Materiały i metody.
Nasiona kiełkowały w torfie w minimalnej temperaturze 24◦ C, a sadzonki zostały przeniesione do co najmniej 20◦ C w 15 h fotoperiodzie. Naturalne naświetlanie jest uzupełniane 50 µmol m-2s-1 (wysokociśnieniowe lampy sodowe). Warunki doświadczalne zostały zapoczątkowane cztery tygodnie po wysiewie. Podczas okresów naturalnego oświetlenia poniżej 3000 lux doświetla się wysokociśnieniowymi lampami sodowymi 70 µmol m-2s-1. Rośliny w Dośw. 1 rosły w 7,5 l pojemnikach a w Dośw. 2 i 3 w pojemnikach 20 l. Pąki kwiatowe zbiera się gdy mikrospory są w późnej jednojądrowej fazie, ważna jest zarówno wielkość pąków jak i równa długość działek kielicha i płatków. Związek pomiędzy wielkością pąków i fazą rozwojową mikrospor został wykazany doświadczalnie. W każdym z doświadczeń pąki kwiatowe były zbierane trzy razy w tygodniu przez okres 5-9 tygodni. Pąki roślin zebrano razem przed odkażaniem i moczono przez 10 minut w 3% Korsolinie (3,8% formaldehyd i 8% glutaraldehyd) a następnie trzykrotnie płukano w sterylnej wodzie destylowanej. Pylniki hodowano według Dumas de Vaulx i innych (1981). Siedem tygodni po inkubacji szeregu zarodków na 100 pylników, globularne zarodki rozwijają włośniki; zarodki produkujące wyłącznie korzenie i normalne zarodki zostają zachowane. Temperatura powietrza w przedziałach szklarni była rejestrowana co 10 minut i obliczono średnie tygodniowe (AT). Liniową, kwadratową i sześcienną postać AT wykorzystano jako parametry regresji w analizie statystycznej w Dośw. 1 i 3. Dane pylników inkubowanych przez jeden tydzień były gromadzone przed analizą.
Wartości EMB 100 =1n (embryos per 100 anthers + 1; ang.: liczba zarodków na 100 pylników +1) zostały poddane analizie wariancji, a także zostały zbadane rozkład normalny i jednorodność wariancji danych. Skutki wynikające z interakcji ¿with block? zostały zawarte w błędzie doświadczalnym. Regresja wielomianowa została użyta do badania głównych skutków temperatury wzrostu i wieku rośliny donorowej. ¿Backtransformed? najmniejszych pól oznaczono a ich odchylenie standardowe zostały zaprezentowane na rysunkach.
Doświadczenie 1. Sześć roślin z każdego z trzech mieszańców z pokolenia F1 (`Jetta', `Parma' i `Trophy') rosły w minimalnej temperaturze powietrza 16, 20 i 24◦ C przy fotoperiodzie 11, 15 i 19 h. Doświadczenie powtórzono trzykrotnie w 20 i 24◦ C z pylnikami inkubowanymi odpowiednio 7-12, 16-21 i 25-29 tygodni, oraz dwukrotnie w 16◦ C z pylnikami inkubowanymi odpowiednio 9-16 i 21-25 tygodni. Rośliny rosły w przedziałach szklarni podczas okresów światła i przenoszone były w kontrolowanej temperaturze do zaciemnionych pomieszczeń w okresach nocy.
Doświadczenie 2. Rośliny donorowe rosły w szklarni przy minimalnej temperaturze powietrza 24◦ C. Rośliny nawadniano 4 różnymi ilościami pożywki. Trzy rośliny z każdej z odmian `Lamuyo' i `Jetta' rosły z poszczególnymi poziomami nawodnienia w każdym z trzech powtórzeń. Pylniki były inkubowane od 37 do 41 tygodnia. Tylko wyniki dotyczące wpływu wieku rośliny donorowej na tworzenie zarodka zostały zaprezentowane szczegółowo.
Doświadczenie 3. Nasiona odmian `Trophy' i `Lamuya' posiano trzykrotnie z przerwami 2,5 tygodniowymi. Rośliny rosły w minimalnych temperaturach 22, 26 i 30◦ C. Temperatura, wiek rośliny oraz odmiana każdej z roślin donorowych zostały powtórzone trzykrotnie z trzema roślinami na jedno powtórzenie. Pylniki były inkubowane od 12 do 23 tygodnia.
Rezultaty
Wśród wszystkich 119,782 pylników z 23, 654 pąków kwiatowych inkubowanych podczas trzech eksperymentów, 1799 pylników z 1483 pąków wyprodukowało ogólną liczbę 2468 embrionów. Stąd ogólny procent pąków i pylników produkujących embriony wynosił odpowiednio 6,3 % i 1,5 %. Ogólna częstotliwość 2.1 embrionów na 100 wyhodowanych pylników została uzyskana. (ogólna częstotliwość embrionów na 100 wyhodowanych pylnikach wynosiła 2.1)
Oprócz znaczących skutków bloków i genotypów, efektów temperaturowych roślin-dawców, wieku dawców (wszystkich trzech eksperymentów), i poziomów irygacyjny. Formowania embrionów z wyhodowanych pylników w wyniku trzech różnych fotoperiodów jest nieistotne. (3 różne fotoperiody dotyczące formowania embrionów z wyhodowanych pylników sa nieistotne)
Znaczące skutki ścisłe temperaturowego dla roślin-dawców w Experimencie 1 mogą być wyjaśnione z prostą liniową regresją używającą temperatury jak covariable. Podobny typ analizy regresji temperatury wprowadzony w Experimencie 3 wymaga kwadratowego terminu regresji.
Z Figi 1 skuteczności traktowań temperaturami roślin- dawców mogą być dostrzeżone wzrostem formacji embriona w temperaturze pozornie optymalnej około 26. Przy niskiej temperaturze dla roślin dawcy około 16 tylko 0.2 embriony zostaja uzyskane na 100 wyhodowanych pylników podczas gdy około 2 embriony mogło bybyć uzyskane na 100 kultur pylników, gdy rośliny dawcy były kulturowane w 26. w niniejszych eksperymentach. optymalna średnia temperatura dla roślin dawcy była oszacowana na 26,4+/- 0,4.
regresja ze średnią temperaturą, która tydzień przed żniwami pąków kwiatowych mógł wyjaśnić znaczącej części z reszt z jedyny liniowy okres znaczny w Experiment 1 i obydwóch liniowy i kwadratowy okres będący znaczny w Experiment 3.
Optymalna temperatura oszacowana z tych regresji jest całkiem podobna aby jeden wyjawił przez główne efekty temperaturowe.