15. Główne kierunki w sztuce ogrodowej XX wieku, Architektura krajobrazu Inż

Pobierz cały dokument 15.glowne.kierunki.w.sztuce.ogrodowej.xx.wieku.doc Rozmiar 35 KB

Fragment dokumentu:

15.

Główne kierunki w sztuce ogrodowej XX wieku.

Opracowała: Karolina Tomaszewicz

Plan prezentacji:

I. Główne kierunki

II. Najciekawsze style XX wieku

III. Podsumowanie

IV. Bibliografia.

I. GŁÓWNE KIERUNKI

Secesja

W 1900 roku hiszpański architekt i rzeźbiarz Antonio Guardi zapoczątkował nowy kierunek artystyczny secesję. Najwyraźniej zaznaczyła się ona w architekturze, zdobnictwie, ale także grafice i malarstwie przeciwstawiając się formom historycznym i naśladownictwu w dziewiętnastowiecznym eklektyzmie. Bogata ornamentyka, oparta na motywach ze świata organicznego, eliminacja linii prostej oraz łączenie ze sobą różnych materiałów były najważniejszymi cechami secesji. Dążenie secsji było ukształtowanie otoczenia człowieka, domu z jego wnętzrem.Takie ukształtowanie przestrzeni w działalności przedstawicieli secesji przedstawiło się w organicznym traktowaniu budowli raem z otaczającą przestrzenią.

W ogrodach natomiast nowy kierunek nie miał prawie żadnego oddźwięku. Przejęto tylko nieliczne motywy w rozwiązaniach elementów. Były nimi płynne linie o kształtach esowatych lub spiralnych, duże upodobanie do motywów roślinnych flory zielnej kwiatowej oraz traktowanie domu i ogrodu, jako logicznej całości.

Przykład: Park Guell:

-zespół architektoniczno-ogrodowy ukształtowany w latach 1900-1914

-centralną część parku obejmuje wejście główne z dwoma pawilonami, schody wejściowe z fontanną w kształcie smoka(zdjęcie),

-taras Gran Plaza -wsparty na licznych kolumnach i ujęty parapetemw kształcie wijącej się ławy

-Gaudi dążył do przeobrażania form naturalnych zgodnie z prawami natury.

Modernizm

Obok secesji, w okresie międzywojennym powstał modernizm, wprowadzając silną geometryzację przestrzeni budynku mieszkalnego i ogrodu. Myślą przewodnią dla projektanta było „wyczucie miejsca” oraz funkcja przyszłego założenia. Ogród zakładany był po to, by go używać. Rozplanowany był w sposób logiczny od początku do końca. Używając najnowszych technologii szukano inspiracji w świecie otaczającym miejsce, w którym miał Pomimo tego, iż odrzucono wszystkie wcześniejsze style, roślinność prowadzono w sposób swobodny, łagodząc elementy architektoniczne, z którymi powiązana była woda. Udział różnorodnego tworzywa, który często był wymieszany ze sobą oraz kontrastowe zestawienie elementów kompozycji ogrodowej, spowodowało zatarcie granic pomiędzy architekturą, terenem, wodą i roślinnością. Duże okna i szklane ściany modernistycznych budynków mieszkalnych ułatwiały wzajemne przenikanie wnętrz ogrodu i domu.powstać.

Stylu modernistyczny cechują:

- przewaga układów osiowych ale ułożonych asymetrycznie;

Pobierz cały dokument 15.glowne.kierunki.w.sztuce.ogrodowej.xx.wieku.doc rozmiar 35 KB