OZONOTERAPIA
Efekty i zastosowanie medyczne ozonoterapii:
zwiększa efektywność dostarczania tlenu do tkanek
pobudzanie metabolizmu czerwonych krwinek
zwiększa możliwości detoksykacyjne wątroby
leczenie chorób układu krążenia (szczególnie obwodowe i okołomózgowe) zmniejsza poziom cholesterolu i trójglicerydów
leczenie chorób wirusowych takich jak zapalenie wątroby (hepatitis), opryszczki, półpaśca
pobudzanie układu immunologicznego, uwalnianie przez organizm czynników obronnych: cytokiny, interferon i interleukiny
jako terapia uzupełniająca leczenie różnych odmian nowotworów
leczenie stanów zapalnych, zapalenie stawów, problemy naczyniowe
zapalenia wewnątrz jelitowe, zapalenie odbytnicy, jelita grubego
oparzenia, zakażone rany, otwarte owrzodzenie kończyn dolnych, egzemy, odleżyny
infekcje grzybicze: skóry i błon śluzowych
infekcje dróg moczowych
infekcje beztlenowcowe
choroby oczu np.retinopatia cukrzycowa
pourazowe zapalenie kości, tkanek miękkich
rewitalizacja
CO TO JEST OZON?
Ozon został odkryty w 1840 r. przez niemieckiego chemika Chrystiana Friedricha Schönbeina (1799-1868). Jest wysokoenergetyczną odmianą tlenu. Ma silne właściwości utleniające.
Ozon jest cząsteczką nietrwałą. Połowiczny czas rozpadu wynosi około 40 minut.
Uzyskiwany jest z tlenu medycznego.
Właściwości silnie utleniające i dezynfekujące ozonu powodują, że jest on powszechnie wykorzystywany na całym świecie w celu zwalczania bakterii i innych drobnoustrojów.
Ozon jako czynnik terapeutyczny
Wykorzystywany jest między innymi do dezynfekcji ran różnego pochodzenia oraz w chorobach wywołanych przez bakterie lub wirusy. W przypadku terapii niskich stężeń, pobudzone zostają naturalne zdolności odpornościowe organizmu - ozon aktywuje system immunologiczny. Ozon jest także doskonałym stymulatorem krążenia, dlatego stosowany jest w leczeniu chorób układu krążenia. Ożywia i pobudza funkcje organiczne. W odpowiedzi na pobudzenie organizmu wywołane ozonem, system odpornościowy produkuje specjalną substancję białkową -zwaną cytokiną, która pełni funkcję mediatora regulując wielkość i typ odpowiedzi immunologicznej (a także substancje pośrednie, takie jak interferony lub interleukiny). Substancje te kontrolują procesy zapalne oraz działanie i dojrzewanie komórek układu odpornościowego, zapoczątkowując lawinowy proces pozytywnych zmian w systemie immunologicznym. Oznacza to, że stosowanie ozonoterapii jest świetną metodą pobudzania sytemu immunologicznego u pacjentów z zespołem obniżonej odporności lub jej brakiem. Małe dawki ozonu zwane "podstawową autohemoterapią" konsekwentnie pobudzają naturalne substancje antyutleniające organizmu i skuteczne eliminatory bakterii (substancje oczyszczające). Ozon stosowany jest jako terapia dodatkowa, uzupełniająca leczenie różnych odmian raka
W zastosowaniach medycznych używana jest mieszanina tlenowo-ozonowa o stężeniach od 25 do 75 mg/ml.
DAWKOWANIE OZONU:
20 - 30 mg/ml - działanie immunostymulacyjne
40 - 45 mg/ml - poprawia utlenowanie tkanek
60 - 75 mg/ml - działanie bakteriobójcze
DZIAŁANIE OZONU
ASEPTYCZNE
bakteriobójcze
pierwotniakobójcze
grzybobójcze
inaktywujące wirusy
Ozon zwalcza zakażenia wywołane przez bakterie, pierwotniaki, grzyby i wirusy. Większość mikroorganizmów wykazuje brak odporności na ozon.
ZMIENIAJĄCE PARAMETRY KRWI
zmniejszenie lepkości
wzrost metabolizmu krwinek czerwonych
uelastycznienie błony komórkowej erytrocytów
poprawa natlenowania krwi
DZIAŁANIE ZEWNĘTRZNE OZONU - MIEJSCOWE:
bakterio-, wiruso-, i grzybobójcze
pobudza ziarninowanie
poprawia naskórkowanie
poprawia miejscowe ukrwienie tkanek
Stosowany przy owrzodzeniach, ranach, oparzeniach, odleżynach i trudno gojących się ranach.
FORMY PODAWANIA OZONU
Gazowa mieszanina tlenowo-ozonowa
Ozon rozpuszczony w cieczach:
wodzie destylowanej
płynach infuzyjnych
oliwie z oliwek
MOŻLIWOŚCI LECZNICZE NAOZONOWANEJ OLIWY Z OLIWEK:
Oliwka z oliwek tłoczona na zimno jest jedynym płynem, który zachowuje właściwości lecznicze przez okres trzech miesięcy.
Zastosowanie: odleżyny, oparzenia (również oparzenia przełyku), opryszczka, grzybice, wrzody żołądka, trudno gojące się owrzodzenia.
PRZECIWWSKAZANIA DO OZONOTERAPII:
nadczynność tarczycy
świeży zawał mięśnia sercowego
niewyrównane nadciśnienie tętnicze
ciąża
zatrucie alkoholem
SPOSOBY PODAWANIA OZONU:
do krwi
domięśniowo
do jam ciała
zewnętrznie
WSKAZANIA LECZNICZE (AHT):
owrzodzenia różnej etiologii
niedokrwienie różnej etiologii
pourazowe zapalenie kości, tkanek miękkich
infekcje wokół endoprotez, przetoki ropne
choroby stawów, tkanek okołostawowych (zwyrodnieniowe, zapalne)
infekcje beztlenowcowe
posocznica
infekcje wirusowe (WZW)
infekcje dróg moczowych
ropnie opłucnej
zaburzenia ukrwienia mózgowego
choroby oczu (np. retinopatia cukrzycowa)
„stopa cukrzycowa”
ZALETY OZONOTERAPII:
duża skuteczność
szybkie działanie
brak konieczności wykonywania antybiogramów
nie obserwowano skutków ubocznych
bardziej ekonomiczna metoda w porównaniu z farmakoterapią
Źródła: