min. 5 min. 5 min. 5 min. 5 min. 5 min. 5 min. 5 min.	REANIMACJA - to zespół czynności ratunkowych (oddech zastępczy, pośredni masaż serca, elektroterapia, farmakoterapia), w wyniku, których u poszkodowanego powróciły. RESUSCYTACJA - to zespół czynności ratunkowych (oddech zastępczy, pośredni masaż serca, elektroterapia, farmakoterapia), w wyniku, których u poszkodowanego powróciły. ZAGROŻENIA- Czy tobie lub choremu grozi niebezpieczeństwo? REAKCJE- Czy chory jest przytomny? DROGI ODDECHOWE- Czy drogi oddechowe są drożne? ODDYCHANIE- Czy chory oddycha? KRĄŻENIE- Czy tętno jest wyczuwalne? PAMIĘTAJ! Chcąc podtrzymać życie musimy zapewnić stałe dotlenianie mózgu. Tlen jest dostarczany do tkanek przez krążąca w organizmie krew. Serce jest „pompą”, która zapewnia transport utlenowanej krwi. Jeśli serce przestanie bić - czynność serca zatrzymała się - nastąpi zgon, chyba że podejmie się natychmiastową akcję ratunkową. Natychmiastowe przeprowadzenie reanimacji musi wypełnić lukę między zasłabnięciem ratowanego a przybyciem karetki pogotowia wyposażonej w defibrylator. Wykonuje się ją zawsze według tych samych zasad - elementarnych zasad ABC reanimacji. DROGI ODDECHOWE (A jak AIRWAY) Przechylenie głowy maksymalnie ku tyłowi i uniesienie brody „otwiera drogi oddechowe”, ułatwia to dopływ powietrza do płuc. ODDYCHANIE (B jak BREATHING) Jeśli ofiara nie oddycha, musisz przeprowadzić sztuczne oddychanie metodą np.. usta - usta. KRĄŻENIE (C jak CIRCULATION) Jeżeli czynność serca zatrzymała się (brak wyczuwalnego tętna), niezależnie od sztucznego oddychania prowadź masaż serca Czy drogi oddechowe są drożne? (A) Drogi oddechowe ratowanego nieprzytomnego mogą być zwężone lub zablokowane. Uniesienie brody i odchylenie głowy ku tyłowi powoduje podniesienie się języka i otwarcie dróg oddechowych. Czy ratowany oddycha? (B) Przybliż swoją twarz do ust ratowanego i zbadaj oddech za pomocą wzroku, słuchu i czucia : Wzrok - czy dostrzegasz ruchy klatki piersiowej? Słuch - czy słyszysz szmer oddechu? Czucie - czy czujesz na policzku oddech? Czy jest wyczuwalne tętno? (C) Tętno badaj zawsze dwoma palcami skierowanymi prostopadle do tętnicy, nigdy nie rób tego kciukiem. Jeśli nie wyczuwasz tętna z jednej strony, spróbuj z drugiej. Podstawowym miejscem badania tętna są tętnice szyjne. Wydychane powietrze z płuc zawiera jeszcze około 16% tlenu, można więc je stosować do „oddychania” i wdmuchiwać do płuc ratowanego. Sposób postępowania zależy od stanu ratowanego: Jeśli poszkodowany nie oddycha, ale ma wyczuwalne tętno wykonaj 2 kontrolne wdechy (aby sprawdzić drożność dróg oddechowych), wezwij pomoc i powtarzaj sztuczne oddychanie w ilości odpowiedniej dla wieku ratowanego. Jeśli ratowany nie oddycha i nie ma tętna musisz w pierwszej kolejności wezwać pomoc; potem wykonuj sztuczne oddychanie połączone z masażem serca (A B C) -ratowanego należy ułożyć płasko na plecach -usuń wszystko z jamy ustnej, co może ci przeszkadzać -udrożnij drogi oddechowe odchylając głowę ku tyłowi i unosząc brodę -zaciśnij nos ratowanego, weź głęboki oddech i obejmij ustami usta ratowanego -wdmuchuj powietrze dopóki nie zobaczysz, że klatka piersiowa się unosi (ok.. 2s) -odejmij swoje usta odchylając lekko głowę. Powtarzaj dalej te same czynności. Brak tętna oznacza, że przestało bić serce. Musisz zastąpić jego prace wykonując zewnętrzny masaż serca, który spowoduje, że krew popłynie do mózgu i najważniejszych narządów organizmu. Musi to być krew utlenowana, dlatego przy masażu serca niezbędne jest sztuczne oddychanie, sposób postępowania określają zasady ABC reanimacji. Pośredni masaż serca polega na zewnętrznym uciskaniu klatki piersiowej poszkodowanego w okolicach mostka. Bezpośredni masaż serca różni się tym, iż wykonywany on jest bezpośrednio na sercu przy otwartej klatce piersiowej w warunkach szpitalnych. Ucisk na mostek powoduje zmiany ciśnienia wewnątrz klatki piersiowej, które powodują, że krew z komór serca jest wtłoczona do naczyń krwionośnych. Po zwolnieniu ucisku mostka klatka piersiowa unosi się i krew jest ponownie „zasysana” do serca; ta krew z kolei zostanie wypchnięta z serca do krwiobiegu przez następny ucisk mostka. -ułóż ofiarę płasko na wznak na twardym podłożu -klęknij obok niej -znajdź miejsce ucisku (przyłóż palec wskazujący i środkowy do jednego z najbliższych żeber, przesuń palce do góry po łuku żebrowym do wyrostka mieczykowatego mostka. Palec środkowy powinien leżeć dokładnie w tym miejscu a wskazujący nad nim na mostku) -połóż drugą rękę na mostku powyżej ułożonych palców -połóż pierwszą rękę na grzbiecie drugiej splatając palce -mając wyprostowane w łokciach ręce uciskaj mostek na głębokość około 4 - 5 cm.z częstotliwością około 80 - 100 razy na minutę Serce dziecka rzadko przestaje pracować; znacznie częstsze są zablokowania dróg oddechowych. Główna różnicą w postępowaniu jest konieczność wykonywania sztucznego oddychania przez minutę przed wezwaniem pogotowia. Sztuczne oddychanie i masaż serca u starszych dzieci wykonuje się tak samo, jak u dorosłych, jedynie nieco szybciej i z mniejszą siłą. Postępowanie w stosunku do małych dzieci i niemowląt wymaga pewnych modyfikacji. Przed przystąpieniem do sprawdzania oddechu niemowląt należy ułożyć je tak, aby nie proporcjonalnie większa główka w stosunku do tułowia nie była za bardzo przygięta do klatki piersiowej. W tym celu możemy podłożyć pod plecy niemowlaka dłoń lub poduszeczkę. Delikatnie unosimy brodę dziecka, lekko odchylając głowę ku tyłowi - pozycja węsząca. Sprawdzając oddech posługujemy się wzrokiem, słuchem i czuciem. U niemowlęcia niełatwo jest wyczuć tętno na szyi, dlatego bada się u niego tętno na ramieniu : pośrodku ramienia, między barkiem a łokciem. Połóż palec wskazujący i środkowy na wewnętrznej części ramienia i lekko naciśnij. Może to być łatwiejsze, jeśli ramię dziecka obejmiesz z wierzchu kciukiem. Po 10 sekundach będziesz mógł stwierdzić, czy jest wyczuwalne tętno. Sztuczne oddychanie u niemowląt metodą usta - usta - nos, wymaga prawie dwukrotnie szybszego rytmu oddychania niż u dorosłych, mianowicie około 30 - 40 wdechów na minutę, co odpowiada 1 wdechowi na 3 sekundy. Obejmij ściśle swoimi wargami usta i nos dziecka, a następnie wdmuchuj (wykonuj pufnięcia) powietrze dopóki nie uniesie się klatka piersiowa. Pozwól swobodnie jej opaść. Jeśli nie ma tętna lub jest bardzo słabe, mniej niż 60 uderzeń na minutę, wykonuj masaż serca w dolnej połowie mostka. U starszych dzieci stosujemy taką metodę jak u dorosłych, z tym że lżej i jedną ręką, w przypadku niemowląt jeden palec poniżej linii sutkowej przy pomocy dwóch palców. Głębokość ucisku 1,5 - 2,5 cm z częstotliwością powyżej 100 na minutę.

Prowadzący ………………………………………………………………..

Podpis…………………………………

---